Ep. [1] : (ฉ่ำรัก) เรณุวัฒน์ ติวาณิชย์

"บัดซบ!"

เสียงสบถดั่งพร้อมกับหมัดหนัก ๆ กระแทกหน้าของชายชุดดำ ซึ่งเรียกว่าคนสนิทของเรณุวัฒน์ ติวาณิชย์ หรือ อาร์ต วัย 33 ปี เขาสูงใหญ่ ล่ำสันสมชายชาตรี ผิวเข้มออกทองแดงจากการตรากตรำทำงานหนักมาก่อน กว่าจะมีทุกวันนี้ได้เขาต้องลำบากมากแค่ไหน จากเด็กเก็บขยะ เข็นรถเข็นผักส่งตามตลาดสดตอนเช้า สู่นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงส่งออกผ้าฝ้ายของไทยไปยังต่างประเทศ และมีกาสิโนอยู่กรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ทุนทุกอย่างได้มาจากกาสิโน จากเด็กที่ชอบการเสี่ยงโชค ชายหนุ่มเดินในถนนการพนันการเสี่ยงโชคเมื่อตอนอายุ 14 ปี จากเด็กหนุ่มในตอนนั้นก็กลายมาเป็นเศรษฐีระดับต้น ๆ ของเมืองไทยโดยได้รับการสนับสนุนจากพี่ชายบุญธรรมอย่าง 'พันธุ์ธัช'

จะไม่มีวันนี้หากไม่ได้พี่ชายบุญธรรมที่รักการเสี่ยงโชคเหมือนกัน หรือจะเรียกว่าเป็นครอบครัวคนเดียวของเขาเลยก็ว่าได้ เรณุวัฒน์เป็นเด็กกำพร้า ในชีวิตมีพี่ชายบุญธรรมคนเดียวที่คอยห่วงใยและให้ชีวิตใหม่จนมีได้ถึงทุกวันนี้

“ทำงานอะไรไม่ได้ดั่งใจ อุวะ! เบื่อเว้ย!"

เรณุวัฒน์ร้องออกมาด้วยความหัวเสีย ลูกน้องแต่ละคนไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ทำงานอะไรไม่เคยสำเร็จสักอย่าง และครั้งนี้ก็เหมือนกัน

“เดี๋ยวพวกผมจะไปตามตัวมันครับ” หังสาเอ่ย

“พวกนายต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว มันต้องไปทำงานใช้หนี้ฉันที่พนมเปญ แต่พวกนายทำมันหลุดหนีไปได้ยังไง พวกนะ...”

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ยังไม่ทันพูดจบความก็มีเสียงคนรบกวนหน้าห้อง พร้อมกับร่างของลูกน้องอีกคนเปิดประตูเดินเข้ามา

“มีอะไร” ถามเสียงห้วน

“มีคนมาขอพบคุณอาร์ตครับ”

“หังสา ไปตามหาไอ้พชรให้เจอ” เมื่อฟังคำของผู้มาใหม่แล้วก็สั่งให้หังสาไปตามหาตัวพชรให้เจอ มันจะหนีไปไหนรอดในเมื่อเงินไม่มีติดตัวสักบาท คิดจะหนีไป มันไม่ง่ายหรอก

“ครับคุณอาร์ต” หังสารับคำแล้วเดินออกจากห้องทำงานของนายหนุ่มไป

“ไหนว่ามาซิ ใครมาขอพบฉัน และเท่าที่ฉันจำได้ วันนี้ฉันไม่มีนัดไม่ใช่เหรอ” ถามพลางเดินรอบตัวลูกน้อง

“เธอบอกว่า...”

“เธอ แสดงว่าเป็นผู้หญิง ถ้าสวยก็ให้เข้าพบ ถ้าขี้เหร่ก็ไล่กลับไป” เรณุวัฒน์ไม่สนใจจะฟังคำพูดของลูกน้องแม้แต่น้อย พอพูดจบก็เดินไปทิ้งตัวลงเก้าอี้ทำงาน เอนหลังพร้อมหลับตาพักสายตาทันที

“ครับนาย” อานัสรับคำพร้อมหมุนตัวจะเดินออกไปทำตามคำสั่ง แต่ยังไม่ก้าวเดินก็มีเสียงเข้มดังห้ามไว้ก่อน

“เดี๋ยวอานัส! ฉันจะออกไปดูเอง”

ไม่รู้ทำไมเขาถึงอยากไปดูคนอวดดีมาขอพบเขา เพราะถ้าไม่นัดล่วงหน้าไม่มีทางจะเข้าถึงตัวเขาได้ แต่วันนี้เรณุวัฒน์รู้สึกเบื่อ ๆ และหงุดหงิดเลยอยากไปดูหน้าผู้หญิงคนนั้นสักหน่อย

“ครับคุณอาร์ต” อานัสหลบทางให้นายที่ลุกขึ้นเดินมาทางตน

“สั่งคนของเราให้ดูแลความเรียบร้อยให้ดี ดูแลกันยังไงปล่อยให้ผู้หญิงหลุดเข้ามาถึงห้องทำงานฉันได้”

นี่แหละที่ทำให้เขาหงุดหงิดอีกเรื่อง ไม่มีใครผ่านเข้ามาถึงตรงนี้ถ้าเขาไม่อนุญาต แล้วผู้หญิงอวดดีคนนี้เป็นใครกัน