3.จอห์น ดีล

ตอนที่ 3.จอห์น ดีล

“ถ้าอยากให้ฉันเลิกยุ่ง….เธอก็ทำตามในสิ่งที่ฉันต้องการสิ”

หลุยส์หันมาจ้องบอกเธอด้วยสีหน้าจริงจังกว่าที่เคย น้ำตาลได้ยินแบบนั้นก็ชะงักไปอย่างไม่เข้าใจ

“นายหมายความว่ายังไง!?”

“ฉันมีงานให้เธอทำ ถ้าทำงานนี้สำเร็จ ฉันจะปล่อยตัวเธอและพี่สาวของเธอให้เป็นอิสระอย่างที่เธอต้องการ”

คนตัวเล็กได้ยินแบบนั้นก็นิ่งเงียบไปเพื่อประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าเขาพูดจริงมากน้อยแค่ไหน แต่ดูจากสายตาและแววตาของอีกคน เธอรู้สึกว่าหมอนี่ไม่ได้พูดเล่น แต่งานที่ว่ามันคืองานอะไร….

“ถ้าจะให้ฉันไปขายตัว ฉันไม่ทำ!” น้ำตาลยื่นคำขาด

คำตอบของเธอทำเอามาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มออกมาให้กับความมีจุดยืนชัดเจนของเธอ

“หึ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้จะให้เธอไปขายตัว แต่ฉันจะให้เธอไปล้วงความลับจากเพื่อนเก่าของฉันมาให้ฉัน”

“ล้วงความลับงั้นเหรอ….ทำไมฉันต้องทำ?” แม้จะไม่เคยทำงานอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ใบหน้าสวยก็ยักคิ้วถามกลับอย่างมีชั้นเชิงไม่ใช่น้อย

ใครจะเชื่อว่าตอนนี้เธอกำลังทำปากดีใจใหญ่ต่อหน้ามาเฟียที่มีลูกน้องเป็นสิบคน แถมพวกนั้นก็ยังพกปืนติดตัวคนละกระบอกอีกด้วย

เธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่น้ำตาล…..

“เพราะถ้าเธอไม่ทำ เธอก็ต้องกลับไปทำงานแบบเดิม ส่วนพี่สาวเธอ….ก็จะต้องมาเป็นนางบำเรอให้ฉัน!” สิ้นเสียงเข้ม

สองสาวต่างก็เบิกตาโพลงออกมาแทบจะพร้อมกัน นึกไม่ถึงกับคำขู่ของอีกคนว่าเขาคิดจะทำแบบนั้นจริงๆ

“นะนางบำเรอ….” ปัทมาเผลอพูดทวนออกมาอย่างแผ่วเบา กายเล็กพยายามขยับหนีแรงกอดมหาศาลนั่นออกไป แต่ทว่า….เธอกลับสู้แรงของเขาไม่ได้เลย

“ทุเรศ! นายเอาเรื่องแบบนี้มาขู่ผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้เนี้ยนะ?” สุดท้ายสติที่พยายามควบคุมมาตั้งแต่ตอนแรกก็ขาดสะบั้นไปพอได้ยินแบบนั้น

“คำก็ทุเรศ สองคำก็ทุเรศ! ในเมื่อฉันยื่นข้อเสนอไปแล้วเธอไม่สนใจ งั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดอะไรกันอีก!” หลุยส์คำรามออกมาในลำคอ ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะหันไปสั่งลูกน้องของตัวเองเสียงดังลั่น!

เหตุก็เพราะรู้สึกไม่พอใจที่โดยสาวไทยด่ากลับอีกระรอก!

“ไลออน! พาผู้หญิงคนนี้ไปขังไว้ในห้องใต้ดินจนกว่าจะเช้า”

“ว่าไงนะ!?” น้ำตาลแทบทำสีหน้าไม่ถูกเมื่อได้ยินแบบนั้นก่อนที่การ์ดสองคนจะเดินมาจับตัวเธอเอาไว้อย่างไม่รอช้า

“ปล่อย! ปล่อยฉันนะ! ไอ้พวกมาเฟียบ้า!”

“พรุ่งนี้เช้าฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย กลับไปนอนคิดซะว่าจะทำงานนี้ให้ฉันไหม ฉันหวังว่าจะได้รับคำตอบที่ฉลาดๆออกมาจากปากของเธอนะ”

บอกคนตรงหน้าเสร็จ หลุยส์ก็จัดการกระชากปัทมาที่ยืนทำหน้าซีดอยู่ข้างเขาให้เดินออกไปพร้อมกัน

“คะคุณ! จะพาฉะฉันไปไหน อึก”

“เงียบ! ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!” หลุยส์หันมาตะคอกใส่ร่างเล็กที่สูงเพียงแค่ไหล่ของเขาด้วยแววตานิ่งขรึม ในขณะที่น้ำตาลก็ได้แต่กรีดร้องโวยวายออกมาด้วยความหัวเสีย!

“ไม่! พี่ปัท! อย่าทำอะไรพี่สาวฉันนะ! ไอ้!”

“ผมแนะนำให้คุณหยุดดีกว่านะครับ” ไลออนเดินมาหยุดอยู่ด้านหน้าของน้ำตาล

“ทำไมฉันต้องเชื่อนาย!”

“เพราะถ้าคุณไม่หยุด พี่สาวคุณก็จะยิ่งตกอยู่ในความเสี่ยง ทางที่ดีคุณควรทำตามข้อเสนอที่คุณหลุยส์ยื่นให้ เพราะนั่นคือสิ่งที่ดีสำหรับตัวคุณ”

“……” น้ำตาลได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่พยายามนิ่งคิด ตอนนี้เธอเป็นห่วงปัทมามากๆ หากไอ้หมอนั่นทำอะไรพี่สาวของเธอละก็…..เธอจะไม่มีทางเอามันไว้แน่! คอยดู!

-อีกด้าน-

@คาสิโนดีล

ตึก

ตึก

“สวัสดีครับนาย” โรมันเดินเข้ามาหยุดอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเจ้านายตัวเองก่อนจะก้มตัวทำความเคารพอย่างเช่นทุกครั้ง

“มีอะไร?” ‘จอนห์ ดีล’ เจ้าของคาสิโนขนาดใหญ่ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลในตลาดของมีค่าด้านมืดเงยหน้าขึ้นมาถามลูกน้องคนสนิทด้วยความสงสัย

เพราะไม่กี่นาทีก่อน โรมันเพิ่งขอตัวเขากลับบ้านไปดูแลลูกสาวที่ป่วย แต่ลูกน้องคนสนิทกลับเดินเข้ามาหาเขาอีกครั้งหลังจากผ่านไปได้ไม่ถึงห้านาที

“ก่อนผมจะกลับ ผมมีข่าวหนึ่งจะให้นายดูครับ” โรมันยื่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาให้คนตรงหน้า ก่อนที่จอห์นจะหยิบสิ่งนั้นมาไว้กับตัวพร้อมกับไล่สายตาอ่านข่าวที่กำลังโชว์หราอยู่ตรงหน้าด้วยความตั้งใจ

“ไฟไหม้?” ปากหนาถามกลับ เมื่อเห็นข่าวงานประมูลเพชรของอดีตเพื่อนเก่าในวันนี้พังไม่เป็นท่า

“ครับ เห็นบอกว่าหม้อแปลงระเบิด”

จอห์นได้ยินแบบนั้นก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้ลูกน้องไป ถ้าถามว่าตอนนี้เขารู้สึกอะไรไหม จะให้ตอบว่าไม่ก็คงไม่ได้ เดิมทีเขากับหลุยส์เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ด้วยความมีอีโก้สูงกับแนวทางการทำงานที่ต่างกันระหว่างเขากับหมอนั่น สุดท้ายความสัมพันธ์ของเขากับหลุยส์ก็จบแบบไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่

แม้หลุยส์จะแยกตัวไปเปิดโรงแรม เพื่อรองรับการจัดงานประมูลที่เหมือนกับงานของเขาแบบไม่มีผิดเพี้ยน แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวของหลุยส์ที่ไม่ค่อยรอบคอบ อีกทั้งอดีตเพื่อนรักยังมีทิฐิสูงมากกว่าอะไรดีทำให้ ณ ปัจจุบัน หลุยส์ยังไม่สามารถเอาชนะจอห์นได้อย่างขาดรอย

แหล่งประมูลของทั้งคู่สูสีกันทั้งรายได้และกระแสตอบรับ แม้จอห์นจะรู้ว่าทางนั้นพยายามที่จะเอาขนะเขาอยู่ตลอดแต่มาเฟียหนุ่มกลับไม่ได้สนใจที่จะแข่งกับเพื่อนเก่าของตัวเองเลยแม้แต่น้อย…..

แต่ดูเหมือน…..ฝั่งนั้นจะไม่ได้คิดแบบนั้น

มีหลายครั้งที่หลุยส์เคยพยายามกลั่นแกล้งเขา แต่ด้วยความที่จอห์นเป็นนิ่งและรอบคอบในทุกๆกระบวนการมากกว่า ทำให้ยากแก่การที่จะโดนฝั่งตรงข้ามเล่นงานได้ แต่ถึงแม้เขาจะไม่ได้เคยคิดร้ายหรืออยากเอาคืนอีกฝั่งนั้น แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับอดีตเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดในวันนี้ ก็ทำให้เขาแอบสะใจอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

เพราะหากอีกคนล้ม….นี่ก็ถือเป็นโอกาสดีที่งานของเขาจะมีโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้น

“สะเพร่าเองสินะ”

“ครับ แล้วเราจะเอายังไงดีครับ งานประมูลที่จะจัดขึ้นในอีกสามวัน”

“เลื่อนมาเป็นวันพรุ่งนี้” ใบหน้าหล่อเข้มดุดันตัดกับดวงตาสีฟ้าประกายทองเอ่ยบอกอย่างว่องไว

โรมันได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าตอบ สมแล้วที่คนนี้เป็นเจ้านายของเขา ฉลาด มองสถานการณ์ได้อย่างเฉียบขาด!

“ครับ ผมจะรีบจัดการให้”

“ให้คนอื่นทำแทน ลูกนายป่วยไม่ใช่หรือไง?” จอห์นเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับล้วงบุหรี่ยี่ห้อแพงออกมาจากกนะเป๋าสูทสีน้ำเงินเข้มของตัวเอง

“เอ่อ ครับนาย”

“กลับไปดูแลลูกเมีย ทางนี้สั่งพวกนั้นทำไป ถ้ามีอะไรขาดเหลือรีบบอกฉัน”

“เข้าใจไหม” มาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิทของตัวเองที่ทำงานด้วยกันมายาวนานออกไป

โรมันได้ยินแบบนั้นก็ก้มหัวรับ เพราะเหตุผลนี้เขาถึงได้รักและเคารพในตัวของจอห์นเป็นอย่างมาก

“ขอบคุณครับ”

“ถ้าอย่างงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

“อืม”

หลังจากลูกน้องคนสนิทเดินออกไป จอห์นก็ไม่รอช้าที่จะสาวเท้าออกมาด้านหลังของคาสิโนหรู เนื่องจากห้องทำงานของเขาอยู่ติดกับประตูทางออกด้านหลัง เผื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน เขาจะได้เตรียมรับมือได้ทัน

“ฟู่วว~” ปากหนาของชายวัยสามสิบสามปีพ่นควันบุหรี่ออกมาเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ วันนี้เป็นวันธรรมดาวันหนึ่งที่แสนน่าเบื่อของชายโสดที่รวยมากกว่ารัอยล้านดอลล่าห์ แต่ถึงแบบนั้นก็เถอะ….เขาเริ่มรู้สึกเบื่อกับชีวิตที่เงียบเหงาแบบนี้แล้วจริงๆ