บท
ตั้งค่า

Ep.5 เป็นเพื่อนกัน..มันดีอยู่แล้ว

Ep.5 เป็นเพื่อนกัน..มันดีอยู่แล้ว

" จริงๆ ...จริงๆ กูสั่งให้อลิซนะ แต่เขาไม่ชอบ"มันพูดต่ออย่างไม่คิดอะไร

ฉันเหลือบมองกล่องอาหารสุดหรูนั้นอย่างไม่ตอบอะไร ...ก่อนจะเลื่อนกล่องอาหารนั้นออกไป และก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ

" อ้าว! ไมไม่กินอะ...มึงก็ไม่ชอบเหรอ? " ไอ้ไฟนอลหันมาถามอย่างสงสัย

ฉันหันไปมองหน้ามันก่อนจะแสยะยิ้มเล็กน้อย

" ชอบ! .....แต่มัน...ไม่ใช่ของกู" ฉันหยิบกล่องนั้นส่งคืนไปให้ไฟนอลด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

" เฮ้ย..วาเลนมึงนี่คิดมาก" ไฟนอลเริ่มขึ้นเสียงเบาๆ

" อย่ากวนได้ปะ....กูจะเรียน" ฉันชี้ไปทางด้านหน้าห้อง และไม่สนใจมันอีกต่อไป จนหมดเวลาเรียนนั้นแหละ

ฟุบ...ฉันก็ลุกออกจากห้องเป็นคนแรกเพราะงานที่อาจารย์สั่งในห้องฉันก็ทำเสร็จได้ตรงเวลาเป๊ะ

ส่วนคนอื่นๆ ก็ทยอยๆ กันส่งงานไปเรื่อยๆ

" กลับก่อนนะมึง" ฉันตบไหล่ไอ้คาซัคที่ยืนอยู่ข้างๆ

" ไม่รอไอ้ฟาย กับไอ้ฟีก่อนอะ เดี่ยวมันโวยวายเอาหรอก โดยเฉพาะไอ้ฟายนอล" คาซัคขมวดคิ้วถามฉัน

แต่ฉันไม่อยากอยู่รอใครบางคนแถวนี้แล้วละ...ฉันคิดในใจก่อนจะบ่ายหน้าเดินเลี่ยงออกมาทันที

" กูมีซ้อมเชียร์ต่อนะ.....งานทุน" ฉันหันไปตอบไอ้คาซัคที่ทำท่าจะเดินตามมา

" ไม่ต้องห่วงกูหรอกน่า" ฉันโบกมือไล่มันกลับไปทันที

" เออๆ " มันก็พยักหน้าเบาๆ

@ ห้องเชียร์ มหาลัย

" มาสมัครเชียร์ลีดเดอร์เหรอ? " เสียงรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยทักทั้งที่ฉันอย่างเป็นมิตร เมื่อฉันก้าวเข้ามาในห้องเชียร์

" อาจารย์ให้มาช่วยงาน เพื่อเก็บชั่วโมงทุนนะคะ"ฉันตอบอย่างนิ่งๆ

ในห้องเชียร์จะมีแบ่งแยกเป็นสองฝั่ง คือฝั่งกองเชียร์ ป้ายไฟ แปลอักษร ร้องเพลงเชียร์ กับอีกฝั่งคือเชียร์ลีดเดอร์

" เต้นเป็นไหม? " รุ่นพี่อีกคนก็เดินเข้ามามองฉันอย่างสำรวจ

" เออ...ไม่เป็นคะ.. " ฉันตอบไปตามจริง

กิจกรรมพวกผู้หญิงๆ นี้ขอบายเลยจริงๆ ..ถ้าเป็นพวกกีฬา หรือเล่นดนตรียังพอสู้

รุ่นพี่ทั้งสองก็มองหน้ากันนิ่งๆ

" พี่ว่าหน้าตา รูปร่างเราเหมาะจะเป็นเชียร์ลีดเดอร์ มากกว่านั่งเชียร์" รุ่นพี่คนแรกเดินเข้ามาใกล้ๆ และมองร่างกายฉันอย่างละเอียด

" หนูเต้นห่วยมากเลยนะ" ฉันส่ายหน้า

" ของแบบนี้มันฝึกกันได้...ถือซะว่าทำเพื่อหน้าตาของมหาลัยเราละกันนะ" รุ่นพี่อีกคนก็พูดเสริม

ฉันมองไปทางเชียร์ลีดเดอร์ที่ซ้อมกันจนเหงื่อท่วมตัว ไหนจะโยนขึ้นฟ้า ตีลังกาอีก... ตายแน่...ตายแน่ๆ

" ถ้าเรามาเป็นเชียร์ลีดเดอร์ให้พี่ ในงานมหาลัยปีนี้พี่จะคุยกับอาจารย์เรื่องลดชั่วโมงทุนครึ่งนึงให้" รุ่นพี่คนแรกที่ดูน่าจะใหญ่สุดในที่นี้พูดขึ้นพร้อมกับดึง เอกสารทุนของฉันไป และเตรียมยกปากกาเซ็นชื่อ

….

..

" ว่าไง? "เธอถามย้ำพร้อมกับยิ้มๆ

" ลองดู...ก็ได้คะ" ฉันพยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือก

พี่เขาก็เซ็นชื่อกำกับหลังชั่วโมงทุนให้ฉันทันที....ก่อนจะพาฉันไปรู้จักกับบรรดาสมาชิกในทีม ที่มีทั้งหญิงและชาย

" อลิซๆ มาทางนี้หน่อยๆ " เสียงรุ่นพี่ตะโกนเรียกผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

" ว่าไงคะ พี่ตอง? " เธอเดินตรงเข้ามาทางเรา

" พี่หาคนมาคู่เราได้ละนะ" เธอหันมองฉันสลับกับอลิซ

" ความสูงเท่าๆ กัน หุ่นพอๆ กัน หน้าตาก็ สวยเหมือนกัน" เธอพูดไปยิ้มไป

" เธอคือ.. " อลิซหันมามองฉันและพยายามจะนึกชื่อ...

"ยังไง พี่ฝากเทรนเพื่อนด้วยนะ" รุ่นพี่คนนั้นตบไหล่ของฉันเบาๆ ก่อนจะเดินไปคุมอีกฝั่งกองเชียร์

" ฉันวาเลน... " ฉันพูดชื่อออกไปนิ่งๆ

" ฉันอลิซ" เธอยิ้มอย่างมีมารยาท ฉันก็ตอบกลับไปแบบนั้น

หลังจากนั้นอลิซก็เริ่มแนะนำ กฏระเบียบของการใช้ห้องเชียร์ และรวมไปถึงงานมหาลัยที่ใกล้จะถึง

เธอเป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่มือฝีมือของมหาลัย เก่งเทียบเท่าพวกรุ่นพี่เลยก็ว่าได้

พวกเขาถึงดูวางใจให้มาสอนฉัน....

" วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้นะ... " อลิซพูดหลังจากสอนท่าเต้นพื้นฐานให้ฉันสามสี่ท่า

" ฉันไม่ถนัดเต้นนะ" ฉันฝืนยิ้มนิดๆ แต่จริงๆ คือเริ่มปวดท้องอยู่นิดๆ คงเพราะทั้งวันฉันไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยมากกว่า

" อ่อ หน้าเธอซีดจังเลยอะ.. " อลิซถามด้วยน้ำเสียงกังวล เพราะเธอเห็นฉันลูบหน้าท้องอยู่บ่อยครั้ง

" วันนี้ฉันลืมกินข้าวอะ" ฉันตอบไปแบบนิ่งๆ

..

เนื่องจากฉันก็ไม่ใช่คนเฟรนลี่จึงทำให้เราไม่ค่อยคุยกันเยอะมากเท่าไหร่

..

"แล้วข้าวปั้นละ? ยังไม่ได้กินเหรอ? " อลิซถามขึ้นทันที

"ข้าวปั้น? "ฉันหันไปถามกลับไป...นี่เธอจะมาย้ำกับฉันเรื่องของเหลือของเธองั้นเหรอ

ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเท่าไหร่

" ก็ตอนเย็นๆ " ที่ฉันไปนั่งกินข้าวกับไฟนอล..พอถึงร้านปุ๊บไฟนอลก็สั่งข้าวปั้นกลับบ้านปั๊บ..บอกว่าเธอยังไม่ได้

กินข้าว " อลิซอธิบายอย่างรัวๆ และส่งยิ้มเช่นเคย"

ฉันก็ยังคงยืนนิ่งๆ ไม่รู้ว่าควรตอบอะไร...หรือพูดอะไรต่อ

..

" ผู้ชายแบบไฟนอลก็ดีนะ.....เหมาะกับการเป็นเพื่อนดี" เธอพูดอย่างยิ้มร่าเริงสดใส

" เธอคิดแบบนั้นเหรอ? " ฉันถามกลับนิ่งๆ

" หรือ...เธอไม่คิด? " อลิซก็ตอบกลับมาเบาๆ

เราต่างนิ่งกันไปสักพัก...

" สาวๆ กลับบ้านกันได้แล้วจ้า ห้องเชียร์จะปิดแล้ว" พี่ตอง รุ่นพี่ที่คุมซ้อมห้องเชียร์เดินมาตามฉันกับอลิซที่หายเข้ามาในห้องพัก เชียร์ลีดเดอร์

" กลับก่อนนะ" ฉันพูดกับอลิซก่อนจะเดินขอตัวออกมาก่อน

…………………………………..

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel