หว่านล้อม 1

“ก็หนูน้อยใจคุณอาไงคะ คุณอามีสาวสวยยืนข้าง ๆ ตลอด ไม่สนใจหนูบ้างเลย ทำงานจนลืมไปแล้วว่าวันเกิดของหนูเมื่อไหร่ หนูคงไม่สำคัญอีกแล้วใช่ไหมคะ ทั้งทุกปีคุณอามาได้ไม่เคยพลาด แต่ปีนี้ไม่มา แล้วจะให้หนูคิดยังไง” เเล้วหญิงสาวก็พรั่งพรูความน้อยใจออกมาพร้อมน้ำตา

ทำให้อนุวัฒน์ใจเสียยามเห็นเจ้าหล่อนร้องไห้ เขาเผลอลืมตัว อุ้มเธอขึ้นในท่าอุ้มเด็ก รัมภารีบยกมือคล้องคอขาเกี่ยวรอบเอวชายหนุ่มด้วยกลัวจะตก เขาพาเธอมานั่งที่ฟูกบนเตียง อนุวัฒน์นั่งลงจับรัมภานั่งตักในท่าคาบคร่อม ล่อแหลมเป็นอย่างมาก ถ้าเพื่อนมาเห็นมีหวังเจอบาทาอัดหน้า “อย่าน้อยใจเลยนะเด็กดี อาไม่ได้ลืม แต่งานมันด่วนจริง ๆ หอมแก้มไถ่โทษได้ไหมคนดี”

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะอนุญาตใบหน้าหล่อคมก็หอมลงที่แก้มใสของหญิงสาว “คุณอา…”

“แก้มนี้นอกจากอาแล้วน้องไข่ให้ใครหอมไหมคะ” มือใหญ่โอบรอบเอว มืออีกข้างวางทาบที่แก้มเนียนใส

“ไม่ค่ะ ตั้งแต่อายุ 15 พ่อเคลิ้มก็บอกห้ามให้ใครหอมแก้มเด็ดขาด ตอนนี้มีแค่พ่อเคลิ้มที่หอมแก้มลูกสาวได้ แล้วคุณอามาหอมแบบนี้…”

“ทำไมคะ แบบนี้ทำไม น้องไข่ไม่ชอบอาเหรอ”

“เปล่านะคะ ไม่ใช่ไม่ชอบ” ชอบมากเลยต่างหาก คุณอาน่ะฮีโร่ของไข่เจียวนะเลย อยู่ด้วยแล้วชอบทำให้เธอมีความรู้สึกแปลก ๆ แบบนี้เรียกว่ารักได้ไหม

“ถ้างั้นอาก็หอมได้ แต่น้องไข่ห้ามให้ใครหอมอีกนะคะ เพราะว่าอาหวง หวงมาก” รักแรกพบมาตั้ง 18 ปี ให้ใครมาแย่งอย่าคิดฝัน

“คุณอาห้ามน้องไข่ แล้วน้องไข่ห้ามคุณอาบ้างได้ไหมคะ”

“เรื่องอะไรคะ”

“ก็เรื่องหอมแก้มไง คุณอาห้ามหอมคนอื่นนะ”

“ครับ ได้สิ ถ้าน้องไข่ขออาจะทำให้ ถือว่าเราตกลงกันแล้วนะ”

“ค่ะ ห้ามผิดคำพูดนะคะ”

“สัญญาเลยครับ” อนุวัฒน์มองเด็กสาวตรงหน้าเธอกำลังส่งรอยยิ้มหวาน แสดงสีหน้าดีใจ ความน่ารักของรัมภาทำให้เขาใจสั่น อยากจะจับเธอกดลงกับเตียงแล้วให้เธอครางแต่ชื่อเขา ซึ่งในความเป็นจริงทำอย่างนั้นไม่ได้ สาวน้อยไข่เจียวได้เตลิดตกใจพอดี ต้องค่อยเป็นค่อยไป หว่านเสน่ห์ทีละนิด สายตาของเสืออย่างเขามองออกว่าลูกสาวของเพื่อนก็มีใจ เพียงแค่คนตัวเล็กไม่รู้ตัวว่านี่คือความรัก

“คุ คุณอาทำอะไรคะ” รัมภาเอียงหน้าหนีเมื่ออนุวัฒน์แตะจูบที่กลีบปากเธอ หอมแก้มยังพอเข้าใจว่าคุณอาเอ็นดู ก็ตั้งแต่เล็กจนโตเขาชอบแอบขอหอมแก้มเธอบ่อย ๆ เวลาที่พ่อเผลอ แต่มาจูบปากแบบนี้มันไม่ใช่แล้ว แบบนี้มันคนรักเขาทำกัน

“จูบไง น้องไข่เคยจูบใครไหมคะ”

“…” เคยนะ จูบแบบเมื่อกี้เธอเคยจูบสิ

“น้องไข่ทำไมทำหน้าแบบนี้คะ หรือว่าน้องไข่เคยจูบใคร” อนุวัฒน์เริ่มใจคอไม่ดีเมื่อเห็นสีหน้าของลูกสาวเพื่อน จะให้เรียกหลานสาวก็ไม่ชอบเรียก เพราะเขาไม่เคยมองรัมภาเป็นหลานสาวสักครั้ง

“ค่ะ” รัมภาตอบพร้อมพยักหน้า อาการหูดับหายใจไม่ออกอนุวัฒน์เพิ่งเข้าใจความรู้สึกนั้นก็วันนี้ เมื่อไหร่กัน เขาพลาดตอนไหน ทำไมสาวน้อยไข่เจียวคนดีถึงได้ไปแตะจูบกับคนอื่น

“มะ…มันเป็นใคร” ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้อดีตนักเลงอย่างเขาเสียงสั่น

“คุณอาทำไมทำหน้าดุคะ”

“อาถามว่าไอ้เลวที่ไข่จูบด้วยมันเป็นใคร”

“…” ไม่มีคำตอบออกจากปากของหญิงสาว เธอมองหน้าเขาด้วยสายตานิ่งเรียบ

“ไข่เจียว…บอกอาไม่ได้เหรอคะ ทำไม…” ท่องไว้ในใจอย่าโมโหอย่าฉุนเฉียว อย่าเอาสันดานดิบออกมาใช้กับผู้หญิงที่รัก พุธโธธัมโมสังโฆ นี่คือรักแรกพบ ใจเย็นไว้ไอ้เป้ง