ก็ว่าจะไม่ (รัก) ร้าย

“อะไรนะจี้ถูกผัวมันซ้อมเหรอ” เสียงตกใจของกรรัมภา นางร้ายอันดับต้นๆ ของเมืองไทยดังขึ้นเมื่อทราบข่าวจากอินทิราหรือหยก หนึ่งในเพื่อนสนิทโทรมารายงานเรื่องจิราพร เพื่อนคนเดียวในกลุ่มที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว เหลืออีกสามคนที่ยังไม่มีวี่แวว

“ก็ใช่น่ะสิ มันมาบ้านฉัน หน้าบวม ปากเลือดไหล ดีนะจมูกที่มันไปทำมาไม่เบี้ยว ไม่งั้นฉันคงต้องพามันไปทำแก้ใหม่” อินทิรารายงานต่อ

“มันยอมได้ไงวะ เป็นฉันหน่อยไม่ได้ แม่จะสวนด้วยเท้า ชกเข้าที่หน้า เอามีดจามหัวแม่งเลย” ยิ่งพูดก็ยิ่งเดือด

“ไม่ยอมได้ไงล่ะ มันตัวนิดเดียว ผัวมันตัวเบ้อเริ่ม ตบทีก็กระเด็นไปสามเมตรแล้ว ไม่แค่นั้นนะ ผัวมันยังพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาในบ้านด้วย ที่สำคัญสุดๆ คือ ทั้งพ่อผัว แม่ผัวเห็นดีเห็นงามด้วย มันก็เลยต้องระเห็จออกมาจากบ้านผัวมัน”

“หา! จริงดิ” กรรัมภาตกใจยิ่งกว่ารู้ว่าจิราพรถูกสามีทำร้าย “มันเลวยันไส้ติ่งเลยนะเนี่ย”

“ก็ใช่น่ะสิ จี้มันเลยทนไม่ไหว”

“อย่างนี้ยอมไม่ได้นะ จี้ออกมาแบบนี้เท่ากับยอมผัวมันง่ายๆ ผัวมันก็ได้ใจน่ะสิ” กรรัมภาผู้รักความยุติธรรมถึงกับเดือด

“แล้วแกจะทำไรได้ล่ะ อย่าลืมสิว่าผัวจี้ทั้งรวยและมีอำนาจ จะไปสู้อะไรกับมันได้” สามีของจิราพรชื่อชินทรหรือโก้ นามสกุลพัฒนกิจหิรัญ นามสกุลดังที่ใครต่อใครต่างรู้จัก แล้วรู้ด้วยว่าร่ำรวยและมีอำนาจทางธุรกิจและทางสังคมมากแค่ไหน

“รวยแล้วไง รวยแล้วไม่ต้องกิน ไม่ต้องอึ ไม่ต้องตายหรือไง สุดท้ายก็คนเหมือนกันนี่แหละ แค่มีเงินเยอะกว่า มีอำนาจมากกว่าก็แค่นั้นเอง” กรรัมภาคิดต่างกับคนอื่น “ฉันไม่กลัวหรอกคนพวกนี้ ฉันจะทำให้มันรู้ว่า ทำผิดก็ต้องได้รับบทลงโทษ”

“แกจะทำอะไรมันอ่ะ” อินทิราถามด้วยความอยากรู้

“ก็ไปจัดการมันน่ะสิ ทำจี้ขนาดนี้จะให้ฉันอยู่เฉยๆ ได้ไง แล้วจะไปฉะอีนางเมียน้อยจี้ด้วย หน้าหนายอมเป็นเมียน้อยได้ก็ต้องหน้าหนาทนมือฉันได้เหมือนกัน”

“เอาจิรงดิ”

“จริง” กรรัมภาเป็นคนรักเพื่อนกลุ่มนี้มากเพราะสนิทกันมาตั้งแต่ประถม แล้วทั้งสี่ก็ช่วยเหลือกันมาตลอด เมื่อเห็นเพื่อนเจ็บ เธอไม่อยู่นิ่งเฉยแน่ “ฉันกำลังถ่ายซีนสุดท้าย ถ่ายเสร็จจะโทรบอกแก เราจะได้ไปลุยบ้านผัวจี้ด้วยกัน โอเคป่ะ”

“เคเพื่อน ฉันจะโทรบอกต่ายให้มาที่บ้านฉัน แกถ่ายละครเสร็จโทรมาล่ะกัน” ต่ายหรือเสาวคนธ์เพื่อนสนิทในกลุ่มอีกคน

“โอเค แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องทำงานแล้ว” หลังจากตัดสายสนทนาเสร็จ กรรัมภาได้พูดกับมือถือด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “เดี๋ยวแม่จะตบให้หน้าไม่เหลือยางเลยคอยดู”

กรรัมภาวางมือถือลงในกระเป๋าสะพาย ก่อนเดินฉีกยิ้มออกจากห้องพักนักแสดง เพื่อไปทำงานในอาชีพที่ต้องหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องและเลี้ยงครอบครัว เสร็จจากงานเมื่อไหร่ จะบุกไปบ้านชินกร ไปจัดการผู้ชายหน้าตัวเมียที่ทำร้ายร่างกายเพื่อนรักของเธอ

19.45 น.

“แกแน่ใจนะยิ้มว่าจะบุกไปบ้านพี่โก้จริงๆ”

เสาวคนธ์ถามกรรัมภา เจ้าของรถที่กำลังเลี้ยวเข้าไปในซอยบ้านชินกร

“เข้ามาในซอยแบบนี้จะเปลี่ยนใจได้ไง มีแต่ลุย ลุยกับลุย”

กรรัมภาพูดเสียงแน่วแน่

“ฉันว่ามาพรุ่งนี้ดีไหม วันนี้ที่บ้านมีงานเลี้ยงนะ ญาติพี่โก้เต็มบ้านเลย” จิราพรบอกกรรัมภา “กลับเถอะ ค่อยมาใหม่พรุ่งนี้”

“จะมาวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็มาเหมือนกัน เพราะฉะนั้นลุย”

กรรัมภายังคงความมุ่งมั่นเดิม

“แต่ญาติพี่โก้เต็มบ้านนะแก กลับเถอะ” จิราพรเกิดกลัวขึ้นมา เพราะหากไปตอนนี้มีหวังได้เจอญาติพี่น้องของชินกรครบทุกองค์ประชุมแน่นอน

“ญาติเยอะแหละดี จะได้รู้สันดานมันไงว่าเป็นไง ทำร้ายผู้หญิงไม่พอยังจะพาเมียน้อยเข้ามาอยู่ในบ้านอีก แล้วแกนะแก แกเป็นเมียหลวงแท้ๆ จะยอมได้ไง อย่างนี้มันต้องเรียกสิทธิความเป็นเมียหลวงกันบ้าง”

“แต่ว่า...” จิราพรกล้าๆ กลัวๆ ทว่าเสียงนั้นก็ถูกขัดขึ้นด้วยเสียงของนางร้ายมืออาชีพ

“ไม่มีแต่ เราไม่มีวันถอย เรามีแต่จะเดินหน้าท้าชน”

“ใช่ เราต้องเรียกสิทธิ์ของแกคืนมา จะมาปล่อยให้นังเมียน้อยเหยียบย่ำศักดิ์ศรีไม่ได้”

อินทิราเป็นเดือดเป็นแค้นแทนจิราพรไม่น้อย อาจเป็นเพราะบิดาเธอมีภรรยาน้อย แล้วมักด่าทอมารดาของตนประจำ มีบางครั้งทำร้ายร่างกายจนมารดาทนไม่ไหวขอหย่า และนั่นทำให้เธอกับมารดาหลุดพ้นจากบิดาที่ตอนนี้ไม่เหลือใครข้างกายสักคน เธอไม่อยากให้จิราพรเป็นเหมือนมารดาตนที่ไม่ได้อะไรเลยในทรัพย์สินของบิดาทั้งที่มีสิทธิ์เต็มที่

“คนอย่างนี้ต้องสั่งสอนซะบ้าง ไม่มีใครทำอะไรเลยถึงได้ใจไง เห็นแกเป็นกระสอบทราย” กรรัมภาพูดถูก “กระสอบทรายก็มีราคาของมัน แกก็เหมือนกันจำเอาไว้” จบประโยคนี้รถยนต์ของนางร้ายก็มาจอดหน้าบ้านชินการ สาวทั้งสี่ก้าวลงมาจากรถมาหยุดยืนหน้าประตูบานเล็ก

“สวัสดีครับคุณจี้ นึกว่าคุณจี้จะไม่กลับมาแล้วซะอีก” นายพันคือคนสวนของบ้านหลังนี้ และเป็นคนรับใช้เก่าแก่ของบ้าน เขาพูดด้วยน้ำเสียงดีใจที่เห็นจิราพร

“ฉันเข้าไปในบ้านนะ”

“ครับ เชิญครับ” นายพันเปิดประตูให้เจ้านายสาวกับเพื่อนให้เดินเข้าไปในบ้าน เพราะคิดว่าจิราพรกลับมาอยู่บ้านหลังจากโดนลูกชายเจ้าของบ้านทำร้ายเมื่อตอนบ่ายวันนี้

สี่สาวเดินเข้าไปยังสนามหญ้าของบ้านที่วันนี้จัดงานเลี้ยงเล็กๆ ฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณหญิงสร้อยทอง มารดาของยุรนันท์บิดาของชินกร แขกที่มาร่วมงานในวันนี้ส่วนใหญ่เป็นเครือญาติที่มารวมตัวกันเกือบหมด เพื่อนของสร้อยทองบางคนก็มาร่วมงานด้วย แล้วยังมีเพื่อนสนิทของชินกรอีกราวสี่ถึงห้าคน

ชินกรตกใจเมื่อเห็นภรรยาหลวงยืนอยู่ตรงสุ้มดอกไม้ ความตกใจเพิ่มมากขึ้นเมื่อเห็นว่า เธอมาพร้อมกับกลุ่มเพื่อนสนิทอีกสามคน ที่เขารู้ดีว่า ฤทธิ์เดชของแต่ละคนเป็นอย่างไร

เริ่มจากอินทิรา เป็นผู้หญิงปากกล้า ไม่กลัวคน เสาวคนธ์ แม้ปากจะไม่จัดจ้าน แต่ด้านศิลปะป้องกันตัวนั้นกินขาด เนื่องจากเธอเป็นครูสอนเทควันโด้ แล้วยังเป็นอดีตทีมชาติอีกด้วย

อีกคนคือกรรัมภา คนนี้รวมมิตรเหมือนมีทุกอย่างครบเครื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องฝีปาก นิสัยที่ไม่กลัวคน ปะ ฉะ ดะได้ทั้งหมดไม่ว่าจะชายหรือหญิง หรือแม้แต่สาวประเภทสอง และที่สำคัญเป็นมือตบอันดับต้นๆ พ่วงด้วยหมัดมวยที่ฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก ส่วนจิราพรภรรยาของตนนั้นฉีกแนวเพื่อนทั้งสี่ เรียบร้อย พูดเพราะ ไม่เคยมีปากมีเสียงกับใคร แต่เหตุใดจึงอยู่กับสามสาวนี้ได้ก็ไม่รู้