บทที่ 5 หมอกันต์ณธีร์ 1

จิตใจกันต์ณธีร์อัดแน่นไปด้วยความสงสัย สงสัยในคำพูดทิ้งท้ายของสาวสวยคนนั้น แล้วยังจะเรื่องที่จิราพรถูกทำร้ายอีก ที่สำคัญคำพูดที่ว่า พาจี้กลับบ้านก่อนนะคะ บ้านที่ว่านี้คือบ้านหลังไหน เหตุใดต้องพาจิราพรไปบ้านอื่น ทั้งที่บ้านหลังนี้คือบ้านที่จิ-ราพรอาศัยมานานสามปี

“มาแล้วเหรอพี่กันต์ มาช้านะเนี่ยเลยอดดูฉากเด็ดเลย”

เยาวเรศลูกพี่ลูกน้องทักนายแพทย์ศัลยกรรมอนาคตไกลของเมืองไทย ญาติที่มางานช้ากว่าใคร

“ฉากเด็ดอะไร” หมอหนุ่มถาม

“ก็ฉากที่เพื่อนพี่จี้บุกมาทวงสิทธิ์ของเมียหลวงไงล่ะพี่ โคตรสนุกเลย” เยาวเรศตอบ

“หน้าตาพี่กันต์ชวนสงสัยเต็มที่ พูดแค่นี้คงไม่เข้าใจ แกเปิดคลิปให้พี่กันต์ดูสิ” เยาวภาน้องสาวของเยาวเรศบอก

“คลิปอะไร” นายแพทย์หนุ่มรีบถาม

“นี่ไงพี่กันต์” คนเป็นพี่จึงเปิดคลิปให้กันต์ณธีร์ดู ขณะที่เขาดูก็เล่าเรื่องราวย่อๆ ไปด้วย “นางร้ายสมชื่อเลยค่ะพี่กันต์ ทั้งด่าทั้งเถียงฉอดๆ”

“เธอคนนี้เป็นดาราเหรอ” กันต์ณธีร์หมายถึงผู้หญิงที่โต้เถียงกับแก้วมณี

“ใช่ค่ะ พี่กันต์ไม่รู้จักหรือคะ” เยาวภาตอบและถาม กันต์ณธีร์ส่ายหน้าเป็นคำตอบ

“พี่กันต์จะรู้จักได้ไง ไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่อายุสิบหก กลับมาเมืองไทยตอนอายุสามสิบสาม กลับมาก็ทำแต่งาน วันๆ อยู่แต่ในห้องผ่าตัด เลิกงานก็กลับบ้านหรือไม่ก็ไปนั่งดื่มกับเพื่อน ทีวีก็ไม่ได้ดูแล้วจะรู้จักได้ไงล่ะ” เยาวเรศพูดขึ้น “ดาราคนนี้ชื่อยิ้มค่ะ เป็นนางร้ายอันดับต้นๆ ของเมืองไทย กำลังดังเลยค่ะเล่นละครเก่งนะพี่กันต์ ด่าก็เก่งด้วย แต่ส้มคิดว่าด่าเก่งทั้งในจอและนอกจอ”

“พี่ไม่ชอบผู้หญิงปากจัด พี่คิดว่ามันหมดเสน่ห์ในตัวคนนั้น” กันต์ณธีร์พูดขณะส่งคืนมือถือให้เยาวเรศ “สวยแต่รูปจูบไม่หอม สวยแค่ไหนพี่ก็ไม่เอา”

“แต่ย่าว่า ทุกคำพูดของยิ้มถูกต้องทั้งหมดนะ แล้วย่าก็ไม่เห็นว่าจะหยาบคายตรงไหนเลย ยิ้มก็พูดดีๆ สไตล์นางร้าย” ทั้งสามหันไปมองต้นเสียงที่อยู่ด้านหลัง “ย่าชอบ”

“ผมรู้ครับว่าโก้ผิด แต่ก็เห็นว่าดาราคนนี้จะต้องพูดแรงและทำท่าเหมือนไม่ให้ความเคารพอาแก้วเลย อีกอย่างเรื่องนี้น่าจะคุยกันเป็นการส่วนตัวมากกว่า” กันต์ณธีร์เห็นต่างกับคนเป็นย่า “แล้วผมก็ไม่ชอบ”

“นิสัยของแก้วถ้าพูดเป็นการส่วนตัวไม่มีทางจบลงด้วยดีแน่ ย่าว่าคุยแบบนี้น่ะดีแล้ว” ดูเหมือนว่ามณฑาทิพย์จะเข้าข้างกรรัมภา พูดแก้ต่างให้ทุกข้อ “ที่กันต์พูดว่า สวยแต่รูปจูบไม่หอม สวยแค่ไหนก็ไม่เอา กันต์ได้รู้จักยิ้มมากน้อยแค่ไหนถึงได้ด่วนตัดสินใจพูดอย่างนี้ แล้วถ้ามีใครตัดสินกันต์ที่รูปลักษณ์ภายนอก ไม่ได้เห็นเนื้อแท้บ้างล่ะกันต์จะทำไง อย่างเช่นร่างสูงใหญ่แต่ไอ้นั่นเล็กนิดเดียว พวกนั้นด่วนตัดสินใจทั้งที่ยังไม่เห็นของจริง ย่าไม่อยากให้กันต์คิดแบบนั้นกับยิ้มนะ”

สองพี่น้องถึงกับอมยิ้มกับการอบรมสั่งสอนของมณฑาทิตย์ แต่สำหรับกันต์ณธีร์กลับขำไม่ออก เขารู้สึกว่า คนเป็นย่าจะเข้าข้างดารานางร้ายคนนี้มากไปแล้ว

“ผมขอตัวก่อนนะครับคุณย่า”

กันต์ณธีร์ไม่อยากเถียงกับมณฑาทิพย์ เพราะรู้ดีกว่า เถียงไปก็ไม่ชนะ ยิ่งเถียงยิ่งร้องหายาพารา

“คุณย่าเข้าข้างพี่ยิ้มมากเลยนะคะ แก้ตัวให้ทุกอย่าง ดูสิพี่กันต์ยังต้องถอย” เสียงเยาวเรศดังขึ้น

“แต่จะว่าไป ที่ยิ้มพูดมาก็ถูกนะ พี่โก้เป็นผู้ชายตบตีพี่จี้ยังไงก็ผิดอยู่แล้ว มาตอกย้ำความเลวด้วยการพาเมียน้อยเข้ามาอยู่ในบ้านอีก อย่างนี้ต้องเรียกว่าเลว” เยาวภาเห็นด้วยที่มณฑาทิพย์พูดเข้าข้างดารานางร้าย “แล้วเหมือนเป็นคนรักความยุติธรรมด้วย ถ้าเมียพี่โก้คือพี่ยิ้มล่ะก็ เปิ้ลคิดว่า พี่ยิ้มต้องซัดคืนพี่โก้แน่นอน ดูอย่างวันนี้สิตั้งท่าหาเรื่องเต็มที่เลย คงไม่ให้ใครมาทำร้ายตัวเองแน่ๆ”

“ย่าไม่ชอบอยู่แล้วผู้ชายประเภทนี้ แล้วก็ไม่คิดว่าญาติของเราจะเป็นแบบนี้ด้วย”

“อยู่ที่การเลี้ยงดูด้วยค่ะคุณย่า อาแก้วตามใจพี่โก้จะตายไป อยากได้อะไรก็ประเคนให้ ผิดก็แก้ตัวให้ทุกอย่าง มีเหรอคะที่เรื่องตบตีพี่จี้จะไม่เข้าข้าง แต่ส้มก็ไม่คิดนะคะว่า อาแก้วจะให้พี่โก้พาเมียน้อยเข้าบ้านแบบนี้” เยาวเรศพูดขึ้น

“ย่าถือว่าจี้หมดเวรหมดกรรมนะ อยู่บ้านนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะมีความสุข ถูกด่า ถูกกดขี่มาตลอด ออกไปจากที่นี่ได้ก็ถือว่าพ้นนรก”

มณฑาทิพย์รับรู้เรื่องที่ชินกรทำกับจิราพร อยู่หลายครั้ง เคยพูดเคยเตือนแก้วมณีแต่ก็เหมือนกับว่า พูดหูซ้ายทะลุหูขวา นางจึงคร้านจะกล่าวเตือน คิดเสียว่าเมื่อเตือนแล้วไม่ฟังก็ชีวิตใครชีวิตมัน

“ส้มว่า คุณย่ากลับไปนั่งที่โต๊ะดีกว่าค่ะ ใกล้เวลาเป่าเค้กแล้ว” เยาวเรศบอกผู้อาวุโส “ส้มจะพาไปนั่งที่โต๊ะนะคะ”

หลานสาวและคนเป็นย่าพากันเดินไปยังโต๊ะที่มีญาติผู้ใหญ่หลายคนนั่งอยู่ เมื่อส่งมณฑาทิพย์นั่งเรียบร้อย สองพี่น้องจึงพากันไปนั่งโต๊ะของตัวเอง พูดคุยกับเรื่องจิราพรและผองเพื่อนกันอย่างสนุกปาก และชื่นชมกรรัมภาที่มีความร้ายกาจไม่เบา