ตอนที่ 2 ตัวตนที่แท้จริง

ตอนที่ 2 ตัวตนที่แท้จริง

เขาไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจโทรไปหาอีกครั้ง แต่กลับไม่นึกเลยว่าอีกฝ่ายจะปิดเครื่องไปอย่างทันที จักรชัยแค่รู้สึกว่าเบ้าตาของตนเองร้อนๆ กลั้นน้ำตาที่คลอเอาไว้

หลอกเอาเงิน?

คนอย่างคุณ ตายคาโรงพยาบาลไปเลยจริงๆคงจะดี!

คำพวกนี้ไม่นึกเลยว่าจะออกมาจากปากของแฟนตนเอง

ไม่สิ คงต้องเป็นแฟนเก่า!

เพราะเธอบอกว่าต่อไปไม่ต้องไปหาเธออีกแล้ว

“คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วก็เอามือถือมา พวกฉันยังมีคนไข้อื่นที่ต้องไปดู ถ้าไม่มีเงินจริงๆก็จ่ายค่ารักษาก่อนหน้านี้มาก่อน วันหน้ามีเงินแล้วค่อยมารักษาตัวใหม่”

ได้ยินคำพูดของพยาบาลแล้ว จักรชัยอ้าปากอยากจะพูด แต่ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวเขามีเหลือแค่เจ็ดร้อย รวมเศษเหรียญแล้วก็ยังไม่พอ

พยาบาลคนนั้นเห็นท่าทางที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเขา อารมณ์ก็ฉุนเฉียวขึ้นมาทันที

“คุณคงจะไม่บอกฉันว่าแม้กระทั่งค่ารักษาก่อนหน้านี้คุณก็ไม่อยากจ่ายนะ? ถ้าคุณกล้าทำอย่างนี้ ฉันจะแจ้งตำรวจ!”

“ไม่ใช่ ผม......”

จักรชัยยังพูดไม่ทันจบ หมอที่ยืนอยู่ด้านข้างก็เดินออกไปข้างนอกอย่างร้อนใจ ถือโอกาสตามที่พยาบาลคนนั้นพูด

“หยุดให้การรักษา ดูสิว่ามีบัตรแสดงตัวตนอะไรไหม แล้วติดต่อคนในครอบครัวเขา”

พยาบาลพยักหน้า แล้วก็เดินไปที่กระเป๋าของจักรชัย

กระเป๋าใบนั้นยังเป็นใบที่เขาใช้ตอนเรียนมหาวิทยาลัย พ่อเขาหยิบกระเป๋าที่อยู่บนโต๊ะเพียงใบเดียวของบ้านลุงสามของเขาออกมา ใช้มาหลายปีขนาดนี้ ค่อนข้างมองไม่ออกถึงรูปทรงเดิมแล้ว

อุปกรณ์ที่ใช้ในการรักษาโดนเอาออกไปทั้งหมด แม้กระทั่งน้ำเกลือที่ยังให้ไม่เสร็จก็โดนดึงออกไปด้วย

จักรชัยนั่งอยู่บนเตียงคนเดียว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี

“พระเจ้า ลูกชายฉัน เป็นลูกชายของพวกเราจริงๆ!”

ก็ตอนที่จักรชัยกำลังครุ่นคิดว่าต่อไปจะทำอย่างไรดี ผู้หญิงอายุสามสิบกว่าๆคนหนึ่งที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยของแบรนด์เนมพุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัน กอดจักรชัยเอาไว้ ในเวลาเดียวกันด้านหลังของเธอยังตามมาด้วยผู้ชายสองคน ในนั้นมีคนหนึ่งที่แทบจะแกะสลักออกมาจากแบบพิมพ์ของเขาเลย แม้กระทั่งอายุก็เป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้จักรชัยไม่มีการตอบสนองสักเท่าไหร่ มองทั้งสามคนอย่างงงงัน

“พวกคุณ เป็นใครครับ?”

“ฉันเป็นแม่ของลูกดอกเหมย คนนี้คือพ่อของลูกยศพล ส่วนนี่เป็นพี่ชายฝาแฝดของลูกธีรพล!”

ผู้หญิงคนนั้นกำลังพูดอย่างตื่นเต้น แล้วก็ดึงสองคนนั้นมาอยู่ตรงหน้าเขาไปด้วย

ตอนที่เขาโดนนำตัวมาส่งโรงพยาบาลก็มีนักข่าวรายงานเรื่องนี้ออกไปตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นในเวลาเดียวกันรูปภาพของเขาตอนนี้ก็อยู่บนโทรทัศน์ทั่วทุกแห่ง และผู้หญิงคนนี้ก็เห็นรูปของเขาจึงมาตามหา

ในปีนั้นตอนที่เธอคลอดลูกเป็นเด็กผู้ชายสองคน แต่หมอที่ทำคลอดในเวลานั้น บอกว่าลูกชายคนหนึ่งเสียชีวิตตั้งแต่อยู่ในท้อง เนื่องจากไม่มีทางที่จะทำใจได้ ก็เลยไม่ได้ไปดูเพื่อยืนยันอย่างแน่ชัด ให้หมอจัดการต่อไปทันที

แต่กลับไม่คิดเลยว่าหมอคนนั้นจะเป็นพวกค้ามนุษย์ที่ลักพาตัวและขายเด็กแรกเกิด เขาที่เพิ่งเกิดก็โดนครอบครัวทำให้กลายเป็นเสียชีวิตตั้งแต่ในท้อง และกลับโดนหมอขายให้คนอื่นไปเสียแล้ว

ในใจลึกๆของจักรชัยไม่ค่อยอยากจะเชื่อ แต่เห็นชายหนุ่มตรงหน้าที่เหมือนกันมากก็ยากเหลือเกินที่จะไม่เชื่อ

“แล้วอย่างไรล่ะครับ?”

จักรชัยตอบสนองอย่างเมินเฉยเล็กน้อยทำให้ทั้งสามคนตกตะลึง แต่คำพูดต่อไป กลับทำให้สีหน้าของทั้งสามคนเปลี่ยนไป

“ให้ผมไปกับพวกคุณ? จากนั้นก็ไปดำเนินคดีกับพ่อแม่ที่ทำไร่ไถนาของผม? คุกคามพวกเขา?”

ดอกเหมยได้ยินคำพูดของเขา สีหน้าก็ค่อนข้างแย่มาก

“จักรชัย ลูกเข้าใจพ่อกับแม่ผิดแล้ว พวกเราแค่อยากให้ลูกกลับมา อยากจะชดเชยให้ลูกอย่างเต็มที่ พ่อแม่บุญธรรมของลูกก็รู้เรื่องที่ลูกได้รับบาดเจ็บ พวกเราส่งคนไปรับมาแล้ว ยังอยู่ระหว่างทาง”

พูดแล้วก็หยิบใบเสร็จค่ารักษาในมือของจักรชัยเดินออกไป อีกทั้งยังย้ายจักรชัยไปพักในห้องพิเศษ และยศพลยังให้บัตรแก่จักรชัยอีกด้วย

“อยากได้อะไรก็เรียกคนไปช่วยซื้อมาให้ลูกนะ ในบัตรให้เงินติดตัวลูกไว้ ไม่เยอะ แค่กี่สิบล้าน ไม่พอก็บอกพ่อนะ”