บทที่ 2 ร่างกายนี้มอบให้ท่าน

บทที่ 2

ร่างกายนี้มอบให้ท่าน

“เยว่เล่อ เจ้าลุกออกมาได้แล้ว”

เย่เจียวหั่วเอ่ยเรียกหญิงสาวที่นอนหลับตาอย่างสุขใจด้วยเสียงที่ดังขึ้น

“อ๊ะ!!”

ร่างระหงพลันลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ แต่นั่นกลับยิ่งทำให้อารมณ์ของเย่เจียวหั่วพลันพลุ่งพล่านด้วยแรงปรารถนา จู่ ๆ ก็มีสตรีที่มีใบหน้างดงามยืนเปลือยกายอยู่ตรงหน้าจะไม่ทำให้เขาเกิดอารมณ์ได้อย่างไร

เขาเองก็เป็นชายชาตรีทั้งแท่ง ไม่ใช่ผู้ทรงศีลเสียเมื่อไหร่

เฮือก!!

น้ำลายเหนียวข้นกลืนลงคออย่างยากลำบาก ใบหูทั้งสองข้างของชายหนุ่มแดงก่ำจนร้อนฉ่า

ผิวกายขาวเนียนละเอียดดั่งน้ำนม ส่วนเว้าส่วนโค้งของสตรีเพศที่งดงามยืนอยู่ตรงหน้า หน้าอกอวบใหญ่เกินตัว เอวเล็กคอดกิ่วจนมือของเขาแทบจะกำรอบ แต่สะโพกผายกลับกลมกลึงยิ่งนัก

ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เลือดลมของเขาร้อนผ่าว กึ่งกลางกายที่เคยสงบนิ่งพลันแข็งขืนขึ้นมาทันใด!

“ฮูหยินกำลังทดสอบความอดทนของข้าเช่นนั้นหรือ”

ในที่สุดเย่เจียวหั่วก็เอ่ยทำลายความเงียบ

ห่าวเยว่เล่อที่เพิ่งตื่นกำลังงงงวยพลันกระจ่างแจ้ง เมื่อเห็นสายตาร้อนแรงของเขาที่มองมา หญิงสาวรีบทรุดตัวลงนั่งที่อ่างไม้ตามเดิม ฝ่ามือเล็กยกขึ้นมาปิดหน้าด้วยความอับอาย

ใบหน้างามร้อนฉ่ากับเหตุการณ์เมื่อครู่ นี่นางเปิดเผยร่างกายนี้ให้เขาเห็นทั้งหมดเลยหรือ

ตายแล้ว!! เยว่เล่อ เช่นนี้เขาคงจะมองว่านางกำลังยั่วยวนเขาใช่หรือไม่

“น้ำเย็นแล้ว เจ้ารีบลุกออกมาเถอะ”

“เอ่อ เจ้าค่ะ ท่านโหวหันหน้าไปทางอื่นก่อนได้หรือไม่”

“เมื่อครู่ข้าเห็นจนหมดแล้ว เจ้ารีบขึ้นมาเร็วเข้า ข้าจะได้อาบน้ำบ้าง เหนียวตัวจะแย่แล้ว”

น้ำเสียงทุ้มเอ่ยอย่างหงุดหงิด แต่ร่างสูงกลับยกยิ้มมุมปากกับท่าทางขี้อายของหญิงสาว

เจ้าคนหน้าหนา!

ห่าวเยว่เล่อฮึดฮัดในใจ แต่เพราะตอนนี้นางเริ่มหนาวสั่นขึ้นมาบ้างแล้ว จึงจำใจลุกขึ้นยืน

เขาอยากเห็น นางก็จะให้เห็นเต็มสองตา ดูสิว่าเขาจะทำหน้าอย่างไร?

ห่าวเยว่เล่อลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของตน ร่างเพรียวระหงเดินออกมาจากถังไม้ โดยมีสายตาคมมองตามไม่ห่าง นางเดินไปหยิบเสื้อคลุมตัวบางเข้ามาสวมร่างกายงดงามของตน

ใบหน้างามร้อนผ่าวด้วยความเขินอาย แม้จะทำใจกล้าเช่นนั้น แต่นางก็ยังรู้สึกอับอายมากอยู่ดี คนผู้นั้นก็ยิ่งมองมาทางนางด้วยสายตาร้อนแรง ราวกับจะกลืนกินนางเสียอย่างนั้น

ขณะที่ห่าวเยว่เล่อจะเดินออกไปจากห้องอาบน้ำ เย่เจียวหั่วกลับเอ่ยรั้งไว้เสียก่อน

“ฮูหยินช่วยอาบน้ำให้ข้าหน่อยได้หรือไม่” คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อย

“เอ่อ ให้ข้าเรียกสาวใช้มาดีกว่าเจ้าค่ะ”

“เจ้าเป็นฮูหยินของข้า หน้าที่อาบน้ำให้กับสามีสมควรเป็นฮูหยินสิ หรือว่าเจ้าอยากจะให้หญิงอื่นมามองร่างกายของสามีตัวเอง”

“ข้าอาบให้ท่านโหวก็ได้เจ้าค่ะ”

หญิงสาวเดินกลับเข้าไปหาร่างสูงแล้วหยิบผ้าขัดตัวมาถือไว้ในมือ เมื่อเขานั่งในถังอาบน้ำแล้ว นางจึงเดินอ้อมไปทางด้านหลัง ค่อย ๆ ขัดแผ่นหลังที่กว้างใหญ่ราวกับหินผาอย่างขะมักเขม้น

“ฮูหยินไม่มีแรงหรือ”

ห่าวเยว่เล่อไม่ตอบ แต่เพิ่มแรงขัดแผ่นหลังขึ้นไปอีก นางถูอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้ จนแผ่นหลังแกร่งเกิดรอยแดงจนเห็นได้ชัด

เย่เจียวหั่วเองก็รู้สึกว่ามือของนางหนักเช่นกัน ตอนนี้แผ่นหลังของเขาเริ่มรู้สึกแสบ ๆ ขึ้นมาบ้างแล้ว

“ด้านหลังพอแล้ว ด้านหน้าด้วย”

ห่าวเยว่เล่อขยับกายมาทางด้านหน้า แล้วจึงเอื้อมมือไปขัดที่หน้าอกแกร่งของเขา โดยหลีกเลี่ยงตรงหัวนม ใบหน้าของนางยิ่งร้อนผ่าวมากขึ้น เมื่อเห็นเรือนกายของบุรุษอย่างใกล้ชิด

นี่เป็นครั้งแรกที่นางอาบน้ำให้กับบุรุษ

เย่เจียวหั่วที่มองการกระทำของนางยิ่งรู้สึกคันยุบยิบในหัวใจ ท่าทางที่ดูจริงจังของนางก็ดูน่าเอ็นดูไม่น้อย คิ้วเรียวยาวที่โค้งดั่งพระจันทร์เสี้ยวขมวดมุ่นไปมายามที่เขาออกคำสั่งให้ขัดตรงนี้ ตรงนั้นไปมาราวกับกลั่นแกล้ง

ความรู้สึกที่ได้จัดการหญิงสาวตรงหน้า และเห็นหน้าตาที่ไม่ชอบใจของนางก็ดูสำราญไม่น้อยเลย

แววตาคมที่มองใบหน้าของนางพลันเลื่อนสายตาต่ำลงไปที่ลำคอระหง นางคงไม่รู้ตัวว่าตลอดเวลาที่ก้ม ๆ เงย ๆ นั้น สาบเสื้อจะเริ่มคลายตัวออกจากกัน จนเขาที่นั่งดูอยู่มองเห็นเม็ดทับทิมสีแดงน่ากินแอบซ่อนตัวอยู่ภายใน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์สุราที่ดื่มเข้าไป กอปรกับกลิ่นกายหอมละมุนที่แตะจมูกตลอดเวลา จึงทำให้ความอดทนของเขาขาดสะบั้นลง

“พอแล้ว” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยสั่งหญิงสาวตรงหน้า

ห่าวเยว่เล่อเงยหน้ามองด้วยความแปลกใจ นางยังขัดไม่ทั่วเลยนะ

เมื่อเห็นสายตาที่ดูสงสัย เขาจึงแย้มยิ้มออกมา

“หน้าที่อาบน้ำพอแค่นี้แหละ เพราะคืนนี้ฮูหยินยังต้องดูแลข้าตลอดทั้งคืน”

“อะไรนะเจ้าคะ?”

หญิงสาวยังไม่ทันตั้งตัว เย่เจียวหั่วพลันลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงเข้ามาช้อนร่างงามของห่าวเยว่เล่อเข้ามาในวงแขนแข็งแรง เขาเดินพานางไปวางที่เตียงนอนหลังใหญ่ที่ประดับด้วยผ้าแพรสีแดง

ร่างสูงตามมาทาบทับร่างระหงไม่ให้หลีกหนี แววตาของนางตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อเข้าใจอะไรได้ ที่แท้ท่านโหวก็เหมือนกับบุรุษทั่วไป ที่พอเห็นหญิงงามอยู่ตรงหน้าก็อดใจไม่ไหว

นางเองก็เป็นแค่สตรีบรรณาการ เขาจะกระทำอย่างไรกับนางก็ย่อมได้

“เจ้าไม่พอใจหรือ”

น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบถามที่ใบหูเล็ก เมื่อเห็นแววตาสั่นไหวของอีกฝ่าย

ห่าวเยว่เล่อสูดลมหายใจเพื่อเรียกความมั่นใจกลับคืนมา

“ข้าแค่ตกใจเจ้าค่ะ ข้าแต่งมาเป็นฮูหยินของท่านโหว ย่อมต้องมอบใจและร่างกายนี้ให้กับท่านโหวอยู่แล้วเจ้าค่ะ” น้ำเสียงแว่วหวานเอ่ยตอบอย่างตรงไปตรงมา

นางเองก็ไม่ใช่สตรีในห้องหอ คงไม่ต้องเสแสร้งแกล้งพูดคำหวานหูหรอก

“ดี เช่นนั้นคืนนี้เจ้าก็ทำหน้าที่ของฮูหยินจวนโหวให้ดีแล้วกัน”

คิ้วเข้มกระตุกไปมาเมื่อได้ยินคำพูดของคนใต้ร่าง

เมื่อนางเต็มใจและเตรียมกายมาแล้ว เขาเองก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทำตัวเป็นสุภาพชน นางคือฮูหยินบรรณาการของเขานี่ เขาจะทำอย่างไรกับนางก็ย่อมได้

จมูกโด่งดอมดมที่ซอกคอขาวหอมกรุ่น ริมฝีปากหนาขบเม้มจนผิวกายขาวผ่องเกิดรอยแดงจนเด่นชัด

เพียงแค่เขาสูดดมความหอมหวานจากกายสาว แท่งหยกของเขาก็แข็งขืนขึ้นมา จนหญิงสาวสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ดุนดันตรงหว่างขา พลันความรู้สึกร้อนขุมหนึ่งแล่นพล่านไปทั่วกายสาว

“อื้อ...”

ริมฝีปากหนาเปลี่ยนไปบดจูบที่เรียวปากอวบอิ่ม เขาดูดดึงลิ้นเล็กที่หลบหลีกเป็นพัลวัน ก่อนจะไล่ต้อนจนอีกฝ่ายจนมุม ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากหวาน รสสัมผัสของนางช่างหวานละมุน จนเขานึกแปลกใจ ความรู้สึกวาบหวานพลันแล่นเข้าสู่กลางใจ

ใบหน้าคมเคลื่อนมาที่ลำคอระหง จมูกโด่งคลอเคลียไปตามซอกคอขาวหอมกรุ่น เขาขบเม้มดูดดึงจนลำคอขาวเกิดรอยแดงระเรื่อ มือหนากระตุกสายผูกเอวออก แล้วล้วงเข้าไปในสาบเสื้อ กอบกุมเต้าควบคู่งามพลางบีบขยำจนผิวเนื้อตรงส่วนนั้นเกิดรอยแดง นิ้วเรียวยาวสะกิดที่เม็ดทับทิมจนมันแข็งตั้งชูชันขึ้นมา

“อื้อ...”

คนใต้ร่างหลุดครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน นางเผลอตอบรับสัมผัสของเขาด้วยความชอบใจ

ไม่ว่าเขาจะแตะต้องส่วนใดบนร่างกายนี้ นางก็ยอมเปิดทางให้แต่โดยดี ทั้งยังอำนวยความสะดวกให้เขา โดยการแอ่นกายขึ้นแล้วดึงเสื้อคลุมออกไปให้พ้นจากร่าง

ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองต่างเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ คนหนึ่งมีผิวกายขาวผ่องราวกับน้ำนม แต่อีกคนกลับคมเข้มมากกว่า

“เจ้าหวานไปทั้งตัวเลยหรือฮูหยิน”

ร่างสูงเอ่ยชื่นชมเรือนร่างขาวผ่อง ที่กำลังบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่านโดยเขาเป็นผู้สร้างให้

ใบหน้าคมก้มลงมาที่เต้าอวบนุ่มนิ่มคู่งาม ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีหวาน ปลายลิ้นตวัดเลียไปมา ก่อนจะดูดดึงอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง เม็ดทับทิมของนางถูกเคลือบด้วยหยาดน้ำลายสีใสจนเปียกชุ่ม

“อ่า...เจ็บ”

เสียงหวานร้องครางประท้วง แต่กลับแอ่นกายขึ้นมารับสัมผัสวาบหวานจากชายหนุ่มผู้ปลุกเร้าอารมณ์ของนางจนทะยานไปแตะขอบฟ้า

ใบหน้าหล่อเหลาผละออกจากเต้าอวบอย่างแสนเสียดาย แต่เพราะมีสิ่งหนึ่งที่เขาต้องการมากกว่า ฝ่ามือหนาจับขาเรียวยาวเสลาแยกออกจากกันจนเผยให้เห็นกลีบดอกไม้แสนงามที่เริ่มคายน้ำหวานออกมาจนเปียกชุ่ม

เย่เจียวหั่วกระตุกยิ้มร้าย ก้มหน้าลงไปซุกหากลีบดอกไม้งาม แล้วตวัดลิ้นปาดเลียไปทั่วกลีบสีชมพูอ่อน จากนั้นจึงดูดดึงที่ติ่งกระสันจนคนใต้ร่างดิ้นพล่านไปด้วยความเสียวซ่าน

ร่างระหงแอ่นสะโพกขึ้นสู้กับลิ้นร้ายกาจของเขา มือขาวจับกลุ่มผมสีน้ำหมึกเพื่อลดอาการเสียวซ่าน

“อ่า...เสียว อึก”

เสียงแว่วหวานซู้ดปากครางเสียงหวานกับการปรนเปรอจากชายหนุ่ม

เมื่อสายตาคมหวานทอดมองไปเห็นกลุ่มผมสีน้ำหมึกที่ซุกตรงหว่างขาของนาง ใบหน้างามพลันเห่อร้อนจนขึ้นสีแดงระเรื่อ

ร่างของนางกระตุกเกร็งก่อนจะคายน้ำหวานออกมา ลมหายใจหนักเหนื่อยหอบกับบทรักที่ผู้เป็นสามีมอบให้

ใบหน้าคมยกยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อทำให้คนใต้ร่างเสร็จสม เขาตวัดลิ้นดูดกลืนหยาดน้ำหวาน ที่ปล่อยออกมาจากร่องอ่อนนุ่มทุกหยาดหยด จากนั้นจึงผละตัวขึ้นมาเงยหน้ามองเจ้าสาวที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง

“ข้ายังไม่เสร็จเลยนะฮูหยิน”

“อื้อ...ข้าจะหมดแรงแล้วเจ้าค่ะ”

น้ำเสียงหวานเอ่ยตอบอู้อี้ ดวงหน้างามหลับตาพริ้ม

“เจ้าดูสิว่ามันยังคงแข็งอยู่เลย วอนฮูหยินช่วยกำราบมันให้สงบทีเถิด”

เย่เจียวหั่วคว้ามือเล็กขึ้นมาจับที่แท่งหยกอันใหญ่โตของตน

“อ๊ะ!!”

ความรู้สึกร้อนลวกตรงฝ่ามือเมื่อครู่ ทำให้คนงามลืมตาขึ้นมาทันที ใบหน้างามขึ้นสีเมื่อเห็นสายตาวิบวับของอีกฝ่าย

“อย่ากลัวเลย มันแค่กำลังเรียกร้องฮูหยินเท่านั้นเอง”

“ข้าไม่ได้กลัวเจ้าค่ะ แค่ตกใจ”

เย่เจียวหั่วผุดยิ้มออกมา “ฮูหยินกำราบให้มันสงบลงหน่อยสิ” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเอื้อมมือไปจับมือเล็กให้มาจับที่แท่งหยกของตนเอง

หญิงสาวอยากจะชักมือหนี แต่ติดที่เขาจับมือของนางเอาไว้แน่น ทั้งยังค่อย ๆ ขยับมือขึ้นลงให้นางทำตามด้วย

“อ่า...อย่างนี้แหละ แค่ฮูหยินใช้มือข้าก็จะเสร็จแล้ว”

ร่างสูงซู้ดปากด้วยความเสียวซ่าน ท้องน้อยของเขาปั่นป่วนเพียงแค่สัมผัสจากฝ่ามือเล็กของนางเท่านั้นเองหรือ

เมื่อมือเล็กขยับชักรูดแก่นกายของเขาตามที่สอน น้ำสีใสก็ไหลซึมปริ่มออกมาจากปลายหัวหยัก มันกำลังร้องเรียกให้เขารีบจัดการนางเสียที ก่อนที่มันจะทนไม่ไหวแล้ว