ตอนที่3 อีกด้านของมาร์ติน

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป…

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ลินดาก็ไม่เคยเจอหน้าเจ้านายอีกเลย มีเพียงคินต์ที่แวะเข้ามาตรวจงานและเอาเอกสารกลับไปทุกวัน

แต่ถึงจะเจอกันบ่อยก็ยังไม่สนิทกับคินต์สักที เพราะคุยกันแต่เรื่องงาน

และคินต์ก็เป็นมนุษย์ที่มีอยู่หน้าเดียวแบบสุด ๆ

คินต์เค้าจะรู้จักวิธียิ้มเหมือนคนปกติไหมนะ?

วันนี้มีเอกสารสำคัญที่ต้องเซ็นด่วน แล้ววันนี้คินต์ก็ยังไม่มาจนเลยเวลามาเกือบจะเลิกงานอยู่แล้ว!!

ลินดาควานหานามบัตรที่คินต์เคยให้ไว้ในกระเป๋าสะพาย และต่อสายโทรหาทันที

(คุณลินมีอะไรหรือป่าวครับ?) พอรับสายคินต์ก็ถามกลับมาทันที

ฉันไม่เคยโทรไปแล้วเขารู้ว่าเป็นฉันได้ไง?

“พอดีวันนี้มีเอกสารด่วนที่ต้องเซ็นค่ะ แผนกเอชอาร์ให้เอาไปส่งพรุ่งนี้ตอนเช้า”

(เดี๋ยวผมแจ้งนายแล้วโทรกลับไปครับ)

“ขอบคุ…” ยังพูดไม่ทันจบประโยคคินต์ก็วางสายไปทันที

เย็นชาแบบนี้ชาตินี้คงหาแฟนไม่ได้แน่!!

เวลาสองทุ่มของวันนั้น. . .

ลินดาที่ยังอยู่ในชุดทำงานถอนหายใจออกมาหนัก ๆ เพราะคินต์สั่งให้เอาเอกสารสำคัญมาให้ท่านประธาน พร้อมกับส่งพิกัดมาให้ในมือถือ

ให้เอาเอกสารสำคัญมาเซ็นที่ผับ!! หรอ?

ลินดาที่กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปต้องหยุดชะงัก เพราะพี่กาดหน้าโหดสองคนเข้ามาขวางเอาไว้

“ที่นี่เข้าได้เฉพาะลูกค้าวีไอพี คนนอกที่ไม่ได้รับอนุญาตห้ามเข้า”

“ฉันมาพบคุณมาร์ตินค่ะ ฉันเป็นเลขาของเขา”

พูดจบการ์ดสองคนก็มองลินดาตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอจึงชูป้ายพนักงานให้ดูเพื่อยืนยัน

“ตามมา”

ลินดาเดินตามผู้ชายร่างใหญ่เข้าไปข้างในร้านที่มีแสงไฟสลัวบวกกับเพลงเสียงดังกระหึ่ม

ลินดาพยายามเดินฝ่าผู้คนที่ยืนเต้นกันแบบไม่สนใจคนรอบข้างสักนิด

หมับ!!

ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อโดนมือปริศนาเอื้อมมาจับที่แขนอย่างอุกอาจ เธอหันไปมองผู้ชายตัวสูงที่น่าจะกำลังเมาได้ที่

“รีบไปไหน มาดื่มด้วยกันก่อนสิ่” ชายปริศนาส่งแก้วเหล้าในมือให้เธอ

เธอส่ายหน้าปฏิเสธและพยายามแกะมือเขาออก แต่ผู้ชายคนนั้นกลับบีบแน่นขึ้นและรั้งตัวเธอเข้าไปใกล้

ดวงตากลมหันไปมองหาผู้ชายร่างใหญ่ที่เดินนำเข้ามา เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เขากลับเดินหายลับสายตาไปแล้ว

“ปล่อยฉัน…เราไม่รู้กัน คุณกำลังคุกคามฉันอยู่นะ!!” ลินดาพยายามดันตัวออกห่างสุดชีวิตด้วยความรังเกียจ

“ดื่มสิ่จ๊ะ เราจะได้…รู้จักกันมากขึ้น” เขาพยายามยัดเยียดแก้วเหล้าในมือให้โดยการกรอกใส่ปาก

เหล้ารสขมไหลลงคอเธออย่าไม่เต็มใจ และผลจากการดิ้นขัดขืนทำให้มันหกลงบนเสื้อผ้าจนเปียก

แค่ก!!

ลินดาสำลักจนหน้าแดง เพราะโดนกรอกเหล้าใส่ปากจนแทบจะหายใจไม่ทัน

“ก็กินได้นี่นา ทำเป็นเล่นตัวไปได้” ชายคนนั้นพูดก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ลินดาพยายามเอียงตัวหลบ กลิ่นน้ำหอมฉุน ๆ บนตัวเขาทำให้รู้สึกสะอิดสะเอียนไม่น้อย

ในนี้คงจะมีแต่คนที่มีเงินมีอำนาจ ถึงกล้าทำอะไรแบบนี้โดยได้โดยไม่แคร์กฎหมาย!!

ลินดาเบ้หน้าด้วยความเจ็บ มือที่บีบแขนเธอเริ่มแน่นขึ้นจนรู้สึกเจ็บ . . .

หมับ!!

ผู้ชายคนนั้นชะงักไปเมื่อโดนมือของคินต์ที่พึ่งเดินมา จับที่บ่าและบีบอย่างแรง

“ผู้หญิงคนนี้เป็นเลขาคนใหม่ของคุณมาร์ติน ถ้ายังรักชีวิตอยู่ก็อย่ายุ่งกับเธอจะดีกว่า”

“คะ… ครับพี่ โอ้ยย!! มะ…ไม่ยุ่งแล้วครับพี่…ผมขอโทษครับ”

เขาร้องโอดโอยอย่างหน้าสมเพช เพียงเพราะโดนคินต์บีบที่ไหลจากมือข้างเดียว!!

แรงเยอะขนาดนั้นเลย?

ลินดาเดินตามคินต์ไปติด ๆ เพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบเมื่อกี้อีก ดวงตากลมมองไปรอบ ๆ ด้วยความหวาดระแวง

“ขะ…ขอบคุณนะคะที่ช่วย”

“…”

คินต์ไม่ตอบอะไรกลับมา แต่พาลินดาเดินขึ้นมาบนชั้นสอง รอบ ๆ มีชายฉกรรจ์ใส่ชุดดำยืนอยู่นับสิบคน ท่าทางน่ากลัว

ทุกสายตาจ้องมองมาที่ลินดาอย่างเปิดเผย แต่เพราะเดินมากับคินต์ทุกคนจึงไม่กล้าเอ่ยแซวอะไร . . .

เขาเดินไปหยุดที่หน้าประตูห้องหนึ่งก่อนจะเคาะและเปิดให้เธอเข้าไป

ลินดายืนนิ่งไม่กล้าเข้าไปในนั้น เพราะได้ยินเสียงแปลก ๆ ดังลอดออกมา

ถึงจะไม่เคยมีประสบการณ์…แต่มันก็เดาได้ไม่ยากเลยจริง ๆ

อื้ออ~ อ๊าาา~ มี่เสียว!!

เสียงร้องครวญครางที่ดูเหมือนกำลังทรมานของหญิงสาวดังลอดออกมาจากห้องวีไอพี

เขาคงไม่ได้บีบคอเธออยู่หรอกเนอะ!!

ลินดาหันไปมองหน้าคินต์เป็นคำถาม ใบหน้าแดงกำเพราะเสียงประหลาดในห้องวีสุดหรู

ไม่กล้าแม้แต่จะชะโงกหน้าไปดูด้วยซ้ำ…

“เชิญครับ นายรออยู่ข้างใน”

“คุณคินต์เอาไปให้ท่านประธานแทนฉันได้ไหมคะ?”

“…”

เมื่อได้ความเงียบเป็นคำตอบ ลินดาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะตัดสินใจก้าวเท้าที่สั่นเทาจนควบคุมไม่ได้เข้าไป เธอจิกแฟ้มเอกสารในมือที่ก่อนหน้านี้รักษาเอาไว้เท่าชีวิต!!

แม้ว่าจะทำใจมาระดับนึง แต่พอมาเห็นภาพเหตุการณ์จริง ที่ชัดระดับโฟร์เคก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี -//-

ผู้หญิงผมสีทองเปลือยอกโชว์นมสะบึ้ม กำลังนั่งโยกอยู่บนตักท่านประธานอย่างเมามัน

มาร์ตินเอนหลังพิงโซฟาสูบบุหรี่ควันขโมง ท่าทางเหมือนกับว่าเขารู้สึกชินชากับเรื่องเหล่านี้ . . .

ภายในห้องมีผู้ชายอีกสองคนนั่งอยู่ แต่ไม่ทันที่จะสังเกตุอะไรลินดาก็รีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะรับไม่ได้กับภาพอนาจารที่เห็น

คนที่นั่งอยู่ในนี้มีสองถ้ารวมลินดากับคินต์ที่พึ่งเข้ามาก็เป็นสี่

เขากล้าทำแบบนี้กันต่อหน้าคนอื่นได้ยังไง?

ประธานหน้าหล่อสุดเนี้ยบที่เคยเข้าใจ กับคนโรคจิตเล่นหนังสดโชว์ในที่สาธารณะต่อหน้าทุกคน…

เขาคือคนเดียวกัน!!!