บท 2 (1)

2

“หัดรับจ้างเป็นแม่อุ้มบุญทั้งทีแถมค่าตัวก็แพงตั้งหลายล้าน แต่ทำตัวไม่สมราคาเลยนะ”

“ผมกำลัง…พยายามอยู่”

“แต่มันก็ไม่แข็ง”

“….”

“อีแค่บดสะโพกนายยังทำไม่เป็นเลย แล้วจะให้ฉันมีอารมณ์อยากมีอะไรกับนายได้ยังไง นายเลิกฝืนเถอะ…ฉันจะกลับห้องแล้ว”

“เดี๋ยวก่อนสิครับ! ค—คุณชินช่วยใจเย็นหน่อยได้ไหมครับ” หลังอีกคนตั้งท่าจะลุกขึ้นจากเตียง เพราะไม่อยากเป็นหุ่นซ้อมให้จานินอีกแล้ว จานินก็รีบละล่ำละลักและเอ่ยรั้งอีกคนเอาไว้ทันที เมื่อในตอนนี้เขากำลังขึ้นคร่อมหน้าตักหนาของคุณชิน และพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้คนตัวสูงมีอารมณ์ด้วย

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย…

“บ—บางทีเราอาจต้องทำอย่างอื่นด้วย” จานินพูดต่อเสียงแผ่ว เมื่อเขาคิดว่าการบดสะโพกใส่เพียงอย่างเดียว มันอาจไม่ช่วยให้คุณชินมีอารมณ์ขึ้นมา

“ยังไง?” คนตัวสูงถามกลับมา แล้วพูดต่อเสียงเข้ม “แล้วเวลาที่นายคุยกับใครก็ต้องหัดสบตากับเขาด้วยสิ ไม่รู้จักมารยาทขั้นพื้นฐานหรือไง?”

“ผม…ผมขอสัมผัสร่างกายของคุณมากกว่านี้ได้ไหมครับ”

ในเวลาต่อมาจานินก็ได้เอ่ยขอคนตรงหน้าเสียงแผ่ว พร้อมสบตาไปด้วย เมื่อเขาคิดว่าหากได้สัมผัสร่างกายของคุณชินกรมากกว่านี้ มันอาจช่วยให้ทั้งเขาและคนตัวสูงมีความต้องการขึ้นมา ไม่เหมือนอย่างตอนนี้ที่จานินเอาแต่นั่งคร่อมหน้าตักหนาบนเตียงนุ่ม พร้อมพยายามบดสะโพกใส่กลางลำตัวของคนตรงหน้า ทั้ง ๆ ที่เสื้อผ้าก็ยังอยู่ครบกันทั้งคู่

“งั้นก็ทำเสียสิ ไอ้สัมผัสร่างกายของฉันที่นายว่าน่ะ” สิ้นเสียงอนุญาตของคุณชิน จานินที่กำลังบดสะโพกอย่างเป็นจังหวะก็ค่อย ๆ เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนตัวสูงด้วยอาการสั่นประหม่าเล็กน้อย โดยที่คุณชินเองก็ได้ให้ความร่วมมืออย่างดีด้วยการนั่งนิ่ง ๆ และจ้องหน้าจานินตาไม่กะพริบ

“แล้วนายจะทำยังไงกับฉันต่อ?” คุณชินถามต่อ เมื่อจานินปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายไปได้หลายเม็ดแล้ว ซึ่งจานินเองก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรไป แต่เขาเลือกที่จะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ จนทำให้ในที่สุดลมหายใจร้อนผ่าวระหว่างทั้งคู่ก็รดรินกัน

“ผมขออนุญาตนะครับ” จานินเอ่ยขออีกครั้ง พร้อมใช้ท่อนแขนทั้งสองข้างตวัดโอบรอบคอหนาเอาไว้ แล้วจูบเบา ๆ เข้าที่สันกรามคมของอีกคนและค่อย ๆ พรมจูบไปทั่วบริเวณนั้นอย่างสะเปะสะปะ ก่อนจะมาหยุดที่ข้างใบหูซึ่งเป็นจุดไวต่อสัมผัสของใครหลาย ๆ คน

แล้วในเวลาเดียวกันนั้น…จานินก็รู้สึกได้ว่าคนตัวสูงเริ่มมีอาการเกร็งขึ้นมา

ซึ่งเพียงแค่จานินเห็นว่าคุณชินกรเริ่มมีการตอบสนองอะไรกลับมาบ้างแล้ว เขาก็รีบกระตุ้นความต้องการของคนตัวสูงด้วยการพรมจูบที่ซอกคอ และส่วนล่างของเขาก็ยังคงบดสะโพกใส่กลางลำตัวคุณชินกรอย่างต่อเนื่อง โดยมันก็ไม่ได้มีแค่คนตัวสูงเท่านั้นที่เริ่มมีอารมณ์ แต่ตัวของจานินเองก็เริ่มมีความต้องการแล้วเช่นกัน

“คุณ…แข็งแล้ว” จานินว่า เมื่อในเวลาต่อมาเขารู้สึกได้ว่าส่วนนั้นของคุณชินกรมันกำลังดันเขาอยู่

“อืม แล้วนายจะทำยังไงต่อ” คุณชินกรถามกลับอีกครั้ง

“ก็ทำให้คุณเสร็จ”

“….”

“ในตัวผม” ว่าจบ จานินก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง โดยในตอนนี้ความกระดากอายที่เขาเคยมีในตอนแรกก็เริ่มสลายหายไปแล้ว เมื่อจานินมีความต้องการขึ้นมาและคุณชินกรเองก็ต้องการมันเช่นกัน

ครืดดด~

ในเวลาต่อมาท่ามกลางความเงียบที่ปกคลุมไปทั่วห้อง เสียงรูดซิปกางเกงของคุณชินกรก็ได้ดังขึ้นเบา ๆ และฝีมือของคนทำนั้นก็เป็นจานินเอง หลังคนตัวสูงไม่ยอมให้ความร่วมมืออะไรเลย แถมยังไม่คิดจะปลุกปล้ำหรือสัมผัสร่างกายของจานินด้วยซ้ำ แม้ว่าเจ้าตัวจะมีอารมณ์มาก จนแก่นกายแทบจะดันซิปกางเกงจนปริแล้วก็ตาม

“งั้นผมให้มันเข้ามาในตัวผมเลยนะครับ” จานินพูดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขาไม่เห็นว่าคุณชินกรจะทำอะไรเลยและเขาก็ต้องการแค่สเปิร์มของอีกฝ่ายเท่านั้น

ก็จานินรับจ้างอุ้มบุญนี่…

“อืม” คุณชินกรขานรับกลับมา แล้วอีกฝ่ายก็ค่อย ๆ เอนกายนอนลงเตียงอย่างช้า ๆ โดยท่วงท่าที่พวกเขาทำกันนั้น ก็คือจานินเป็นฝ่ายขึ้นให้เอง

“อ๊ะ…” เมื่อจานินรูดรั้งแก่นกายของคุณชินจนมันขยายใหญ่ได้ที่แล้ว เขาก็ค่อย ๆ จับมันจ่อเข้าที่ปากทางของตัวเองและดันกายทับลงไปทันที แต่เพราะจานินยังเตรียมพร้อมร่างกายตัวเองได้ไม่ดีนัก แถมเขาไม่ได้รู้สึกต้องการจนถึงที่สุดด้วย นั่นจึงทำให้เขาเผลอส่งเสียงร้องออกมา หลังจานินทั้งรู้สึกเจ็บและเสียวไปพร้อม ๆ กัน

“ใจเย็นหน่อย ค่อย ๆ ทำ” คุณชินกรเอ่ยขึ้น เมื่ออีกฝ่ายสังเกตเห็นใบหน้าเหยเก เนื่องด้วยความเจ็บของจานิน

“ค—ครับ” จานินรับปากกลับไป แล้วในหลังจากนั้นเมื่อตัวตนของคุณชินกรอยู่ในร่างเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้นั่งนิ่งพักหนึ่ง เพื่อให้ร่างกายได้ปรับตัว

ก่อนที่ในเวลาต่อมาหลังทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางมากขึ้นแล้ว จานินก็ค่อย ๆ เคลื่อนกายอย่างช้า ๆ และพยายามใจเย็นเหมือนอย่างที่คนใต้ร่างบอกไว้ในตอนแรก

“อะ…อา” ซึ่งทันทีที่เขาเริ่มขยับตัว เสียงครางผะแผ่วของจานินก็ได้ดังขึ้นตามความรู้สึกโดยพลัน โดยในขณะที่เขากำลังส่งเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้อยู่นั้น เขาก็ได้แต่หลับตาลงไม่ยอมรับรู้อะไรทั้งนั้นและพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรง เพื่อลดอาการกำหนัดของตัวเองที่ตอนนี้มันกำลังทำให้เขาทรมาน

“หยุดทำไม เสียวเหรอ?” คุณชินกรถามต่อ เมื่ออีกฝ่ายเห็นว่าจานินหยุดโยกกลางลำตัวไปพักหนึ่ง หลังจากที่จานินเป็นฝ่ายขึ้นให้นานเกือบสิบนาที

“เปล่าครับ ผมเหนื่อยต่างหาก” จานินตอบกลับไปตามตรง

“โอเค ถ้าอย่างนั้นนายก็อยู่นิ่ง ๆ แล้วกัน” สิ้นเสียงของคุณชินกร คนตัวสูงก็ใช้มือทั้งสองข้างจับเข้าที่เอวของจานินทันที โดยยังไม่ทันที่จานินจะได้ตกใจหรือเอ่ยถามอะไรด้วยซ้ำ คุณชินกรก็จัดการสวนกายขึ้นมาเสียก่อน แล้วเพราะท่วงท่าที่พวกเขากำลังทำอยู่นี้ จานินอยู่ด้านบนส่วนคุณชินกรก็นอนอยู่ด้านล่าง นั่นจึงทำให้แก่นกายของคุณชินกรใส่เข้ามาได้ลึกมากกว่าปกติ

“อ๊ะ!” เป็นอีกครั้งที่จานินเผลอส่งเสียงร้องออกมา หลังจากที่เขาถูกคุณชินกรกระแทกสวนขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ

“ค—คุณชินครับ มัน…เข้ามาลึกเกินไป” จานินบอกอีกคนเสียงแผ่ว

“แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ ในเมื่อเราอยู่กันท่านี้” คุณชินกรถามกลับมา แล้วในหลังจากนั้นอีกฝ่ายก็ได้จับร่างจานินให้นอนตะแคงข้างทันที โดยที่ส่วนนั้นของทั้งคู่ก็ยังคงเชื่อมกันอยู่

“ฮะ…”

“แอ่นมากกว่านี้สิ ถ้าอยากทำผลงานให้แม่ฉันมากนักก็แอ่นสะโพกเข้าหาฉันมากกว่านี้ ให้ฉันได้เข้าไปในตัวนายลึก ๆ” คุณชินกรออกคำสั่ง ขณะที่อีกฝ่ายจับขาข้างหนึ่งของจานินให้ยกสูงขึ้นชี้ฟ้า และตอกกายเข้ามาในร่างอย่างเป็นจังหวะ ซึ่งในท่านี้มันก็ทำให้จานินรู้สึกเสียวกระสัน แถมมันยังเข้ามาได้ลึกยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก

“ค—คุณชินครับ! ผมจะเสร็จแล้ว” เมื่อเวลาผ่านไปได้พักใหญ่และจานินก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว เขาก็รีบละล่ำละลักบอกคนที่กำลังนอนซ้อนหลังกันทันที ซึ่งนั่นก็ทำให้คุณชินกรยิ่งเพิ่มจังหวะให้ถี่และแรงมากขึ้น ทำเอาจานินถึงกับต้องเกร็งหน้าท้องและหวีดร้องออกมาอย่างไม่อาย

โดยในจังหวะที่คุณชินกรใกล้จะถึงฝั่งฝันเช่นกันนั้น อีกฝ่ายก็ชะงักไปครู่หนึ่ง คล้ายกับเตรียมจะถอนกายออกและปลดปล่อยด้านนอกตามความเคยชิน แต่พอคุณชินกรนึกได้ว่าการมีเซ็กซ์กับจานินนั้น เกิดขึ้นเพราะอะไร นั่นจึงทำให้อีกฝ่ายจัดการกระแทกเข้ามาอีกครั้งจนสุด

…และในที่สุดหยาดหยดของคุณชินกรก็ฉีดพล่านเข้ามาในร่างจานินเต็ม ๆ