6 บอส 2

B.Rak Hotel & Resort สาขากรุงเทพที่มธุรินฝึกงานอยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของรองประธานบริษัท อย่างไตรคุณ บริรักษ์ไพศาล

เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนกว่าๆ การฝึกงานของเธอก็จะเสร็จสิ้น เวลาอีกเพียงไม่นานชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยก็จบลง แม้การฝึกงานจะจบในอีกไม่นาน แต่เธอก็ได้ตำแหน่งในกลุ่มบริษัท B.Rak นี้แล้วเรียบร้อย เพราะคุณประไพร ท่านจัดเตรียมจะให้เธอมาเป็นผู้ช่วยของรองประธานอย่างไตรคุณ

เสียงโทรศัพท์ภายในบนโต๊ะทำงานของเธอดังขึ้น มิลินรีบรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์โทรภายในของท่านรองประธาน คำสั่งสั้นๆ ห้วนๆ บอกแค่ให้เธอเข้าไปในห้อง ยังไม่ทันที่เธอจะขานรับเขาก็วางสายโทรศัพท์ดังโครมใหญ่ใส่หูเธอ

"คุณไปทำรายงานการประชุมมาใหม่"

แค่เพียงเธอเปิดประตูใหญ่เดินเข้ามาภายในห้องผู้บริหารระดับสูง ยังไม่ทันจะถึงหน้าโต๊ะทำงานของเขาด้วยซ้ำ แฟ้มเอกสารสีฟ้าก็กระแทกกับโต๊ะเสียงดัง จนเธอสะดุ้ง

"เอ่อ..รายงานผิดตรงไหนหรือคะพี่คุณ" มิลินเอ่ยถามเสียงสั่น ตกใจยังไม่หาย ช่วงนี้รู้สึกเหมือนเธอจะได้เห็นในหลายด้านของเขาที่เธอไม่เคยเห็น

"ตอนทำไม่ได้อ่านหรือไง ว่ามันผิดตรงไหน"

"ค่ะ เดี๋ยวลินรีบเอาไปแก้ให้ค่ะ"

มธุรินรีบหยิบแฟ้มเอกสารที่เขาโยนมาจนเกือบจะหล่นจากโต๊ะทำงานตัวใหญ่ขึ้นไปกอดไว้ เธอเหลือบมองใบหน้าเย็นชานั้นอีกครั้ง ก่อนจะหมุนตัวกลับ เรื่องที่คิดอยากพูดจึงได้แค่เก็บไว้ในใจ

"เดี๋ยว"

"คะ" เธอรีบหันหลังกลับมา เมื่อได้ยินเขาเรียก แต่ก็ยังยืนอยู่แค่ตรงนั้น

"บอกกี่ครั้งแล้ว เวลาอยู่ที่ทำงาน ให้เรียกเหมือนคนอื่น อย่าเรียกพี่คุณ ถ้าไม่อยากถูกว่าเป็นเด็กเส้น" เสียงเรียบเย็นจนคนฟังหน้าชาขึ้น เธอเงยหน้ามองเขาเพียงแวบเดียว ก่อนจะรีบก้มหน้าหลบสายตา

"ค่ะ บอส" เสียงตอบรับเบาๆ แล้วก็รีบเดินออกจากห้อง

"โดนบอสดุมาหรือน้องลิน" พี่แก้วเลขาของไตรคุณเอ่ยถาม เมื่อเห็นเธอเดินหน้าจ๋อยออกมาจากห้อง

"ลินทำรายงานผิดน่ะค่ะ"

"ไม่เป็นไรใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ ค่อยๆ ทำ สงสัยตรงไหนก็ถามพี่ได้ เดี๋ยวพี่มีไปตรวจรับห้องตัวอย่างที่ตกแต่งใหม่กับบอส ลินมีอะไรก็โทรหาพี่ได้"

"ขอบคุณนะคะพี่แก้ว"

พอคล้อยหลังบอสกับเลขาคนสนิทของเขา มิลินก็ต้องน้ำตาซึมออกมาอย่างไม่อาจกลั้น ทั้งน้อยใจ เสียใจระคนกันไปหมด แค่เวลาเพียงสองวันเขาก็กลับมาเป็นไตรคุณผู้แสนเย็นชาอีกแล้ว ยิ่งคิดถึงคืนวันนั้นเธอก็แปลบในอกไม่หาย

ยังไม่ทันได้เสียใจนาน เมื่อเธอหันไปเห็นคุณป้า หรือคุณประไพรที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ เธอรีบซับน้ำตาที่เหลือก่อนจะปรับสีหน้าให้สดใสเป็นปกติ

"สวัสดีค่ะ คุณป้า มาหาบอสหรือคะ"

"สวัสดีจ้า เป็นไงบ้าง ทำได้ไหมงาน" น้ำเสียงใจดีเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม ทั้งยังวางกล่องคุกกี้ให้เธอที่โต๊ะอีกด้วย

"ป้าทำเอง" เธอรีบยกมือไหว้ขอบคุณ

"ว่าแต่บอสเราอยู่หรือเปล่า แล้วคุณแก้วไปไหนล่ะ"

"บอสกับพี่แก้วไปตรวจห้องตัวอย่างน่ะค่ะ"

"อ้าว ป้าโทรหาเจ้าคุณไม่ติด พอดีมีธุระด่วนเสียด้วย"

"เดี๋ยวลินโทรหาพี่แก้วให้แล้วกันนะคะ" คุณประไพรพยักหน้า เธอก็รีบต่อสายโทรศัพท์ทันที แต่ทั้งสองคนก็ต้องมองหน้ากัน เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังอยู่ในลิ้นชักของคุณเลขา

"งั้นคุณป้าไปนั่งรอให้ห้องก่อนค่ะ เดี๋ยวลินไปตามบอสให้ค่ะ"

"หนูมีงานด่วนอะไรหรือเปล่า"

"ไม่มีค่ะ"

มิลินขึ้นมาถึงชั้นสามสิบเก้าเธอรู้ว่าห้องไหนที่เป็นห้องตัวอย่างก็รีบเดินตรงไปทางนั้น แล้วเมื่อมาถึงก็เห็นห้องนั้นเปิดประตูอยู่แล้ว เธอชะโงกหน้ามองภายในห้องนั้นไม่เห็นมีคน ก็เลยเดินเข้าไปด้านในเมื่อไม่เห็นใครจึงคิดว่าคงไปอีกห้องกันแล้ว กำลังจะหันหลังกลับแต่กลับได้ยินเสียงของคนสองคนที่ดังออกมาจากห้องนอน ทำเอาเธอยืนขาตายอยู่ตรงนั้น

"บอสคะ พอเถอะค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า"

ประตูห้องนอนที่ปิดไม่สนิท ทำให้เธอเห็นคนสองคนเพิ่งจะคลายจูบจากกัน แล้วฝ่ายหญิงก็เอ่ยห้ามขึ้นมา แต่เหมือนฝ่ายชายจะไม่ยอมหยุดแค่นั้น ยังซุกไซ้ไปตามลำคอ

กว่าจะตั้งสติได้ มิลินรีบถอยหลังกลับไปที่ประตูอีกครั้ง ปรับใบหน้านั้นพยายามให้เป็นปกติที่สุด พอดีกับที่แม่บ้านเดินมาทางนี้พอดี

"คุณป้าคะ เห็นคุณไตรคุณกับคุณแก้วไหมคะ มาตรวจห้องกันไม่แน่ใจว่าไปถึงห้องไหนกันแล้ว" มิลินเอ่ยเสียงดังอย่างตั้งใจ หวังให้คนข้างในจะได้ยิน

"ตรวจห้องนี้เสร็จแล้วค่ะ กำลังจะไปห้องริมทางนั้น เห็นพวกบริษัทตกแต่งอยู่ทางนั้นกันแล้วค่ะ" ป้าแม่บ้านชี้มือไปอีกทาง

"อ๋อ ขอบคุณค่ะ"

"มีอะไรหรือ" เสียงไตรคุณดังออกมาจากห้อง พร้อมกับที่เขาเดินออกมา

"อ๋อ คุณประไพรมาหาบอสน่ะค่ะ รออยู่ที่ห้อง โทรหาไม่ติด ลินโทรหาคุณแก้ว แต่เหมือนจะลืมโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะก็เลยมาตามบอสน่ะค่ะ"

"อืม รู้แล้ว เดี๋ยวไป"

เธอเพียงพยักหน้ารับรู้ แล้วก็รีบเดินกลับมาตามทางที่จะไปยังลิฟต์ แค่เพียงเข้ามาภายในห้องแคบๆ ของลิฟต์เธอก็ต้องน้ำตาซึมออกมาอีกรอบ เรี่ยวแรงที่จะยืนแทบไม่มีจนต้องใช้หลังพิงผนังลิฟต์เอาไว้