5 – อย่าคิดขัดขืนกู

กลางดึกผู้คนหลับหมดแล้ว ใครจะคิดว่าคนที่บอกจะเข้าในเมืองนั้นได้ขับรถย้อนกลับมาบ้านแต่ไม่เอารถมาจอดไว้ที่ใต้ถุนบ้าน ขวัญนำรถไปจอดที่พุ่มไม้ข้างหน้าเรือนของตัวเองแล้วก็เดินอ้อมลัดเลาะไปด้านหลังเรือนของบัวทางห้องนอนของหญิงสาว และแน่นอนว่าข้างหน้าต่างของห้องนอนบัวมีต้นมะม่วงอยู่ และก็ง่ายต่อการปีนเข้าห้องสาว เขาปีนขึ้นไปแล้วกระโดดย่องตัวเบาเข้าไปในห้องนอนที่เปิดหน้าต่างอ้าทิ้งรับลมยามค่ำคืนของบัว

เมื่อเข้ามาในห้องนอนของบัวแล้วไม่รอช้าจะทำตามที่ใจต้องการ ขวัญไม่ยอมให้บัวเป็นของเทพแน่นอน แม้ว่าเทพจะเป็นพี่ชายเขาไม่มีทางยอมแน่ ยังไงเสียบัวก็ต้องเป็นของเขาคนเดียว ขวัญจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทิ้งข้างเตียงแคร่ไม้ของบัวแล้วเคลื่อนตัวเข้าไปในมุ้งคร่อมทับร่างเล็กที่นอนหลับหายใจสม่ำเสมอ

บัวหายใจติดขัดและรู้สึกหนักบนตัวจึงลืมตาตื่นขึ้นในความมืดก็เห็นเงาดำคร่อมทับเหนือร่างตัวเองหล่อนจะขยับตัวและปากน้อยก็จะร้องตะโกนให้คนช่วย แต่ขวัญเร็วกว่าปิดปากน้อยกดร่างเล็กให้นอนนิ่งใต้ร่างตัวเองพร้อมสั่งเสียงแข็ง

“มึงอย่าคิดขัดขืนกูอีบัว”

อื้อ!

เผียะ!

บัวได้แต่ดิ้นครางอู้อี้ในลำคอพร้อมทุบตีมือหนาให้ออกจากปากตัวเอง หล่อนรู้แล้วว่าคนเหนือร่างไม่ใช่โจรป่าเถื่อนที่ไหนแต่เป็นไอ้ขวัญคนที่ตัวเองชังน้ำหน้า

“มึงต้องเป็นเมียกูคืนนี้ กูไม่ปล่อยมึงให้ไอ้เทพหรอก กูอยากรู้นักว่าไอ้เทพจะกินของเหลือจากกูไหม” ว่าแล้วก็ดึงมือตัวเองออกแล้วแทนที่ด้วยปากหนาตัวเองบดจูบปากน้อยที่กำลังอ้าร้องเรียกให้คนช่วยเหลือตัวเอง

“อ่ะ อื้อ”

เสียงครางอู้อี้ดังรอดออกมาจากริมฝีปากหนาบดจูบอยู่ ร่างเล็กของบัวดิ้นรนขัดขืนพยายามเบี่ยงตัวเองหนีจากคนตัวโต แต่ก็ถูกร่างโตกักขังกดข้อมือเล็กทั้งสองรวบไว้เหนือหัว

“อ่า มึงร้องสิ ร้องให้คนมาช่วยเลยกูจะด้นสดให้ทุกคนดู มึงคิดว่ากูสนใจคนอื่นเหรออีบัว มึงคิดว่ากูแคร์คนพวกนั้นเหรอ” เขาผละออกมาเอ่ยเสียงแหบพร่า เพียงแค่ได้จูบเขาก็คึกคะนอง อยากจะกระแทกกายแข็งร้อนใหญ่โตเข้าหาความเป็นสาวฉ่ำแฉะคับแน่นของบัวแรงๆ

“ไอ้ขวัญ มึงจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ กูเป็นเพื่อนเป็นน้องมึงนะ อีกอย่างกูกำลังจะแต่งงานกับพี่เทพ”

เหอะ!

“มึงฝันไปเถอะอีบัว ไอ้เทพมันไม่เอาของเหลือจากกูหรอก อีกอย่างมึงต้องเป็นของกูคนเดียวเท่านั้นจำไว้ มึงคิดว่ากูเป็นพี่เป็นเพื่อนด้วยเหรอ ปกติเกลียดน้ำหน้ากูจะตายไป”

“เออ! กูเกลียดมึง มึงข่มขืนกูให้ตายกูก็ไม่รักมึงหรอก กูรักพี่เทพ ถุย! ” โต้สวนกลับไม่ยอมความ แม้ว่าตอนนี้ตัวเองจะตกอยู่ใต้ร่างใหญ่ของขวัญ แต่บัวก็หาได้กลัวอีกฝ่ายไม่ และหนำซ้ำยังถุยน้ำลายใส่อีกฝ่ายอีกต่างหาก

หึหึ

“มึงเลือกมันเองนะอีบัว มึงก็ต้องเจอแบบนี้แหละ กูจะเอาให้มึงฉ่ำก่าเลยอีบัว มึงไม่ตายหรอกแต่มึงจะครางเรียกกูให้เอาทั้งคืนละไม่ว่าอีบัว”

คนถ่อยอย่างขวัญมีหรือสนใจคำบั่นทอนหัวใจตัวเองแม้จะเจ็บปวดแต่เขาจะใส่ใจทำไม หากสนใจก็ต้องเสียคนใต้ร่างไปสิ ไม่มีทาง ใบหน้าหล่อรกเคราครึ้มโมลงไปซุกซอกคอระหงของบัวทันที ด้านบัวเบี่ยงหลบหนีปลายจมูกโด่ง แต่ยิ่งเบี่ยงหลบยิ่งเป็นการเปิดทางให้คนถ่อยมากกว่า

“อือ ไอ้ขวัญ กู...กูเกลียดมึงไอ้ห่า!อ่ะ อื้อ”

บัวเผลอครางพร่าออกมาเมื่อถูกมือใหญ่กรอบกุมสองเต้า ตอนนี้มือเล็กที่ถูกรวบตรึงได้เป็นอิสระแล้ว หล่อนพยายามดันหน้าของคนที่ชังน้ำหน้าออกจากหน้าอกตัวเอง แต่ก็ไม่เป็นผล ขวัญยังคงซุกไซ้พร้อมบีบเคล้นคลึงสองเต้า และตอนนี้ผ้าแถบที่พันรอบอกก็หลุดลุ่ยไปแล้ว หลุดไปตอนไหนหล่อนไม่รู้ มือหยาบกร้านสัมผัสสองเต้ากรอบกุมเคล้นคลึงขยำทำให้หล่อนเจ็บและรู้สึกเสียวร้อนในทรวงกายแปลกๆ

“อ่า นมมึงใหญ่มากอีบัว อืม เต็มมือกูเลย เดี๋ยวคืนนี้ก็จะทำให้มึงฉ่ำก่าทั้งคืนเลยเว้ย อ่า อีบัว...” ครางพร่าพร้อมตวัดลิ้นเลียกระตุกขบเม้นยอดอกของคนใต้ร่างที่พยายามบิดเร่าส่ายถอยหนีแต่เหมือนเป็นการยั่วยวนอารมณ์เขามากกว่าจะเป็นการช่วยเหลือตัวเองให้หนีพ้นเขา

“อ่า อีบัวมึงดิ้นเลย แรงๆ กูชอบมึงดิ้นแรงเท่าไหร่นมเด้งเข้าปากกูตลอด อ่า แม่งเอ้ย! มึงมันน่าเอากว่ากระหรี่ในเมืองอีกวะ อ่า” คำหยาบหลุดรอดออกมาจากปากของขวัญยิ่งทำให้บัวนึกรังเกียจเขา แต่เขาก็ไม่สนใจในเมื่อยังไงบัวก็ต้องเป็นของเขาอยู่แล้ว ขวัญเคลื่อนไล้ตวัดลิ้นสากไล่เลื้อยมายังหน้าท้องแบนราบที่แอ่นเด้งบิดเร่าไปมา

“อ่า ไอ้ขวัญ...มึงมันเลว อ่ะ อื้อ”

แล้วก็ต้องกระตุกร่างยกเร่าขึ้นเมื่อถูกมือใหญ่บดบี้ยอดอกของตัวเอง สองมือเล็กที่เคยผลักดันตอนนี้อ่อนแรง ได้แต่ครวญครางกระเส่าบิดเสียวร้อนกลางร่างสาวตัวเองไปมา เหงื่อไคลผุดขึ้นตามเนื้อตัวของบัวจนเหนียวชื้นเหนอะหนะ ของขวัญเองก็ไม่ต่างกัน ร่างชื้นเหงื่อของทั้งสองบดเบียดสอดเสียดถูไถกันไปมา

“โอว์ อีบัวของไอ้ขวัญ กูอยากเอามึงแล้ว อยากรู้มึงจะแน่นแค่ไหน หรือมึงอ้าขาให้ไอ้เทพแล้ววะ” ใจหยาบช้าอีก คิดไม่ดีแล้วยังใจต่ำอีก ขวัญเอ้ย...ใครจะเหมือนมึงที่มีดีแค่หน้าตา

“ไอ้เลว...มึงคิดได้แค่นี้เองเหรอไอ้ขวัญ อ่ะ อื้อ” หล่อนแอ่นเด้งสะดุ้งยกร่างขึ้นเมื่อรับรู้ถึงแรงสัมผัสที่ตรงกลางหว่างขาของตัวเอง และแน่นอนว่าตอนนี้ผ้าถุงที่นุ่งนอนนั้นได้ถูกปลดเปลื้องออกแล้ว

“ดี จะเป็นเมียกูแล้วห้ามไปนอนให้ใครเอาอีก กูเอาได้คนเดียว อ่า แม่งโหนกนูนดีเป็นบ้าอีบัว มึงเสร็จกูแน่วันนี้ ทั้งคืนยันหว่างเลยอีบัวเอ้ย” เมื่อลูบไล้ความเป็นสาวที่อวบอูมไปมาแล้วก็ไม่รอช้าจะซุกซบหน้าของตัวเองลงไปสุดดมกลิ่นกายสาว และยิ่งได้กลิ่นความเป็นสาวหอมยั่วยวนก็ยิ่งทำให้ความเป็นบุรุษกลางหว่างขานั้นแตกตื่นเหยียดขยายตัวชูชันแข็งเต็มที่

“อ่า ไอ้ขวัญ...กู...มึงมันเลว อ่ะ อื้อ” อยากจะด่าอยากจะผลักไส แต่ไม่รู้ทำไมบัวถึงร้องนุ่มเสียวร้อนในท้องน้อยแบบนี้ และเหมือนกับว่าขวัญจะช่วยได้หล่อนบิดเอวเล็กแอ่นร่อนขึ้นหาหน้าของคนถ่อยที่ซุกซบกลางหว่างขาตัวเอง สองมือเล็กกำแน่นขยำฟูกนอนของตัวเองแน่น