Chapter - 00 / 1
LM Studio , 11.25 AM.
"สวยครับ เอียงข้างสองนาฬิกา"
แช๊ะ แช๊ะ!!
"ทีนี้หมุนกลับมา เชิดหน้าขึ้น เอียงสี่สิบองศา ดีมากครับ"
แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ!!
"เดี๋ยวย้ายไปนั่งไขว่ห้าง เอาแบบที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุดนะครับ"
"ดีครับ แบบนั้นแหละครับ"
"โอเค เยี่ยมมาก น้องแยมนี่มืออาชีพจริง ๆ สวยทุกรูปเลย"
หลังจากถ่ายแบบชุดเดรสแบรนด์นำเข้าจากปารีสเสร็จ พี่ดนัย ช่างภาพของ
costumeวันนี้ก็เอ่ยชมฉันไม่ขาดปาก
"ขอบคุณค่ะ เพราะได้ช่างภาพฝีมือดีอย่างพี่ดนัยร่วมงานด้วยมากกว่า"
ถึงจะเห็นฉันเวลาอยู่กับเพื่อนเหมือนคนไร้สาระ แต่เวลางานฉันจริงจังและรู้มารยาทของสังคมดี
"เหนื่อยมั้ยแยม" ลูกหว้าเดินมาถามพร้อมน้ำสตอเบอรี่ปั่นของโปรดฉัน
"ไม่เท่าไหร่ ดีนะที่พวกพี่ ๆ ทีมงานเขายอมมาถ่ายที่สตูฯ หว้าน่ะ"
ได้ดื่มของโปรดเย็น ๆ แล้วมันกระชุ่มกระชวย
จริง ๆ งานถ่ายแบบวันนี้ต้องถ่อกันไปถ่ายที่ริมทะเลเพื่อให้เข้ากับชุดเดรสบางเบาเวลาต้องลมทะเลแล้วพริ้วไหวเป็นธรรมชาติ
แต่อย่างที่รู้เมื่อคืนฉันดริ้งค์หนักไปหน่อยเลยขับรถไปไม่ไหว ดีที่เจ๊เอมี่ผู้จัดการส่วนตัวผู้น่ารักช่วยเคลียร์ทีมงาน แล้วแนะนำสตูดิโอถ่ายภาพของเพื่อนรักฉันที่มีพร้อมทุกอย่าง พี่ ๆ ทีมงานเขาเลยยอมถ่ายทำที่นี่
"แล้วเจ๊เอมี่ไปไหนอะ"
ฉันไม่เห็นผู้จัดการส่วนตัวมาสักพักตั้งแต่เริ่มถ่ายชุดที่สองแล้ว
"เห็นออกไปรับโทรศัพท์นะ แต่นี่ก็นานแล้วนะ" ลูกหว้าชะเง้อมองไปทางประตู
เจ๊เอมี่ที่ว่าเธอเป็นสาวประเภทสองแต่หุ่นแซ่บมาก ใบหน้าก็สวยเหมือนผู้หญิง นี่ถ้าอายุไม่เข้าเลขสามปลาย ๆ ฉันว่าเธอถ่ายแบบได้เลยแหละ
"เดี๋ยวคงมาแหละ" พึมพำก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเข้าแอปฯ สีฟ้า
กึก... มือฉันหยุดชะงักเมื่อเจอสเตตัสหนึ่งที่ตั้งค่าให้เฉพาะเพื่อนเท่านั้น
พออ่านสเตตัสนั้นเสร็จความสั่นเทาเริ่มทำฉันหายใจหอบหืด มือกำโทรศัพท์มือถือเคสสีชมพูฟรุ้งฟริ้งแน่นจนอยากจะบีบให้แตกละเอียด
Arlongkron tharnnarongphaisarn : 15 นาที : เพื่อนเท่านััน
'เมื่อคืนโดนคนบ้าขโมยจูบ ดูสิ ปากบวมเลย'
แค่สเตตัสสั้น ๆ ที่พิมพ์คงกลัวคนไม่เห็นภาพ หมอนั่นเลยถ่ายรูปใบหน้าครึ่งซีกตั้งแต่สันจมูกช่วงปลาย ลงต่ำมาจนถึงปลายคางคมสัน
ไหนบอกว่าให้ดูปากบวม ที่แท้ก็แค่จะล่อเหยื่อสาว ๆ ที่เป็นเพื่อนกับตัวเองมาคอมเม้นท์สิท่า มือที่สั่นเทารอไม่ไหว กดออกจากแอปฯ ที่ใช้งานอยู่ เข้าไปเมนูรายชื่อแล้วเลื่อนหาเบอร์ ๆ หนึ่งที่ฉันบันทึกว่า 'หมาบ้ากิเลน' กำลังโทร...
แนบหูรอสัญญาณโทรศัพท์อยู่สามสี่ตู๊ดก็ไร้คนรับสาย แต่เสียใจ นี่คือแยมโรล โทร.ครั้งเดียว ไม่รับไม่ล้มเลิก!!
ตู๊ดดดด...
ฉันกดโทร.ครั้งที่สอง รอปลายสายรับอย่างจดจ่อ นี่ถ้าเขาไม่รับสายอีกเจอฤทธิ์แยมโรลคนนี้แน่นอน
[ฮัลโหล] หึ! ในที่สุดก็รับสายสักทีนะไอ้หมาบ้ากิเลน
"นึกว่าตายซะแล้ว" ฉันแว๊ดใส่ทันทีที่เพื่อนอีกกลุ่มรับสาย
[เธอเองเหรอ?] เสียงเหมือนคนงัวเงียถามกลับ
อะไรของหมอนี่ เพิ่งโพสต์สเตตัสลงไปแค่สิบกว่านาทีหลับต่อเลยเหรอ ฉันล่ะเชื่อเลย อ้อ ลืมไป กิเลนเป็นพวกนกเค้าแมว ออกหากินกลางคืนเพราะเขาเปิดคลับเข้าหุ้นกันกับเพื่อนในกลุ่มที่ชื่อ 'ลัคกี้' และคลับที่ว่าก็คลับเดียวกับไอ้คลับเมื่อคืนที่ฉันเมาหัวราน้ำนั่นแหละ
"ไปลบโพสต์ล่าสุดนายออกเดี๋ยวนี้!" ฉันเดินปลีกตัวออกมาคุยโทรศัพท์ที่ริมระเบียงด้านนอกสตูดิโอ ปล่อยให้ลูกหว้าจัดการสตูดิโอถ่ายภาพของเธอต่อ
[โพสต์ไร อันไหนวะ!?] คนถูกสั่งทำเหมือนคิดแล้วก็หัวเสียเมื่อคิดไม่ออก
"ก็รูปทุเรศ ๆ ของนายไง" พยายามหายใจเข้าออกช้า ๆ เพื่อไม่ให้ปรี้ดแตกหนักกว่าที่เป็นอยู่ [รูปที่ฉันลงไม่มีรูปไหนทุเรศเลยสักรูป]
ได้ยินแล้วถึงกับแหวะออกมา ช่างมั่นหน้า มั่นปากจริง ๆ พ่อคุณ
ยอมรับว่า 'กิเลน' หรืออีกชื่อคือ 'กิล' เพื่อนอีกกลุ่มที่ฉันรู้จักผ่านเฮียราชันย์ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับฉันน่ะเขาหล่อ รวย โพรไฟล์ดี แต่เสียอย่างเดียว ปากหมา ปากจัด
ซึ่งสองข้อหลังมันทำให้เราสองคนแทบจะไม่ถูกกัน
"ทุเรศทุกรูป" หมั่นไส้น่ะ [แน่ใจว่าทุเรศ ให้พูดอีกที]
ตอนนี้รู้สึกเหมือนเสียงเขาจะเป็นปกติกว่าตอนแรกที่รับสาย
"อย่าพาออกทะเล นายรีบ ๆ ไปลบไอ้โพสต์ทุเรศ ๆ ที่ทำให้คนอื่นเสื่อมเสียเดี๋ยวนี้!" ฉันขึ้นเสียงใส่เขาจนต้องมองหน้ามองหลังว่าเสียงดังรบกวนห้องสตูฯ อื่น ๆ หรือเปล่า
[ฉันโพสต์อะไรเธอจะเดือดร้อนทำไม]
[ทำอย่างกับว่าคนที่ขโมยจูบฉันคือเธองั้นแหละ]
จึก... ถึงกับสะอึกเมื่อถูกย้อนกลับมา
จำได้ไหมเมื่อคืนที่ฉันบอกว่าฉันจำกลิ่นของผู้ชายคนนั้นที่ขโมยจูบฉันได้ดีน่ะ
ไม่ผิดหรอกที่ฉันจะเฉลยว่าคน ๆ นั้น คือไอ้เพื่อนอีกกลุ่มที่สนิทกันที่อยู่ในสายตอนนี้ หลังจากที่ฉันตื่นมาเมื่อเช้าพร้อมสติที่ดีขึ้น ฉันรู้สึกว่าในกระเป๋ากางเกงยีนส์ที่สวมไปเมื่อคืนมีอะไรบางอย่างถูกหย่อนใส่ไว้
พอล้วงออกมาดูถึงเห็นว่ามันเป็นแหวนรูปหมาป่าตัวเล็ก ๆ ที่เป็นไซซ์ผู้ชายใส่และฉันก็คุ้นกับแหวนวงนั้นดีเพราะมีเพียงคนเดียวในกลุ่มที่สวมมัน
ใช่...กิเลนนั้นแหละ ถ้าถามว่าพอรู้ความจริงว่าเป็นคนรู้จักที่เมื่อคืนเรา...
เออ นั่นแหละ ที่ฉันทำไปเพราะเมาแล้วรู้สึกยังไง บอกเลยว่า แย่!!
ฉันรู้สึกแย่มาก และฉันคิดว่ากิเลนก็รู้ว่าเมื่อคืนคือฉันไม่งั้นหมอนั่นไม่กล้าเอาแหวนของตัวเองยัดใส่กางเกงฉันเพื่อบอกตัวตนของเขาแบบนี้หรอก
เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกล เมื่อคืนมันเกิดเพราะความเมา ฉันกับหมอนั่นไม่ได้มีซัมธิงอะไรเกินกว่าคำว่า 'เพื่อน' แน่นอน