2

ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็ต่างนิสัยกัน โชคใจเย็นรอบคอบส่วนเสกอารมณ์ร้อนและโวยวายแต่ที่สองคนมีคือยิงปืนแม่นและรักเจ้านายยิ่งชีพ เพราะบู๊เป็นคนดึงทั้งคู่ขึ้นมาจากขบวนการ ค้ายาเสพติดที่พยายามจะฆ่าตัดตอนลูกน้องที่ถูกจับได้เพราะกลัวจะซัดทอดมาถึงตัวเอง

ไร่ห่มรักคือบ้านและสถานที่เดียวที่ณรงค์ฤทธิ์จะพักค้างคืน เขาแทบไม่เคยนอนที่อื่นเพราะกลัวเรื่องความปลอดภัย จากพวกค้ายาที่เขาคอยเป็นเสี้ยนหนามอยู่

บู๊ถึงเขาจะทำอะไรที่ผิดกฎหมายอยู่บ้างแต่สิ่งที่เขาไม่ขอยุ่งเกี่ยวเลยคือการฆ่าคนและยาเสพติด เขาต้องการแค่อำนาจเท่านั้นเพราะเงินทองเขามีจนเหลือใช้แล้ว

วันนี้ชายหนุ่มมีนัดกินข้าวกับครอบครัวของเพื่อนมารดาที่ช่วยดูแลเขาเมื่อครั้งที่มารดาของเขาเสียไป ตอนนั้นเขาอายุได้แค่เพียงสิบหกปีเท่านั้น

ครอบครัวของพิมพ์ ธนา และยลดามีฐานะปานกลางตอนที่แม่ของบู๊จากไปเงินทุกบาทพินัยกรรมสั่งให้สามารถเบิกใช้ได้แค่เพียงเดือนละห้าพันเท่านั้น สามคนนี้ก็ช่วยกันดูแลชายหนุ่มอย่างที่ไม่มีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องด้วย นอกจากดูแลบู๊แล้วทั้งคู่ยังต้องดูแลไร่ห่มรักของเพื่อนต่ออีก จนบู๊อายุได้ยี่สิบปี ชายหนุ่มจึงใช้เงินที่มีสร้างบ้านให้ผู้มีพระคุณและส่งยลดาลูกสาวของทั้งคู่เรียนจนถึงตอนนี้

“หยุดรถ ฉันบอกให้หยุด”

ยังไม่ทันจะถึงจุดหมายเจ้านายก็สั่งให้คนขับหยุดรถเมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเขาเห็นเธอมาตั้งแต่เด็ก ๆ

“เดือนอ้ายจะไปไหน”

คนถามพยายามทำเสียงให้ดูอ่อนโยนที่สุดแต่มันกลับยิ่งฟังดูกวนอารมณ์มากกว่า

“มาซื้อเหล้าให้พ่อ” หญิงสาวทำท่าไม่อยากคุย

“นี่พ่อเธอดื่มเหล้าตั้งแต่พี่ยังเด็ก ๆ ป่านนี้ยังไม่เลิกอีก คงต้องตายก่อนถึงจะเลิกได้”

“อย่ามาแช่งพ่ออ้ายนะ”

หญิงสาวโมโหที่ถูกชายหนุ่มที่อายุมากกว่าเธอถึงเจ็ดปีมาพูดจาแช่งพ่อของเธอแบบนี้

คนอารมณ์ร้อนอย่างเสี่ยบู๊เมื่อเจอหญิงสาวที่ตัวเอง แอบชอบมาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นทำท่าไม่อยากคุยด้วยแบบนี้กลับขึ้นรถมาด้วยท่าทางที่แสดงความโมโหอย่างเห็นได้ชัด

“นายชอบเดือนอ้ายมัน ก็มาขอกับพ่อแม่มันเลย มีเหรอที่ทั้งคู่จะไม่ยกให้”

โชคผู้แสนมองโลกในแง่ดี เห็นเจ้านายอารมณ์เสียจึงรีบแสดงความคิดเห็นที่คิดว่าพูดออกไปเจ้านายอาจจะอารมณ์ดีขึ้นแต่มันกลับยิ่งทำให้คนที่กำลังรู้สึกเสียหน้าโมโหกว่าเก่า

“ไอ้โชค! มึงจะให้คนอย่างเสี่ยบู๊ไปขอผู้หญิงเหรอ ไม่มีทาง ทุกวันนี้มีแต่ผู้หญิงอยากจะมาเป็นเมียกู มึงทำเหมือนกูนี่ไม่มีใครเอาเลย”

เสี่ยหนุ่มในวัยใกล้จะสามสิบห้าพูดตรงข้ามกับหัวใจ แต่ต่อให้เขาอยากได้เดือนอ้ายเป็นเมียแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางไป งอนง้อสู่ขอเด็ดขาด

“เสกหนี้บ้านเดือนอ้ายลดลงบ้างไหม” เจ้านายหันไปถามลูกน้องอีกคน

“ไม่เลยครับ ดอกเบี้ยจะท่วมต้นอยู่แล้วจะให้เอาเงินที่ไหนมาจ่ายพ่อก็ติดเหล้าจนแย่ ส่วนแม่ก็ป่วยเป็นมะเร็งทำงานหนักก็ไม่ได้ ตอนนี้เดือนอ้ายมันปลูกผักขายอยู่คนเดียวก็พอมีจ่ายดอกบ้างบางวัน”

“ผักอะไรวะ บ้านก็มีพื้นที่อยู่แค่ไร่เดียวเองมั้ง มันจะพอกินกันได้ยังไง เหล้าก็ต้องซื้อทุกวัน”