เพียงเพื่อผลประโยชน์

ภาพวันเวลาระหว่างเธอกับเขาหลั่งไหลเข้ามาเหมือนน้ำทะลัก ยิ่งเห็นก็ยิ่งยกขวดกระดกเข้าปาก ปกติพิธานไม่ใช่คนดื่มจัด แต่วันนี้ ขอสักวัน ถ้าเมา ขับรถไม่ไหว ก็นอนมันที่นี่เลย

ความรู้สึกในใจที่ก่อตัวมากขึ้น น้ำในขวดค่อยลดปริมาณลงเช่นเดียวกับสติสัมปชัญญะ สุดท้ายร่างสูงใหญ่ก็คอพับคออ่อนแล้ว ค่อย ๆ นอนเหยียดยาวลงบนโซฟาและเข้าสู่ห้วงภวังค์แห่งนิทราในที่สุด

สิบห้านาทีถัดมา มีนาก็ขี่รถจักรยานยนต์มาถึงหน้าห้องพักที่เธอเช่าอยู่ เพราะความที่อยู่ต่างอำเภอแล้วสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่อยู่ในตัวเมืองหาดใหญ่แห่งนี้ได้เธอจึงต้องเช่าห้องพัก

เธอไขกุญแจเข้าห้องก่อนจะรีบอาบน้ำอาบท่าให้รวดเร็วที่สุดเพื่อที่จะได้รีบพักผ่อน ด้วยความอ่อนเพลียจากหลายกิจกรรมที่ทำในวันนี้ทำให้เธอหลับลงในเวลาอันรวดเร็ว ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไร เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น หยิบมาดูพบว่าเป็นหมายเลขของแฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่ชื่อ กร นั่นเอง หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหงุดหงิดก่อนกดรับ

“ ทำไมไม่รับสาย มีนโทรไปตั้งหลายครั้ง แล้วนี่พึ่งโทรกลับมาอะไรตอนตีหนึ่งเนี่ย ”

“ พี่ทำธุระอยู่จ้ะที่รัก ” ปลายสายส่งเสียงอ้อแอ้กลับมา

“ ธุระแบบไหน แล้วทำไมเสียงควบคุมไม่ได้ขนาดนั้น ไหนว่าไปทำรายงานไง ”

“ เออน่า ทำไปก็ดื่มไปย้อมใจไงจ๊ะ เออมีน พี่มีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงินอ่ะ มีนโอนให้พี่สองพันก่อนได้ไหม สิ้นเดือนพี่คืน นะ ” มีนา ถอนใจเฮือกใหญ่ เรื่องจำเป็นใช้เงินของกรไม่พ้นกิน เที่ยว และพนันบอล

“ ธุระอะไรอีกพี่ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็พันห้า มีนจะเอาที่ไหนให้พี่นักหนา ”

“ ก็มันจำเป็นจริง ๆ มีนไม่รักพี่เหรอ พี่รักมีนที่สุด แต่ถ้ามีนไม่มีพี่ก็จะลองไปหายืมที่อื่นดูก่อนเพราะต้องจ่ายโต๊ะบอลวันนี้เลย พี่รักมีนนะ รีบนอนนะครับที่รัก เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับไปเรียน ส่วนพี่คงยังไม่ได้นอน จะลองหาเงินไปเรื่อย ๆ ก่อน ” มาอีหรอบนี้เธอก็ใจอ่อน ยอมเขาทุกที ทั้งที่ก็รู้ทั้งรู้ว่านิสัยเขาเป็นอย่างไร

“ พี่กรเสียบอลอีกแล้วใช่ไหมคะ ”

“ มีน การพนันมันก็มีได้มีเสีย แต่พี่ได้มากกว่าเสียมีนก็รู้นี่ครับ ”

“ ไหนสัญญากับมีนว่าจะเลิกเล่นแล้วไง ”

“ ก็เนี่ย ซีซั่นสุดท้าย เล่นส่งท้ายก่อนฝึกงาน เพื่อนชวนด้วย ขัดมันไม่ได้ จบซีซั่นนี้พี่จะไม่เล่นแล้ว พี่สัญญา นะ นะครับ ”

“ เดี๋ยวมีนโอนในไอแบ๊งค์กิ้งให้ แต่สิ้นเดือนพี่กรต้องคืนมีนนะ เพราะส่วนนี้มีนสำรองไว้จ่ายค่าหอ ”

“ ได้ครับที่รัก เดี๋ยวนี้เลยนะ จุ๊บ ๆๆ ”

พูดจบปลายสายก็รีบกดวางทันที มีนาได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าแอพพลิเคชั่นของธนาคารเพื่อโอนเงินผ่านทางอินเตอร์เน็ต แต่ปรากฏว่าไม่สามารถเข้าไปทำการได้เพราะขึ้น “ Error ” ตลอด

หญิงสาวพยายามกดเข้าอีกหลายครั้งแต่ระบบก็ยังคงใช้ไม่ได้อยู่ดี พลันนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก เป็นกรที่โทรมานั่นเอง เสียงปลายสายเริ่มตึงเครียด

“ ได้หรือยังมีน ทำไมนานจัง นี่ที่โต๊ะเขารอเงินอยู่ พี่บอกเขา ไปแล้ว ถ้าไม่ได้เขาเอาพี่ตายแน่ ”

“ พี่กร แอพมันเข้าไม่ได้ มีนพยายามหลายครั้งแล้ว ”

“ เข้าไม่ได้ก็ไปโอนที่ตู้สิมีน ”

“ แต่มันตีหนึ่งแล้วนะ พี่กรจะให้มีนขับมอเตอร์ไซค์ออกไปโอนเงินในเมืองคนเดียวเนี่ยนะ ”

“ หรือจะให้พี่โดนตีนตายคาโต๊ะบอล ก็แล้วแต่มีนนะ ! ”

กระชากเสียงตอบก่อนกดวางสาย หญิงสาวร้อนรนผสมกับโมโหที่เขาไม่เคยเป็นห่วงเป็นใยเธอเลย มีแต่เธอที่เป็นฝ่ายให้ ให้จนบางครั้งเธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาเคยรักเธอจริงหรือเปล่า หรือมีเธอไว้เพียงเพื่อผลประโยชน์

มีนาพบกับกรในวันที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยในวันแรก ภาพหญิงสาวหน้าหวาน ตากลม แก้มป่อง ผิวสีน้ำผึ้ง รูปร่างบอบบาง ยืนหันรีหันขวางอยู่เพราะหาตึกเรียนไม่เจอนั้นช่างสะดุดสายตาเสือผู้หญิงอย่างกรเสียเหลือเกิน

ร่างสูงใหญ่ ผิวขาว ใบหน้าหล่อเหลา สมกับตำแหน่งเดือนคณะวิศวกรรมปีสี่ จึงเดินเข้าหาลูกกวางน้อยเพื่อทักทายและทำความรู้จัก แล้วก็ไม่เป็นการยากที่มีนาจะตกหลุมรักความดูดี เฟรนด์ลี่ และมาดของผู้ชายอบอุ่นที่กรสร้างให้เธอได้เห็น