4.ข้อเสนอ

ตอนที่ 4ข้อเสนอ

@เพ้นท์เฮ้าส์

-ภายในห้องนอน-

พรึ่บ!

“อะโอ้ย” ริมฝีปากเล็กของปัทร้องออกมาเสียงหลง เมื่อจู่ๆเธอก็ถูกหลุยส์ลากเข้ามาในห้องนอนส่วนตัวของเขา ก่อนจะผลักเธอลงเตียงอย่างไม่ออมแรงใดๆทั้งนั้น

“ไปอาบน้ำซะ!” เขาเอ่ยออกคำสั่ง ก่อนจะยืนจ้องหน้าอีกคนที่ซีดไม่ต่างจากไก่ต้มเลยสักนิดด้วยสีหน้าคมกริบ

ทำเอาปัทได้แต่นั่งนิ่งตัวแข็งทื่อ เธอเบนสายตาหลบไปทางอื่น เพราะไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขาตรงๆ แต่ถึงแบบนั้น ปัทก็ไม่เข้าใจในการกระทำหลายๆอย่างของหลุยส์เลยสักนิด

เขาพาเธอมาในนี้ทำไม…..

“คะคุณหลุยส์….พาปัทมาที่นี่ทำไมคะ”

นี่เป็นครั้งแรกเลยมั้ง ที่เธอกล้าพูดกับเขา เพราะก่อนหน้านี้มีแต่น้องสาวของเธอที่ด่ากับเขาฉอดๆ แต่ถึงกระนั้นเจ้าของใบหน้าสวยนุ่มนิ่มก็ไม่คิดแม้แต่จะกล้ามองหน้าของเขา

มาฟียหนุ่มเห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้าที่จะสาวเท้าเข้าไปนั่งข้างเธอ…..กายแกร่งนั่งอยู่ริมเตียง เขาเอื้อมมือไปดึงหน้าสวยให้หันมาสบตากับตัวเอง ก่อนจะเป็นฝ่ายชะงักไปเสียเอง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหน้าของปัทมาใกล้ๆ…..

เธอสวย….น่าทะนุถนอมยิ่งนัก กลิ่นกายหอมอ่อนๆจากร่างสาวเอาทำชายแท้อย่างเขาเริ่มคิดบางอย่างขึ้นมาในหัว

“เธอคิดว่า…..ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ควรทำอะไรกันดี?”

ดวงตากลมโตกระพริบปริบๆ มองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอย่างกล้าๆกลัวๆ คนใสซื่ออย่างเธอน่ะหรือที่จะตามเขาทัน…..

“อะเอ่อ….ปะปัทไม่รู้” แม้ปากจะตอบออกไปว่าไม่รู้แต่สายตาสื่อความหมายที่ออกมาจากเจ้าของดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลนั่นก็ทำให้เธอคาดเดาได้ไม่ยากว่าชายตรงหน้ากำลังรู้สึกยังไงกับเธอ

“แน่ใจเหรอว่าไม่รู้”

เห็นอีกคนมีท่าทางเลิ่กลั่ก หลุยส์ก็ยิ่งรู้สึกอยากแกล้งให้เธออาย

“ค่ะ ปัทไม่รู้ คุณหลุยส์พูดเรื่องอะไร อื้ออ”

พูดจบประโยค ปากหนาก็ฉกเข้ามาจูบกลืนเสียงหวานของเธอไปจนหมดอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าสวยได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอโดนลิ้นร้ายสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหวานอย่างไม่ทันรู้ตัว

“อื้อๆๆ”

ตุบๆๆๆ!

มือบางพยายามทุบอกกว้างของกายกำยำจนสุดแรงเกิด ในขณะที่หลุยส์ไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไรเลยกับแรงเท่ามดนั่น ลิ้นหนาตวัดรัดเกี่ยวลิ้นของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะเดียวกันปัทมาก็แทบจะหายใจไม่ทัน เพราะนี่คือจูบแรกของเธอ……

เธอถูกเขาขโมยมันไป! แม้อีกคนจะไม่ได้จูบตอบกลับแต่หลุยส์กลับรู้สึกชอบจูบในวันนี้มากที่สุดในชีวิต มันทั้งหวานและนุ่มนวลไม่ต่างจากใบหน้าสวยเลยแม้แต่น้อย

“แฮ่ก! คะคุณ!”

เมื่อปากหนายอมผละออก ปัทมาก็รีบขยับกายถอยหนี รู้สึกตื่นกลัวมาเฟียร้ายตรงหน้ามากขึ้นเป็นสิบเท่า! ครั้นจะเอ่ยปากด่าเขาก็ด่าไม่ออก เพราะทั้งชีวิตเธอเป็นคนไม่ชอบคำหยาบ หากด่าไปคนตรงหน้าอาจจะทำอะไรที่บ้าบิ่นกว่านี้ก็ได้ ใครจะไปรู้!!

“เอ้า ยังไม่ไปอาบน้ำอีก จะนั่งรอให้ฉันปล้ำเธอก่อนไหม?” ปากหนาเอ่ยแหย่ ยิ่งเห็นท่าทางพูดไม่ออกของหญิงสาวทำให้หลุยส์รู้สึกสนุก อยากแกล้งเธอขึ้นไปอีก

“ยะอย่านะคะ อย่าทำอะไรปัทเลย”

“ก็ไม่แน่ ถ้าเธอยังนั่งอยู่ตรงนี้ ฉันอาจจะอดใจไม่ไหว”

พรึ่บ!

ได้ยินแบบนั้นร่างเล็กก็ไม่รอช้าที่จะสาวเท้าลงจากเตียง วิ่งหายเข้าไปในประตูห้องน้ำด้วยสีหน้าแดงก่ำ เธอทั้วกลัว ทั้งเขินและอายและสิ่งสุดท้ายที่เธอรู้สึกคือ….เธอกำลังรู้สึกดีไปกับจูบนั่น!

“หึ~” หลุยส์มองตามร่างเล็กหายไปในห้องน้ำจนสุดสายตา ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับยกนิ้วขึ้นมาทาบไว้บนริมฝีปากของตัวเองเบาๆ

ใจจริงเขาอยากทำมากกว่านี้…..เพียงแต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา

วันนี้เกิดเหตุชุลมุนขึ้นที่โรงแรมเบเนดีน แน่นอนว่าเขามีงานอีกมากมายที่ต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะเช้า แม้จะอยากลิ้มลองอีกคนมากแค่ไหน….แต่มาเฟียหนุ่มก็เลือกที่จะอดใจเอาไว้ก่อน เพราะเขายังมีเวลาอีกมาก ที่จะตะล่อมเหยื่อของตัวเอง

รุ่งเช้า

แกร๊ก….

เสียงคนไขประตูห้องใต้ดินดังขึ้น ร่างเล็กของน้ำตาลที่นอนหลับอยู่บนพื้นปูนแข็งๆก็เริ่มขยับตัวตื่น เนื่องจากหญิงสาวนอนหลับแบบไม่สบายตัวอยู่แล้วตั้งแต่แรก เพียงแค่มีเสียงอะไรดังขึ้นมา แม้จะนิดหน่อยเธอก็รู้สึกตัวแล้ว

ไม่นานประตูสีดำทึบก็ถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับร่างสูงของไลออน การ์ดคนสนิทของหลุยส์เดินเข้ามาหาร่างเล็กที่กำลังนั่งขดตัวอยู่บนพื้น

“นายเรียกคุณไปพบ ตามผมมาครับ”

น้ำตาลไม่ได้แสดงท่าทางอะไรออกมา หญิงสาวยอมเดินตามไลออนขึ้นไปชั้นบนแบบเงียบๆ แม้จะอยากรู้มากว่าพี่สาวของตัวเองเป็นยังไงบ้าง แต่เธอรู้ดีว่าถามไปหมอนี่คงไม่ตอบเองแน่

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น….

ตึก

ตึก

เท้าบางเดินตามชายร่างสูงเข้าไปในห้องส่วนตัวของหลุยส์ที่ตัวเองเพิ่งเคยเข้ามาครั้งแรก ห้องนี้น่าจะเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของเพ้นท์เฮ้าส์แห่งนี้เลยก็ว่าได้ แต่ละโซนถูกจัดแบ่งมีท้องห้องครัว ห้องน้ำห้องนั่งเล่น ห้องทำงานราวกับว่าเป็นบ้านหลังหนึ่งก็ไม่ปาน

“นั่งรอตรงนี้นะครับ ผมจะไปตามเจ้านายมาพบคุณ” ทันทีที่ไลออนพูดจบ ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออกมาโดยร่างสูงสมส่วนของเจ้าของห้อง

ดวงตาคมของน้ำตาลแทบจะลุกเป็นไฟ เมื่อได้เห็นว่ามาเฟียหนุ่มตรงหน้าแต่งตัวอย่างไร หมอนั่นใส่เพียงแค่ผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพันเอาไว้รอบเอวเท่านั้น ท่อนบนโขว์เลือนร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แถมบริเวณสีข้างด้านซ้ายมีรูปมังกรสลักอยู่อย่างน่าเกรงขาม แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น…..

เพราะสิ่งที่น้ำตาลสนใจจริงๆคือ…..ตอนนี้พี่สาวของเธออยู่ที่ไหน? แล้วทำไมคนตรงหน้าถึงเดินออกมาจากห้องนอนในสภาพนี้ หวังว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรเลวๆกับปัทมาหรอกนะ เพราะถ้าเป็นแบบนั้น เธออาจจะฆ่าเขาให้ตายไปตรงนี้เลยก็ได้!

“มาแล้วเหรอ?” หลุยส์เอ่ยทักก่อนจะเดินสาวเท้าเข้ามามองหน้าหญิงสาวที่นั่งจ้องหน้าเขาด้วยสายตาเกลียดชังอยู่บนโซฟา

“นายทำอะไรพี่สาวฉัน!” หัวใจดวงเล็กเต้นระทึก ไม่อยากเดาเหตุการณ์ต่อจากเมื่อคืนนี้เลยสักนิด คนอย่างปัทมาไม่สามารถสู้แรงหมอนี่ได้แน่ๆหากเขาจะทำอะไร

“ทำไม? กลัวฉันปล้ำพี่สาวเธอรึไง?” ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มพร้อมกับเดินไปหยิบกาแฟที่ตัวเองชงทิ้งไว้มาถือไว้ในมือ

เมื่อคืนนี้ระหว่างเขากับปัทมาไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นแหละ หลังจากที่สั่งให้ผู้หญิงคนนั้นไปอาบน้ำหลุยส์ก็ลงไปเคลียร์งานที่โรงแรมอีกครั้งหลังจากเหตุการณ์ทุกอย่างสงบลง ปล่อยให้การ์ดเฝ้าปัทมาเอาไว้และสั่งให้เธอนอนหลับรอเขาอยู่ในห้องนอน และเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนเขาเพิ่งกลับมาถึงเพ้นท์เฮาส์แบบไม่ได้นอนมาทั้งคืน

เพิ่งจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำก็ตอนนี้แหละ

ร่างสูงเดินมานั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามของน้ำตาล เขารู้ว่าเธอกำลังคิดเรื่องของเขากับพี่สาวของเธอไปไกลแสนไกล

“ถ้านายทำแบบนั้น ฉันฆ่านายแน่” น้ำตาลตอบกลับด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง เธอไม่ได้กลัวคนตรงหน้าเลยสักนิด เพราะเธอเป็นคนแบบนี้

ผู้หญิงหน้าตาคมสวยฉบับสาวไทย แต่นิสัยกลับห้าวหาญมากกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก

“หึ น่ากลัวจังเลยนะ”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้พี่สาวเธอยังไม่ถูกฉันเจาะไข่แดง” หลุยส์ตอบกลับอย่างไม่ถือสาอะไรคนตรงหน้านัก เพราะเขาเริ่มชินไปกับความพยศของเธอและอีกอย่าง เขาก็ถือไพ่เหนือเธออยู่มาก

หากน้ำตาลคิดที่จะฆ่าเขาจริงๆมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก

“นายหมายความว่ายังไง” คนตัวเล็กถามกลับ

“ถ้าเธอทำงานให้ฉัน พี่สาวเธอจะปลอดภัย” หลุยส์ตอยกลับอย่างมีชั้นเชิง เพราะเขารู้ว่าสองสาวรักกันมาก แม้จะไม่ใช่สายเลือดแท้ๆ แต่พวกเธอเติบโตมาด้วยกัน เขาอ่านประวัติของพวกเธอมาอย่างละเอียด

“งานอะไร”

เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังใช้ความคิด มาเฟียหนุ่มก็พยักหน้าให้ลูกน้องนำแฟ้มเอกสารบางอย่างมายื่นให้เธอ น้ำตาลรับเอกสารซองสีน้ำตาลเข้มมาไว้ในมือด้วยสีหน้าคิ้วขมวดก่อนจะเปิดเอาเอกสารในนั้นออกมาอ่านดู

ในขณะที่หลุยส์ได้แต่นั่งไขว่ห้างจิบกาแฟยามเช้าไปพลางๆอย่างอารมณ์ดี เขารอฟังคำตอบอันน่าพึงพอใจจากอีกอยู่