EP : 8

“นายแม่งโคตรเหี้ยเลยแอลฟ่า ไปไกล ๆ เลยไป แล้วจะบอกให้นะต่อไปนี้ไม่ต้องมาตื้อมาคุยกันอีก เวอร์จิ้นกูเนี่ยไม่มีทางเป็นของมึงแน่นอน ไอ้เลว!” ฉันตะโกนใส่หน้าไอ้สารเลวนี่ไปก่อนที่จะปิดประตูใส่หน้าเขา แต่มือใหญ่ของเขากลับดันมันไว้ได้ทันแล้วก็เปิดมันออกอีกครั้ง

“ถ้าไม่อยากโดนจับทำเมียตอนนี้ก็อย่าปากดีมิลค์” แอลฟ่ามองฉันด้วยแววตาที่เริ่มจะมีแววโกรธขึ้นมา เวลานี้ฉันไม่ได้กลัวอะไรเลยสักนิด จะเข้ามาข่มขืนฉันรึไงคงยอมง่าย ๆ หรอก ฉันแชมป์เทควันโดเก่านะยะบอกไว้ก่อน

“อย่ามาขู่ไปสมสู่กับผู้หญิงของนายโน่นไป” ฉันตอกใส่หน้าแอลฟ่าอีกครั้ง ไม่รู้จะสรรค์หาคำไหนมาด่าให้สำนึกได้แล้ว อีมิลค์เหนื่อย!

“หึ! เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกมิลค์ เธอรู้ดี” แอลฟ่ากระตุกยิ้มร้ายใส่เหมือนจะบอกว่ายังไงฉันก็ต้องเป็นของเขาอยู่วันยังค่ำ

“เออ มั่นหน้ามั่นโหนกดีนะแอลฟ่า ฉันจะบอกอะไรให้นะถ้าในอนาคตฉันจะต้องหนีนายไม่พ้นก่อนหน้านั้นฉันขอไปมีผัวสักโหลให้เท่าเทียมกับนายก่อนแล้วกัน ไอ้สันขวาน!”

ปัง!

ฉันด่าไอ้หน้านิ่งไร้คุณธรรม จริยธรรม ด้วยความสุดทนก่อนที่จะอาศัยจังหวะที่มันยืนอึ้งกับคำสุดท้ายปิดประตูห้องทันที วันนี้มันวันอะไรของฉันกันวะ!

ปัง!

ปัง ๆๆ

“มิลค์ เปิดประตูเดี๋ยวนี้ มิลค์!”

เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นทันทีพร้อมกับเสียงเรียกฉันให้เปิดห้อง แต่ไม่สนใจแล้วค่ะเปิดทำไมแค่นี้ก็เจ็บจี๊ด ๆ ที่ใจหน่วงลึก ๆ ที่อกมากแล้ว แต่ไม่อยากทำร้ายตัวเอง วันนี้มันก็เจ็บแหละพรุ่งนี้ก็คงจะยังเจ็บ แต่ความเจ็บต้องมีวันจางหายแค่เราไม่ไปซ้ำเติมความเจ็บนั้นให้มันเพิ่มมากขึ้น อย่าอยู่กับอะไรที่ทำให้เราต้องเจ็บซ้ำ ๆ ไปนาน ๆ ก็พอ

“เฮ้อ!” ฉันถอนหายใจไปรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่มันชอบแอบซึมออกมา ทั้งที่เจ้าของไม่ได้อนุญาตให้มันไหลสักนิดตั้งแต่เข้ามาในห้องนอนอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ล้มตัวลงนอนผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ส่วนคนข้างนอกจะยังอยู่หรือไม่อยู่ฉันไม่ขอรับรู้ เวลานี้ขอแค่ฉันทำใจให้ได้แล้วก็อย่าร้องไห้ก็พอ

-วันต่อมา–

“คุณพระ!”

“อะไรของมึงอีแมนนี่” ฉันถามอีแมนนี่เสียงเขียวเพราะมันเอามือทาบอกแล้วอุทานทำหน้าทำท่าทางตกอกตกใจทันทีที่เห็นฉัน

“เมื่อคืนดูหนังโป๊ดึกเหรอคะชะนี ตาคล้ำมาก” อีแมนนี่ไขข้อสงสัยที่ทำให้ฉันอยากทุบปากมันมาก

“ดูคลิปหลุดของมึงกับผู้ชายทั้งเจ็ดไงคะเทย” ฉันตอบมันไปแบบติดตลก แต่เซ็ง เซ็งมาก ๆ ฉันได้นอนตอนตีสี่เข้าไปแล้วแล้วก็ต้องรีบตื่นตอนหกโมงครึ่ง พอตื่นขึ้นมาก็แทบกรี๊ดหน้าตัวเอง โทรมมาก ใต้ตาดำเป็นหมีแพนด้าเลย เอาคอนซีลเลอร์ปิดก็ไม่มิด T_T

“อีมิ อีชะนีปากร้าย อีจัญไร” อีแมนนี่ด่าฉันเสียงเบาทันที ท่าทางอีนี่แปลก ๆ อย่างกับว่ามันร้อนตัว

“อย่าบอกนะอีตุ๊ดว่ามึงมีคลิปแบบนั้นจริง ๆ”

“บ้าเหรอ! กูแค่ขี้เกียจเถียงมึงเลยเสียงเบา ว่าแต่มึงเป็นไรไม่ได้นอนเหรอ เมื่อวานยังเห็นสวยใสอย่างกับชะนีน้อยกำลังมีความรัก” อีแมนนี่พูดแต่คำพูดของมันทำฉันจี๊ดที่ใจขึ้นมาเลย คนเราพอมีปัญหาหัวใจมันทำให้สภาพร่างกายเปลี่ยนไปได้เร็วมากจริง ๆ นะ

“กูดูซีรีย์ดึกไปหน่อยอ่ะมึงไม่มีไรหรอก” ฉันโกหกเพื่อนรักอย่างอีแมนนี่ไปเพราะขืนบอกว่าโดนแฟนนอกใจ เรื่องต้องยาวแน่นอรเพราะอีแมนกับมินตราไม่ได้รู้เรื่องที่ฉันแอบคบกับแอลฟ่าสักนิดเดียว ไม่มีใครรู้เลยต่างหาก ขืนบอกไปฉันโดนมันกับมินตราด่ายับแน่นอน

“แล้วยังไงคะ ตอนนี้ใครเป็นผัวมโนคนล่าสุด” เออการเอาเรื่องดูซีรีย์มาโกหกนี่มันใช้ได้แทบทุกฤดูกาลจริง ๆ ฉันยอมใจ ร้องไห้ มาสาย ตื่นสาย มีชู้ หนีเที่ยว แอบคุยกับกิ๊ก ฯลฯ เอาเรื่องดูซีรีย์มาอ้างมันได้ผลเลิศมากค่ะ แทบทุกคนจะเชื่อแบบสนิทใจ

“ยังเป็นกงยูอปป้าเหมือนเดิมค่ะคุณแม่” ฉันยิ้มตอบมันไป ความจริงไม่ได้ดูซีรีย์เกาหลีมาสักพักแล้วไงตั้งแต่หน้ามืดตามัวไปมีแฟนเนี่ย เลยต้องเอาหนึ่งในสี่สมบัติแห่งชาติมากู้สถานการณ์

“อีมิลานอย่ายุ่งกับผัวนัมเบอร์วันของกูค่ะ” อีแมนนี่แหวขึ้นใส่ทันทีฉันเลยได้แต่ทำลอยหน้าลอยตาแล้วเดินหนีออกมาเพื่อไปซื้อข้าวซะ

ติ๊ง!

ALPHA : เลิกเรียนแล้วรอก่อนเดี๋ยวไปส่ง

ALPHA : มิลค์ อ่านแล้วทำไมไม่ตอบวะ

ALPHA : มิลค์

ALPHA : ...

MILAN : ไอ้ชั่ว

ฉันกดอ่านข้อความที่ส่งมาโดยไอ้ชายชั่วแต่ไม่ตอบมันเลยไม่พอใจ ยังกล้าหน้าด้านจะมาเสนอตัวไปส่งฉันอีกเหรอ นี่อุตส่าห์จะไม่พูด ไม่คุย ไม่ด่า ไม่ยุ่งเกี่ยวแล้วนะ แต่อดไม่ได้เลยขอด่าสั้น ๆ สักนิดก่อน ด่าเสร็จแล้วก็บล็อกเขาทันที

“ผู้หน้ามืดตามัวที่ไหนส่งไลน์มาทักทายชะนีน้อยแต่เช้าคะ” อีแมนนี่ที่นั่งโซ๊ยโจ๊กเอ่ยถามขึ้น สำหรับอีแมนนี่ถ้าลูกสาวมันยังมาไม่ถึงมันจะสอดรู้สอดเห็นเรื่องฉันเสมอ แต่ถ้าลูกสาวมันมาเมื่อไหร่ฉันก็จะสบายเพราะมันจะสนใจมินตรามาก คอยจับแต่งหน้าทำโน่นนี่นั่นตลอด

“ทำไมคะ อิจเหรอ” ถึงแม้ว่าคนที่ส่งไลน์มาจะทำให้ฉันอารมณ์เสียแต่อยู่ต่อหน้าเพื่อนต้องเนียนเหมือนเป็นเรื่องปกติค่ะ อีแมนนี่ยิ่งจับโป๊ะคนเก่งอยู่ด้วย

“ไม่จ้า กูกลัวมึงโดนผู้หลอกต่างหากล่ะคะ” อีแมนนี่พูดออกมาพร้อมกับมองหน้าฉันแล้วยิ้มให้บาง ๆ งานเข้าฉันแล้วล่ะ ฉันค่อย ๆ วางช้อนลงทันทีแล้วก็ยกน้ำขึ้นมากิน

“ใครจะมาหลอกกูได้คะ กูไม่ได้คุยกับใครสักหน่อย ใครทักมากูก็ปฏิเสธหมดมึงก็รู้”

“ค่า แต่อาการมึงเนี่ยมันแปลกไปนะเผื่อมึงไม่รู้ตัว กูไม่เซ้าซี้หรอกนะชะนีแต่รู้เอาไว้ว่ากูเป็นห่วง” อีแมนนี่บอกออกมาฉันก็แทบจะร้องไห้เพราะรับรู้ได้ถึงความจริงใจของมัน ถึงจะเพิ่งคบกันตอนเข้ามหาลัยยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำแต่แมนนี่กับมินตราถือเป็นเพื่อนที่ดีมากแล้วฉันก็รักพวกมันสองคนมากเหมือนกัน

“อื้อ ขอบคุณนะมึง แต่ไม่มีใครมาหลอกกูได้หรอกตอนนี้กูก็โสดเหมือนเดินนั่นแหละ” ฉันบอกมันออกไป ไม่มีใครมาหลอกฉันได้แล้วจริง ๆ เพราะฉันตัดขาดไปแล้ว กลับมาโสดเหมือนเดิมแล้ว

หลังจากนั้นฉันกับอีแมนนี่ก็นั่งกินข้าวพอมินตรามาก็นั่งคุยสัพเพเหระก่อนที่จะพากันขึ้นเรียน เรียนเสร็จก็ตามประสาสาว ๆ ไปช็อปปิ้งหาอะไรกินที่ห้างใกล้มหาลัย

“มิลาน เรื่องแบรนด์ที่อยากทำไปถึงไหนแล้วอ่ะ” ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งอยู่ในร้านกาแฟค่ะแล้วมินตรามันก็เอ่ยถามถึงความตั้งใจของฉัน เออว่ะ ตั้งใจจะทำเตรียมตัวมาสักพักแล้วยังไม่ได้ทำเลยเนี่ย

“ยังไม่เริ่มเลยมึง แต่คิดคอนเซ็ปแบรนด์เอาไว้แล้วแหละ ปิดเทอมนี้กูจะทุ่มสุดตัว มึงมาเป็นแบบให้กูดิ” ฉันบอกเพราะมินตราเป็นผู้หญิงที่สวยมากหุ่นดีมากแต่ไม่ค่อยแต่งเนื้อแต่งตัว ขนาดไม่แต่งยังสวยมากมายเวอร์วัง ถ้าได้ลองจับมาแปลงโฉมขึ้นมามันจะต้องเลิศมากแน่ ๆ

“เอาดิ ชุดมึงมันต้องน่ารักแน่เลย” มินตรายิ้มให้แต่ฉันนี่หัวเราะออกมาทันที ตอนแรกก็ตั้งใจจะทำชุดแนวเรียบหรูปนหวานหน่อย แต่อยู่ดี ๆ ก็เกิดอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยเปลี่ยนแนวทางแล้ว

“ฮ่า ๆๆ ไม่เอาแล้วชุดสไตล์นั้น แบรนด์กูต้องแซ่บค่ะมินตราขา” ฉันบอกออกไปมินตราเลยหน้าเหวอทันที

“ถ้าโป๊ไม่เอาด้วยนะมิลาน” มินตราส่ายหน้า โคตรน่ารักเลยเพื่อนฉัน

“มึงจะเอาแซ่บแค่ไหนคะอีมิลาน ไหนบอกจะทำชุดหรู ๆ หวาน ๆ” แมนนี่ถามขึ้นบ้างเพราะฉันกรอกหูพวกมันทุกวันเรื่องแบรนด์ที่ฉันตั้งใจอยากจะทำพอเปลี่ยนแนวทางพวกมันก็เลยเริ่มสนใจขึ้นมาทันที

“ปิดเทอมนี้เตรียมดูความแซ่บได้เลยค่ะ” ฉันยิ้มแล้วก็นั่งดูดกาแฟต่อเพื่อน ๆ เลยไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืดอะไรเพราะพวกเราไม่ค่อยเซ้าซี้กันอยู่แล้ว

-เวลาต่อมา @คอนโดมิลาน-

หมับ!

“ว้าย!” ฉันตกใจสุดขีดเพราะอยู่ดี ๆ ก็โดนกระชากข้อมือบนลานจอดรถของคอนโด ใจถึงกับตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเพราะคอนโดฉันที่จอดรถมันอยู่บนอาคาร มันกว้างมากด้วยนี่ก็ดึกแล้วคนเลยไม่ค่อยพลุกพล่าน ถ้าเจอโรคจิตฉันจะทำยังไงดี แต่พอหันไปตามแรงกระชากก็เห็นหน้าไอ้คนที่ชั่วกว่าโจรยืนอยู่

“แอลฟ่า!”

“บอกให้รอกลับพร้อมกันตอนเลิกเรียนไง ทำไมไม่รอวะ!” แอลฟ่าสบถขึ้นมาทันที เหมือนจะอารมณ์เสียอยู่ด้วย

“ทำไมต้องรอ ปล่อยเดี๋ยวนี้!” ฉันตอบไปพร้อมกับบิดข้อมือให้หลุดจากการจับของเขาซึ่งแอลฟ่าก็ไม่ได้จับแน่นอะไรมันเลยหลุดออกมาได้ง่าย

“เธอแม่งงี่เง่าว่ะมิลค์ ฉันก็ขอโทษแล้วไงจะเอาอะไรอีกวะ” โอ้โห กล้ามาก กล้ามาด่าว่าฉันงี่เง่า เอาสมองส่วนไหนคิด!

“นายจะมารังควานฉันทำไมแอลฟ่า เราควรจะเลิกยุ่งกันไปได้แล้วนะ” ฉันถามเขาด้วยความสงสัยทันที เขาไม่เข้าใจเลยรึไงว่าสิ่งที่เขาทำมันเลวเกินกว่าที่ฉันหรือผู้หญิงคนไหนจะให้อภัยได้

“ทำไมฉันจะมาหาเธอไม่ได้ก็เราเป็นแฟนกัน” โอ้โห ยังคิดว่าเป็นแฟนอีกเหรอ ไอ้หน้าด้าน!

“แอลฟ่า ขนาดนี้แล้วนายยังจะต้องให้ฉันเปลืองปากเปลืองน้ำลายพูดคำว่าเลิกออกมาอีกเหรอ?” ฉันถามแอลฟ่ากลับไปด้วยความอึ้ง นี่มึงจะมั่นหน้ามั่นโหนกว่าผู้หญิงจะทนคบกับคนเลวเห็นแก่ตัวแบบมึงอีกเหรอ!

“พูดแบบนี้หมายความว่าไงวะมิลค์” แอลฟ่าขมวดคิ้วขึ้นทันทีแถมน้ำเสียงก็เริ่มไม่พอใจแล้วด้วย แต่ไม่สนหรอก เขาจะรู้สึกยังไงฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น มันไม่ใช่หน้าที่ที่ฉันจะต้องมาเสียเวลาแคร์ความรู้สึกของเขา

“หมายความว่าเราเลิกกันไงแอล ที่จริงฉันเลิกกับนายตั้งแต่เห็นนายมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว เพราะฉะนั้นเลิกตามตอแยฉันสักที รำคาญ!”

“เธอแม่ง” แอลฟ่าพูดแค่นั้นก็เงียบไปแต่ฉันสังเกตเห็นว่าเขากำมือแน่น

“ฉันอะไร พูดมาเลยไอ้คนเห็นแก่ตัว พูดจบแล้วก็ไปไกล ๆ จากฉันสักที ฉันโคตรเกลียดนายเลย!” ฉันตะโกนใส่หน้าเขา เบื่อเต็มทนแล้วที่ต้องมาคุยกับคนที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี

“จำไว้นะมิลค์ เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก” แอลฟ่าบอกฉันเสียงเย็นยะเยือกพร้อมกับจ้องหน้าฉันนิ่ง

“เออ! ถ้างั้นก็จำใส่สมองชั่ว ๆ ของนายไว้ด้วยถ้าฉันจะหนีไม่พ้นนายไม่มีทางได้เป็นคนแรกของฉันแน่นอน”

“อย่าทำให้ฉันโกรธมิลค์” แอลฟ่าพูดพร้อมกับเสียงที่เริ่มเย็นยะเยือกมากขึ้นและนั่นก็ทำให้ฉันเริ่มกลัว เพราะตอนนี้แววตาของเขาน่ากลัวมาก มันเหมือนพร้อมที่จะเข้ามาขย้ำฉันตลอดเวลา

“ฉันไม่ได้ขู่ แต่ฉันสัญญาว่าฉันจะหาผู้ชายคนใหม่ภายในเดือนนี้แน่นอน!”

หมับ!

“อื้อ!”