บทย่อ
เขาเคยปรามาสไว้ว่าจะเป็นเทียนที่แฝดเผารักของเธอ ทว่าอีกคนกลับรุกหนักจนใจที่แข็งดั่งหินผาเริ่มละลายอย่างไม่รู้ตัว "เฮียเทียนหล่อจัง" ฟอด~ มัวแต่คิดเรื่อยเปื่อยจนลืมป้องกันคนด้านบนทำให้ถูกหอมเข้าที่แก้มด้านซ้าย ตัวหลั่นเทียนแข็งทื่อเหมือนกลายเป็นหินกับสิ่งที่เกินรับไหว เอาอีกแล้ว ยายบ้านี่ถึงเนื้อถึงตัวอีกแล้ว "สกาย!" นับว่าเป็นครั้งแรกที่รุ้งนภาถูกเขาเรียกชื่อเล่นแบบนี้ ถึงแม้น้ำเสียงจะเหมือนโมโหก็ตามเถอะ "ครับ เรียกกายทำไมเหยอ" รู้สึกว่ายิ่งนานเข้า รุ้งนภายิ่งเหมือนเด็กไปทุกวินาที หรือเป็นเพราะสติเธอที่เริ่มหดลง ทั้งศัพท์บ้าบ้อที่พูดออกมาทั้งนิสัยมีแต่หัวจะปวดหากปล่อยไว้แบบนี้ "นี่เมาจริงหรือกำลังแกล้ง?" หลั่นเทียนดันไหล่เล็กเอาไว้ไม่ให้เธอโน้มกายลงมาทาบทับเขาได้อีก แต่พอเป็นท่วงท่านี้แล้ว ไอ้อกตู้ม ๆ มันกลับยั่วยวนสายตาจนต้องหันไปมองอย่างอื่นแทน "ตัวเฮียเทียนหอม หอมเหมือนเทียนหอมเลย"
:: บทนำ ::
บ๊อก บ๊อก!
เสียงสุนัขตัวผู้สีน้ำตาลขาวตัวเล็ก ขาสั้นขนเกรียนทั้งตัวเพราะเป็นสุนัขพันธุ์ชิวาวากำลังเห่าผู้คนในสวนสาธารณะที่เดินผ่านเจ้าของของตน โดยเฉพาะเพศที่เป็นผู้ชายและทำตัวมีพิรุธ เจ้าสี่ขาตัวน้อยแต่เหมือนจะฤทธิ์เยอะมักจะแยกเขี้ยวขู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
"เจาเจา ไม่เอาลูก"
สายคล้องคอสีแดงที่คล้องอยู่ที่คอเจ้าน้องหมาแสนนักสู้ถูกมือแน่งน้อยกระตุกไม่กี่ครั้งเพื่อห้ามปรามเจ้าตัวเล็กที่ไม่ดูสังขารตนกับคนที่เห่าขู่เลยสักนิดเดียว ครั้นถูกดุหน่อยก็ทำหูตกตาละห้อย เห็นแล้วน่ามันเขี้ยวมากกว่าน่าสงสาร
หมับ!
ว่าแล้วสองมือบางรีบเอื้อมมาอุ้มเจ้าตัวปัญหาที่ส่งเสียงดังกลางแจ้งขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดทันที
"ทำไมชอบดุนักนะเรา หวงแม่เหรอคะ"
ริมฝีปากเป็นกระจับสีชมพูธรรมชาติขยับถามพร้อมก้มลงไปหอมหัวน้อย ๆ เจ้าหมาน้อยทันที
บ๊อก ๆ
คล้ายมันฟังรู้เรื่องจึงเห่าตอบเจ้าของสุดสวยที่อยู่ในชุดฟิตเนสออกกำลังกายสีชมพูจ๋า
ร่างสมส่วนที่สูงร้อยหกสิบปลาย ๆ ผมสลวยสีน้ำตาลธรรมชาติถูกมัดสูงเป็นทรงหางม้า ใบหน้ารูปไข่เรียวเล็ก คิ้วโก่งดกดำเรียงแพสวยทั้งสองข้างเพิ่มความงามบนใบหน้าให้ดูมีมนต์ขลัง
สันจมูกโด่งกำลังพองามให้ความรู้สึกเหมือนคนเอาแต่ใจเล็กน้อย ริมฝีปากเป็นรูปกระจับจิ้มลิ้มน่าสัมผัสเพิ่มความเซ็กซี่ยั่วยวนให้ใบหน้านี้จนคนที่เดินผ่านไปผ่านมาอดที่จะเหลียวมองไม่ได้
เสียงแหลม ๆ ของเจ้าสี่ขาที่อยู่ในอ้อมกอดดังขู่ชายคนหนึ่งที่สวมชุดกางเกงวอร์มสีดำเสื้อคอกลมสีฟ้าที่เอาแต่มองต่ำกว่าใบหน้าเจ้าของมันไม่หยุด
"พอแล้วเจาเจา!"
เสียงเล็กดุสัตว์เลี้ยงตัวโปรดอีกครั้งเมื่อมันตั้งใจจะกระโดดออกจากอกเธอเพื่อไปจัดการคนที่สายตามองหน้าอกคู่งามที่ซ่อนรูปภายใต้เสื้ออกกำลังกายแสนรัดฟิต
"ขอโทษด้วยนะคะ"
แม้เธอจะมองออกว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ได้มองเสี้ยวหน้าเธอเลยแต่ตอนนี้เธอกำลังอารมณ์ดีเพราะได้รับวิตามินจากแสงแดดอ่อน ๆ อากาศสดชื่นเลยปล่อยผ่านหนุ่มเหลือน้อยที่ยังคงทำหน้าหื่นกามไม่กลัวบอดี้การ์ดสี่ขาที่กำลังขู่สักนิด เครื่องสื่อสารไร้สายที่พกมาด้วยสั่นครืน ๆ ภายใต้กระเป๋าคาดเอวจนคนตัวเล็กล้วงออกมากดรับสาย
"ค่ะแด๊ด"
คิ้วสวยขมวดเล็กน้อยที่เช้าขนาดนี้ทว่าพ่อบุญธรรมกลับโทร.หาเธอได้
"สิบนาทีเจอกันค่ะ" นิ้วเรียวกดวางสายเมื่อคุยธุระเสร็จ
เธอเงยหน้าขึ้นมาหวังจะเก็บสัมภาระ อาทิ ขวดน้ำ หมวกปีกสั้นกันแดด ทว่าสายตาพลันเหลือบเห็นชายหนุ่มอายุเหลือน้อยเมื่อเทียบกับหลักร้อยกำลังมองเธอไม่ละสายตา
น่าแช่งให้นิ้วแทงตาชะมัด!
รำมวยจีนจังหวะเบา ๆ อยู่แท้ ๆ น่าจะทำสมาธิให้อยู่กับกิจกรรมที่ทำ กลับมองนมมองเนื้อเป็นก้อน ๆ ทั้งสองข้างของเธอราวมันทะลุเนื้อผ้าได้
สายตาคู่สวยมองเห็นเป้าหมายที่จะใช้จัดการตาแก่โรคจิตได้แล้วเธอจึงเดินเข้าไปหาเป้าหมายที่ว่าทันที
"คุณยายคะ" เธอเข้าไปทักทายหญิงสูงอายุคนหนึ่งที่อายุนับจากร้อยลงมาเหลือน้อยเต็มทีเช่นเดียวกับชายคนนั้น
"มีอะไรจ๊ะหนู" คุณยายที่กำลังนั่งเลี้ยงเด็กน้อยให้พ่อแม่เธอที่ไปออกกำลังกายอยู่หันมายิ้มให้
"พอดีว่าคุณตาคนนั้นดูสนใจคุณยายนะคะ"
จะตกนรกหรือเปล่าไม่รู้แต่ขอแก้เผ็ดหน่อยแล้วกัน โทษฐานที่มองหน้าอกเธอนานเกินกว่าเหตุ
"หนูรู้ด้วยเหรอว่ายายก็มองตาแกเหมือนกัน"
อา... แบบนี้ก็เข้าทางเลยสิ
"เมื่อกี้ตอนหนูเดินผ่านมา ได้ยินคับคล้ายคับคลาว่าคุณตาอยากคุยกับคุณยายนะคะ"
เพียงเท่านั้นแหละ คุณยายคนดังกล่าวรีบทิ้งหลานน้อยวัยสามขวบเดินปรี่ไปหาคุณตาที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ทันที
ร่างบางมองดูคุณยายท่านนั้นรุกคุณตาแบบน่ารักน่าเอ็นดูสมวัยด้วยการออดอ้อนให้สอนท่ารำมวยแล้วอดขำไม่ได้
"ขอโทษนะคะคุณยาย แต่ดูแล้วน่าจะมีความสุขนะคะ"
อยากแกล้งอีกคน ทว่าเหมือนเป็นแม่สื่อที่ดี ทั้งสองคนกลับเข้ากันได้เสียงั้น
นรกคงไม่กินกะบาลแล้วละงานนี้