SET ถึงชั่วก็ผัวเธอ เก๊กดีนัก

“คุณพาใครมาด้วยคะ” หล่อนเดินเข้ามาถามสามีที่พาหญิงแปลกหน้าขึ้นมาบนห้องหอของหล่อนกับเขา เตยหอม ปิ่นมนัส หรือเตยหอม วัย 25 ปี เธอแต่งงานกับสามีด้วยความจำเป็น เพราะบ้านของหล่อนต้องการเงินไปใช้หนี้และพ่อกับแม่ของเขาก็เสนอให้เธอแต่งงานกับดิน ลูกชายคนโตของบ้าน ซึ่งแน่ล่ะ เขาถูกบังคับแต่งงานกับเธอ และวันนี้ก็วันเข้าหอ เขากลับออกไปข้างนอกโดยที่หล่อนห้ามเขาไม่อยู่ และตอนนี้เขาก็กลับมาแล้ว แต่ไม่ได้กลับมาคนเดียวเหมือนตอนออกไป

บ้านหลังนี้อยู่ในสวนในไร่สตรอว์เบอร์รี รอบๆ บ้านเป็นสวนสตรอว์เบอร์รี และบ้านของเธอก็มีธุรกิจส่งออกไม้เล็กๆ แต่ตอนนี้โดนฟ้องล้มละลายจึงต้องมาขอความช่วยเหลือจากบ้านปิ่นมนัส แล้วก็ได้รับความช่วยเหลือจากแดนกับมณี พ่อกับแม่ของดิน และท่านทั้งสองก็ยื่นข้อเสนอให้ครอบครัวของหล่อน เมื่อได้โอกาสและได้รับความช่วยเหลือเธอจึงคว้าไว้และยอมรับทุกข้อเสนอ โดยการแต่งงานกับดินและมีทายาทให้กับตระกูลปิ่นมนัสให้ได้ในระยะเวลาหนึ่งปี หากหนึ่งปีเตยหอมทำไม่สำเร็จทุกอย่างก็จะกลับไปเหมือนเดิม และต้องหาเงินห้าล้านพร้อมดอกเบี้ยมาใช้คืนแดนกับมณีพร้อมกับหย่าขาดจากดินและย้ายออกไปจากไร่ปิ่นมนัส

ดิน ปิ่นมนัส หรือดิน วัย 37 ปี ลูกชายคนโตของตระกูลที่พ่อแม่เป็นห่วงที่สุด เพราะเขาเอาแต่ทำงานแล้วก็เที่ยวผู้หญิง และพาผู้หญิงข้างทางมานอนบ้านไม่ซ้ำหน้าแทบทุกวัน ตอนนี้เขาแต่งงานแล้วเพราะความจำใจ ที่เขายอมแต่งงานก็เพื่อพ่อกับแม่ เรื่องหลังจากนี้ก็แล้วแต่ยัยผู้หญิงหิวเงินเลย เพราะไม่มีทางที่เขาจะแตะต้องผู้หญิงขายตัวแลกเงินแบบเตยหอม แม้ว่าทุกครั้งที่เห็นใบหน้าใสซื่อ ดวงตากลมโต สองแก้มนวลอมชมพูแล้วใจแข็งแกร่งจะสั่นไหวก็ตามเถอะ แต่มองยังไงก็ไม่ควรแตะต้องเป็นที่สุด เรื่องอะไรจะให้หล่อนสมหวังแล้วเอาลูกมาเรียกร้องเงินของบ้านเขา แค่ที่พ่อแม่เขาให้ครอบครัวหล่อนไปก็เยอะมากพอแล้ว

“แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ”

เขาตอบเสียงห้วนแล้วผลักร่างอวบอึ๋มที่พากลับมาด้วยไปบนเตียงนอนที่เต็มไปด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูและแดงรูปหัวใจ โดยไม่สนใจว่าเตียงนอนนี้เป็นเตียงที่เขาจะต้องนอนกับเตยหอม ทำไมเขาจะต้องสนใจล่ะ ก็ในเมื่อหล่อนได้แต่งงาน ได้ทะเบียนสมรส ได้เงิน นั่นคือสิ่งที่หล่อนอยากได้แต่แรกและก็ได้ไปหมดแล้วทุกอย่าง

“ดินขาจะ...” หลินนอนราบกับเตียงแล้วมองไปทางเจ้าสาวและเจ้าของเตียงที่หล่อนถูกผลักให้ล้มไปกับเตียงแล้วมองหน้าของเจ้าของห้องอีกคนที่พาเธอกลับมาด้วย และด้วยรู้ดีว่าวันนี้ทั้งสองเพิ่งเข้าพิธีมงคลสมรสกัน

“สนใจทำไมหลิน แค่เมียตีทะเบียนน่ะ อีกอย่างตอนนี้ผมหิว...หิวหลินคนสวยมากกว่านะ” พูดจบก็เคลื่อนตัวขึ้นไปคร่อมทับร่างอวบอึ๋มของหลินบนเตียงโดยไม่สนใจสาวอีกคนเลยว่าจะรู้สึกยังไง

เตยหอมกัดฟันแน่นมองไปยังบนเตียงที่ดินกับผู้หญิงอีกคนขึ้นคร่อมทับกัน สองมือน้อยกำแน่นก้าวเดินไปยังเตียงแล้วดึงเสื้อของเขาจากทางด้านหลังกระตุกให้เขาหยุดการกระทำที่กำลังจะทำบนเตียงนอนของเธอ

“หยุดนะคุณดิน นี่มันเตียงของฉัน”

“เตียงฉันเหมือนกัน ฉันจะพาใครมานอนด้วยก็เรื่องของฉัน” ปัดมือเล็กที่จับดึงเสื้อของตัวเองออกแล้วก็หันไปสนใจคนใต้ร่างพร้อมเอ่ยเสียงพึมพำ

“อย่าสนใจเลย เรามาสนุกกันดีกว่าหลิน”

“ค่ะดิน” หล่อนตวัดเรียวแขนทั้งสองโอบเกี่ยวลำคอหนาของคนเหนือร่างลงมาหาตนพร้อมกับส่งยิ้มยั่วยวนให้เขา แอ่นยกอกอวบอูมขึ้นเบียดสีหน้าอกกำยำของบุรุษ

“อืม...ยั่วได้น่าฟัดมากคนสวย” เขาลูบไล้มือหยาบกร้านไปมากับไหล่มนพร้อมโน้มลงไปกดปากหนาจูบหนักๆ ที่หน้าผากมน

“ฉันบอกให้หยุด!” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นจากทางด้านหลังของเขาและหล่อนอีกครั้ง เตยหอมไม่อาจทนมองภาพตรงหน้าได้ และหล่อนก็โกรธที่เขาทำการไม่ไว้หน้าเธอในคืนแต่งงานของตนเองและเขา เธอเคลื่อนตัวขึ้นไปบนเตียงแล้วกระชากดึงดินออกจากร่างเล็กของหลินด้วยความรวดเร็วทันที

เมื่อถูกขัดขวางดินก็กัดฟันแน่นตวัดสายตาเกรี้ยวกราดมาทางเตยหอมที่กระชากดึงตัวเองออกมาจากหลิน แล้วมือใหญ่ก็ตะปบไหล่เล็กของเตยหอมพร้อมกำบีบแรงๆ ให้หล่อนรู้สึกเจ็บ

เตยหอมเจ็บไหล่ตัวเองข้างที่เขาตะปบมือลงมากระแทกพร้อมกับบีบหัวไหล่ของหล่อน ใบหน้าสวยเหยเกแกะมือใหญ่ออกกัดฟันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงร้องเจ็บหลุดรอดออกมา

“ดินคะ หลินว่า...”