บทที่ 3

บรรเทาความร้อน ในบางจุดยังมีความร่มรื่นกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของทะเลทราย

“เดี๋ยววันถัดไปเราจะย้ายไปพักใกล้ๆ โอเอซิสค่ะ… ”

ดารินบอกโปรแกรมในวันถัดไป

ในเวลาต่อมา

“กลางคืนหนาวมากค่ะพี่ดา… ”

วีนาร์ร้องบอกดารินที่เข้ามาจัดเตรียมอุปกรณ์ชงชาไว้ให้หล่อน

“คุณหนูเตรียมเสื้อหนาวมาพอใช่ไหมคะ… ”

ดารินถาม

“ค่ะ… นี่ค่ะ… ”

วีนาร์ควักเสื้อหนาวออกมาจากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เป็นเสื้อโค้ทขนมิ้งสีครีมยาวคลุมเข่า

วีนาร์คอยๆ ถอดเสื้อผ้าเผยเรือนร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อนโดยไม่อายสายตาดารินซึ่งเป็นผู้หญิงด้วยกัน

“คุณหนูสวยมากค่ะ… ”

ดารินอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเรือนร่างเปล่าเปลือยของวีนาร์ด้วยสายตาชื่นชม สะดุดตากับเต้านมคัพเอฟอวบใหญ่ สะโพกผายรับกับเอวคอด ผิวพรรณขาวเนียนเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ช่วงขาเรียวยาวสวยราวนางแบบ

วีนาร์คว้าเสื้อคลุมมาสวมทับร่างเปล่าเปลือย เดินมาทรุดร่างลงนั่งบนเตียงและเก้าอี้ผ้าใบวางอยู่ใกล้เตียง

“ทำไมทะเลทรายมันหนาวขนาดนี้คะพี่ดา”

หญิงสาวถาม

“อ๋อ… ที่หนาวขนาดนี้ก็เพราะว่าทะเลทรายได้รับแสงอาทิตย์โดยตรง ไม่ค่อยมีต้นไม้ไว้ช่วยดูดซับความร้อน ทรายจึงกักเก็บความร้อนเอาไว้ในปริมาณมาก ทำให้อุณหภูมิสูงมากในกลางวัน แต่ทรายก็คายความร้อนออกมาได้เร็ว อุณหภูมิจึงลดลงอย่างรวดเร็วในตอนกลางคืน”

ดารินอธิบายได้สมกับที่หล่อนทำงานเป็นไกด์อยู่ในทะเลทรายแห่งนี้มานานหลายปี

“วีร์มีเสื้อมาหลายตัว… พี่ดาจะเอาไปใส่นอนก็ได้นะคะ… ”

ในบางครั้งวีนาร์มักจะแทนตัวเองสั้นๆ ว่า ‘วีร์’ ด้วยความเคยชิน

“ขอบใจมากค่ะคุณหนู… ไม่เป็นไรค่ะ หนาวแบบนี้เสื้อกันหนาวก็คงเอาไม่อยู่… พี่รู้จ้ะว่าหนาวขนาดนี้เราจะหาความอบอุ่นได้จากที่ไหน”

ดารินตอบยิ้มๆ… ทำเอาหัวคิ้วของวีนาร์ชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย

“เราจะหาความอุ่นได้จากไหนคะ… ”

วีนาร์ถาม…

ดารินอมยิ้มไม่ตอบ ทิ้งคำพูดชวนสงสัยเอาไวให้คนฟังต้องครุ่นคิด ก่อนจะเดินออกมาจากกระโจม ปล่อยให้วีนาร์ได้นอนพักผ่อนเพียงลำพัง หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการท่องเที่ยวมาตลอดบ่ายถึงเย็น

ในเวลาต่อมา

วีนารู้สึกหนาวจนนอนไม่หลับ จึงตัดสินใจแหวกปากกระโจมเดินออกมา เห็นแสงไฟที่กระโจมของการ์ดยังไม่ดับ และดารินก็ยังนั่งดื่มชาอยู่กับพวกผู้ชาย

“คุณหนูยังไม่หลับหรือคะ… ”

ดารินตะโกนถาม เห็นสาวน้อยกำลังเดินเข้ามาใกล้

“หนาวจนนอนไม่หลับค่ะพี่ดา”

วีนาร์ตะโกนตอบ เดินตรงเข้ามาทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้ผ้าใบใกล้กองไฟ รายล้อมไปด้วยบรรดาหนุ่มๆ รูปหล่อทั้งสาม

“ชาร้อนแก้หนาวสักแก้วนะครับ… ”

ยามีนรินชาลงแก้ว ยื่นมาตรงหน้าวีนาร์

“ขอบคุณค่ะ… ”

วีนาร์รับชาร้อนมาดื่ม แอบสังเกตเห็นสายตาของจาฟาร์และลูฟาสเหลือบมองมายังทรวงอกของหล่อนที่มีเพียงเสื้อคลุมขนมิ้งสวมทับเรือนร่างที่ภายในโนบราทั้งบนและล่าง

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่สันทรายฝั่งตะวันตก… แถวนั้นสวยมาก”

ลูฟาสกล่าว

“น่าสนใจมากค่ะ… ”

วีนาร์แสดงท่าทางตื่นเต้น

“คุณหนูเคยขี่อูฐไหมครับ… ”

ยามีนชวนคุย

“ยังไม่เคยค่ะ… ขี่ยากไหมคะ… ”

หญิงสาวทำท่าสนใจ

“ไม่ยากครับ… เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะสอนให้… ”

ยามีนตอบพลางเอื้อมมือมายกกาน้ำชา ค่อยๆ รินชาร้อนลงในแก้วของวีนาร์

“ขอบคุณค่ะ… ”

วีนาร์เอื้อมมือมาหยิบถ้วยชาสีเงินขึ้นมาดื่ม ตอนนั้นเองทำให้ยามีนมองเห็นทรวงอกขาวเนียน เต้านมคัพเอฟของวีนาร์อวบใหญ่มาก เนื้อหนั่นปทุมถันเผยออกมาอวดความผุดผาดชัดเจน ขาวเนียนมากจนเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้นวลเนื้อ ดูเต่งตึงไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง

“ลองไหมครับ… เคยดูดไหม… ”

ลูฟาสถามขณะเงยหน้าขึ้นมองฟ้าพร่างดาว ควันสีขาวของบารากุที่เพิ่งดูดเมื่อครู่ยังกำจายไปในเวิ้งอากาศของยามค่ำ

“ยังไม่เคยลองค่ะ… ”