Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
แควก! เสียงเสื้อยืดตัวเก่าของแพรววนิตถูกฉีกกระชากขาดผ่ากลางกาย จนเปิดเผยให้เห็นบราเซียตัวเก่าที่ปกปิดเต้างามไว้ “ฮือ ๆ พี่ชร...แพรวกลัว อึก!" หล่อนดิ้นถอยหนี พลางร้องบอกพี่ชายที่อยู่กลางห้องด้วยความหวาดกลัว “พี่ขอโทษ พี่ขอโทษแพรว พี่ขอโทษที่พี่ทำให้เราต้องมาตกในสภาพแบบนี้ ไอ้อาร์ต ไอ้ระยำ! มึงอย่าทำอะไรน้องกูนะเว้ย! กูยอมแล้ว กูจะทำงานทุกอย่างชดใช้หนี้ กูจะไม่หนีอีกแล้ว” “หึ! ช้าไปแล้วไอ้พชร น้องมึงทำให้กูตื่น และกูก็จะเอาน้องมึงให้มึงดูด้วย คนสวยพร้อมจะรับพี่อาร์ตเข้าไปในตัวรึยัง หึหึ!" ท้ายประโยคเอ่ยรถใบหน้างามที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำตาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มือใหญ่ลูบไล้เอวคอดเลื้อยขึ้นมายังเต้างาม พร้อมเอี้ยวไปกอดรัดปลดตะขอเสื้อในของเจ้าหล่อนออก “อะ! ยะ...อย่าทำอะไรฉันเลยนะ อึก! ฮือ ๆ ๆ” แพรววนิตเอ่ยพลางยกมือขึ้นไหว้ขอร้อง ด้านพชรได้แต่กัดฟันเบือนหน้าหนี ด้วยไม่อาจทนมองคนย่ำยีน้องสาวตัวเองต่อหน้าต่อตาได้ เพราะเขาคนเดียวที่ทำให้เรื่องเลวทรามแบบนี้เกิดขึ้นกับแพรววนิต หากไม่มีกาสิโนบ้า ๆ นี่ก็คงไม่ทำให้น้องสาวที่แสนดีมาตกในสภาพนี้หรอก ---------------------- ชายโฉด ตอน คลั่งรัก “อืม! พี่จะจัดการเอง ระหว่างนี้พรอยู่บ้านของน้องชายพี่ไปก่อนนะ พี่จะมาหาทุกวัน ส่วนวันนี้ พี่ขอตัวก่อน มีอะไรบอกน้องชายและน้องสะใภ้พี่ได้เลย ทั้งสองเป็นคนดี” “ตะ...แต่...” “ไม่มีแต่พร พี่ไม่อยากให้พรตกอยู่ในอันตรายอีกแล้ว พี่อยากให้พรอยู่ในสายตาพี่และอยู่กับคนที่พี่ไว้ใจ ฉะนั้นอย่าดื้อกับพี่ ดื่มน้ำแล้วนอนพักผ่อนให้เต็มที่ซะนะเด็กน้อยของพี่ซุก” รินน้ำใส่แก้วใบเดิมยื่นส่งให้ ชุลีพรดื่มจนหมดแก้ว เขาก็รับไปวางไว้ แล้วก็ฉวยโอกาสจังหวะที่เธอจะพูดประกบปากสาวเจ้าทันที “อะ! อื้อ!" เสียงครางอู้อี้ในลำคอ มือเล็กยกขึ้นดันอกแกร่งออกห่าง แต่ยิ่งขัดขืนก็ยิ่งทำให้อารมณ์ดิบของพันธุ์ธัชถูกปลุกให้ตื่นตัว และตอนนี้เหมือนมันจะไม่จบแค่จูบเสียแล้ว มือใหญ่เริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มเลื้อยเข้าไปใต้ผ้าห่มเพื่อสัมผัสร่างงามที่มีชุดนอนบางเบาปกปิดอยู่ “อืม! พร...อา! พี่คิดถึงพร...พี่ซุกขอได้ไหม อืม! หวานเหลือเกินเด็กน้อยของพี่” จากคิดจะกลับไปเคลียร์ทุกอย่าง ตอนนี้พันธุ์ธัชไม่ไหวแล้ว เพียงแค่จูบเดียวเขาก็พร้อมจะฟาดคนตัวเล็กเสียแล้ว แก่นกายร้อนขึงขังขึ้นมาทันที มือใหญ่เริ่มอยู่ไม่สุข สอดแทรกบดเบียดกายสาว สัมผัสเนื้อนวลเนียนใต้ชุดบางเบาของเจ้าหล่อน “อืม! ยะ...อย่าทำแบบนี้ค่ะ ไหนพี่ซุกบอกว่า..อะ! อุ๊ย!" หล่อนเสียวร้อนทันทีเมื่อถูกมือใหญ่กอบกุมกลางกายสาวของตน เรี่ยวแรงที่อ่อนล้ายิ่งอ่อนแรงเข้าไปอีก ลำคอระหงแอ่นส่ายไปมาด้วยความร้อนเร่า มือเล็กจับมือใหญ่ที่กอบกุมกลางกายตัวเองไว้ด้วยความซ่านทรมาน เล่มอื่นๆ ในซีรีส์
Ep. [1] : (ฉ่ำรัก) เรณุวัฒน์ ติวาณิชย์
"บัดซบ!"
เสียงสบถดั่งพร้อมกับหมัดหนัก ๆ กระแทกหน้าของชายชุดดำ ซึ่งเรียกว่าคนสนิทของเรณุวัฒน์ ติวาณิชย์ หรือ อาร์ต วัย 33 ปี เขาสูงใหญ่ ล่ำสันสมชายชาตรี ผิวเข้มออกทองแดงจากการตรากตรำทำงานหนักมาก่อน กว่าจะมีทุกวันนี้ได้เขาต้องลำบากมากแค่ไหน จากเด็กเก็บขยะ เข็นรถเข็นผักส่งตามตลาดสดตอนเช้า สู่นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงส่งออกผ้าฝ้ายของไทยไปยังต่างประเทศ และมีกาสิโนอยู่กรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ทุนทุกอย่างได้มาจากกาสิโน จากเด็กที่ชอบการเสี่ยงโชค ชายหนุ่มเดินในถนนการพนันการเสี่ยงโชคเมื่อตอนอายุ 14 ปี จากเด็กหนุ่มในตอนนั้นก็กลายมาเป็นเศรษฐีระดับต้น ๆ ของเมืองไทยโดยได้รับการสนับสนุนจากพี่ชายบุญธรรมอย่าง 'พันธุ์ธัช'
จะไม่มีวันนี้หากไม่ได้พี่ชายบุญธรรมที่รักการเสี่ยงโชคเหมือนกัน หรือจะเรียกว่าเป็นครอบครัวคนเดียวของเขาเลยก็ว่าได้ เรณุวัฒน์เป็นเด็กกำพร้า ในชีวิตมีพี่ชายบุญธรรมคนเดียวที่คอยห่วงใยและให้ชีวิตใหม่จนมีได้ถึงทุกวันนี้
“ทำงานอะไรไม่ได้ดั่งใจ อุวะ! เบื่อเว้ย!"
เรณุวัฒน์ร้องออกมาด้วยความหัวเสีย ลูกน้องแต่ละคนไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ทำงานอะไรไม่เคยสำเร็จสักอย่าง และครั้งนี้ก็เหมือนกัน
“เดี๋ยวพวกผมจะไปตามตัวมันครับ” หังสาเอ่ย
“พวกนายต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว มันต้องไปทำงานใช้หนี้ฉันที่พนมเปญ แต่พวกนายทำมันหลุดหนีไปได้ยังไง พวกนะ...”
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ยังไม่ทันพูดจบความก็มีเสียงคนรบกวนหน้าห้อง พร้อมกับร่างของลูกน้องอีกคนเปิดประตูเดินเข้ามา
“มีอะไร” ถามเสียงห้วน
“มีคนมาขอพบคุณอาร์ตครับ”
“หังสา ไปตามหาไอ้พชรให้เจอ” เมื่อฟังคำของผู้มาใหม่แล้วก็สั่งให้หังสาไปตามหาตัวพชรให้เจอ มันจะหนีไปไหนรอดในเมื่อเงินไม่มีติดตัวสักบาท คิดจะหนีไป มันไม่ง่ายหรอก
“ครับคุณอาร์ต” หังสารับคำแล้วเดินออกจากห้องทำงานของนายหนุ่มไป
“ไหนว่ามาซิ ใครมาขอพบฉัน และเท่าที่ฉันจำได้ วันนี้ฉันไม่มีนัดไม่ใช่เหรอ” ถามพลางเดินรอบตัวลูกน้อง
“เธอบอกว่า...”
“เธอ แสดงว่าเป็นผู้หญิง ถ้าสวยก็ให้เข้าพบ ถ้าขี้เหร่ก็ไล่กลับไป” เรณุวัฒน์ไม่สนใจจะฟังคำพูดของลูกน้องแม้แต่น้อย พอพูดจบก็เดินไปทิ้งตัวลงเก้าอี้ทำงาน เอนหลังพร้อมหลับตาพักสายตาทันที
“ครับนาย” อานัสรับคำพร้อมหมุนตัวจะเดินออกไปทำตามคำสั่ง แต่ยังไม่ก้าวเดินก็มีเสียงเข้มดังห้ามไว้ก่อน
“เดี๋ยวอานัส! ฉันจะออกไปดูเอง”
ไม่รู้ทำไมเขาถึงอยากไปดูคนอวดดีมาขอพบเขา เพราะถ้าไม่นัดล่วงหน้าไม่มีทางจะเข้าถึงตัวเขาได้ แต่วันนี้เรณุวัฒน์รู้สึกเบื่อ ๆ และหงุดหงิดเลยอยากไปดูหน้าผู้หญิงคนนั้นสักหน่อย
“ครับคุณอาร์ต” อานัสหลบทางให้นายที่ลุกขึ้นเดินมาทางตน
“สั่งคนของเราให้ดูแลความเรียบร้อยให้ดี ดูแลกันยังไงปล่อยให้ผู้หญิงหลุดเข้ามาถึงห้องทำงานฉันได้”
นี่แหละที่ทำให้เขาหงุดหงิดอีกเรื่อง ไม่มีใครผ่านเข้ามาถึงตรงนี้ถ้าเขาไม่อนุญาต แล้วผู้หญิงอวดดีคนนี้เป็นใครกัน