Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
การแต่งงาน
ซูเหมยฮวาชายาอ๋องปีศาจ
209.0K·weiweiซูเหมยฮวาหญิงสาวจากยุคปัจจุบันข้ามภพมาอาศัยอยู่ในร่างของบุตรสาวคนโตจวนเฉินเสี้ยงในยุคสมัยโบราณ ที่ถูกองค์รัชทายาทถอนหมั้นและฮ่องเต้ยังมีไมตรีมอบพระราชโองการหมั้นหมายให้นางอีกครั้ง ครานี้เป็นการหมั้นหมายระหว่างนางกับเหวินอ๋อง ตงฟางเหวินเหย้า พระอนุชาคนเล็กของพระองค์ซึ่งข่าวลือด้านนอก ต่างเล่าลือว่าพระองค์นั้นเป็นอ๋องพิการก็จริงแต่ความร้ายกาจนั้นก็ราวกับปีศาจ การใช้ชีวิตในยุคสมัยที่ไม่คุ้นชินของซูเหมยฮวากับการต่อสู้กับแม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย น้องสาวต่างมารดาจอมเจ้าเล่ห์และบิดาที่ลำเอียงเป็นอะไรที่นางไม่คิดว่ามันช่างน้ำเน่าเสียยิ่งกว่าละครในทีวีเสียจริง ไหนจะอ๋องผู้นั้นอีกชีวิตใหม่นี้ นางจะได้พบกับความสงบสุขบ้างไหม?... "ฮวาฮวาข้าฆ่าได้ทุกคนในใต้หล้านี้เพื่อเจ้า ฮวาฮวาข้าจะตัดลิ้นสตรีผู้นั้นเป็นของขวัญครบรอบให้กับเจ้าดีหรือไม่? ฮวาฮวาคนที่ล่วงเกินเจ้าในวันนั้นข้าตัดมือมันแล้วดีหรือไม่?..."
เปลี่ยนชะตาคืนวาสนา
42.0K·JustMoonLightเมื่อฟื้นกลับมามีชีวิตใหม่ วาสนากับคนในชีวิตเก่ายังคงเหลืออยู่ ครั้งนี้นางจะพยายามประคับประคองทุกคนให้มีชีวิตที่ดีเท่าที่นางสามารถช่วยเหลือทุกคนได้ ไม่ปล่อยชีวิตของตนเองให้คนอื่นมาคอยบงการอีกต่อไป
ทะลุมิติมาเป็นองค์หญิงผู้เดียวดาย
45.0K·มายุมายูมายา‘นี่มันที่ไหน?’ ดวงตาของอดีตสายลับจากศตวรรษที่ 20 กวาดมองไปรอบๆ พบว่าตนเองอยู่ในห้องกว้างขวางประดับอย่างหรูหราแต่ออกจะดูโบราณไปนิด และไม่ทันได้คิดมากไปกว่านั้น คลื่นความทรงจำปะทะเข้ามาในหัวอย่างรุนแรง ทำให้ต้องขมวดคิ้วมุ่น ก่อนหน้านี้ นางกำลังปฏิบัติภารกิจสุดท้าย ก่อนถูกศัตรูจับได้และจบชีวิตลง… ทว่าบัดนี้นางกลับมาอยู่ในร่างของหญิงสาวในยุคโบราณ! ที่สำคัญ เป็นถึงองค์หญิงที่ถูกส่งไปอภิเษกสมรสต่างแคว้น ยิ่งไปกว่านั้น! นางอยู่ในร่างองค์หญิงที่ไร้่ความทรงจำของเจ้าของร่าง ข้ารับใช้จากแคว้นเดียวกันทำตัวราวเป็นเจ้านายเสียเอง ไหนจะจดหมายตัดพ้อของเจ้าของร่างเดิมที่มาพร้อมการตายอย่างปริศนา หรือเเม้กระทั่งผู้คนที่แม้ไม่เคยพบหน้าก็สามารถรู้ตัวตนของนางเพียงเเค่ได้สบตา… ก็เพราะเจ้านัยน์ตาสีฟ้าแสนโดดเด่นนั่นล่ะ! หนีไปพร้อมเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใครเช่นนี้ สายลับก็สายลับเถอะ คงถูกจับได้ตั้งแต่ยังไม่ก้าวเท้าออกจากวังแล้วกระมัง!
ขอโทษทีชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุภรรยา
26.0K·BigM00Nที่ผู้คนเคยกล่าวกันว่าคำสัญญาของบุรุษยามที่อยู่บนเตียงมักเชื่อถือไม่ได้ หลินชิงหรูขอยืนยันจากประสบการณ์ของตนเองในชาติก่อนเลยว่าเป็นความจริง ในชาติก่อนเพราะความอ่อนแออ่อนไหวและโง่งมของตนเองทำให้นางต้องจบชีวิตลงด้วยความแค้น ส่วนแค้นผู้ใดนั้นแน่นอนว่าย่อมต้องเป็นตนเอง ในเมื่อได้มีโอกาสเกิดใหม่ด้วยความทรงจำเดิม แน่นอนว่าสิ่งแรกที่นางทำก็คือขอสาบานว่าชาติใหม่นี้นางจะไม่ขอเป็นอนุภรรยาแบบในชาติที่แล้วอีกเด็ดขาด
สี่ผัวคลั่งรัก
41.0K·ณ ธาราผัวสี่ของฉัน แต่ละคนโคตรแช่บ
พันธะรักหมอร้าย
17.0K·Kim Nayeol ถ้าชาตินี้รอให้ผู้ชายมาขอฉันแต่งงาน ฉันคงโสดไปตลอดชีวิต “พี่หมอภีมค่ะ แต่งงานกับฉันเถอะค่ะ” ใบหน้าอันหล่อเหลาของนิสิตแพทย์หนุ่มหล่อวันยี่สิบสี่ปี เค้นยิ้มด้วยเสียงหัวเราะ หึ...! ประกายดาวนี้เธอใจกล้ามากขนาดไหนถึงได้ขอเขาแต่งงาน “หึ...คิดดีแล้วเหรอ ถึงกล้ามาขอฉันแต่งงาน ทำไมฉันต้องทิ้ง ความอิสระ ไปแต่งงานกับเธอ” คำพูดอันร้ายกาจหลุดจากหมอหนุ่ม นัยน์ตาคมคู่ดุเพ่งมายังใบหน้าสวยของเธอ คนฟังถึงกับหน้าเหวอ “พี่หมอภีมเป็นแฟนดาวนิคะ หรือดาวเข้าใจอะไรผิดไป” หึ...! “แค่แฟน ฉันยังรักสนุก ไม่พร้อมเอาชีวิตอิสระไปผูกมัดกับใคร จริงอยู่ว่าฉันเป็นแฟนเธอ อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน ที่ผ่านมาฉันแค่สนุกกับเธอเท่านั้น” แค่สนุกกับร่างกายฉัน “อืม...นั้นนะสิ ดาวคงขออะไรกับพี่ภีมมากเกินไป” “กับเธอ อย่างมาก ฉันแค่สนุก” “ค่ะ” เธอได้แต่พยักหน้าตอบ
ของที่เธอ(ไม่)รัก
5.0K·Tiwaชลาลัยแต่งงานหลังจากที่เธอเรียนจบ เธอถูกสั่งให้แต่งงานกับคุณเพลิง หรือคิมหันต์ เตวรางกูล ทายาทบริษัทขนส่งยักษ์ใหญ่ที่หลายคนหมายปองอยากแต่งเข้าตระกูล ชลาลัยรู้จักคิมหันต์จากการบอกเล่าของย่าเขม ย่าเขมเป็นคนที่เลี้ยงดูส่งเสียให้ชลาลัยได้เรียนหนังสือ หลังจากชลาลัยเรียนจบย่าเขมก็สั่งให้หลานชายแต่งงานกับชลาลัยทันที คิมหันต์ไม่เต็มใจจะแต่ง ทว่าสิ่งที่ย่ายื่นมาให้เขาทำให้เขาตัดสินใจแต่งงานกับคนที่ไม่ใช่สเปคทั้งยังอายุน้อยกว่าเขาหลายปี ‘ถ้าเพลิงตกลงแต่งงานกับหนูน้ำย่าจะยกหุ้นที่เป็นของย่าให้เพลิงครึ่งหนึ่ง แต่ถ้าเพลิงมีลูกกับหนูน้ำย่าจะให้เพลิงทั้งหมด เพลิงจะมีสิทธิ์มีเสียงในที่ประชุม เพลิงจะได้ขึ้นแท่นผู้บริหาร’ เมื่อโอกาสอยู่ตรงหน้ามีเหรอคิมหันต์จะไม่คว้าไว้ เขารับปากแต่งงานกับชลาลัยทันที "ดีค่ะ ในเมื่อคุณไม่รักลูก ไม่รักน้ำ คุณอยากหย่าถูกต้องไหมคะ" "ใช่ แต่ว่าที่ฉันหย่าไม่ใช่เพราะเธอไม่ดี เพียงแต่ฉันไม่ได้รักเธอ" "ค่ะ น้ำเข้าใจ ย่าเขมให้น้ำเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เอง ทุกอย่างอยู่ที่ความยินยอมของน้ำ คุณเพลิงคิดว่าต้องทำยังไงให้คนอย่างน้ำยินยอมหย่าให้คุณคะ" "ฉันต้องทำยังไง" "คุณเพลิงคิดสิคะ ในสายตาคุณเพลิงคิดว่าทำแบบไหนน้ำถึงจะหย่าให้คุณ ทำแบบไหนน้ำถึงจะไม่โวยวายจนทำให้คนข้างนอกรู้ว่าคุณมีภรรยาและลูกแล้ว ทำยังไงให้น้ำไม่ออกไปพูดว่าคุณมันสารเลวแค่ไหน" หากเขาไม่ใช่หลานชายย่าเขมมีเหรอที่เธอจะมองคนสารเลวคนนี้ เขามันคนเห็นแก่ตัว ไม่มีสามัญสำนึก เป็นหนึ่งในผู้บริหารแล้วยังไง แค่ซื่อสัตย์บริหารครอบครัวยังไม่ได้ "ฉันให้เธอสามสิบล้าน" "หึ" ชลาลัยแค่นขำในลำคอ เธอหันมองวิวด้านนอกแทนการมองหน้าสามีเห็นแก่ตัว ที่แท้ในสายตาของเขาก็มองเธอเป็นแค่หญิงสาวที่หวังเงินทางจากเขา
ย้อนเวลามาแก้ไขชะตาในยุค 80
18.0K·BigM00Nหากได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตสิ่งแรกที่ทุกคนอยากจะทำก็คือแก้ไขความผิดพลาดของตนเอง เยี่ยชิงเหมยเองก็เช่นกัน เมื่อมีโอกาสได้แก้ตัวอีกครั้ง เธอจะเชื่อฟังพ่อแม่และจะไม่มีวันแต่งเข้าสกุลเผิงอีกแล้ว เพราะชาติก่อนเธอดื้อรั้นที่จะแต่งเข้าสกุลเผิง ด้วยคิดว่าคนรักของเธอคือคนที่ดีพร้อม สุดท้ายแล้วเขาไม่เคยเห็นคุณค่าของเธอเลย ทั้งที่เธอทำทุกอย่างเพื่อเขาแต่ผลตอบแทนที่ได้ก็คือการนอกใจ ดังนั้นเมื่อได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง เธอจะไม่มีวันทำให้ตนเองต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเจ็บปวดอีกแล้ว
บิดาสามีโปรดอย่ารังแกข้า
21.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金ถิงถิงถูกขายให้มาเป็นภรรยาของบุตรชายโรงเลี้ยงม้า ยามหลับนอนกับสามีเขาจะดับตะเกียงจนมืดมิดเขี่ยวกรำนางอย่างกระหาย จะเป็นอย่างไรเมื่อผู้ที่หลับนอนกับนางหาใช่สามี แต่เป็นบิดาม่ายหุ่นกำยำ! #ไม่ผิดศีลธรรม #ผัวเดียวเมียเดียว #จบสมหวัง ++++++++ สิบเก้าปีที่เขาทุ่มเทชีวิตให้กับกิจการโรงเลี้ยงม้าและฟูมฟักเลี้ยงดูบุตรชายให้เติบใหญ่ขึ้นมาอย่างสง่างาม แม้มีสตรีมากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้ามา แต่กลับไม่เคยเปิดใจให้สตรีคนไหนได้เข้ามาใกล้ชิด จนเวลานี้อายุของเถ้าแก่เหลียงซื่อเฉินล่วงเลยมาถึงสามสิบเจ็ดปีแล้ว... การได้สัมผัสสตรีราวกับปลุกไฟที่มอดดับในกายให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เรียวปากอวบอิ่มแสนหวานทำให้แรงราคะบีบอัดแกนกลางกายจนแข็งขึงผงาดขึ้นมาแนบไปกับหัวหน่าว เถ้าแก่เหลียงบดจูบเรียวปากหยักได้รูปเนิบช้า บดคลึงเรียวปากอวบอิ่มจนค่อยๆ บวมเห่อ ในขณะที่ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กไม่ประสาอย่างคนที่ผ่านโลกมามากกว่า "อะ...อื้อ" จางถิงถิงรู้สึกหูอื้อตาลายไปหมด ราวกับเรือนกายถูกลามเลียด้วยเปลวไฟร้อนผ่าว นะ...นี่หรือเรียกว่าจูบ ระ...รู้สึกดีจัง แม้หัวสมองจะขาวโพลนแต่สติอันน้อยนิดก็ยังจับความรู้สึกได้ว่า จูบ ที่เจ้าบ่าวมอบให้นางนั้นมันหวานล้ำซ่านหวามไปทั้งเรือนกาย เรือนกายสะท้านจนเผลอห่อไหล่เข้าหากัน เมื่อมือหนาสากกระด้างค่อยๆ ถอดอาภรณ์ของนางออกทีละชิ้น ทีละชิ้น ทีละชิ้น... จนท้ายที่สุดเรือนกายยวนเย้าก็เปลือยเปล่าอยู่บนฟูกนอนวิวาห์สีแดงมงคล ผิวขาวตัดกับสีแดงชวนให้หลงใหลมัวเมา เรือนกายที่เต็มไปด้วยส่วนสัดยวนเย้า ส่วนใดที่ควรนูนก็นูนเด่นเป็นก้อนกลม ส่วนใดที่ควรเว้าก็คอดกิ่วชวนมอง "ทะ...ท่านพี่" จางถิงถิงครางแผ่วเมื่อเขาปล่อยเรียวปากของนางให้เป็นอิสระ เรียวปากร้อนจูบไซ้ไปตามลำคอก่อนจะลากลิ้นร้อนลามเลียลงมายังเนินอกอิ่มดั่งกำลังกระหาย คนถูกปิดตาถึงกับกระตุกเกร็งเมื่อปากร้อนครอบครองเต้าหวาน ดูดดุนรุนแรงส่งผลให้นางแอ่นทรวงอกเข้าหาเขาอย่างเผลอไผล
เล่ห์วิวาห์ซ่อนรัก
17.0K·ลั่นทมสีเลือด การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรักจะลงเอยอย่างไร เมื่อเขาถูกคลุมถุงชนกับลูกสาวเพื่อนสนิทแม่ ต่อให้เธอทำดีแค่ไหนในสายตาเขาคงไม่พ้นคำว่าผู้หญิงหน้าเงินหวังแค่สมบัติ ----------------------- "เมื่อคืนเป็นความผิดพลาด ฉันอยากบอกให้เธอรู้ไว้ซะไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามอย่าท้องเด็ดขาด" "อะไรนะคะ!" สิ้นคำพูดควินตัน เธอรีบเงยหน้ามองเขาทันใด เธอไม่ได้หูฝาดใช่ไหมเมื่อสักครู่ "ฉันไม่อยากมีลูกกับผู้หญิงอย่างเธอ เพราะฉะนั้นห้ามท้อง" "คุณพูดจริงเหรอคะ" ถามเสียงสั่นเครือ "ใช่ ฉันไม่อยากมีลูกกับเธอ" เน้นเสียงดังอย่างชัดถ้อยชัดคำ ฝ่ามือใหญ่จับหัวไหล่บอบบางทั้งสองข้าง "เข้าใจไหม" "ค่ะ" พังไม่มีชิ้นดีหัวใจของเธอ สมองขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออกสักอย่าง ลำคอตีบตันราวกับมีก้อนจุก -------------------------- นิยายในซีรีส์ชุด เล่ห์ซ่อนเสน่หา -เสน่ห์ร้ายพ่ายรัก (เดย์ตัน x เดหลี) -เล่ห์วิวาห์ซ่อนรัก (ควินตัน x แก้มหวาน)
อนุขี้เมาแห่งจวนแม่ทัพหลี่
19.0K·มายุมายูมายาเเนวเรื่องแบบสุขนิยม นางเอกเก่งแต่พยายามซ่อนคม และชาตินี้ก็ชื่นชอบสุราเป็นพิเศษค่ะ พระเอกคือท่านแม่ทัพที่บ้าอำนาจ ติดการสั่งการเป็นชีวิตจิตใจ และพระเอกของไรท์อาจจะมีหลายอารมณ์ไปหน่อย แต่พอได้รักแล้วทุ่มสุดใจแน่นอน .................................. ตัวอย่างเนื้อหา "ไฟไหม้ที่เรือนของเจ้าได้อย่างไรกัน อนุหลิว?" เสียงของมารดาที่ดังขึ้นทำให้หลี่หยวนละสายตาไปมองต้นเสียง และหันมองเขามองสตรีแปลกหน้าที่กลับออกมาจากการวิ่งสำรวจรอบเรือนอันเป็นแหล่งกำเนิดไฟเรียบร้อย เขาเคยคิดว่า อนุของเขาอย่างหลิวฟางหลิน ผู้นี้เป็นเพียงเด็กสาวผอมซูบที่เขาถูกจับแต่งด้วยเพราะคำสั่งของมารดาเมื่อสิบปีก่อน ตอนนั้นนางเป็นเพียงเด็กอายุสิบขวบ และเขาก็มิได้ใส่ใจจะพบหน้านางหลังจากนั้นอีกเลย แต่บัดนี้… เด็กน้อยในวันนั้นเติบโตเป็นสตรีที่งดงามสะดุดตา นางมิใช่เพียงมีผิวขาวเนียนละเอียดเช่นเครื่องหยก แต่ยังมีรูปโฉมอ่อนหวานและท่วงท่าที่สง่างามอย่างเป็นธรรมชาติ ร่างอ้อนแอ้นของนางแม้จะมิได้อ่อนแอ แต่ก็ดูเย้ายวนอย่างไม่รู้ตัว คิ้วเรียวโค้งสวย ริมฝีปากระเรื่อสีชมพูอ่อน ดวงตาคมเรียวที่เปล่งประกายและเต็มไปด้วยความฉลาดเฉลียว เขาเผลอจ้องมองโดยไม่รู้ตัว ฟางหลินสำรวจในเรือนแล้วนางไม่เห็นต้นตอเกิดไฟเลย ที่น่าสงสัยคือไฟเหมือนลามมาจากบริเวณต้นเหมยใกล้ ๆ ที่ตรงนั้นมีบ่าวคุ้นตากำลังคุกเข่าหน้าซีดเผือด ท่าทางสำนึกผิดสุดขีดตัวสั่นเทาไม่กล้าสบตาใคร "บอกข้ามา เกิดอะไรขึ้น" ฟางหลินเอ่ยเสียงเย็น บ่าวผู้นั้นตัวสั่นไม่หยุดก่อนจะก้มหน้าพูดเสียงสั่นเครือ "ข้าน้อยผิดไปแล้วขอรับ! ข้าน้อยเป็นคนทำไฟไหม้เอง!" ฟางหลินขมวดคิ้ว "เป็นเจ้า?" "ขอรับ!" บ่าวผู้นั้นพยักหน้ารัว "อนุหลิวให้ข้าน้อยไปนำไหสุราดอกเหมยที่ฝังไว้มา แต่ข้าน้อย… ข้าน้อยอดใจไม่ไหวกับกลิ่นของมัน!" ทุกคนรอบข้างต่างหันไปมองบ่าวผู้นั้นเป็นตาเดียว "อย่าบอกนะว่าเจ้า!?" ฟางเหมยเอ่ยถามอย่างที่นางพอจะเข้าใจเรื่องราวแล้วแต่เหมือนคนกำลังหลอกตัวเองมากกว่า
ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ
10.0K·กะปอมพ่นไฟจากนักศึกษาครูฝึกสอนสู่บท นอ.เจ้าน้ำตาที่มีชะตาชีวิตอันน่าสงสาร กว่าจะพบพานความสุขก็แทบกระอักเลือดตาย ทว่าข้าผู้นี้หาใช่คนที่จะยอมรับบทบาทของ นอ.! เมื่อถูกรังแกก็ต้องเอาคืนเป็นเท่าทวีคูณสิ!!
บ่วงรักสามีร้าย
18.0K·สโนว์ไวท์“ถ้าขืนเธอยังดื้ออีก คราวนี้ฉันจะจับเธอฉีดยาด้วยเข็ม 58 ซีซีแน่! เธอเลือกเอาว่าจะกินยา หรือจะฉีดยา!!”
สามีข้าคือหมอเทวดาสกุลหลี่
13.0K·BigM00Nลืมตาขึ้นมาในยุคโบราณที่ไม่ได้มีอยู่ในประวัติศาสตร์แถมยังได้รับบาดเจ็บเสียด้วย โชคดีมีคนช่วยเหลือเพียงแต่ค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายก็คือต้องยอมแต่งงานกับเขา “แต่งก็แต่งสิ มีบ้านให้อยู่ มีเงินให้ใช้ แถมยังมีสามีที่มีความสามารถในการรักษาอีก คนไร้ที่พักพิงเช่นข้ายังจะมีหน้าปฏิเสธท่านได้อีกหรือ” นี่คือคำพูดของซูเพ่ยเพ่ย หลังจากนั้นน่ะหรือนางจึงได้ลิ้มรสถึงความยากลำบากของการเป็นฮูหยินของหมอเทวดาจอมหยิ่ง หยิ่งขนาดไหนน่ะหรือไม่พอใจข้าไม่รักษาก็ได้… ส่วนเงินค่ารักษานั้นก็เก็บตามความพึงพอใจของข้าเช่นกัน… ฟังดูแล้วไม่น่าจะรวยเลยใช่หรือไม่ แต่ไม่เป็นไรเพราะแม้ว่าซูเพ่ยเพ่ยจะไม่เอาไหนในเรื่องอื่น แต่เรื่องการหาเงินนั้นนางไม่แพ้ผู้ใดอย่างแน่นอน
เพียงเพราะข้าเป็นบุตรอนุหรือ ถึงได้รับบทร้าย
9.0K·l3oonm@“คุณหนูผิดที่เกิดมาเป็นบุตรอนุ หากภพหน้ามีจริง คุณหนูท่านเกิดมาเป็นบุตรภรรยาเอกเถิดเจ้าค่ะ” แม่นมจินทรุดตัวคุกเข่าลงร้องไห้อยู่ข้างกายซีเยว่ไม่มี ภพหน้าไม่มีจริง ข้าผิดที่เป็นบุตรอนุเพียงเท่านี้รึ
ท่านแม่ทัพได้โปรดหย่ากับข้าเถิด
12.0K·เทียนสื่อเพราะไม่อยากเป็นตัวตลกให้ต้องถูกเหยียดหยาม โอกาสในการย้อนกลับมาร่างเดิมหนนี้ นางจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหย่ากับสามีที่ไม่เคยปันใจแก่ตนให้จงได้!
เมียตีทะเบียน
6.0K·สตอเบอรี่สีชมพู2 ขีดหมายความว่าไงวะ ก็หมายความว่าเมียมึงท้องไงควาย นี่กูกำลังจะเป็นพ่อคน มึงจะดีใจเxี้ยอะไรก่อน ตอนนี้เมียมึงไปแล้ว ยินดีด้วยครับเพื่อนมึงได้เสียเมียไป 100% แล้ว ตอนมีไม่รักษามาเห็นค่า
ชายพิการผู้นั้นที่ใครไม่เห็นค่านางจะเป็นภรรยาของเขาเอง
10.0K·หลิ่งฟางไป่จวิ้นเดิมทีก็เป็นเพียงทหารชั้นผู้น้อย ที่ไม่น่าจะได้รับความสนใจอะไรในกองทัพ ทว่าเมื่อสงครามจบลงและกลับมาพร้อมชัยชนะ เขาจึงได้เงินรางวัลมาจำนวนหนึ่ง ส่วนหนึ่งเพื่อปลอบขวัญที่ต้องจากบ้านไปเป็นระยะเวลานานอีกส่วนก็เป็นสินน้ำใจตอบแทนที่เขาต้องกลายเป็นคนที่ไม่ต่างจากคนพิการ เดินเหินไปไหนก็ไม่คล่องแคล่วเช่นเมื่อก่อน และเรื่องนี้ก็สร้างความกลัดกลุ้มให้กับมารดาของเขาอย่างมาก เพราะไม่ว่าจะส่งเทียบดูตัวไปสักกี่ครั้งต่างก็ถูกปฏิเสธ ทว่ามีเพียงสตรียากจนที่เป็นเพียงบุตรสาวของชาวนาจน ๆ คนหนึ่งเท่านั้นที่ยินยอมแต่งเข้าสกุลไป่ แรกทีเดียวไป่จวิ้นไม่ใคร่จะชอบใจภรรยาของตนนัก ด้วยคิดนางยินยอมแต่งกับชายพิการเช่นเขาเพียงแค่เพราะเรื่องเงินทอง แต่ความอ่อนโยนและมุ่งมั่นที่จะดูแลเขาของจางอวี๋จิง กลับค่อย ๆ ละลายน้ำแข็งในใจของชายหนุ่มลงอย่างช้า ๆ ส่วนทางจางอวี๋จิง นางก็เริ่มมองเห็นความอบอุ่นของสามีที่นางไม่คิดว่าจะรักได้คนนี้เพิ่มขึ้นทุกวัน และนางก็ได้ตั้งปณิธานอันแน่วแน่ว่า จากนี้ไปจะขอเป็นภรรยาที่ซื่อสัตย์ต่อเขาไปจนชั่วชีวิต สามีของนางพิการเดินเหินไม่คล่องแคล่วแล้วอย่างไร นางจะขอเป็นแขนขาให้แก่เขาเอง
ตรวนรักไร้ใจ
3.0K·ลั่นทมสีเลือด เพราะเธอคือตัวต้นเหตุที่ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคนรัก จึงถูกจองจำอยู่ในพันธนาการอันไร้ใจ ปราศจากเยื่อใยและความรัก “จะอะไรนักหนาเดือนฉาย หยาดเขาท้องอยู่นะอย่างี่เง่าหน่อยได้ไหม” “มันไม่ใช่แค่นั้นไงพี่เมฆ ไม่ใช่แค่นั้นเลย” หญิงสาวหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับคนตัวโต โต้กลับด้วยความรู้สึกเสียใจ “แล้วอะไรล่ะ เธอก็บอกมาสิ” มือหนาเอื้อมไปบีบท่อนแขนเล็ก พยายามเค้นหาคำตอบ “พี่เมฆไปหาพี่หยาดเถอะ ไม่ต้องสนใจฉายหรอก” เธอแกะมือใหญ่ก่อนจะก้าวเท้าหนีไปอีกทาง “เธอพูดแบบนี้หมายความว่าไง จำที่ฉันพูดครั้งก่อนไม่ได้เหรอ ที่บอกให้รอไง” ภูเมฆเดินไปขวางทางเดือนฉาย ไม่ยอมให้เธอจากไปง่าย ๆ “แล้วพี่เมฆจะให้ฉายรอไปถึงเมื่อไร รอให้พี่กับคนรักของพี่ปรับความเข้าใจกันก่อนเหรอ หรือว่ารอให้พี่หยาดคลอดลูกก่อนล่ะ” “เธอเป็นอะไรเดือนฉาย ทำไมวันนี้ถึงพูดไม่รู้เรื่อง” “ฉายเป็นผู้หญิงหน้าโง่ไงคะ โง่ที่รักพี่เมฆ โง่ที่คิดว่าพี่เมฆจะเปิดใจรักฉาย ฉายมันก็แค่คนโง่คนหนึ่ง” เธอพูดด้วยเสียงสะอึกสะอื้น “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว เดือนฉาย” ภูเมฆตะคอกใส่หน้าคนตัวเล็กดังลั่นพร้อมกับจับหัวไหล่มนทั้งสองข้าง “ฮือ ๆ ฉายทำอะไรไม่ถูกใจพี่เมฆสักอย่าง ฉายพยายามต่อไปไม่ไหวแล้ว”
เป็นนางร้ายกลับใจไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น
9.0K·คุณหนูหยางเอินเมื่อต้องเข้าไปอยู่ในร่างสตรีร้ายกาจที่ทำชั่วมามากมาย อย่าว่าให้กลับตัวกลับใจเลย หนีไปยังจะง่ายซะกว่า โจทก์เยอะเหลือเกิน ทว่า..คนผู้นั้นไหนว่าเกลียดกันนักหนา เหตุใดจึงได้เอาตัวมาพัวพันกันไม่เลิกเล่า!
