คู่หมั้นชาย

ทะลุมิติไปเป็นภรรยาตัวน้อย
เฉียนซีเว่ยทดลองดาวน์โหลดเกมส์ทางอินเตอร์เนตมาลองเล่น เมื่อลงทะเบียนเข้าสู่เกมส์กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เธอทะลุมิติไปยังโลกที่เธอไม่รู้จัก แถมชีวิตในมิตินี้ยังถูกขายให้ไปเป็นภรรยาเด็กของบุตรชายในครอบครัวชาวบ้านที่ยากจน มิหนำซ้ำสามีในนามของนางยังหายสาบสูญไปในสงครามไม่ได้กลับมาบ้านอีกด้วย ภาระกิจของเฉียนซีเว่ยที่ต้องทำตามระบบภรรยาตัวน้อยจึงเริ่มขึ้นท่ามกลางข้อจำกัดมากมายในชีวิต "ภรรยาตัวน้อยหมายถึงเป็นภรรยาที่แต่งงานตั้งแต่เด็กถูกเลี้ยงให้เติบโตอยู่ในบ้านของสามี ว่าแต่สามีของข้ายามนี้เขาอยู่ที่ไหนเจ้าคะ" เฉียนซีเว่ยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย .... "ท่านช่วยบอกข้าอีกที สตรีนางนั้นเป็นสะใภ้ตระกูลเซี่ยที่อยู่หมู่บ้านติงเซียนอย่างนั้นหรือ" เซี่ยอวี่เฉินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัยปนมึนงง เขามีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะเหตุใดเขาจึงไม่รู้เรื่องนี้ .....

ย้อนเวลามาแก้ไขชะตาในยุค 80
หากได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตสิ่งแรกที่ทุกคนอยากจะทำก็คือแก้ไขความผิดพลาดของตนเอง เยี่ยชิงเหมยเองก็เช่นกัน เมื่อมีโอกาสได้แก้ตัวอีกครั้ง เธอจะเชื่อฟังพ่อแม่และจะไม่มีวันแต่งเข้าสกุลเผิงอีกแล้ว เพราะชาติก่อนเธอดื้อรั้นที่จะแต่งเข้าสกุลเผิง ด้วยคิดว่าคนรักของเธอคือคนที่ดีพร้อม สุดท้ายแล้วเขาไม่เคยเห็นคุณค่าของเธอเลย ทั้งที่เธอทำทุกอย่างเพื่อเขาแต่ผลตอบแทนที่ได้ก็คือการนอกใจ ดังนั้นเมื่อได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง เธอจะไม่มีวันทำให้ตนเองต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเจ็บปวดอีกแล้ว

โทษทีนะข้ามิใช่ ฮูหยินของท่านอีกแล้ว
“ฮูหยินพวกเรากลับมารักกันอีกครั้งได้หรือไม่” “โทษทีนะ ข้ามิใช่ฮูหยินของท่านอีกแล้ว” เรื่องย่อ หลี่หรูหรานเฝ้ารอคอยสามีกลับบ้านมาเนิ่นนาน ไม่คิดไม่ฝันว่าคนที่นางเฝ้ารอคอยด้วยความรัก กลับนำพาสตรีอื่นเข้าจวน มิหนำซ้ำยังคู่ยังมีพยานรักอีกด้วย เมื่อเรื่องมันกลับตาลปัตรเป็นเยี่ยงนี้ หลี่หรูหรานไม่ขอทนจึงมอบหนังสือหย่าร้าง เป็นรางวัลให้สามีผู้สุดแสนประเสริฐคนนี้ได้ลิ้มลองความรักอันแสนหวานชื่น ให้แก่ชายโฉดหญิงชั่ว ส่งเสริมคนรักให้ครองคู่กันตราบนานเท่านาน ทว่าคนหน้าด้านไร้ยางอายกลับตามตอแยอดีตฮูหยินไม่เลิกรา อ้อนวอนให้นางกลับไปรักกันอีกครั้ง ช่างประเสริฐนัก มีหรือที่หลี่หรูหรานจะกลับไปกินของเก่า นางแค่นยิ้มหัวเราะเยาะเบา ๆ กิริยาท่าทางของหญิงสาวคล้ายคนหยิ่งผยอง ถือดีไม่น้อยนัก คำพูดคำจาอันแสนนุ่มนวลตอบกลับไปแค่ว่า... โทษทีนะ ข้ามิใช่ ฮูหยินของท่านอีกแล้ว

บ่วงรักสามีร้าย
“ถ้าขืนเธอยังดื้ออีก คราวนี้ฉันจะจับเธอฉีดยาด้วยเข็ม 58 ซีซีแน่! เธอเลือกเอาว่าจะกินยา หรือจะฉีดยา!!”

เพียงเพราะข้าเป็นบุตรอนุหรือ ถึงได้รับบทร้าย
“คุณหนูผิดที่เกิดมาเป็นบุตรอนุ หากภพหน้ามีจริง คุณหนูท่านเกิดมาเป็นบุตรภรรยาเอกเถิดเจ้าค่ะ” แม่นมจินทรุดตัวคุกเข่าลงร้องไห้อยู่ข้างกายซีเยว่ไม่มี ภพหน้าไม่มีจริง ข้าผิดที่เป็นบุตรอนุเพียงเท่านี้รึ

หวนคืนครานี้ ข้าจะเป็นมารดาที่ดี
หวนคืนครานี้ ข้าจะกอบกู้เกียรติยศ พลิกชะตา และเป็นมารดาที่คู่ควร เรื่องย่อ หยาดน้ำตาหยดลงบนแก้มที่ร้าวราน ขณะที่หวังลู่ฉีกอดร่างไร้วิญญาณของบุตรสาวไว้ในอ้อมกอด หัวใจของนางเหมือนถูกบดขยี้จนแทบจะเป็นผุยผง เสียงร้องห่มร้องไห้สะท้อนในห้องสี่เหลี่ยมทึบ มันเหมือนกับทำนบที่แตกพังลงมาจากความโศกเศร้าอันไม่มีที่สิ้นสุด น้ำตาของนางไม่รู้จักหยุดหย่อน ไหลรินราวกับสายน้ำที่ไม่อาจบรรเทาความเจ็บปวดในหัวใจ หวังลู่ฉีมองดูใบหน้าของบุตรสาวที่เคยสดใสในวันวานตอนนี้กลับกลายเป็นเย็นชา เย็นเยียบจนหัวใจของนางแทบจะหลอมละลายไปกับความผิดบาปที่ก่อขึ้น ด้วยอารมณ์ชั่ววูบที่ทิ่มแทงใจจนทำให้บุตรสาวที่ไร้เดียงสาต้องล้มลงในสภาพนี้ นางสบถคำด่าตัวเอง ด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดและเต็มไปด้วยความเกลียดชังในตัวเองว่า “ข้า... ข้าเป็นมารดาแสนชั่วช้า ทำไมข้าถึงทำกับลูกได้เช่นนี้... ทำไม?!” หัวใจของนางแตกสลายไปกับความผิดที่ไม่สามารถย้อนกลับได้ ความเสียใจที่ท่วมท้นจนแทบจะขาดใจ และคำสาบานที่ก่นด่าตัวเองออกมาจากหัวใจอย่างแท้จริง “หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ข้าได้เกิดมาเป็นมารดาที่ดีให้สมกับความรักที่ลูกควรได้รับ หากข้าได้พบกับลูกอีกครั้งในชาติหน้า ข้าจะเป็นมารดาที่คอยปกป้องและชดใช้ทุกความผิดที่ข้าก่อขึ้น” คำพูดเหล่านี้ดังก้องอยู่ในหัวของหวังลู่ฉี มันไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดที่เกาะกุมหัวใจของนางได้เลยแม้แต่น้อย แต่ในทุกคำสัญญาที่เอื้อนเอ่ยออกมา นางหวังว่า สวรรค์จะโปรดเมตตาให้หญิงชั่วคนนี้ได้กลับตัวกลับใจ ให้การบรรเทาความผิดของตนในสักวันหนึ่งได้เกิดขึ้น “ขอให้ลูกกลับมาหาข้า... อีกครั้ง...” นางร่ำไห้ในใจขณะที่กอดร่างของบุตรสาวไว้แนบอกเป็นครั้งสุดท้าย

เล่ห์กามพี่ชายสามี
“อ๊ะ… อ๊า… ” ดอกแก้วเสียวจนต้องบิดตัวไปมา ลีลาเลียกลีบสุดร้ายกาจของพี่ชายผัวจอมหื่น ทำเอาหล่อนหายใจติดๆ ขัดๆ แอ่นหนอกเนินสวาทให้มือของเขาแบะบีบกลีบผกาจนปลิ้นอ้าออกมารับปลายลิ้น ปาดเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบส้มโออวบขาว โดนกระหน่ำเบิร์นจนน้ำหวานสวาทพุ่งทะลักออกมาอาบเลื่อมปากรูสวาท “ซี้ดดดด… อูย… เสียวเหลือเกินพี่ยอด” ดอกแก้วพริ้มตาคราง สองมือขยุ้มแน่นอยู่กับศีรษะของยอดชาย ส่ายกลีบสวาทให้เขาปาดลิ้นเลียสลับขยี้เม็ดเสียวจนน้ำหวานสวาททะลักไหลออกมาอีกระลอก

Bad Guy เวกัสคนเถื่อน(โคตรร้าย)
หนูไม่เคยเจอใครโรคจิตเท่าคุณเลย หนูเกลียดคุณ!! หรอ? ฉันก็ยังไม่เคยเจอใครน่าแกล้งเท่าเธอเหมือนกัน สนุกดี!! เขาที่คิดว่าถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด Noสน Noแคร์ พอเธอหงายการ์ดใบสุดท้ายเท่านั้น สเตรทฟลัช!!!

กลีบดอกเหมยที่ร่วงโรย
เมื่อคู่หมั้นที่เป็นแม่ทัพกลับมาจากสงครามแต่เขาไม่ได้กลับมาเพียงคนเดียว เขามาพร้อมกับสตรีคนใหม่ของเขา.. "นี่คือหลิวลี่ถังผู้ที่จะมาเป็นฮูหยินรองของข้า" "ฮูหยินรอง?เจ้าหมายความว่าอย่างไรซีซวนเจ้ายังไม่ทันได้แต่งกับข้าเสียด้วยซ้ำ เหตุใดจึงมีฮูหยินรองเร็วเช่นนี้" "ข้ากับถังเอ๋อร์พบกับโดยบังเอิญ นางเป็นผู้ช่วยชีวิตข้านางนับเป็นผู้มีพระคุณ" ”หากนางเป็นผู้มีพระคุณ เจ้าก็ตอบแทนพระคุณของนางสิ การแต่งงานสำหรับเจ้าคือการตอบแทนพระคุณอย่างนั้นหรือ” "ข้ามิได้แต่งกับนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ ข้ารักนางข้าจึงอยากแต่งนางมาเป็นฮูหยินรองของข้า!!”

คู่หมั้นกับเพื่อนสนิทมีอะไรกัน ฉันเดือดสติแตก
ก่อนวันแต่งงานสองวัน เพื่อนสนิทบอกให้ฉันทดสอบคู่หมั้นดู เธอไม่เชื่อว่าศิลาเจ้าชายเพลย์บอยแบบนั้นจะกลับใจได้จริง ลางสังหรณ์ของเธอมักจะแม่นเสมอ ฉันเลยเปิดแอคหลุมในคืนนั้น ทำตัวเป็นสาวใสซื่อไปยั่วเขา ศิลาบดฉันเละไม่เหลือซากทันที ตอนฉันไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี เขากลับพลิกเกม ส่งข้อความมาอีกว่า “เกมไร้สาระแบบนี้ พอแค่นี้นะ” “นอกจากพวกเธอสองคน ฉันไม่เล่นกับผู้หญิงอื่นหรอก” “พิชญาต่อไปถ้าจะคุยแบบอ่อย ๆ กับฉัน ใช้แอคจริงก็พอ” พิชญาคือเพื่อนสนิทของฉัน ......

อ่อยให้รัก(คู่หมั้นจอมเย็นชา)
มัตซี นักศึกษาปี3 เฟรนลี่ ตรง แรง ขี้อ่อย ใครจะไปรู้ว่าเธอแข็งนอกอ่อนใน “เมื่อก่อนอาจจะเป็นเรื่องของพี่ยิม แต่ตอนนี้เราหมั้นกันแล้ว พี่ยิมจะทำอะไรก็ควรให้เกียรติซีบ้างนะคะ ไม่ใช่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้ากันทุกวันแบบนี้” ยิม นักศึกษาปี4 นิ่ง เย็นชา แต่ปากจัด ใครจะรู้ว่าภายใต้ความนิ่งนั้นซ่อนความหื่นไว้ “ก็แค่หมั้น”

หลงรักเมียชั่วคราว
ใครมันจะไปหลงรักผู้หญิงอย่างเธอได้ลง..รีบๆ แต่งๆ ให้จบๆ ไปแล้วค่อยหาเรื่องหย่าทีหลังก็แล้วกันอย่าคิดว่าฉันจะรักเธอเพราะไม่มีวัน

นางเอกคนนี้ไม่อยากได้พระเอกหรอกค่ะ ยุค 1970
ตามเนื้อเรื่องเดิมหลี่ม่านหลินได้หมั้นหมายกับพระเอกของเรื่อง ทั้งสองรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เรียนมัธยมทั้งต้นและปลายด้วยกันเรียกได้ว่าเป็นคู่เหมยเขียวม้าไม้ไผ่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะมีตัวประกอบที่กลับชาติมาเกิด และสิ่งแรกที่อีกฝ่ายทำคือวางแผนแย่งพระเอกไปจากเจ้าของร่างเดิม เฮอะ! ใครจะอยากได้พระเอกเฮงซวยกัน! ยัยตัวประกอบอยากจะได้ก็เอาไปเลย! โลกนี้มีผู้ชายอีกเป็นล้าน ไม่ขอไปแย่งชิงด้วยหรอกนะ!

ท่านแม่ทัพคู่หมั้นท่านหนีไปอีกแล้ว
ฟางหลิ่งหญิงสาววัยสิบเจ็ด ที่ปีหน้าต้องแต่งออกให้กับแม่ทัพจางเหว่ยผู้ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยม อำมหิต มีใบหน้าน่ากลัวจนต้องสวมใส่หน้ากากตลอดเวลา ข่าวลือดังมาจนทำให้สาวน้อยหวาดกลัว แผนหอบผ้าหนีวิวาห์จึงเกิดขึ้น แผนการของสาวน้อยร้อยเล่ห์จะหนีรอดหรือไม่โปรดติดตามในเรื่อง ท่านแม่ทัพคู่หมั้นท่านหนีไปอีกแล้ว “บังเอิญจังเจอพี่ชายรูปงามอีกแล้วเจ้าค่ะ” “หลิ่งเอ๋อร์?” “ชู่ว์~~~ เบาหน่อยเจ้าค่ะ เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยินเข้า” ฟางหลิ่งรีบพุ่งเข้าไปใกล้พร้อมยกมือปิดปากพี่ชายสือโถวเอาไว้ ก่อนจะหันไปมองรอบกายอย่างหวาดระแวง แล้วลากพี่ชายสือโถวมาหลบบริเวณต้นไม้หนาตา ทว่าเมื่อเงยหน้าสบกับดวงตาคู่คมที่มองมา นางจึงรีบเอามือออกจากปากอีกคนอย่างเก้อเขิน “สองวันที่หายไปเจ้าอยู่ที่จวนตระกูลจาง?”

รวมเรื่องสั้นอีโรติก นามปากกาไม่ชอบติดไฟแดง
รวมเรื่องสั้น 9 เรื่อง เรื่องที่ 1 ฉันโดนท่านประธานจับกดบนโซฟาในห้องทำงาน เรื่องที่ 2 คุณหมอขา หนูอยาก ขอยาแก้คัน เรื่องที่ 3 เล่นเพื่อนข้างบ้าน เรื่องที่ 4 ท่านประธานเป็นแฟนเก่า เรื่องที่ 5 อยากได้สามีก็ต้องปลูกเอาเอง เรื่องที่ 6 ก็บอกแล้วว่าไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อน เรื่องที่ 7 ฮูหยินบ้านนอกของคุณชายใหญ่ เรื่องที่ 8 คุณหนูขี้เหงาอยากลองโดนสักที เรื่องที่ 9 ล่อลวงแฟนเก่า

Hot Romance คุณหนูสุดสวาท
เขา ยอมตกลงหมั้นกับลูกสาวของ อา ด้วยเหตุผลทางธุรกิจ ส่วนเธอ.....พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้อีกคนยกเลิกงานหมั้น แต่ดูเหมือนคราวนี้สวรรค์จะไม่เป็นใจ เพราะคู่หมั้นคนที่สี่ของเธอนั้น ช่างดูแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง หลังจากที่ได้เจอ....คุณหนูปรีชญาเป็นครั้งแรก อาชาก็รู้สึกอยากจะ’กำราบ’ คุณหนูสาวให้อยู่หมัด เพราะความดื้อด้ายชองเธอ เขาจึงเปลี่ยนใจจากสถานะ คู่หมั้น กลายไปเป็น คู่แต่งงาน ของเธอซะให้มันหมดเรื่อง!! “เมื่อคืนเราสองคนมีอะไรกันจริงเหรอ“ อาชาได้ยินคำถามก็ยังคงทำหน้านิ่งตอบกลับไป ”ฉันจะโกหกเธอไปทำไม“ เขายังคงเก็บความรู้สึกและโกหกได้แนบเนียนอย่างเคย ”แล้วทำไมมันไม่เห็นมีคราบเลือดเลอะเลยล่ะ“ ”คราบเลือด?“ ”ถามจริง ถ้าเรามีอะไรกันจริงๆมันก็ควรจะมีเลือดซิงของฉันออกมาด้วยสิ แต่ผ้าปูที่นอนของคุณก็ยังดูสะอาดดีอยู่เลยนี่“ ปากเล็กอธิบายออกไปยาวเหยียดพร้อมกับคิดวิเคราะห์ แม้จะไม่เคยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้โดยตรง แต่ปรีชญาก็พอจะมีความรู้ในเรื่องพวกนี้อยู่บ้าง อีกฝ่ายที่ได้ยินแบบนั้นก็นิ่งอึ้งไป เพราะเขาไม่คิดว่าคนอย่างปรีชญาจะยังไม่เคยมีอะไรกับใคร หรือว่าเธอกำลังโกหกเพื่อลองใจเขาอยู่กันแน่ “หรือว่าของคุณมันเล็กมากเลยเหรอ ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกเจ็บอะไรเลยล่ะ ถ้าครั้งแรกมันก็ควรจะเจ็บสิ“ (ความในใจพระเอก อยากจะโกนออกไปแทบบ้า ว่าถ้าของฉันเล็ก....บนโลกนี้ก็คงจะไม่มีใครใหญ่!!!)

นับพันวันรอรัก
หนึ่งพันวันที่เธอพยายามพิชิตใจเขา แต่สุดท้ายก็ต้องผิดหวัง เมื่อเธอหันหลังให้และถอดใจจากเขาไป สุดท้ายเขากลับเพิ่งรู้ใจตัวเอง แล้วเป็นฝ่ายตามขอความรักจากเธอคืน

งานแต่งฉัน เจ้าสาวกลับเป็นน้องฉัน!?
รักทางไกลมาสิบปี ความรู้สึกที่แฟนหนุ่มมีต่อฉันนั้นไม่เปลี่ยน สัญญาว่าจะให้ฉันได้เป็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก ฉันยอมทิ้งงาน กลับมาก่อนล่วงหน้า เพื่อเซอร์ไพร์สเขา กลับเห็นเขาที่ตั้งใจสะสมตั๋วเครื่องบิน1999ใบ จุดหมายปลายทางห่างจากเมืองที่ฉันอยู่ไม่ไกลมากนัก แต่เขาก็ไม่ได้อยากมาหาฉัน ฉันอยากถามเขาต่อหน้า ดันไปเห็นภาพบาดตาบาดใจ ที่น้องสาวกับเขามีอะไรกันบนเตียง "เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอ? ฉันรักเธอแค่คนเดียว จะไปแต่งกับหญิงมารยาอย่างดาวเหนือได้ไงกัน?" "คนบ้า ไงซะหล่อนก็เป็นพี่สามฉันนะคะ แต่จะว่าไปแฟนพี่สาวนี่เด็ดจริง" ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียน ยกเลิกงานแต่งอย่างไม่คิดอะไรทั้งนั้น ความรักสิบปีก็ถือว่าให้ทานหมาละกัน ทว่าหลังที่ฉันจากไป ตะวันกลับเหมือนหมาบ้า คุกเข่าอ้อนวอนให้ฉันกลับมา

ก่อนงานแต่ง สามีกลับไปนอนกับน้องสาวต่างบุพการี
วันแต่งงาน ฉันยื่นแฟลชไดรฟ์ให้ภาคินว่าที่เจ้าบ่าว เขารีบเสียบเปิดด้วยความมั่นใจเต็มหน้า วินาทีถัดมา หน้าจอสว่างขึ้น— “พี่…อย่า…”เสียงของพิญาดาน้องสาวต่างมารดาดังชัดเจนผ่านไมค์ “ก็ไม่ใช่ครั้งแรก จะกลัวอะไรล่ะ”ภาคินหัวเราะในลำคอเบาๆ แบบมีนัย แขกทั้งงานร้องอื้ออึง ช่างภาพเผลอซูมให้ใกล้ขึ้น ไลฟ์สดระเบิดทันที —— “โว้ย! เจ้าบ่าวนอนกับน้องสาวตัวเอง?!” “รสนิยมบ้านคนรวย ก็เล่นกันแรงแบบนี้สินะ?” คนดูบางคนถึงกับเอามือปิดปาก บางคนก็กดเสียงด่าแบบไม่เก็บอาการ ส่วนฉัน…ฉันเป็นคนจุดชนวนให้ทุกอย่างพังยับด้วยมือของตัวเอง แล้วปล่อยให้ร่างตกลงสู่ทะเลลึก เพื่อตายจากชีวิตเดิม และเกิดใหม่อีกครั้งในแบบที่ไม่มีใครควบคุมได้อีกต่อไป

คู่หมั้นเข้าข้างเลขา ฉันจะทำให้เขาเจ็บสมใจ
"ผู้หญิงในหน่วยพิเศษอย่างฉัน... กับการดูตัวสุดพังที่สนามบิน!" ฉันได้รับสายจากคุณน้าผู้ทรงอิทธิพล บอกให้กลับบ้านด่วนเพราะจัดนัดดูตัวไว้ให้แล้ว ฝ่ายชายฟังดู "เพอร์เฟกต์" ทุกมุม — หล่อระดับพระเอก แถมยังเป็นซีอีโอหนุ่มสุดฮอตที่อายุน้อยที่สุดในจังหวัด ก่อนออกเดินทาง หัวหน้าหน่วยของฉันยังต้องประสานกับฝ่ายควบคุมการบิน เพื่อขอให้ข้อมูลของฉันถูกเข้ารหัสตลอดการเดินทาง ฉันเดินทางถึงสนามบินตามเวลานัด แต่พอไปถึงช่องทางพิเศษที่สงวนไว้สำหรับฉัน กลับถูกใครบางคนกระชากออกจากแถวอย่างไม่ไว้หน้า ถัดจากนั้น ธนบัตรปึกหนาหน้าหล่นลงกลางหน้าฉันอย่างจัง "ช่องพิเศษนี่ฉันซื้อมาแล้วนะ เอาเงินนี่ไป แล้วไปต่อแถวข้างหลังซะ!" ฉันพยายามควบคุมอารมณ์ แล้วถามกลับอย่างเยือกเย็น: "คุณไม่ใช่ทหาร ไม่มีเหตุฉุกเฉิน แล้วเอาสิทธิ์ที่ไหนมาใช้ช่องของฉัน?" ฝ่ายหญิงกลับหัวเราะเยาะ แล้วตอบอย่างถือดี: "สิทธิ์เหรอ? เพราะฉันเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของคุณซ่งไง!" "ไม่ใช่แค่ช่องพิเศษหรอก ถ้าตระกูลซ่งอยากได้ทั้งรันเวย์สนามบิน ก็ต้องให้!" ฉันนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนกดโทรหาเบอร์ที่คุณน้าให้ไว้ — คู่หมั้นที่กำลังจะเจอครั้งแรก เสียงฉันเรียบเฉียบเมื่อเขารับสาย: "เลขาฯ ของคุณบอกว่า ตระกูลซ่งของคุณใหญ่โตขนาดขออะไรในประเทศนี้ก็ได้ จริงไหมคะ
