บทที่ 12 ใช้ร่างกายแก้พิษ

“บรื้นนน”

รถพอร์ชเคลื่อนตัวบนถนนด้วยความเร็วสูง

เย่เทียนหลงไม่สนใจความวุ่นวายอะไรทั้งนั้น แล้วก็ไม่สนใจคำขู่ของคุณชายเหลียงด้วย เขาเหยียบคันเร่งมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด

แต่ไม่นานเขาก็ล้มเลิกความคิดนี้ เขาหยิบกระเป๋าถือของหลินเฉินเสวี่ยมาหาที่อยู่ของเธอ จากนั้นมุ่งหน้าไปทันที

รถพอร์ชมุ่งหน้าไปยังคอนโด Orchid ที่พักของเธอ

ที่เปลี่ยนใจกะทันหัน เย่เทียนหลงไม่ได้คิดเอาเปรียบเธอ แต่ไม่อยากให้หลินเฉินเสวี่ยเป็นข่าวดังในวันพรุ่งนี้

ไม่ว่ายังไงหลินเฉินเสวี่ยก็เป็นสาวงาม เป็นคนดังของเมืองหมิงเจียง อีกทั้งยังมีหน้ามีตาในวงการแพทย์ด้วย

ถ้าคนอื่นรู้ว่าผู้จัดการธุรกิจยาอย่างเธอโดนวางยา ทำตัวสำมะเลเทเมาในที่สาธารณะ ต้องกลายเป็นตัวตลกในแวดวงไฮโซแน่ๆ

อีกทั้งเขาลองกำจัดยาออกจากตัวเธอได้

รู้ไหมว่าเขาเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ ในวงการแพทย์เลยนะ

“อืมมม”

ขณะที่กำลังหาที่อยู่ในกระเป๋าถือ มือของเย่เทียนหลงไปโดนแขนของหลินเฉินเสวี่ย

พอได้สัมผัส หลินเฉินเสวี่ยตัวสั่น แล้วก็ส่งเสียงครางออกมา

“เชี้ยเอ๊ย”

เย่เทียนหลงสูดหายใจเฮือก “ยาที่ยัยเซรีน่าวิจัยออกมารุนแรงจริงๆ”

ในหัวเขาอดคิดถึงเด็กสาวชาวสเปนมากความสามารถ ผู้วิจัยยาปลุกเซ็กส์ที่โด่งดังไปทั่วโลกขึ้นมาไม่ได้

ใบหน้างามล่มเมืองของเธอ หุ่นสุดแซ่บ รอยยิ้มร้ายกาจตอนวิจัยยาปลุกเซ็กส์ รวมถึงเสียงครางที่ดังสนั่นห้องนอน เขาคิดถึงช่วงเวลาพักผ่อนที่สเปนขึ้นมานิดหน่อย

“บรื้นนน”

เขาไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร ในหัวคิดแต่ภาพยั่วยวนในอดีต คิดถึงต้นขาขาวๆ รวมถึงอารมณ์ที่พลุ่งพล่านและรุนแรง

ความคิดพวกนี้ทำให้ลมหายใจเขาถี่กระชั้น อยากจอดรถข้างทางแล้วมีอะไรกับหลินเฉินเสวี่ยที่อยู่ด้านหลังหลายครั้ง

โชคดีที่สติที่เหลืออยู่น้อยนิดยั้งเขาไว้

เย่เทียนหลงแอบรู้สึกว่าความคิดบ้าบอในหัวตัวเอง เกี่ยวข้องกับฤทธิ์ยาในตัวหลินเฉินเสวี่ย

แต่ตอนนี้เขาไม่รู้จะจัดการยังไง ทำได้แค่สะบัดหัวแรงๆ สลัดภาพผู้หญิงในหัวออกไป

แต่กลิ่นหอมด้านหลังกระตุ้นประสาทเขาอีกแล้ว

“อืม”

หลินเฉินเสวี่ยที่ตาหวานหยาดเยิ้มกระโจนเข้ามาแบบเบลอๆ หน้าอกเธออวบอิ่ม ขาวดึงดูดใจ มีความร้อนแผ่ซ่านออกมา

เห็นได้ชัดว่ายาออกฤทธิ์อย่างสมบูรณ์แล้ว

จากนั้นเธอกอดคอเย่เทียนหลงแล้วจูบอย่างดูดดื่ม

“เพียะ!”

โดนหลินเฉินเสวี่ยจู่โจมแบบนี้ เย่เทียนหลงเกร็งไปทั้งตัว เลือดกำเดาจะไหลออกมาแล้ว

เขาทำได้แค่ตบไปที่คอของหลินเฉินเสวี่ย ทำให้เธอสลบเพื่อยื้อเวลา พาเธอกลับคอนโดแล้วค่อยหาวิธีแก้

ถ้าไม่ได้จริงๆ ค่อยแหกกฎโทรหาผู้หญิงชาวสเปน

แต่พอคิดว่าเขาอาจโดนอีกฝ่ายหยอกล้อ ใบหน้าเย่เทียนหลงมีความกลุ้มใจ หลังผ่านไปห้านาที รถพอร์ชขับเข้ามาในคอนโด Orchid

เย่เทียนหลงอุ้มหลินเฉินเสวี่ยออกมา เขาเอาคีย์การ์ดแล้วพุ่งไปที่ชั้น 18 บล็อก C เขามองกล้องวงจรปิดขนาดเล็กที่ประตู จากนั้นใช้กุญแจกับลายนิ้วมือของหลินเฉินเสวี่ยเปิดประตู แล้วพาหญิงสาวไปที่โซฟา

เย่เทียนหลงกวาดตามองรอบๆ ไม่เห็นนาฬิกาสักเรือน เขาเข้าไปหยิบผ้าขนหนูในห้องน้ำ เอาผ้าชุบน้ำแล้วมาเช็ดตัวให้หลินเฉินเสวี่ยที่อยู่บนโซฟา

เย่เทียนหลงรู้สึกเหมือนตัวเองรดน้ำใส่ภูเขาไฟ นอกจากจะไม่มีประโยชน์แล้ว อาจโดนภูเขาไฟกลืนกินได้ตลอดเวลา

ในใจเขาสับสนไปหมด คิดว่าภูเขาไฟจะปะทุไหม ตัวเองอยากให้เธอระเบิดอารมณ์ออกมาหรือเปล่า

แสงส่องลงบนผิวเนียนใสเหมือนน้ำของหลินเฉินเสวี่ย เห็นได้ชัดว่ามีรอยแดงปรากฏบนผิวขาวเนียนของเธอ

“อืม!”

เย่เทียนหลงเช็ดตัวลดอุณหภูมิให้หลินเฉินเสวี่ย พลางเอามือถือตัวเองออกมาเปิดเว็บแล้วพิมพ์ลงไป

จากอาการของหลินเฉินเสวี่ยในตอนนี้ เขาเจอชื่อยาปลุกเซ็กส์อย่างรวดเร็ว เป็นยาปลุกเซ็กส์สเปนที่เขาบอกตอนอยู่ที่ผับจริงๆ

แต่นี่เป็นแบบจรวดที่มีพลานุภาพมหาศาล เป็นยาน้ำที่เพิ่งเปิดตัวได้ครึ่งเดือน

มันยังมีชื่อภาษาจีนว่ากรรมดอกท้อ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ถ้ากินเข้าไปจะมีผื่นแดงเหมือนดอกท้อ แล้วก็จะมีความต้องการ

เย่เทียนหลงมองร่างกายของหลินเฉินเสวี่ย มั่นใจว่าเป็นผื่นแดงเหมือนดอกท้อ เขารีบอ่านวิธีแก้ทันที พออ่านแล้วถึงกับชะงัก

ไม่มียารักษา!

ไม่มียาไหนสามารถกำจัดกรรมดอกท้อได้ มีเพียงสมดุลหยินหยางของชายหญิงที่จะแก้ได้

ถ้าเกินสามชั่วโมงแล้วไม่สามารถปลดปล่อยได้ อุณหภูมิร่างกายของคนที่โดนพิษจะสูงขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายจะเลือดออกเจ็ดทวารแล้วก็ตาย

อีกทั้งคนข้างๆ จะโดนฤทธิ์ยาของคนที่โดนพิษด้วย มิน่าล่ะเย่เทียนหลงถึงฟุ้งซ่าน

เย่เทียนหลงบ่นว่า “เซรีน่าเป็นตัวซวยของตัวเองจริงๆ”

“ชอบทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้......ทำให้คนใจเต้นจนสับสนไปหมด” ถึงจะพูดแบบนี้ แต่เย่เทียนหลงก็ใช้ความสามารถของตัวเองหาวิธีแก้

แต่จากที่เขาได้ศึกษามา วางยาง่าย แต่แก้พิษยาก ให้เวลาเย่เทียนหลงสัก 3-5 วัน เขาวิจัยสูตรแก้พิษได้แน่นอน

แต่ถ้าให้เขาหาวิธีแก้ภายในไม่กี่นาที เขาจนปัญญาจริงๆ

เย่เทียนหาวิธีแก้ไม่ได้จริงๆ เขาเอามือถือออกมาโทรหาเบอร์ที่จำได้ขึ้นใจ

ไม่นานเสียงหวานดังขึ้นข้างหูเขา อีกทั้งยังมีความตื่นเต้นด้วย “ที่รัก ในที่สุดนายก็โทรมาสักที ไม่ได้เจอตั้งนาน ฉันคิดถึงนายมาก นายอยู่ไหนอะ”

“คิดถึงฉันอีกแล้วเหรอ ให้ฉันบินไปหาไหม”

เสียงในสายยั่วยวนมาก “ฉันจะบอกให้นะ ไซซ์เสื้อในฉันใหญ่ขึ้นหนึ่งคัพ”

“ฉันวิจัยยาได้อีกชนิดหนึ่ง ทำให้พลังและความอดทนของผู้ชายแข็งแกร่งมาก ไม่เหนื่อยหลังจากทำเรื่องแบบนั้นเสร็จ อีกทั้งยังมีประสิทธิภาพทำให้สดชื่น เข้าใกล้การเสริมหยินบำรุงหยางไปอีกขั้น ให้นายกับฉันใช้โดยเฉพาะ”

“นายจะกลับมาทดลองยากับฉันไหม”

คำพูดเธอเต็มไปด้วยความยียวนและยั่วยวน

โชคดีที่ไม่ได้วิดีโอคอล!

เย่เทียนหลงคอแห้งผาก แอบคิดว่าตัวเองฉลาด ไม่งั้นต้องโดนเธอทำให้ตัวร้อนผ่าวแน่ๆ เขารีบพูดเข้าเรื่องทันที

“เซรีน่า ฉันโทรหาเธอเพราะมีเรื่องด่วน เพื่อนฉันโดนยาปลุกเซ็กส์ของเธอ ยากรรมดอกท้อน่ะ”

“คำอธิบายบอกว่าไม่มียาแก้ เธอมีวิธีแก้หรือเปล่า”

เย่เทียนหลงดึงคอเสื้อตัวเอง “ฉันอยากแก้พิษให้เธอ”

“กรรมดอกท้อเหรอ เพื่อนนายโดนยากรรมดอกท้อเหรอ ถือว่าเป็นโชคชะตาจริงๆ แต่ขอโทษนะที่รัก” ตอนแรกเซรีน่าอึ้งไป จากนั้นหัวเราะคิกคัก “ตอนนี้ยังไม่มียาแก้ นอกจากจะปรับสมดุลหยินหยาง ฉันก็ไม่คิดจะทำยาแก้ด้วย”

เธอพูดต่อ “ยานี้วิจัยออกมาให้คนใช้ ถ้าทำยาแก้ออกมาอีก บอสก็ไม่ให้เงินทุนฉันหรอก”

“ต้องแก้ด้วยการมีอะไรกันเท่านั้นเหรอ”

เสียงหัวเราะเธอยียวน “เพื่อนคนนี้เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชาย รีบหาสาวๆ ให้เขาสักสองคน ถ้าเป็นผู้หญิงสวยๆ นายก็เอาเองเลยสิ”

“แต่นายต้องรีบแก้พิษให้เธอนะ ฤทธิ์ยากรรมดอกท้อรุนแรงมาก ถ้าไม่รีบจะส่งผลถึงสมองเลยนะ”

“ว่าก็ว่าเถอะ ยากรรมดอกท้อเพิ่งวางจำหน่ายได้ไม่นาน ทำไมถึงไปโผล่ที่ฮว๋าเซี่ยเร็วขนาดนี้ล่ะ ดูเหมือนเรามีวาสนาต่อกันจริงๆ”

“ที่รักจะมาสเปนเมื่อไรเหรอ”

พอได้ยินว่าเซรีน่าไม่มีวิธีเหมือนกัน เย่เทียนหลงเศร้าเล็กน้อย

หลินเฉินเสวี่ยส่งเสียงร้องแล้วตื่นขึ้นมา แววตาเธอหยาดเยิ้ม เธอดึงเย่เทียนหลงเข้ามาหาตัวเอง

เย่เทียนหลงหลบไม่ทัน ทับลงบนตัวหญิงสาวอย่างแรง เขารีบวางสายทันที “แค่นี้ก่อนนะเซรีน่า ฉันมีธุระ”

“เฮ้ย เพื่อนนายโดนยากรรมดอกท้อจริงเหรอ เทียนหลง วิดีโอคอลหน่อยๆ”

เซรีน่าได้ยินเสียงครางของหลินเฉินเสวี่ย เธอตื่นเต้นขึ้นมาทันที “ขอดูหน่อยว่าเธอสวยหรือเปล่า ขอดูท่วงท่าของพวกนายด้วย”

......

เย่เทียนหลงพ่ายแพ้ให้กับปีศาจน้อยตัวนี้

หลินเฉินเสวี่ยดึงเสื้อของเย่เทียนหลง อุณหภูมิร่างกายเธอยังสูงจนน่าตกใจ เหมือนตัวจะระเบิดได้ตลอดเวลา ดวงตาสองข้างแดงก่ำ

รุนแรงมาก!

เย่เทียนหลงกัดฟัน “ขอโทษจริงๆ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วล่ะ”

ทั้งสองคนนัวเนียกันทันที สิ่งที่ควรจะเกิดก็เกิดขึ้นในคืนนี้