บทที่ 6 ครอบครัว(ไม่)สุขสันต์ (1)

หิมะยังคงโปรยปรายลงมาไม่หยุด แม้ตอนนี้ถึงยามซื่อแล้วก็ตาม เรือนฝ่ายในจวนสกุลเจินเงียบสงบ เจินซิ่วอิงแต่งตัวสวยผุดผาดคงเดิม

หญิงสาวยอบกายนั่งลงที่โต๊ะอุ่นกลางห้องโถงของเรือนเหลียนฮวา ในจวนสกุลเจินแห่งนี้มีเรือนฝ่ายในถึงสองฝั่งก็คือ เรือนหลานฮ่วย กับเรือนเหลียนฮวา

เรือนหลานฮ่วยเป็นที่อยู่ของฮูหยินใหญ่จวนสกุลเจิน จี้ซิ่นเจี้ยน และเรือนหลังนี้ที่เจินซิ่วอิงอยู่นั้นก็คือเรือนฝ่ายในอีกฝั่งหนึ่ง เรือนเหลียนฮวา

เรือนเหลียนฮวาเดิมทีแล้วเป็นที่อยู่อาศัยของฮูหยินรองจวนสกุลเจิน อี้หนิงฮวา แต่เมื่อนางจากไปเมื่อครั้งคุณหนูรองยังเป็นเด็กสิบขวบ ก็เหลือแต่เพียงเจินซิ่วอิงเท่านั้นที่อยู่เรือนนี้

เจินซิ่วอิงหยิบม้วนกระดาษที่ได้รับมาจากเกามี่ถงขึ้นมาอ่าน ดวงตากลมโตที่ถูกแต่งแต้มให้สวยเฉี่ยว เบิกตากว้างกับสิ่งที่เห็น

ภายในม้วนกระดาษแผ่นนี้ คือข้อมูลหลักฐานการทุจริตการรับซื้อข้าวจากชาวนา ซึ่งเรื่องนี้หนึ่งในผู้เกี่ยวข้องนั้นมีพี่หญิงใหญ่ของเธอ เจินซือจี๋อยู่ด้วย

เจินซิ่วอิงม้วนกระดาษแผ่นนั้นก่อนจะนำไปเก็บในตู้เอกสารที่มีมากมายนับไม่ถ้วนในห้องทำงานของตนเป็นอย่างดี เรื่องนี้จะให้ท่านพ่อรู้ไม่ได้เด็ดขาด หญิงสาวคิดในใจ