บทที่ 4 - พระเจ้า! 1

ภัทร์รวีรู้สึกได้ถึงความอันตรายของร่างกาย รู้ว่าพยายามแค่ไหนหนุ่มลูกครึ่งตัวใหญ่ที่คร่อมทับตัวเองบนโต๊ะทำงานก็ไม่มีทางเคลื่อนตัวถอยหนีหรือปล่อยตัวเองไปได้ หล่อนอ้าปากกว้างร้องประท้วง เจ็บหน้าอกทันทีเมื่อมือใหญ่กระชากดึงยกทรงลายลูกไม้สีดำของเธอจนขาดไม่เหลือชิ้นดี และยิ่งไปกว่านั้นใบหน้าหล่อซุกซบลงมากลางหว่างอก

“อ่ะ...อื้อ ปะ...ปล่อยฉันนะคุณวัลดัส ปล่อยฉันไอ้หมอเลว ไอ้ฝรั่งเลว!”

เธอตะโกนด่าพร้อมดีดดิ้นบิดกายหาทางหนีออกจากใต้ร่างใหญ่ สองมือเล็กทุบตีไหล่กว้างของเขาไปมา แต่ก็เหมือนเสียแรงเปล่า เพราะเขาไม่สนใจ มือใหญ่ของเขาจับมือทั้งสองเธอรวบตรึงไว้เหนือหัวเพียงมือเดียว อีกมือของเขาก็กอบกุมขยุ้มขยำหน้าอกอวบอูมของเธอ

“อ่ะ...เจ็บ! ฉันเจ็บนะ! หยุดทำแบบนี้กับฉันได้แล้ว บอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันกับคุณท่าน...อ่ะ...อื้อ เราไม่มีอะไรกัน อ่า...ได้โปรด ยะ...หยุดเถอะ อือ...” เธอร้องอ่อนแรง ตอนนี้รู้สึกเจ็บกับแรงบีบขยำที่หน้าอกและรู้สึกประหลาดในคราวเดียวกันเช่นกัน มันร้อนวูบไหว และเหมือนในท้องกำลังมีคลื่นลมทะเลที่กำลังก่อตัวขึ้นก็มิปาน

“อ่า...สวยมาก เต็มมือขนาดนี้จะให้ฉันหยุดเนี่ยนะแพม อย่าทำเป็นเหมือนไม่เคยหน่อยเลยน่า ชอบคนแก่น่ะได้ แต่ลองคนหนุ่มและใหญ่ลูกครึ่งแบบฉันหน่อยเป็นไง อ่า...สวยมาก อืม...” แล้วเขาก็ตวัดลิ้นสากไล้วนรอบทรวงอก มือใหญ่ก็บีบขยำเต้าทั้งสองสลับไปมา ปากหนาก็ดูดเร่ากลืนกินเม็ดปทุมถันสีชมพูหวานทั้งสองข้างสลับไปมา มันเต่งตึงแข็งตอบสนองปากของเขาที่ขบเม้ม

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้เลยนะ อ่า...พะ...พอได้แล้ว อ่า...”

สาวมั่นแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน เรี่ยวแรงที่เคยมีมันหดหายไปหมด ร่างกายที่แข็งแรงก็อ่อนระทวยอ่อนแรงแม้แต่จะดิ้นหนี ตอนนี้เธอได้แต่นอนดิ้นตัวเบาๆ อยู่ใต้ร่างใหญ่ของหนุ่มลูกครึ่งที่แสนเกลียดเหนือร่าง

“อ่า...พอไม่ได้หรอก ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าลีลาของคนหนุ่มกับคนแก่มันต่างกันยังไงแพม เธอจะได้เลิกยุ่งกับคุณตาและคุณยายฉันสักที เพราะฉันจะทำทุกทางเพื่อขัดขวางเธอ อ่า...สวยมาก นมเธอนุ่มปากและมือมากแพม อ่า...อือ”

ปากหนาตวัดกลืนกินตะกละตะกลามพร้อมกับมือใหญ่กอบกุมขยุ้มขยำเคล้นไปด้วย แม้จะมือเดียว แต่เขาก็สลับข้างไปมา ปากหนาก็เช่นกัน ยิ่งได้สัมผัสภัทร์รวีก็ยิ่งร้อนรุ่มความเป็นบุรุษกลางหว่างขา เป้าที่โตอยู่แล้วยามปกติเวลานี้ยิ่งโตและปวดร้าวทรมานจนเผลอกัดยอดอกของเธอเต็มแรง

“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะไอ้หมอเลว!” มือน้อยในอุ้งมือใหญ่ดิ้นแรงเมื่อถูกกัดยอดอกแรงกว่าทุกครั้ง มันเจ็บจนน้ำตาเล็ดเลยก็ว่าได้

“อ่า...โทษที เผลอตัวไปหน่อยน่ะ ก็มันน่ากัดนี่”

เขาผละออกจากยอดอกที่กัดจนแดงก่ำและมีรอยเขี้ยวฟันของเขาที่รอบยอดอกของหล่อน เห็นแล้วก็น่าสงสาร แต่ช่างปะไรล่ะ หล่อนทำตัวของหล่อนเอง ยิ่งได้มอง ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งอยากได้มากกว่านี้ ความรู้สึกของวัลดัสมันร้อนรุ่มวูบไหว หัวใจหนุ่มก็เต้นแรงผิดปกติจนเขาเองก็ประหลาดใจกับจังหวะที่เปลี่ยนไปของหัวใจตัวเองในตอนนี้

“ไอ้คนซาดิสม์! ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันกับคุณท่าน เราไม่มีอะไรกันจริงๆ”

“พูดให้คอแตกฉันก็ไม่เชื่อหรอกแพม เพราะฉันเห็นมากับตาทุกอย่าง”

“ที่บอกว่าเห็นกับตา เห็นฉันกับคุณท่านกำลังมีเซ็กซ์กันรึไง ถ้าไม่ก็แสดงว่าคุณคิดไปเอง ได้โปรดเถอะ หยุดทุกอย่างตรงนี้ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมายื่นใบลาออก จะไม่มาทำงานหรือวุ่นวายในครอบครัวอันสูงส่งของคุณอีก ปล่อยฉันไปเถอะนะคุณวัลดัส” เธอขอร้องเขาแม้จะรู้ว่าไม่มีหวังก็ตาม

หึหึ

วัลดัสกลั้วขำในลำคอผละหน้าออกมาจากอกนุ่มนิ่มที่ซุกหน้าแล้วมองจ้องไปยังดวงตาคู่สวยที่ก่อนหน้านี้อาบคลอไปด้วยน้ำตา แต่ตอนนี้น้ำตาได้แห้งเหือดไปแล้ว เขามองลึกในดวงตาหล่อนแล้วตอบกลับ...

“มาพูดอะไรตอนนี้ มันสายไปแล้วแพม เพราะตอนนี้ฉันอยากได้เธอ อยากมีเซ็กซ์กับเธอ และอยากรู้ด้วยว่าลีลาเธอน่ะเด็ดแค่ไหน ส่วนเรื่องที่ฉันเห็นน่ะ ฉันไม่เห็นตอนเธอเอากันกับคุณตาหรอกนะ แต่หายไปในห้องกันนานสองนาน นอกจากไปคร่อมขย่มกันคงไม่มีเรื่องอื่นแล้ว”

ถุย!

ภัทร์รวีถุยน้ำลายใส่หน้าคนเหนือร่างทันทีด้วยความกรุ่นโกรธ เธอหมดคำจะพูดจะอธิบายแล้ว เพราะคนความคิดลบได้ปักใจเชื่อไปแล้วว่าเธอและคุณตาของเขานั้นได้คบชู้กัน

“อ่า...ถุยน้ำลายเหรอ” เขาใช้มือข้างที่ว่างไม่ได้จับข้อมือเล็กมาปาดเช็ดคราบน้ำลายที่เปื้อนหน้าตัวเองออก

“คนต่ำทราม! ในหัวคุณมันหมกมุ่นแต่เรื่องใต้สะดือรึไงคุณวัลดัส”

“ใช่แล้วจะทำไม และตอนนี้ก็อยากทำเรื่องใต้สะดือกับรูของเธอเหมือนกัน ไม่รู้จะฟิตอยู่ไหม หรือว่าหลวมจนเข้าไปกลับรถได้ก็ไม่รู้” น้ำคำดูถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปากหนาของคนโอหัง

“ไอ้เลว! ฉันเกลียดแกที่สุด”

“ฉันก็เกลียดเธอไม่แพ้กันแพม” เขาตอบสวนกลับทันควัน

“แก...” ภัทร์รวีได้แต่กัดฟันแน่นเมื่อไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาตอบโต้กลับ เพราะคนเหนือร่างเหลือทนจริงๆ

“อย่าเสียเวลากันเลย ตอนนี้เป้าโตของฉันมันจะแตกอยู่ในกางเกงแล้ว มันอยากออกมาข้างนอก มันอยากเสียดสีกระแทกเข้าออกในตัวเธอใจแทบขาดแพม” วัลดัสเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อรู้ว่าตอนนี้ภัทร์รวีกำลังพูดเบี่ยงเบนความสนใจของเขา มือใหญ่กอบกุมสองเต้าเคล้นคลึงขยุ้มขยำอีกครั้ง พร้อมกับปากหนาจอมโอหังก้มลงไปซบกัดดูดยอดอกทั้งสองของเธอสลับกันไปมา

“อ่ะ...อื้อ” ทันทีที่ปากหนากัดเม้มและมือใหญ่บีบขยุ้มขยำก็ต้องร้องซ่านเสียวออกมา มันทั้งเจ็บทั้งร้อนรุ่ม และคลื่นพายุในท้องที่ก่อนหน้าทำท่าจะสงบได้ก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง ร่างเล็กเปราะบางดิ้นเร่าส่ายตัวไปมากับโต๊ะทำงานเพื่อหาทางเอาตัวรอด แขนทั้งสองที่ถูกรวบตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือใหญ่ก็ได้แต่ดิ้นบิดไปมา แต่ก็ไร้ประโยชน์เหมือนเดิม

“อ่า...คุณตาได้บอกไหมว่าเธอตัวหอมและเซ็กซี่มากแพม อ่า...อือ” เขาลากลิ้นเลียผ่านร่องอกอวบอูมขึ้นมายังข้างลำคอระหงแล้วเคลื่อนมาประกบปากปิดปากอวบอิ่มที่กำลังจะร้องค้านประท้วง

“อ่ะ...อื้อ” ปากหนาประกบจูบปากเธอทำให้เธอดิ้นเร่าบิดหน้าจะดิ้นหนี แต่ก็ถูกมือใหญ่ของเขาจับล็อกไว้ ภัทร์รวีรังเกียจปลายลิ้นสากที่สอดเร่าเข้ามาในโพรงปากของเธอและเกลียดตัวเองที่เกิดมาเป็นหญิงต้องพ่ายแพ้ต่อผู้ชายเหนือร่าง

“อ่า...อืม” ความหวานในปากของหล่อนทำให้วัลดัสดูดเร่าบดจูบเอาแต่ใจจนผละมือข้างที่รวบแขนทั้งสองมากอบกุมเต้าอวบใหญ่บดบี้ยอดอกที่แข็งตึงของเจ้าหล่อนไปมา พร้อมปากของเขายังคงบดจูบเร่าสวาทกับปากอวบอิ่มของภัทร์รวี พร้อมกันนั้นเรียวลิ้นยังคงต้อนเร่าคลอเคลียดูดลิ้นน้อยของหญิงสาวไปด้วย

“อ่ะ...อื้อ” ยิ่งได้จูบ ได้บดคลึงเฟ้นสองเต้ายิ่งทำให้วัลดัสตื่นตัวจนคับแน่นเป้ากางเกง เป้าโตของเขามันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาเคลื่อนมือจากเต้ามาหนึ่งข้างไปปลดกระดุมกางเกงสแล็คตัวเองพร้อมรูดซิปและล้วงนำความอวบใหญ่ในกางเกงออกมาข้างนอก

สองแขนเรียวเล็กพอได้อิสระแทนที่จะทำตามอย่างที่ต้องการ แต่เพียงแค่จะเคลื่อนไหวก็อ่อนแรง มันอ่อนปวกเปียกไปหมด และยิ่งไปกว่านั้นเธอเกลียดที่ตัวเองเผลอตัวแอ่นเด้งเร่าตอบสนองและจูบตอบกลับคนโอหัง

“อ่า...หวานเหลือเกินแพม อืม...ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าตรงหว่างขาจะหวานและหอมแค่ไหน อืม...” เขาผละออกมาเอ่ยพึมพำเสียงแหบพร่าพร้อมกับสองมือใหญ่กอบกุมสองเต้าอวบอูมเต็มมือตวัดลิ้นสากระรัวไปกับเม็ดอกที่แข็งตึง ก่อนจะเคลื่อนจูบผ่านร่องอกมายังหน้าท้องที่แบนราบ

“อ่ะ...อื้อ ได้โปรดเถอะ อ่า...ได้โปรดยะ...หยุด” ปากบอกหยุด แต่ร่างกายกลับแอ่นเด้งตอบสนอง และการตอบสนองของภัทร์รวีนั้นยิ่งทำให้วัลดัสตื่นเต้นกับการตอบสนองกลับที่แสนจะไร้เดียงสา

‘ทำเหมือนว่าไม่เคยงั้นแหละ ไม่หรอก เธอหลอกฉันอยู่ใช่ไหมแพม’ วัลดัสพึมพำกับตัวเองในใจ เพราะตอนนี้หล่อนทำเหมือนกับว่าไม่เคยผ่านมือชายมากก่อน ทั้งๆ ที่ออกจะบ่อยกับคุณตาของเขา ปากหนาจูบหน้าท้องแบนราบที่แอ่นเด้งสวาทขึ้นหาบิดเอวเล็กคอด ความสวยงามของหล่อนทำให้เขากำลังหลงและนึกอิจฉาคุณตาของตัวเองมาตลอดที่ก่อนหน้านี้ได้คลอเคลียกับร่างสวยงามของหล่อน

“อย่าคิดว่าฉันจะหยุดแพม เพราะตอนนี้ฉันอดทนไม่ไหวแล้ว”

น้ำเสียงแหบพร่าเปล่งลอดออกมาอย่างยากลำบาก พร้อมกันนั้นมือใหญ่ก็ผละจากสองเต้ามาปลดกระดุมกางเกงสแล็คของหล่อนและมีมือเล็กของเธอที่แรงเท่ามดปัดป้องผลักไสมือของเขาออกจากขอบกางเกง แต่มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะเขาชำนาญกับการเปลื้องผ้าผู้หญิงที่สุด เพียงเวลาไม่นานกางเกงของภัทร์รวีก็ถูกปลดออกตามด้วยรูดซิปกางเกงแล้วก็จัดการถลกดึงรั้งกางเกงออกทันที วัลดัสถอดกางเกงของเธอพร้อมกับกางเกงชั้นในออกพร้อมกันโดยไม่สนใจเท้าเล็กที่ถีบเตะไปมา และเอวเล็กดิ้นหนี แต่การดิ้นของเจ้าหล่อนมันยิ่งทำให้เขาถอดดึงกางเกงหล่อนง่ายขึ้น

“อ่ะ...คนสารเลว!” น้ำเสียงเล็กหวานดังแผ่วอ่อนแรงหอบเหนื่อยเมื่อถูกวัลดัสปลุกเร่าร่างกาย ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าตัวเองพ่ายแพ้คนต่ำทรามคนนี้

หึหึ

วัลดัสยกยิ้มขำเมื่อได้เห็นความสวยงามอวบอูม มันไร้เส้นขมปกคลุม เกลี้ยงเกลาน่าดูดเลีย และแน่นอนเขาอยากสัมผัสมัน แปลกนักขนาดเพิ่งผ่านการร่วมรักกับคุณตาเขามา กลีบดอกไม้ของเธอกลับปิดแนบสนิทกันมิดชิด แต่ก็มีน้ำหวานสวาทเอ่อล้นออกมา

“สวยมาก เธอสวยมากแพม โหนกนูนจนฉันอยากใช้ปากกับเธอ”

แม้จะมากประสบกาม แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะใช้ลิ้นและปากดูดเร่าให้ความสุขใคร แต่กับของภัทร์รวีเพียงแค่เห็นเขาก็อยากใช้ปากหนาทรมานและสอดแทรกเรียวลิ้นตามซอกกลีบดอกไม้อวบอูม มือใหญ่คลี่กลีบสวาทที่ปิดแนบสนิทออกเพื่อจะชื่นชมความงามเม็ดเกสรกลางดอกไม้

“อ่า...สวยมากแพม เธอสวยมาก อือ...”

“อือ...พะ...พอได้แล้ว ยะ...อย่าทำกับฉันเลยนะคุณวัลดัส ฉะ...ฉันกับคุณท่าน อูว์...เรายังไม่เคยมีอะไรกัน อ่า...” น้ำเสียงหวานเอ่ยกระท่อนกระแท่นออกมาอย่างยากลำบาก เมื่อมือใหญ่คลี่บดบี้เม็ดดอกไม้กลางหว่างขาเธอ และเขาก็โน้มหน้าลงไปซุกซบสูดดมกลิ่นความเป็นสาวของเธอ ยิ่งเห็นยิ่งน่าเกลียดและขยะแขยงกับการกระทำของหนุ่มลูกครึ่งตัวใหญ่

“อ่า...พอได้ไง สวยและหวานแบบนี้ น้ำเสียวเธอเยอะมากแพม เหมือนว่าก่อนหน้านี้คุณตาของฉันจะให้ความสุขเธอได้ไม่ดีพอสินะ ถึงได้แฉะเปียกขนาดนี้” เขาสูดลมหายใจนำพากลิ่นน้ำสวาทของเจ้าหล่อนเข้าปอดแรงๆ พร้อมมือใหญ่นวดเร่าคลึงไปกับเนินสวาทอวบอูมและก็ก้มหน้าลงไปดูดเม็ดเกสรของเธอ

“อ่ะ...อื้อ ได้โปรดเถอะ หยุดเถอะ อย่าทำกับฉันเลยนะคุณวัลดัส ถ้าคุณทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต และคุณจะเสียใจกับสิ่งที่ทำ”

“ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอจะเกลียดฉัน และฉันไม่เคยเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำสักครั้ง มีแต่จะดีใจเสียอีกที่ได้สั่งสอนผู้หญิงไม่รู้จักที่ของตัวเองแบบเธอ” วัลดัสเคลื่อนผละหน้าออกจากหว่างขาเล็กแล้วเคลื่อนตัวขึ้นไปคร่อมทับบดเบียดความเป็นบุรุษแข็งร้อนดั่งเหล็กกล้าของตัวเองไปกับความเป็นสาวที่ฉ่ำแฉะ