Ep :2 – จอมบาป 1

องค์อินทร์นอนนิ่งผ่อนคลายอย่างคนต่ำทรามบอก เธอพยายามไม่สนใจความเจ็บปวดที่สอดแทรกฝากตัวกลางลำตัวของตัวเองในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอึดอัดกลางร่าง อยากจะผลักดันเขาหนี ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ มาเจอคนเลว มาเจอขยะของสังคม มาเจอคนถ่อยหยาบช้าแบบนี้

“เจ็บ! ”

“ชูว์! ผ่อนคลายเด็กน้อย...อ่า ไม่ไหวแล้ว ถ้ายังนิ่งแบบนี้คนที่จะตายคือฉันไม่ใช่เธอ อ่า ว่าแต่ชื่ออะไรเราน่ะ”

อยากเรียกชื่อของหล่อนเหลือเกินจึงถาม ปกติแล้วเขาไม่เคยรู้สึกใส่ใจกับคนที่จะนอนด้วย แต่กับคนผิวสีน้ำผึ้งแสนยั่วยวนคนนี้มันชวนให้อยากรู้จัก และยิ่งได้รับความคับแน่นของหล่อนตอนนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าต้องการมากกว่านี้ จึงเริ่มขยับโยกเร่าเคลื่อนไหวเอวสอบ สองมือใหญ่กดหัวไหล่เล็กและลูบไล้มากอบกุมหน้าอกอวบบีบขยุ้มขยำไปตามจังหวะเคลื่อนไหวร่างใหญ่

“อ่ะ เจ็บนะ อ่า คนระยำ! อ่ะ อื้อ”

องค์อินทร์กัดปากแน่น เจ็บแสบกลางร่างยามเขาเคลื่อนไหวกระแทกกาย เธอเจ็บทุกครั้งยามเขาเคลื่อนไหวขูดไถสอดลึกเข้ามาจุกลิ้นปี่ตน

“อ่า ปากดีเหลือเกินแมวขโมยของฉัน อ่า แน่นเหลือเกิน อืม ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยสิเด็กน้อย อ่า อยากเอาและเรียกชื่อไปด้วย อ่า แน่นเหลือเกิน อืม” ยิ่งขยับโยกเร่ากระแทกกายสอดลึกเท่าไหร่ภายในของสาวเจ้าก็ยิ่งตอดรัดคลึงแน่นหนักหน่วง

“ฉันไม่ใช่ขโมย อ่ะ อื้อ ฮือ อ่อย”

จากความเจ็บปวดสู่ความร้อนวูบไหวกายร่าง ยิ่งยามเขาเคลื่อนไหวขูดถูความใหญ่โตตอดเร่าออกยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย เอวเล็กที่บิดส่ายหนีก็เปลี่ยนเป็นแอ่นเด้งยกรับแรงเสียวของเอวสอบ แม้จะเงอะงะผิดจังหวะแต่มันก็ทำให้เธอรู้ว่าเขากำลังพยายามทำให้เธอมีอารมณ์ร่วม เขาพูดถูก เขาไม่ได้ข่มขืนเธอในตอนนี้ แต่เป็นเธอต่างหากที่โหยหากายของเขาเพื่อให้มาเติมเต็มส่วนที่โหวงเหวงในร่างตน

“อ่า เห็นไหม สุดท้ายแล้วเราก็เข้ากันได้ ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม อ่า ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยเด็กน้อย อ่า” มือใหญ่บีบเคล้นคลึงสองเต้าพร้อมโน้มหน้าลงไปดูดเร่ายอดอกสีระเรื่อของเธอทั้งสองข้างสลับไปมาและไล้ปลายลิ้นเลียวนรอบเต้ามายังลำคอระหง พร้อมขบเม้มหนักหน่วงและเอวสอบก็เคลื่อนไหวสอดลึกทุกครั้งที่เธอบิดเอวยกเด้งหา

“อะ อื้อ ชะ...ชื่อองค์อินทร์ หรืออินทร์ อ่า ร้อน...อ่า”

สองมือเล็กถูกจับรวบมากอดลำคอหนา เธอยอมให้เขานำพา เพราะตอนนี้เธออ่อนแรงระทวยเสียวร้อนร่างบางทุกครั้งที่เขาสอดเร่ากระแทกกายจ้วงลึก แม้จะเจ็บแต่มันไม่ได้เจ็บมากเหมือนคราแรกที่เขาสอดใส่เข้ามาในร่าง ความร้อนรุ่มมาแทนที่เหงื่อไคลไหลอาบท่วมตัวเปลือยเปล่า เธอมองเห็นเขาที่ยังสวมใส่เสื้อผ้ามีเพียงแค่เอ็นเนื้อของเขาเท่านั้นที่เปิดเผย เธอหน้าแดงซ่านเมื่อนึกถึงความใหญ่โตที่เห็นเลือนรางก่อนหน้านี้กระแทกสอดเร่าในร่างตนเอง

“อ่า น่ารักมาก ชื่อก็เพราะ อินทร์ อ่า อินทร์ของผัว อ่า แน่นเหลือเกิน ผัวจะทำให้โซฟานี้เป็นสวรรค์ของน้องเอง เชื่อใจผัวเด็กดี อ่า เสียว ตอดรัดแน่นเหลือเกิน”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

หัวใจคนบาปเคลื่อนไหวกระตุกรัวๆ ไปกับร่างกายที่สอดเร่าจ้วงไหวลึกในร่างคับแน่น ตอนนี้คลังแสงไม่รู้เลยว่าตัวเองต้องการเพียงแค่นี้เหรอ หรือต้องการครอบครองทุกอย่างของสาวน้อยใต้ร่าง เขารวบรัดร่างเล็กบนโซฟาขึ้นมาหาตนจนสองเต้าบดเบียดกลืนไปกับหน้าอกตน เรียวขาที่ยกพาดพิงพนักโซฟาก็ถูกจับรั้งมาพาดไหล่หนา อีกข้างก็กอดรัดเอวสอบตน

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“เรียกผัวหน่อย เรียกฉันว่าคุณเทือก อ่า ชื่อเล่นผัวเธอชื่อเทือก ชื่อจริงคลังแสง จำไว้ยามคิดถึงมาหาผัวได้ที่ผับแห่งนี้ อ่า มาหาที่นี่ได้เสมอ อ่า แน่น ไม่ไหวแล้ว อยากแตก อยากแรงๆ อ่า”

น้ำเสียงแหบห้าวครางกระเส่าโยกเร่ากดคลึงบิดส่ายหมุนควงเอวสอบไปตามจังหวะดุดันปรารถนาของตน ปากหนาก็ถูไถระดมจูบซอกคอชื้นเหงื่อของคนตัวเล็ก ตอนนี้เสื้อผ้าของเขายับยู่ยี่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ อยากถอดเสื้อผ้าเหลือเกิน อยากให้เธอได้เห็นกายแข็งแรงของเขา อยากอวดร่างเปลือยผิวทองแดงคมเข้มของตนให้ได้กอดรัด

“อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน คุณเทือก อ่า”

องค์อินทร์ครางเรียกเขาอย่างว่าง่าย ตอนนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่าต้องการ ต้องการเขามากกว่าที่ได้ตอนนี้ เธอแอ่นไหวโยกรับเขาทุกครั้งที่เขากระแทกเสียวเข้าหาสุดทางรักสวาทคับแน่นตน

“อ่า ผัวรู้ คุณเทือกรู้ว่าอินทร์ต้องการอะไร อ่า ตอนนี้ฉันก็ไม่ไหวแล้ว อยากแตกแล้ว อยากได้แรงๆ อ่า เด้งรับแบบนั้นแหละ เดียงสาเหลือเกินเมียกู อ่า เสียว โอว์ ไม่ไหวแล้ว”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“อื้อ ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อ่า...คุณเทือก อ่ะ อ่อย” หล่อนไหวโยกไปตามแรงกระแทกเสียวสองมือเล็กกอดรัดลำคอหนาแน่นยิ่งยามเขาสอดเร่าลึกหยุดนิ่งแล้วถอดถอนออกห่าง มันทำให้เธอเหมือนใจจะขาดแต่พอเขากระแทกกลับเข้ามาก็เหมือนว่าโลกสดใสขึ้นมาอีกครั้ง

“อ่า ผัวรู้ ผัวรู้ว่าอินทร์กำลังจะถึงแล้ว ผัวก็จะถึง อ่า พร้อมกัน มันคือสวรรค์ คุณเทือกจะไม่เอาเปรียบ จะไม่ทำให้เราตกนรก อยากให้ครั้งแรกของหนูอินทร์เป็นสวรรค์ อ่า เสียวแน่น โอว์”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เสียงจังหวะของเนินเนื้อที่สอดเร่ายกรับกันของทั้งสองดังหนักหน่วง ยิ่งความไร้เดียงสาของแม่คนตัวน้อยในอ้อมกอดแข็งแรงยิ่งทำให้คลังแสงคึกคะนองในความสดใหม่ของสาวเจ้า ชายหนุ่มเร่งเร้าสอดเร่ากดคลึงสวาทเพื่อนำพาตัวเองและคนตัวเล็กไปให้ถึงสวรรค์ด้วยกัน แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าตอนนี้ตัวเองได้ถูกแม่สาวน้อยตกไปเรียบร้อย ความไร้เดียงสาสวยงามของเรือนร่างและใบหน้าสวยแกมดื้อรั้นของเธออีก

“อ่า แมวขโมยของผัว อ่า โชคดีของเธอแล้วที่ได้รับบทลงโทษแสนซ่านแบบนี้ อ่า”

“อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อื้อ อินทร์ไม่ไหวแล้วนะคะ อ่า อื้อ”

“อ่า ผัวรู้ว่าหนูอินทร์ไม่ไหว ตอนนี้คุณเทือกก็จะแตกแล้ว แต่เราจะแตกเสียวพร้อมกันทูนหัว โอว์ เสียว”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

หนึ่งคนเปลือยหนึ่งคนยังมีเสื้อผ้าครบมีเพียงแค่เป้ากลางหว่างขาที่เปิดเผยให้ได้ออกมาหายใจกินน้ำน้อยในถ้ำน้อยของสาวเจ้า เอวสอบไหวโยกเร่ากดคลึงหนักหน่วงไหวโยกเร่าเสียวซ่านดุดันอย่างชำนาญ ส่วนคนไร้ประสบการณ์ก็ทำหน้าที่ไหวเคลื่อนโยกตามแม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเด้งถูกจังหวะไหมแต่เธอก็ร้องกระเส่าทุกครั้งยามเขาสอดกายลึกคลึงในร่าง

“โอว์ ทูนหัวของคุณเทือก อ่า”

เวลาผ่านไปตีสามจนเวลาผับปิด เหล่าบรรดาเพื่อนต่างโทรหาเพื่อนรักอย่างองค์อินทร์ เพราะตั้งแต่บอกว่าจะไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ไปเข้าห้องน้ำ คนไม่เคยมาเที่ยวผับอย่างองค์อินทร์ไม่รู้จะเดินหลงไปไหน แถมกระเป๋าสะพายยังอยู่ หรือว่าหนีกลับไปแล้ว แต่หนีกลับก็ควรจะบอก แถมเพื่อนที่ไปเข้าห้องน้ำก็กลับมานานแล้วจนตอนนี้ผับปิด ผับแห่งนี้เป็นผับที่มีแต่เหล้าไฮโซเซเลปมาเที่ยวกัน และชั้นใต้ดินก็เป็นที่ผู้ชายที่ต้องการระบายความต้องการมาใช้สอย จะเรียกว่าซ่องก็ว่าได้ แต่ทุกอย่างถูกกฎหมาย และได้ยินว่าเจ้าของกิจการที่นี่หล่อมาก เป็นผู้ชายที่สาวๆ ทุกคนอยากนอนด้วย แต่ไม่เคยมีใครได้เห็นหน้าเขา มีแต่เพียงเสียงเล่าลือมาให้ได้กรี๊ด

“กระเป๋ายัยอินทร์ยังอยู่ จะโทรไปที่บ้านแม่ก็คงนอนแล้ว” หนึ่งในเพื่อนขององค์อินทร์เอ่ยเมื่อออกมายืนกันหน้าผับจะกลับ

“ยัยอินทร์คงกลับแล้วแหละ ไม่น่าจะอยู่หรอก ที่นี่คนเยอะมีแต่พวกขี้เหล้า แถมยังเหม็นบุหรี่ คนดีอย่างเพื่อนเราคงไม่ทนหรอก” อีกคนพูดขึ้น

“ก็จริง แต่กระเป๋ายังอยู่นะ แถมตอนนั้นก็เห็นบอกว่าจะไปตามยัยตาลด้วย” มณีรัตน์เอ่ย

“แต่ตาลไม่เห็นยัยอินทร์ตามไปห้องน้ำนะ” พุฒตาลเอ่ยบ้าง

“เราก็ไปตามหาอินทร์นะ แต่ไม่เห็นอินทร์” โยธาเอ่ยบ้าง

“คงไม่มีอะไรหรอก อินทร์มันคนดีคงไม่โชคร้ายโดนผู้ชายในผับลวนลามหรอก” อิทธิพลเอ่ยบ้าง

“ขอให้เป็นแบบนั้น งั้นเรากลับกันเถอะ เดี๋ยวโยไปเอารถนะ” โยธาเอยขึ้นแม้จะยังเป็นห่วงองค์อินทร์

“อือ คนดีๆ อย่างยัยอินทร์ไม่โชคร้ายหรอก กลับกันเถอะ ตอนสายค่อยโทรเช็กไปที่บ้านก็ได้ แล้วกระเป๋าของยัยอินทร์ล่ะทำไง” มณีรัตน์เอ่ย

“เดี๋ยวตอนสายโยแวะเอากระเป๋าไปให้เอง” โยธาเอ่ยอาสาก่อนที่เพื่อนทุกคนจะพยักหน้ารับรู้ แล้วโยธาก็เดินแยกไปยังลานจอดรถเพื่อขับรถมารับเพื่อนๆ ที่หน้าผับ

ร่างเล็กปวดเมื่อยไปทั้งตัวกว่าคนเลวชาติชั่วจะถอดถอนกายออกห่าง เธอมองเขาที่แทบจะไม่ได้แก้เสื้อผ้า แต่เธอแม้แต่เสื้อผ้าก็ขาดใส่กลับไม่ได้ เรี่ยวแรงจะลุกก็ไม่มี เขาทำอย่างที่พูด ถ้าเดินคงขาถ่างแน่นอน เธอเม้มปากแน่นกลืนความเจ็บปวดตรงกลางลำตัวของตัวเองขยับลุกขึ้นนั่งพิงโซฟา พร้อมกอดปิดหน้าอกตัวเองไว้ สองขายกไขว้ปิดความเป็นสาว