ดันเจี้ยนเลเวลสิบ

''อายุเป็นเพียงตัวเลข'' เทพเดินเข้าไปกอดคอเก่งแล้วกล่าวเบาๆ

''เอาล่ะมาต่อ...ที่ฉันวางแผนตอนนี้ก็เพราะว่าเมื่อเข้าไปในดันจะมีการจับเวลาด้วยเราจะทำเวลาให้น้อยที่สุดกัน'' เทพนึกถึงอนาคตเมื่อเมื่อคนรู้จักที่นี่และมาเจอสถิติของพวกเขาจะเป็นอย่างไร

''แล้วแผนการต่อสู่ล่ะ...นายจะทำยังไง?'' โฮชิถามด้วยความสงสัยเพราะมากันเเค่สามคนจะเอาอะไรไปชนะระดับยากที่สุด

''ต้องบอกก่อนว่า...นี่เป็นระดับนรกขุมสุดท้ายซึ่งเลเวลของดันเจี้ยนดันนี้เลเวลเพียงเเค่สิบ'' เมื่อเทพกล่าวจบโฮชิก็พยักหน้าเข้าใจทันที

''เเต่ว่าถึงจะเป็นเลเวลสิบก็เถอะเเต่ระดับยากสุดเลยนะ'' โฮชิยังคงถามต่อ

''ฉันบอกเธอก่อนจะกดชวนปาร์ตี้ว่าอะไร?'' เทพกล่าวตัดบทเนื่องจากโฮชิจะถามถึงความมั่นใจในการเอาชนะดันเจี้ยนนี้มากไปเเล้ว

''ก่อนที่จะพูดถึงเเผนต้องกระตุ้นกันก่อน'' เทพเปิดรางวัลดันเจี้ยนให้ทั้งคู่ดู

''โฟกัสเพียงเเค่ระดับ S ก็พอ'' เทพกล่าวจบทั้งคู่ก็เริ่มสังเกตรางวัล

''ดาบคาตานะระดับ SS เลเวลสิบถึงยี่สิบ , มีดสั้นระดับ S เลเวลสิบถึงยี่สิบ , เสื้อ Keikogi ,กางเกง Hakama(เสื้อเเละกางเกงฝึกดาบญี่ปุ่น ระดับ S)''

''แถมยังได้เงินถึงหนึ่งหมื่นในกรณีที่มาเป็นปาร์ตี้และปาร์ตี้นั้นมีห้า...คนเเต่ถ้าขาดไปสองคนเหมือนปาร์ตี้...พวกเราจะได้คนละสามหมื่น'' ที่เงินรางวัลเยอะขนาดนี้เพราะว่าในดันเจี้ยนนั้นยากมากจริงๆในอดีตกว่าจะมีคนพบสำนักดาบนี้ก็ปากันไปเลเวลสิบห้าสิบหกกันเเล้วแถมตอนมาเข้าทดสอบในดันเจี้ยนยังได้เเค่ระดับยากกันอยู่เลยกว่าจะถึงระดับนรกก็ปาไปเลเวลยี่สิบกว่าๆกันเเล้ว

เเต่ว่าความยากของดันเจี้ยนพวกนี้จะใช้กับเทพได้จริงๆเหรอ เพราะเทพได้รับรู้และทดลองเกี่ยวกับสกิลของมอนส์เตอร์และบอสในเเต่ละดันเจี้ยนมาหมดทุกดันเจี้ยนเเล้วแถมเทพยังจำระยะเวลาคูลดาวน์สกิลและทางลับหรือทริคต่างๆในดันเจี้ยนได้ดีอีกด้วย

''สามหมื่น!!'' ทั้งสองตกใจถึงรางวัลมาก

''ยังไม่จบ...แถมค่าประสบการณ์อีกสองแสน'' เทพชี้นิ้วไปที่ตัวเลขของค่าประสบการณ์ที่จะได้รับหลังจากผ่านดันเจี้ยน

''นี่มันเกินไปจริงๆ'' โฮชิยังคงสงสัยเทพจะเอาชนะดันเจี้ยนระดับนี้ได้ยังไงเพียงเเค่สามคน

''มาถึงเรื่องมอนส์เตอร์และบอสของดันเจี้ยนกัน'' เทพปิดหน้าต่างรางวัลของดันเจี้ยนซึ่งดันเจี้ยนระดับนรกขึ้นไปจะไม่สามารถดูสกิลและความสามารถของมอนส์เตอร์และบอสได้

''ก่อนจะถึงเรื่องนั้นฉันอยากรู้ว่า...มีคนรู้จักที่นี่รึยัง?'' โฮชิยกมือถาม

''ฉันคิดว่าน่าจะมีคนรู้เเล้วเพราะว่าตอน CBT เกมเปิดไปถึงสามวัน'' เทพกล่าวถึงความเป็นไปได้

''เอาล่ะเข้าเรื่องกันสักที...มอนส์เตอร์ในระดับนรกขุมสุดท้ายจะมีอยู่ 5 ชนิดเเต่ละชนิดมีถึงห้าสิบตัวแถมเลเวลน่าจะประมาณสิบเอ็ดถึงสิบสี่กันทั้งนั้นส่วนบอสจะเลเวลสิบห้า...'' เทพได้อธิบายสกิลของมอนส์เตอร์ทั้งห้าชนิดและบอสแถมยังบอกหน้าที่เเต่ละคนว่าต้องทำอะไรบ้าง

''นายคิดว่า...เขาจะพาเราชนะไหม?'' โฮชิกระซิบถามเก่งในขณะที่เทพเดินไปคุยกับผู้อาวุโส

''ถ้าเขาจะทำอะไรเขาจะมั่นใจก่อนว่าจะทำมันได้ถึงจะทำ'' เก่งตอบอ้อมๆเเล้วมองหญิงสาวที่ขี้สงสัย

''นายตอบไม่ตรงคำถาม'' โฮชิผลักเก่งให้เซไปเล็กน้อยส่วนเก่งเมื่อตั้งตัวได้ก็หันมายิ้มให้กับโฮชิ

'อีตานี่...ฉันผลักเเกนะทำไมถึงยิ้ม'' โฮชิทำเเก้มป่อง

''หึ'' เทพหัวเราะในรำคอเมื่อหันไปมองดูทั้งสองหยอกเล่นกัน

ก่อนจะกล่าวถามว่า ''พร้อมกันไหม?'' ทั้งสองพยักหน้าทันที

''เอาล่ะ...ลุย'' เมื่อเทพกดเริ่มต้นดันเจี้ยนทั้งสามก็วูบไปปรากฏที่ดันเจี้ยนทันที

''มอนส์เตอร์ห้องที่หนึ่ง...นักดาบไม้ฝึกหัด...สกิลของมันคือตัดผ่านร่างกาย'' ก็คือการฟันฉับเดียวเราตายเเต่มันไม่ใช่กับเทพและเก่งเพราะทั้งสองมีเกราะป้องกันที่ดี...อาจจะใช้ถึงสองฉับในการฆ่าทั้งสองถึงในระดับนรกขุมสุดท้ายพลังโจมตีของมอนส์เตอร์และบอสในดันเจี้ยนจะมากก็เถอะ

เมื่อเทพกล่าวจบก็เดินเข้ามาในห้องที่หนึ่งทันทีห้องเป็นเหมือนห้องฝึกดาบทั่วไปพื้นไม้ผนังไม้เพดานไม้

''3...2...1'' เวลานับถอยหลังจบก็ปรากฎนักดาบไม้ทั้งห้าสิบคนทันที

''ทั้งสองทำตามที่บอก'' เทพกล่าวจบโฮชิและเก่งก็เดินถอยหลังไปชิดกำแพงทันที

โฮชิใส่บัฟให้เทพและเก่งเป็นบัฟรีเจนเลือด...ส่วนเก่งก็เริ่มร่ายสกิลเกราะมานาให้กับเทพและเทพก็ตั้งสมาธิเเล้วหยิบดาบระดับ A ของตนขึ้นมาทันทีเเล้วใช้สกิลฟันดาบตรงเป็นการเดินไปข้างหน้าเเล้วฟันดาบตรงไปทันทีทำให้นักดาบไม้ที่ถูกโจมตีถูกลดเลือดไปถึงครึ่งหลอด

''ถึกจริงอะไรจริง'' เทพกล่าวจบก็ตั้งสมาธิปลดปล่อยจิตดาบระดับปรมาจารย์ออกมาทันทีทำให้นักดาบไม้ห้าสิบตนตรงหน้ากระเด็นไปนอนกองรวมกันและเทพก็ได้พุ่งเข้าไปใช้สกิลฟันดาบตรงอีกครั้งสกิลนี้จะคูลดาวน์เพียงเเค่สามวินาทีในระหว่างนั้นนักดาบไม้ก็ได้ถูกจัดการไปถึงห้าตัว

''อ่า'' เทพถอนหายใจออกมาด้วยความเซ็ง

''ฉันคงจะออมมือไม่ได้เเล้ว'' เทพกล่าวกับตนเองจบก็เปิดใช้จิตระดับปรมาจารย์อีกครั้งเเต่คราวนี้จะคงจิตไว้จนกว่าพวกมันจะถูกกำจัดจนหมดและจิตที่เทพปลดปล่อยออกมานี้ทำให้พวกมอนส์เตอร์นักดาบหยุดนิ่งอยู่กับที่และลดพลังโจมตีไปถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์

'ดีนะที่เราย้อนกลับมาเริ่มต้นใหม่เเล้วจิตนี่ไม่หาย' เทพยิ้มมุมปากทันทีเเล้วก็เริ่มใช้สกิลฟันดาบตรงจัดการพวกมัน

ผ่านไป 5 นาที

''แฮ่กๆๆ'' ตอนนี้เทพได้จัดการพวกมันจนหมดและอาจจะได้รับความช่วยเหลือจากเก่งที่ยิงมานาจัดการพวกมันไปด้วย

'การเปิดใช้จิตนานเกินไปเป็นผลเสียกับเราตอนนี้มาก...เพราะถึงจิตจะยังคงอยู่เเต่ร่างกายของเรานั้นยังอ่อนแอ' เทพกล่าวจบก็นั่งพักลงบนพื้นไม้

''เมื่อกี้คืออะไร...นายทำได้ยังไง'' เมื่อเทพจัดการพวกมอนส์เตอร์จนหมดโฮชิก็เดินมาถามทันที

''มันคือจิต...หลังจากจบดันเจี้ยนนี่...ฉันจะสอนพวกนาย'' เทพเข้าใจว่าในเมื่อโฮชิยังสงสัยเเล้วทำไมเพื่อนสนิทของตนถึงไม่สงสัยเเต่ที่เก่งมันไม่ถามก็เพราะว่าเก่งเชื่อว่ายังไงเทพก็ต้องบอกตนอยู่ดีเมื่อเวลามาถึง

''ส่วนตอนนี้...ต้องรีบเคลียดันเจี้ยนให้ได้เสียก่อน'' เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นเเล้วดื่มโพชั่นสีเหลืองที่ตนซื้อมาหนึ่งร้อยห้าสิบขวดเข้าไปถึงห้าขวดโพชั่นสีเหลืองคือยาฟื้นฟูพลังกาย

''อ่า...ไปกันเถอะ'' เมื่อเทพดื่มโพชั่นสีเหลืองขวดที่ห้าหมดก็เดินนำไปสู่ห้องถัดไป

''นักดาบฝึกหัด...เปลี่ยนจากไม้เป็นดาบจริง...สกิลของมันคือตัดผ่านร่างกายII'' สกิลตัดผ่านร่างกายนี้จะเป็นระดับสองซึ่งเเรงกว่าระดับเเรกสองเท่า

''รอบนี้ก็เหมือนเดิม'' เทพกล่าวจบก็ตั้งท่าพร้อมสมาธิทันที

หลังจากเวลานับถอยหลังจบลงเทพก็ปลดปล่อยจิตระดับเซียนออกมาหลังจากที่พวกมอนส์เตอร์ปรากฏทำให้พวกมอนส์เตอร์ที่ปรากฏตัวออกมากระเด็นไปกองรวมกันที่มุมซ้ายของห้องฝึกเเละที่พวกมันไม่สามารถรับจิตระดับนี้ได้ก็เพราะพวกมันยังเพียงเเค่จิตดาบเริ่มต้นกันอยู่เลยทำให้เเพ้ทางจิตถึงจะชนะทางกายก็ตาม

เทพได้ใช้วิธีนี้จนถึงด่านบอสซึ่งเทพได้หมดโพชั่นสีเหลืองไปถึงเจ็ดสิบห้าขวดเพราะเเต่ละด่านมอนส์เตอร์มันก็จะแกร่งขึ้นเทพจึงต้องเพิ่มความเข้มข้นของเเรงกดดันทางจิตเข้าไปอีกทำให้ตอนนี้ถึงเทพจะได้รับโพชั่นสีเหลืองช่วยฟื้นฟูก็ตามเเต่ตนก็ยังเหนื่อยจนเหมือนจะหมดสติได้ทุกเมื่ออยู่ดี

''เรา...ต้อง...รีบจัดการมัน'' เทพเดินเซไปเซมาเพราะตนฝืนตัวเองมากไปจริงๆเเต่ว่าเพื่ออนาคตที่สดใสย่อมทำได้อยู่เเล้ว

''นายไหวนะ'' โฮชิหันไปถามเทพที่อยู่ตรงกลางระหว่างเก่งและตน

''ไหว'' เทพตอบเเต่หน้าเทพนั้นซีดมาก

''ตอนนี้เวลาดันเจี้ยนอยู่ที่สี่สิบสองนาทีนายพักสักห้านาทีเถอะ...ฉันเชื่อว่าต่อให้พวกปาร์ตี้อื่นมาเคลียร์ตามเราเวลาอย่างน้อยก็ต้องห้าสิบนาทีขึ้นไปกว่าจะถึงห้องบอส''เก่งกอดคอเทพแล้วกดให้นั่งพัก

''อ่า...'' เทพถอนหายใจแล้วนอนฟุบลงไป

'เราอาจจะรีบเกินไป?'

'ตอนนี้เก่งที่เป็นนักเวทย์ยังไม่มีสกิลโจมตีหมู่'

'และร่างกายฉันก็ยังรับพลังจิตไม่ได้เยอะขนาดระดับเซียน'

'เเต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ...'' เทพลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพบกับตัวเลขบนอากาศสี่สิบเจ็ดนาที

''ทำไมไม่เตือนฉันไหนบอกว่าสามนาที'' เทพลุกขึ้นมานั่งเเล้วหันไปกล่าวกับสมาชิกในปาร์ตี้

''นายไม่ต้องรีบฝืนไปหรอก...ถึงยังไงอนาคตเราก็สามารถกลับมาเเก้มือได้'' โฮชิกล่าวปลอบใจเทพ

''อืม...เเต่ฉันอยากลองทำให้ดีที่สุดดูก่อน'' เทพลุกขึ้นยืนเเล้วสอดหายใจเข้าออกสองครั้งก่อนจะเดินไปที่ห้องบอส

[บอสโอดะ ระดับนรกขุมสุดท้าย เลเวลสิบห้า!!]

เมื่อเทพเดินเข้ามาในห้องบอสเสียงแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นทันทีและยังมีชายที่สวมชุดฝึกดาบและถืออาวุธเป็นดาบคาตานะแถมร่างกายของบอสโอดะจะใหญ่กว่ามอนส์เตอร์ที่ผ่านมาถึงสามเท่าแถมยังสูงมากด้วย

''บอสโอดะ...ดาบคาตานะ...สกิลคมจันทราสังหาร...สกิลของมันแรงมากๆ'' เทพกล่าวจบก็เริ่มตั้งสมาธิทันที

''ถ้าอย่างนั้น...ขอทุ่มสุดตัวละนะ'' เทพปลดปล่อยจิตตำนานเเห่งดาบออกมาทำให้โอดะกระเด็นไปชนกับผนังห้องทันทีตามด้วยเทพที่พุ่งเข้าไปฟันดาบทั้งสกิลและใช้ทั้งหมัดและเท้าในการโจมตีอีกด้วย

''เเก...เเก...เเก!'' บอสโดอะเหมือนจะโมโหมากเมื่องตั้งตัวได้จึงใช้สกิลคมดาบจันทราทันที

''เสียใจ'' เทพกล่าวจบก็ถีบร่างของโอดะทันทีทำให้ตนพุ่งถอยหลังไปอยู่หน้าของทั้งสองสมาชิกในปาร์ตี้

''นายไหวไหม?'' โฮชิถามเทพด้วยความเป็นห่วงโดยที่เก่งกำลังยืนยิงเวทย์มานาออกไปเพื่อถ่วงเวลาให้เทพฟื้นฟูตนเอง

เทพได้ดื่มโพชั่นสีเหลืองไปอีกสองขวดโดยเร็วและใช้จิตตำนานเเห่งดาบค้างไว้เเละพุ่งเข้าไปโจมตีโอดะที่กำลังวิ่งมาหาตนต่อ

''ตายซะ!'' โอดะฟันดาบออกไปเมื่อเทพใกล้จะถึงตัวของตน

''ฝันไปเถอะ'' เทพกล่าวจบก็เอียงตัวหลบดาบเเล้วใช้สกิลฟันดาบตรงไปที่ลำตัวของโอดะ

''85 %'' เทพตะโกนหลอดเลือดบอสบอสโอดะเเล้วใช้หมัดซ้ายต่อยไปที่ลำตัวของโอดะอีกครั้ง

''ไอ้นักผจญภัย!!'' โอดะใช้สกิลคมจันทราสังหารใส่เทพด้วยความโกรธ

''ตะโกนอยู่ได้เจ็บคอบ้างไหม!!'' เทพตอบกลับเเล้วฟันดาบปกติไปที่ขาของโอดะก่อนจะกระโดดหลบสกิลของโอดะ

''ทุกคน...พอเลือดบอสเหลือสี่สิบเปอร์เซ็นต์ให้หยุดบัฟเเล้วเข้ามาโจมตีบอสทันที!!'' เทพกล่าวจบก็ฟันดาบใส่โอดะอยู่พักใหญ่ทั้งใช้สกิลด้วยและฟันปกติด้วย

''สี่สิบเเล้วเข้ามา!!'' เทพใช้จิตระดับตำนานกดบอสโอดะให้อยู่กับที่แถมยังลดความเร็วและการโจมตีลงไปกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์

''มันยังโจมตีได้พยายามหลบด้วย!!'' เทพกล่าวเตือนปาร์ตี้ของตนก่อนจะลงดาบชุดใหญ่ใส่บอสโอดะตามด้วยเก่งที่ใช้สกิลยิงมานาและโฮชิที่ใช้สกิลลบล้างความชั่วถึงพลังโจมตีจะน้อยเเต่ก็ยังได้ช่วยโจมตี

''เหลือสามสิบเเล้ว!!''

''ยี่สิบ...สิบ...ห้า...ปิดฉาก'' เทพกระโดดฟันผ่ากลางร่างของโอดะทันที

''แฮ่กๆๆๆ'' สมาชิกปาร์ตี้ของเทพหอบกันด้วยความเหนื่อยในการโจมตีเมื่อกี้คือใส่ไปทุกอย่างที่มีดาเมจซึ่งเทพเหนื่อยที่สุดเพราะต้องใช้จิตหยุดการเคลื่อนไหวของมันอีก

[ติ้ง : ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านเคลียดันเจี้ยนทดสอบของสำนักดาบเลเวลสิบ ระดับนรกขุมสุดท้ายสำเร็จได้รับรางวัลคูณสอง]

เมื่อทั้งสามได้ยินเสียงประกาศก็หายเหนื่อยทันทีเเล้วเริ่มตรวจสอบของที่ได้เเต่เทพไม่ได้ตรวจสอบกลับหยิบโพชั่นสีเหลืองมาดื่มรวดเดียวถึงเจ็ดขวด

'ถ้าฉันไม่มีโพชั่นนี้...ฉันคงต้องเด้งออกจากเกมไปเเล้ว' เพราะว่าเทพได้ใช้พลังจิตเกินตัวไปมากเเต่ยังดีที่พอมีโพชั่นคอยบรรเทาอยู่

[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 200,000]

[ติ้ง : เนื่องจากในปาร์ตี้มีกันไม่ครบห้าจึงคูณค่าประสบการณ์ 1.3 กลายเป็น 260,000]

[ติ้ง : เนื่องจากปาร์ตี้ของท่านได้เคลียดันเจี้ยนระดับนรกขุมสุดท้ายของสำนักดาบเป็นปาร์ตี้เเรกจึงคูณค่าประสบการณ์ 2 เท่ากลายเป็น 520,000]

[เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นสามเลเวล]

[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 10,000 T]

[ติ้ง : เนื่องจากในปาร์ตี้มีไม่ครบห้าจึงได้เพิ่มเงิน T กลายเป็น 30,000]

[ติ้ง : เนื่องจากปาร์ตี้ของท่านได้เคลียดันเจี้ยนระดับนรกขุมสุดท้ายของสำนักดาบเป็นปาร์ตี้เเรกจึงคูณเงิน 2 เท่ากลายเป็น 60,000]

[ติ้ง : ปาร์ตี้ของท่านได้รับฉายา พิชิตนรกขุมสุดท้าย]

''เชรดเข้'' เก่งถึงกับอุทานกับสิ่งที่ได้รับมาทั้งหมด

''ฉันเลื่อนเลเวลไปถึงสี่เลเวล'' โฮชิกล่าวจบเทพก็สังเกตเลเวลของโฮชิทันทีซึ่งตอนนี้คิดว่าในอันดับเลเวลของประเทศโฮชิคงจะติดอันดับสามเป็นเเน่

''ฉันไม่ลงทะเบียนอันดับเพราะอย่างนี้เเหละ'' เทพยักไหล่เพราะเดี๋ยวจะต้องมีคนตามหาตัวของโฮชิเป็นแน่ว่าเธอทำอะไรไปทำไมเลเวลถึงพุ่งไปไวขนาดนั้น

''ส่วนฉันเลเวลสิบเจ็ดและอีกเเค่ห้าหมื่นก็จะอัพไปเป็นเลเวลสิบแปด'' เก่งกล่าวด้วยความตื่นเต้น

''ฉันขอบอกไว้ก่อนนะ...เงินที่ได้มาพยายามใช้ให้น้อยที่สุดเพราะอาจจะมีกิจกรรมประมูลเกิดขึ้น'' เทพพยายามกล่าวแบบเดาๆ

''อืม...ฉันจะเชื่อนาย'' โฮชิกล่าวจบทั้งปาร์ตี้ก็วูบกลับมาที่สำนักดาบทันที

[ติ้ง : ท่านได้รับชื่อเสียง 300]

''พวกมันผ่าน!!''

''เป็นไปได้!?'' ทั้งศิษย์และผู้อาวุโสของสำนักดาบพากันตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

''สวัสดี'' เทพฝืนยิ้มทักทายพวก NPC

''อะ...เอ่อ'' ทั้งศิษย์และผู้อาวุโสถึงกับพูดไม่ออก

''เฮ้อ...เสียดายจังที่ดันเจี้ยนนี้ลงได้วันละครั้ง'' เทพกล่าวด้วยความเสียดายถ้าตนเล่นตอนห้าโมงเย็นจะได้ลงดันเจี้ยนสองรอบเพราะนับเป็นก่อนจะขึ้นวันที่สองในเกม

''ไปกันเถอะ'' เทพที่ฝืนไม่ไหวแล้วจึงเดินนำออกจากสำนักดาบไปเเล้วไปที่บ้านของจอมพลไกอัส