1/1 คู่อริ
เช้าวันศุกร์
อานนท์ก็ยังคงขับรถมาส่งแฟนสาวที่มหา’ ลัยเหมือนอย่างทุกวัน น้องมะนาวอยู่คณะบริหารธุรกิจปีสอง ขณะที่เขาเรียนเป็นปีสุดท้ายใกล้ๆ จะจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้แล้ว เลยไม่จำเป็นต้องมามหา’ ลัยทุกวันเหมือนนักศึกษาปีอื่น เพราะสามปีที่ผ่านมาเขาต้องเคร่งเครียดกับการเรียนมาเยอะ ทั้งภาคทฤษฎี ทั้งภาคปฏิบัติจนเขาแทบกระอักเลือด แต่เพราะใจรักในด้านนี้ถึงกัดฟันสู้ทนมาได้
ตอนนี้ก็เหลือแค่ทำหนังสั้นส่งอาจารย์อย่างเดียว ตามแบบฉบับของเด็กนิเทศฯ สาขาภาพยนตร์
หนังสั้นที่พวกเขาจะทำเกี่ยวกับเรื่องทฤษฎีความรัก โดยตัวเอกของเรื่องสองคนก็ได้น้องๆ ในคณะมารับบทแสดงนำ เนื้อเรื่องได้ไอ้ตุลย์เขียนให้ พวกสถานที่และฉากประกอบเป็นหน้าที่ไอ้ชยนต้องจัดเตรียม ส่วนคนถ่ายทำก็เป็นไอ้ฐิติ และเขาที่ช่วยตัดต่อทำเอฟเฟ็กต์ เรียงลำดับเรื่องราวให้หนังสั้นเรื่องนี้ออกมาสมบูรณ์
“เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะครับ” อานนท์บอกแฟนสาวเสียงนุ่มพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลาที่ใครเห็นก็ใจเต้นตึกตักบิดตัวเขินอย่างไม่อาจควบคุม
ตอนนี้หน้าคณะบริหารมีแต่หนุ่มๆ สาวๆ มานั่งกันที่โต๊ะเต็มไปหมด หลายคนที่พอเห็นเดือนคณะนิเทศซึ่งมักปรากฏตัวบนโซเชียลหน้าเว็บเพจของมหา’ ลัยก็พากันส่งยิ้มเขินมาให้ แน่นอนว่าเป็นสาวสวยไปซะครึ่งหนึ่งเลยก็ว่าได้ ส่วนหนุ่มๆ ก็แอบเหล่ตามองเขาบ้างแต่ไม่เปิดเผยเท่าผู้หญิง คิดว่าน่าจะเป็นพวกที่แอบปลื้ม แอบติดตามข่าวสารความเคลื่อนไหวของเขา เพราะเขาก็ดังไม่ใช่เล่น การเรียนดี กีฬาเด่น หน้าตาระดับดารานายแบบ ใครเห็นแล้วไม่หลงไม่เคลิ้มไม่อ่อนระทวยนี่คงเป็นพวกตาบอดหรือไม่ก็ตายด้านแน่ๆ
เขามั่นใจว่าตัวเองดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน!
“แล้ว...วันนี้พี่นนท์จะแวะไปที่ผับหรือเปล่าคะ”
“มะนาวอยากไปเหรอ” เขาถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กกว่าเม้มปากมองสบตาเขาลุ้นๆ เพราะปกติเขาจะเป็นคนพามะนาวเข้าไปผับของพี่ชายซะมากกว่า ให้มะนาวไปคนเดียวเจ้าตัวไม่กล้าหรอกและเขาก็ไม่ยอมให้ไปเองด้วย
พี่ชายเขาเปิดผับร่วมหุ้นกับเพื่อนสนิทอีกคน ส่วนเขาเพิ่งขอแจมทั้งลงเงินลงแรงไปเมื่อปีที่แล้วเพราะอยากหารายได้เพิ่มจากงานอดิเรกที่ทำอยู่
ผับมีชื่อว่า Fun lover's paradise สรวงสวรรค์ของคนรักสนุก ส่วนใหญ่จะเน้นกลุ่มนักศึกษากับคนวัยทำงานมาพักผ่อนคลายเครียด มีทั้งเหล้าไทยเหล้านอก บรั่นดี และไวน์ เรื่องระบบรักษาความปลอดภัยก็เป็นเลิศ ไม่เคยมีเรื่องต่อยตีกันในผับ โซนวีไอพีอยู่ชั้นสองให้ความเป็นส่วนตัวมากพอสมควร ห้องพักด้านบนก็เปิดให้บริการกับลูกค้าที่ดื่มหนักแล้วกลับบ้านไม่ไหว ทำให้เงินที่หลั่งไหลเข้ามาในแต่ละเดือนเหยียบห้าแสน บางเดือนก็เฉียดล้าน เดือนไหนรายได้ทะลักทลายก็ปิดผับฉลองให้กับความเหนื่อยและทุ่มเททำงานของพนักงานทุกคน
เขากับเพื่อนๆ ก็ทำงานอยู่ในนั้น นอกจากจะได้เงินและยังดื่มฟรีอีกด้วย ลาภปากไปสิ
“แต่พี่จำได้ว่ามะนาวมีสอบพรุ่งนี้ ถ้าเผลอดื่มหนักพรุ่งนี้จะมาสอบไม่ไหวเอานะ” เขาเตือนด้วยความหวังดี
ถึงน้องมะนาวจะหัวดีเกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 3.5 และทำคะแนนสอบดีมาตลอด แต่เขาก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ ให้พาไปผับคืนนี้มันก็ได้อยู่หรอก แต่กลัวพรุ่งนี้น้องจะตื่นไปสอบไม่ไหวน่ะสิ
“มะนาวสัญญาว่าจะดื่มแค่นิดเดียวค่ะ แก้วเดียวแล้วจะกลับบ้านเลย นะคะ น้า~”
เคยมีใครบอกไหมว่าเวลาที่น้องมะนาวอ้อนแล้วมันน่ารักน่าฟัดมาก ดวงตากลมโตหวานซึ้งส่งสายตาออดอ้อนมาให้เขาเหมือนกับลูกแมวน้อยร้องขออาหารจากเจ้านาย พอโดนดาเมจนี้เข้าไปก็ถึงกับชะงักค้างไปสิบวิ
อานนท์รีบยกมือที่กำหมัดหลวมๆ ปิดปากกระแอมไอเบาๆ แก้เขิน เขากับน้องมะนาวคบกันมาได้สองปีแล้ว ตั้งแต่ตอนที่มีจัดประกวดดาวเดือนของมหา’ ลัย พวกเราก็เจอกันในตอนที่ส่งตัวแทนดาวเดือนคณะไป เขาไม่ได้เป็นเดือนมหา’ ลัยหรอกนะ เพราะไอ้วีร์มันชิงตำแหน่งนั้นไปน่ะสิ!
จนถึงทุกวันนี้ยังเจ็บใจไม่หายเลย คะแนนโหวดเฉือนกันไปแค่หน่อยเดียวเอง เพราะสาวๆ ชอบบุคลิกนิ่งๆ เย็นชาของมัน และคะแนนสอบเข้าสูงลิ่วกว่าใคร ก็ไม่แปลกที่คนจะเทใจไปให้มันหมด ส่วนเขาที่หัวดีน้อยกว่ามันเลยตกเป็นรองไปตามระเบียบ
แต่พอมีเรื่องน้องมะนาวเข้ามาเขาก็ลืมเรื่องไอ้วีร์ไปซะสนิท
ความสัมพันธ์ของเขากับน้องมะนาวก็เหมือนกับคู่อื่น ไปเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง และจบลงที่เตียง ซึ่งนานๆ ทีเขาถึงจะทำ เขานอนกับน้องแค่เดือนละสามสี่ครั้งเอง ต่างจากช่วงมัธยมที่เปลี่ยนคู่นอนไปมาเป็นว่าเล่น กับคนนี้เขาจริงจังมากถึงอยากให้เกียรติ แตะต้องแค่พอหอมปากหอมคอ สัมผัสแนบชิดกันบ้างให้รู้ว่ารัก ทะนุถนอมเหมือนสมบัติล้ำค่า ตามไปรับ-ส่งทุกวันไม่ให้ขาด จนคิดไปว่าผู้หญิงคนนี้แหละที่เขาจะแต่งงานด้วยเพื่อสร้างอนาคตร่วมกัน
นี่เขาก็เก็บเงินเตรียมซื้อที่ดินไว้ปลูกบ้านสักหลังเป็นเรือนหอของเราสองคน มีแอบไปคุยกับรุ่นน้องต่างคณะที่รู้จักกันไว้แล้ว ไอ้เจตมันอยู่วิศวะโยธาปีสาม ระดับหัวกะทิ แต่เรื่องนี้เขาอุบไว้ก่อน ยยังไม่ได้คุยกับน้องมะนาว ให้รู้กันแค่พี่ชายกับเพื่อนสนิท อย่างน้อยต้องรออีกหนึ่งปีเขาถึงจะจัดการเรื่องนี้สำเร็จ