บทย่อ
*-*ตบจูบเถื่อนแต่ก็มีความหวานละมุนซ่อนอยู่*-* **เงินซื้อทุกอย่างได้แม้กระทั่งร่างกายแต่เงินซื้อความรักไม่ได้** เมื่ออยากได้ก็ต้องได้ เมื่ออยากให้รักก็ต้องรัก บู๊มาเฟียในคราบหนุ่มชาวไร่ผู้ไม่เคยผิดหวังกับสิ่งใดกลับไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากเดือนอ้ายผู้หญิงที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเขาเลยถึงแม้เขาจะได้เป็นเจ้าของตัวเธอก็ตาม ****************** ความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ในตัวนักเลงหนุ่ม เขาจะเลือกที่จะแสดงออกมาหรือจะยอมเสียคนที่เขารักไปตลอดชีวิตเพราะคำว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอ มาค้นหาคำตอบไปด้วยกันนะคะ *************** ประตูห้องถูกปิดลง บู๊หันหน้ามาหาหญิงสาวที่เดินตามมาด้านหลัง คว้ากระเป๋าจากมือของเธอวางลงและเปลี่ยนมาจับมือเล็กของเดือนอ้ายแทน “อ้ายเรากลับมาสนิทกันเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้เหรอทำไมเราต้องเปลี่ยนไปแบบนี้ด้วย” เสี่ยบู๊ที่เคยวางท่าว่าดูยโสไม่ได้สนใจอะไรในตัวหญิงสาวชาวบ้านอย่างเดือนอ้ายเท่าไหร่ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนทันที มือเล็กบีมมือหนาที่จับเธอไว้แน่น หญิงสาวค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้กับเสี่ยหนุ่มจนหน้าแทบจะติดกัน “อ้ายยังเป็นอ้ายคนเดิม เด็กสาวที่เคยจนและก็จนมาถึงตอนนี้ อ้ายยังเป็นอ้ายที่ไม่เคยทำร้ายใครและก็ยังคงเป็นคนเดิม ถามตัวเองดูให้ดีเสียก่อนว่าใครกันที่เปลี่ยนไป ก่อนจะมาเรียกร้องความเหมือนเดิมจากคนอื่น พี่บู๊ที่เคยใจดีเป็นผู้ชายที่คอยดูแลปกป้องน้อง ๆ ผู้หญิง พี่บู๊ที่เคยกินข้าวกับแกงส้มที่มีแต่มะละกอด้วยกัน เขาตายไปแล้วเหลือไว้เพียงแต่เสี่ยบู๊ ผู้มีอำนาจล้นมือ มีเงินเต็มกระเป๋าที่นอกจากหน้าตาก็ไม่มีอะไรเหมือนพี่บู๊ของอ้ายอีกเลย” ***************** นิ้วใหญ่ยาวสอดใส่ถอดเข้าถอดออกจนปากถ้ำสีชมพูชุ่มฉ่ำและชายหนุ่มก็หยุดอยู่เพียงเท่านั้น เขาลุกยืนดูร่างเปลือยเปล่าที่นอนบิดตัวไปมาเมื่อารมณ์สวาทของเธอถูกลอยคว้างอยู่แบบนั้น “อย่าทำแบบนี้เลย อ้ายไม่ไหวแล้ว เสี่ยช่วยอ้ายด้วย” หญิงสาวร้องอ้อนวอนและมันก็ทำให้คนที่ยืนดูหัวเราะในคออย่างสาแก่ใจ เรื่องนี้จบ happy นะจ๊ะ
1
ตอนที่ 1
รักแรก
“นายครับมีคนของท้องถิ่นมาหาอยากจะเอากระเช้ามาสวัสดีนายหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่ง”
โชคลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกณรงค์ฤทธิ์หรือที่ชาวบ้านทั้งจังหวัดพากันเรียกว่าเสี่ยบู๊
“ให้มันนั่งรอไปก่อน ฉันยังไม่ว่างกำลังนั่งแคะฟันอยู่”
เสี่ยบู๊ผู้ทำธุรกิจหลายอย่างบังหน้าโดยเฉพาะทางด้านการเกษตรและธุรกิจก่อสร้างที่เขาทำหน้าที่รับงานจากทางการและส่งต่อคอยกินกำไรอย่างเดียวเพราะนักการเมืองท้องถิ่นต่างใช้เงินและบารมีของเขาในการหาเสียง
โชคไม่กล้าพอที่จะไปบอกตามที่เจ้านายสั่ง เขาจึงเลือกใช้คำพูดที่ดูดีขึ้นเพราะตัวเขาเองก็ไม่อยากสร้างศัตรู
“เสี่ยยังไม่ว่างรอสักครู่นะครับ”
แม่บ้านของไร่ห่มรักซึ่งคือไร่ที่บู๊รักที่สุดเพราะมารดาของเขาเป็นคนสร้างมากับมือและตั้งชื่อด้วยตัวเองก่อนจะจากไปเมื่อสิบปีก่อน นำน้ำมาต้อนรับแขกที่มา
คนรอก็ต้องพยายามรออย่างใจเย็นที่สุด ส่วนคนที่ตั้งใจจะกวนอารมณ์ก็ไม่ยอมออกมารอจนกว่าจะแกล้งให้สาแก่ใจเพราะ ลึก ๆ แล้วบู๊ก็ไม่ได้ชอบนักการเมืองพวกนี้เสียเท่าไหร่แต่เห็นแก่ผลประโยชน์ที่มีร่วมกัน
“สวัสดีครับเสี่ย”
ชายวัยสูงอายุกว่ายกมือไหว้แบบค้อมตัวเหมือนก้มจนกระเช้าที่ถือจะถึงพื้นอยู่แล้ว
“ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ล่ะท่าน ตอนนี้ได้ตำแหน่งแล้วไม่รู้ว่าผมจะต้องเป็นฝ่ายยกมือไหว้ท่านแทนไหม”
บู๊นั่งลงที่โซฟาราคาเกือบแสนด้วยท่าทางที่ไม่ได้ตรงกับคำพูดที่พูดออกไป เท้าข้างขวาถูกยกขึ้นมาไว้กับอีกข้าง มือกอดอก ยิ้มเหมือนแสร้งยิ้มตามมารยาท
“ผมเอากระเช้ามาสวัสดีและขอบคุณเสี่ยมาก ๆ ครับที่ช่วยผลักดันให้ผมได้ตำแหน่ง เสี่ยมีอะไรให้ผมรับใช้ก็บอกได้เลยนะครับ”
“คิดโครงการที่มันดี ๆ ให้กับจังหวัดของเราแล้วเลือกใช้บริษัทของผมแค่นั้นก็จบ โทษทีนะชอบพูดตรง ๆ ”
เสี่ยพูดจบก็ลุกจากที่นั่งและทำท่าให้รู้ว่าตอนนี้เขาต้องการให้แขกกลับได้แล้ว
“ถ้าอย่างนั้นผมลาเลยนะครับ” คนมาหายังคงนอบน้อม
“เดินทางปลอดภัยและเรื่องที่บอกก็อย่าให้รอนานนะ ได้ตำแหน่งแล้วก็ต้องรีบทำงานไม่อย่างนั้นสมัยหน้าผมจะหาคนมาทำแทน”
แขกกลับไปแล้วโชคและเสกมือซ้ายมือขาของบู๊ก็รีบเข้ามาหาเจ้านายทันที
“กลับมาแล้วเหรอไอ้เสก ได้ไหมดอกเบี้ยที่ให้ไปเก็บ”
การปล่อยเงินกู้คืออีกอาชีพที่เสี่ยบู๊ทำและนี่ก็เป็นอาชีพที่ทำให้ลูกหนี้ทุกคนต้องเลือกนักการเมืองตาที่เสี่ยบู๊สั่งเท่านั้น
“ได้ครบครับนาย วันนี้มีแต่รายใหญ่แต่พรุ่งนี้มีแต่ชาวบ้านคงต้องแสดงฤทธิ์กันหน่อย” เสกรายงาน
“เอาให้พอดีอย่าให้เกินงาม คนเขาจะว่าได้ว่าคนของเสี่ยบู๊ใจคอโหดร้าย”
ชาวบ้านในจังหวัดบางคนก็ชื่นชอบและนับถือบางคนก็กลัวและเกลียดเสี่ยหนุ่มที่มีหลากหลายอารมณ์คนนี้เพราะบู๊เองมีทั้งด้านดีและด้านเลวอยู่ที่เขาจะเลือกแสดงด้านไหนให้ใครเห็นมากกว่า
ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็ต่างนิสัยกัน โชคใจเย็นรอบคอบส่วนเสกอารมณ์ร้อนและโวยวายแต่ที่สองคนมีคือยิงปืนแม่นและรักเจ้านายยิ่งชีพ เพราะบู๊เป็นคนดึงทั้งคู่ขึ้นมาจากขบวนการ ค้ายาเสพติดที่พยายามจะฆ่าตัดตอนลูกน้องที่ถูกจับได้เพราะกลัวจะซัดทอดมาถึงตัวเอง