ตอนที่ 11 ความลับที่เขาทั้งสองซ่อนเอาไว้

“ห้องใหม่เป็นยังไงบ้างเลิฟ”

ปลายฝันถามเพื่อนรักในเช้าอีกวัน ตอนที่ทั้งสองนั่งทานอาหารกลางวันอยู่ในโรงพยาบาล

“ก็ดีนะ” ที่รักตอบกลับ พลางก็เคี้ยวอาหารอย่างเร่งรีบ

“แล้วนี่ จะย้ายมาเมื่อไร ให้ปลายไปช่วยเก็บของไหม”

“ไม่เป็นไร เลิฟค่อย ๆ ขนมาวันละนิดละหน่อย ห้องเก่ายังไม่หมดสัญญา ช่วงนี้คงไป ๆ มา ๆ ก่อน”

“อย่างนั้นเหรอ” ปลายฝันพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าคืนนี้ทั้งสองต้องเลิกงานดึก จึงขอไปค้างกับที่รักด้วย “คืนนี้ปลายไปค้างกับเลิฟด้วยนะ”

“ไม่ได้!” ที่รักรีบตอบทันควัน

“ทำไมอะ”

“เอ่อ… คือ ห้องมันยังไม่เรียบร้อยน่ะ”

“ไม่เป็นไร นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง นะ น้าที่รัก”

ปลายฝันอ้อนเพื่อนรักอย่างที่ชอบทำ และที่รักก็มักจะยอมเธอทุกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้นั้น…

“บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ไงปลาย” ที่รักบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนปลายฝันไม่กล้าที่จะเซ้าซี้

“โอเค ๆ”

ปลายฝันลอบมองเพื่อนรักอย่างสงสัย ปกติถ้าห้ามเธอแบบนี้ก็แปลว่ามีผู้ชายมาอยู่ด้วย แต่หากเป็นเช่นนั้น ที่รักก็มักจะบอกเธอตรง ๆ เสมอ และสีหน้าคงจะมีความสุข และต้องพูดถึงผู้ชายคนนั้นไม่หยุดอย่างแน่นอน

ตอนที่เพื่อนรักของเธอบอกลาเพื่อจะแยกตัวไปที่วอร์ดของตัวเอง ปลายฝันยังสังเกตเห็นว่าอีกฝ่ายถือเครื่องดื่มไปสองแก้ว ที่รักดื่มกาแฟหนักแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน

ที่รักแวะมาหาอติเทพที่ห้องตรวจ วันนี้หมอหนุ่มมีสีหน้าดีขึ้นกว่าเมื่อวาน แต่พี่พยาบาลก็แอบกระซิบบอกว่าใจลอยมาตั้งแต่เช้าแล้ว ดีหน่อยที่ไม่วินิจฉัยโรคผิดหรือแนะนำอะไรแปลก ๆ ให้คนไข้เหมือนเมื่อวานอีก

“กาแฟครับพี่หมอตี้” ที่รักยิ้มหวานพร้อมกับยื่นแก้วกาแฟไปให้ ข้าวปลาก็กินได้ไม่มากนักกลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่ไหว

“ขอบคุณค่ะ” หมอหนุ่มฝืนยิ้มให้รุ่นน้อง ก่อนจะถามพยาบาลว่าคนไข้หมดหรือยัง

“หมดแล้วค่ะ คุณหมอไปพักทานข้าวก่อนดีกว่าไหมคะ”

“ผมทานแซนวิชไปแล้วล่ะครับ”

“แต่ว่า…”

“ผมแวะไปดูที่ห้องฉุกเฉินหน่อยดีกว่า ได้ข่าวว่าหมอเวรที่นั่นไม่สบาย”

แล้วอติเทพก็ลุกออกไป ทิ้งให้พยาบาลกับที่รักมองตามอย่างเป็นห่วง

“หมอตี้เป็นอะไรไปคะ?”

พยาบาลหันมาถามที่รัก นักศึกษาแพทย์หนุ่มได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ แล้วขอตัวกลับไปทำงาน

ที่รักมองตามหลังอติเทพอย่างกังวล อีกทั้งยังเรื่องของเพื่อนอย่างปลายฝันอีก ไม่รู้จะปิดเพื่อนรักไว้ได้อีกนานแค่ไหน อีกฝ่ายยิ่งขี้สงสัยและเฉลียวฉลาดอยู่ด้วย

เขาไม่ได้อยากจะมีความลับกับเพื่อน แต่หากปลายฝันรู้เรื่องอติเทพก็ต้องซักไซ้หาสาเหตุ และที่รักก็คงปิดบังไม่ได้ว่าจริง ๆ แล้วคนที่ปลายฝันรักมีแฟนเป็นผู้ชาย เธออาจจะผิดหวังเสียใจมากก็ได้ สู้รอให้อติเทพดีขึ้น เผื่อบางทีรุ่นพี่จะได้เห็นว่าปลายฝันยังอยู่ตรงนี้ คนที่เหมาะสม อีกทั้งพ่อแม่ของอติเทพก็คงพอใจ หากหมอหนุ่มรุ่นพี่ลงเอยกับปลายฝัน ทุกอย่างมันก็จะลงตัว โชแปงจะเป็นเพียงแค่ความหลัง ปลายฝันไม่จำเป็นต้องรับรู้ให้ต้องตะขิดตะขวงใจว่าคนรักของตัวเองเป็นอย่างไรที่ผ่านมา

ในขณะที่ที่รักเดินกลับไปที่ตึกของตัวเอง ปลายฝันก็ก้าวออกมาจากมุมหนึ่ง เธอมองตามเพื่อนของเธอที่เพิ่งออกมาจากห้องตรวจของอติเทพ ก่อนจะหันไปมองทางที่อติเทพเพิ่งเดินหายเข้าไปอีกด้านพร้อมกับแก้วกาแฟที่ที่รักถือมาให้

สองคนนี่ยังไงกัน?

คืนนี้ที่รักอยู่เวรจนถึงเที่ยงคืน เขาตัดสินใจมาที่ห้องชุดห้องใหม่ที่ยกให้อติเทพพักช่วงอกหัก เพราะรุ่นพี่บอกว่าไม่อยากพาสภาพตัวเองไปให้พ่อแม่เห็น ไม่นานอติเทพคงทำใจได้ และสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ แต่… ที่รักคงคิดผิดไป

เพราะเมื่อนักศึกษาแพทย์เปิดประตูห้องเข้าไป ก็พบกับกระป๋องเบียร์ล้มเกลื่อนอยู่บนพื้นห้อง เขากวาดสายตามองคร่าว ๆ มันน่าจะราว ๆ สักหนึ่งโหล

ถัดไปเป็นอติเทพที่นอนหมดสภาพอยู่บนโซฟาด้วยเสื้อผ้าชุดเดิมที่เขาเห็นเมื่อตอนกลางวัน

“พี่หมอตี้”

ที่รักเอื้อมมือไปเขย่าแขนรุ่นพี่ และดูเหมือนอติเทพจะรู้สึกตัว จึงขานรับ แต่เมื่อที่รักพยายามฟังก็จับใจความได้ว่าอีกฝ่ายกำลังเพ้อเสียมากกว่า

“โช…” อติเทพเอื้อมมือมาคว้า ดึงที่รักเข้าไปกอดเพราะคิดว่าเป็นโชแปง “โชกลับมาหาตี้แล้ว” หมอหนุ่มกอดรุ่นน้องแน่น พร่ำบอกรักและอ้อนวอน “ตี้คิดถึงโช”

ที่รักสงสารจนไม่กล้าที่จะปัดป้อง ปล่อยให้อติเทพกอดอยู่อย่างนั้น เพราะดูเหมือนมันจะช่วยทำให้ชายหนุ่มสงบลงได้ เขาเงยใบหน้าขึ้นมองอติเทพที่เปลือกตายังปิดสนิท แต่ริมฝีปากกำลังเผยอ พร่ำเพ้อเรียกแต่ชื่อโชแปง

ที่รักค่อย ๆ เลื่อนตัวขึ้นไปหา จนใบหน้าของทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกัน เขาบรรจงจูบลงบนกลีบปากแห้งผากของชายรุ่นพี่ เพื่อหวังปลอบประโลมให้อีกฝ่ายคลายทุกข์ใจ

แต่ทว่า เมื่ออติเทพได้รับสัมผัสอ่อนโยน กลับคิดว่านั่นมันเป็นจูบจากโชแปง แฟนหนุ่มชอบปลุกเขาขึ้นมากลางดึกแล้วร่วมรักกัน

นั่น… โชแปงกลับมาหาเขาแล้วจริง ๆ

อติเทพจึงจูบตอบอย่างเร่าร้อน เพราะโชแปงชอบเวลาที่เขากลายร่างเป็นผู้ชายเซ็กส์จัด เขาจูบซับริมฝีปากนิ่มนั้นอย่างเอาใจ ออกแรงพลิกตัวขึ้นมาคร่อมอยู่ด้านบน เขาได้ยินเสียงร้องประท้วง นั่นเป็นสิ่งที่โชแปงมักแสร้งทำ

ฝ่ามือร้อนล้วงเข้าไปในชายเสื้อ ก่อนจะรูดขึ้นไปทางศีรษะ แล้วเหวี่ยงมันออกไปจากร่างอย่างไร้ทิศทาง ปากที่กำลังร้องห้าม ถูกอติเทพประกบลงมาทันควัน เขาสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวาน แม้ถูกต่อต้านก็ยังรุกรานอย่างเอาแต่ใจ

ในขณะที่ริมฝีปากกำลังรุกเร้าอารมณ์ของคนใต้ร่าง มือข้างหนึ่งของอติเทพก็ปลดตะขอกางเกงของที่รักออกอย่างชำนาญ เขาดึงมันลงไปพร้อมกับกางเกงชั้นใน ทำให้ตอนนี้ร่างของที่รักกำลังเปลือยเปล่า

“พี่หมอตี้”