เมียผมดุ - 5

"แต่ยัยอินวาเป็นลูกคุณลุงทินกรที่เป็นพี่ชายแท้ๆ พ่อเฮียชานนะพี่ มันก็เท่ากับว่ายัยอินวาเป็นลูกพี่ลูกน้องพี่ชานด้วยไม่ใช่หรือไง แล้วคนเป็นญาติกันที่ไหนจะมาขึ้นคร่อมญาติตัวเองแบบนั้น!"

นี่เป็นเรื่องเซอร์ไพรส์อีกเรื่องที่ฉันเพิ่งรับรู้

"ปล่อยไปเถอะเนม พวกเขาไม่ได้มีอะไรกันจริง เราอย่าแพร่งพรายเรื่องนี้ก็พอ"

ปากพูดแบบนี้ แต่จิตใจฉันดันคิดต่ำ จะมีผู้หญิงประเภทไหนกันที่เอาผู้ชายไม่เลือกแม้กระทั่งนามสกุลเดียวกับพ่อตัวเอง?

"พี่หยี!" ชีเนมมองหน้าฉันเหมือนไม่พอใจในคำตอบ

"พี่จะลงโทษแค่คนของพี่ ส่วนผู้หญิงคนนั้น..."

"เขาคงแค่เมา" หลอกตัวเองหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่ขอให้เป็นอย่างที่ฉันคิดก็พอ

"เฮ้อ! พี่สะใภ้เนมนี่ช่างจิตใจประเสริฐจริง ๆ " ปากชมแต่กลับส่ายหน้าไปมา มันน่าตีจริงๆ เด็กคนนี้! "โอ้ย!! พี่หยี เนมขอโทษ"

มันเขี้ยวน่ะ เลยหยิกต้นแขนเด็กปีนเกรียวเล่นสักหน่อย

"ทีหลังห้ามทำกิริยาแบบนี้กับผู้ใหญ่เขาใจไหม เป็นเด็กเป็นเล็ก ห้ามประชดประชันผู้หลักผู้ใหญ่มันไม่งาม" ฉันสอน

ชีเนมพยักหน้ารับ ปากก็ร้องซี้ด ลูบต้นแขนป้อยๆ

"ว่าริตต้าดุแล้วนะ พี่หยีดุกว่ายัยนั่นอีก" ฉันรีบมองดุที่ชีเนมเม้าท์แฟนสาวตัวเองลับหลัง "เดี๋ยวพี่จะฟ้องริตต้า"

"เฮ้ย อย่านะพี่หยี เนมไม่พูดแล้วคร้าบ"

ฉันยิ้มขำกับอาการกลัวแฟนสาวของชีเนม

"แล้วพี่หยีจะเอายังไงกับเฮียชานต่อ เนมว่า พรุ่งนี้เฮียต้องตามเรามาอีกแน่ ๆ "

คำถามของชีเนมชวนฉันปวดหัวอีกแล้ว

คนอย่างชานนท์น่ะดื้อเงียบ ถ้าเขายังไม่บรรลุเป้าหมายเขาไม่มีทางเลิกง้อ เลิกตามฉันแน่ๆ วันนี้อาจจะใช้แผนนี้สำเร็จ แต่พรุ่งนี้ล่ะ ฉันจะพลิกแพลงยังไง

"ไว้ค่อยคิด เดี๋ยวพี่ต้องขึ้นเรียนแล้ว เนมจะกลับตึกสามเลยไหม" ดูเวลาเหลืออีกสิบนาทีถึงเวลาเข้าคลาสแรกของฉันแล้ว

"เดี๋ยวเนมนั่งคุยกับริตต้าต่ออีกสักพักค่อยไป" ฉันพยักหน้าให้คนข้างๆ ก่อนจะบอกลาแล้วขึ้นตึกเพื่อไปเรียน

วันนี้มีเรียนถึงหกโมงเย็นด้วย แถมรถก็ไม่ได้เอามาเพราะชีเนมชวนเดินรับลมยามเช้า ไอ้เราก็ลืมสนิทว่าเลิกค่ำ แบบนี้คงต้องพึ่งแท็กซี่แล้วล่ะ ถึงจะเดินแค่สองซอยแต่เวลาพลบค่ำแบบนั้นยอมเสียค่าแท็กซี่สี่สิบห้าสิบบาทดีกว่า

วันนี้โชคดี อาจารย์ปล่อยเร็วตั้งครึ่งชั่วโมง ฉันจะได้เดินกินลม ชมวิว กลับคอนโดได้อย่างไม่ต้องรีบ แต่พอเดินออกมาจากตึกการโรงแรมเท่านั้นแหละ ถึงกับต้องเปลี่ยนความคิดทันที

เฮ้อ! ไม่ชอบหน้าหนาวตรงที่ พอบ่ายแก่ๆ ทีไร ท้องฟ้ามักจะมืดเร็วกว่าปกติ

ดูสิ! ยังไม่หกโมงเย็นเลย ฉันนึกว่าปาเข้าไปหนึ่งทุ่มแล้ว แบบนี้คงเดินกินลมชมวิวไม่ได้แน่ๆ เพราะยิ่งเวลาผ่านไปเร็ว ท้องฟ้าจะยิ่งมืดหนักกว่าเดิม มันไม่ค่อยปลอดภัยสำหรับผู้หญิงตาดำๆ อย่างฉันเท่าไหร่

ติ๊ง!!

กดเปิดเสียงโทรศัพท์ยังไม่ทันได้กลับออกจากหน้าจอนั้นเลย เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นมา เป็นของเฟซบุ๊กน่ะ คำขอพบเพื่อนใหม่ พอกดเข้าไปดูโปรไฟล์คิ้วฉันก็พันกัน

'Inwaa so cute' ชื่อเฟซบุ๊กที่บอกว่าเจ้าของคงน่ารักมากๆ และก็ใช่ รูปเธอน่ารักจริง หน้าตาจิ้มลิ้ม ปากเล็ก จมูกหน่อย แถมยังออกแนวลูกครึ่ง

แต่ที่คิ้วฉันย่นเพราะชื่อที่เขียนด้วยภาษาอังกฤษถ้าอ่านจะออกเสียงว่า 'อินวา'

จะเป็นอินวาเดียวกับคนที่สร้างเรื่องให้ฉันกับชานนท์เข้าใจผิดกันหรือเปล่านะ

แค่คิดคงไม่รู้ ฉันเลยกดรับเพื่อนอย่างไวเพื่อเข้าไปส่องหน้าโปรไฟล์เธอ และก็จริงอย่างที่คาดเดา

อินวาคนนี้มีชานนท์แฟนฉันเป็นเพื่อน เอ่อ ไม่ใช่แค่ชานนท์สิ ทั้งแก๊งเขาเลยต่างหาก เฮียไอน้ำ เฮียกันต์ เจ๊เอริน แต่แปลกที่เธอไม่มีชีเนมเป็นเพื่อน

"เธอต้องการอะไร" ฉันพึมพำกับตัวเอง

แต่ไม่อยากคิดอะไรให้รกสมอง ภาพที่เห็นเมื่อหลายวันก่อนมันยังติดตาฉันอยู่ เพราะฉะนั้น ฉันเลยตัดสินใจกดออกจากหน้าโปรไฟล์นั้นของเธอ กลับมาไถดูฟีดข่าวที่เฟซตัวเองดีกว่า

"อะไร?" ไถเฟซเล่นอยู่ได้ไม่ถึงสองนาที ฟีดข่าวก็ได้รับการอัปเดตข่าวสารจากเพื่อนๆ ขึ้นมาใหม่ และที่ฉันบ่นว่าอะไรเพราะดันไปเผลออ่านโพสต์ๆ หนึ่ง

'ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกันคะ ถ้าหากผู้ชายของเราถูกผู้หญิงคนอื่นแย่งไป ทั้งๆ ที่สถานะเรามากกว่าคำว่าแฟน'

ถ้าอ่านแค่ตรงนี้ ฉันคงไม่สนใจ แต่มันติดตรงที่เธอแฮชแท็กว่า

#ผู้ชายรักแมวเท่ากับผู้ชายรักเมีย

ไม่ต้องพิมพ์ชื่อผู้ชายคนนั้นฉันก็รู้ว่าน้องเขาหมายถึงใคร และถ้าฉันไม่คิดมากจนเกินไป การที่เธอโพสต์สเตตัสของตัวเองหลังจากฉันตอบรับคำขอเพื่อนนั้นไม่กี่นาทีเพราะต้องการจะเปิดศึก?

"เฮ้อ! พิมพ์เอามันกันทั้งนั้น" ฉันส่ายหัวไปมาเมื่อไล่อ่านคอมเมนต์คนที่มาแสดงความคิดเห็นใต้โพสต์นั้นของเธอ

ส่วนมากก็ต้องเข้าข้างคนที่เป็นเจ้าของโพสต์แล้วกระหน่ำ สาปส่ง ว่าร้ายให้คนอีกคนที่พวกเขาไม่รู้จักว่าเป็นใคร ขอแค่เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามเจ้าของโพสต์ก็พอ

"อ๊ะ! เฮียกันต์?" เฮียกันต์ที่ว่าคือเพื่อนชานนท์นั่นแหละ เฮียแกเข้ามาเม้นต์ใต้โพสต์นี้ด้วย แต่เป็นโพสต์ที่คิดต่างจากคนอื่นๆ เพราะเฮียแกพิมพ์ว่า

'ผู้ชายรักแมว = แมวที่แปลว่าที่รัก'

รอยยิ้มฉันผุดขึ้นอย่างห้ามไม่ได้

นี่แค่เพื่อนเขานะ ถ้าเป็นเจ้าตัวมาพิมพ์ฉันคงเขินกว่านี้ แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ ไม่มีใครรู้ว่า 'ผู้ชายรักแมว' ที่ว่าคือใคร และ 'แมวที่แปลว่าที่รัก' ที่เฮียกันต์บอกเป็นนัยนัยคือใคร นอกจาก ฉัน