Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
HURTS 1 | หนึ่งจูบต่อหนึ่งหมื่น
“หยีไม่ทายดูแล้วดีกว่าค่ะ ที่คลับมีกฎไม่ให้พนักงานถามอายุลูกค้า”
“ฉันดูเหมือนคนอายุสามสิบปลายๆ เหรอ”
“อืมม…ถ้าคุณฟาริสบอกใช่หยีก็เชื่อค่ะ” ยาหยีผละตัวออกจากคนตัวสูงเล็กน้อย ในตอนที่เขาโน้มเข้ามาถามอีกครั้งจนจมูกโด่งคมของเขาเกือบจะสัมผัสพวงแก้มของเธอ
“ดูเธอเชื่อคนง่ายนะ”
“ไม่มีเหตุผลอะไรที่หยีจะไม่เชื่อคุณฟาริสนี่คะ ลูกค้าพูดอะไรหยีก็เชื่อหมดแหละค่ะ”
“เหรอ”
“ค่ะ”
“ขึ้นงั้นมานั่งบนนี้สิ” ฟาริสตบหน้าตักตัวเองเบาๆ เป็นเชิงออกคำสั่ง เหลือบมองท่าทางประหม่าของหญิงสาวด้วยรอยยิ้มมุมปาก
“…”
“ไหนบอกเชื่อคำพูดของแขกไง ฉันไม่ใช่แขกของเธอเหรอ”
“ค่ะ” ยาหยีสูดลมหายใจจนลึกสุดปอด แล้วเขยิบตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตักของอีกฝ่ายอย่างจำใจ เธอสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อท่อนแขนแกร่งตวัดโอบเอวคอดจนแผ่นหลังของเธอแนบชิดกับอกของเขา “เอ่อ…คุณฟาริสคลายกอดหน่อยได้ไหมคะ หยีแน่นท้อง”
“ได้สิ” ฟาริสยอมคลายอ้อมกอดตามที่อีกฝ่ายต้องการ แต่เขาก็ทำตามใจตัวเองบ้างโดยการอุ้มยาหยีนั่งคร่อมบนตักหันหน้าให้กับเขา ส่งผลให้มองเห็นใบหน้าของกันและกันได้อย่างชัดเจน “แบบนี้ใช่ไหม”
“ได้ค่ะ หยีตามใจลูกค้าอยู่แล้ว” ยาหยีส่งยิ้มการตลาดที่ดูยังไงก็รู้ว่าเธอกำลังทำตัวไม่ถูกกับการกระทำอุกอาจของอีกฝ่าย แต่จำเป็นต้องทำใจดีสู้เสือเพื่อให้การทำงานในวันนี้ผ่านพ้นไปด้วยดี
...
...
“เหล้าหมดแก้วแล้วนี่นา เดี๋ยวหยีชงให้ใหม่นะคะ”
“หาเรื่องลงจากตักฉันเหรอ” เจ้าของร่างกายกำยำเลิกคิ้วมองอย่างรู้ทัน และเมื่อเธอหยุดการกระทำของตัวเองแล้วหันมาสบตากับเขาตรงๆ ยิ่งดูออกว่าเธอตั้งใจจะลงจากตักเขาจริงๆ
“ยะ…หยีแค่จะชงเหล้า ไม่อยากให้คุณฟาริสขาดตอน”
“เหรอ ฉันจะพยายามเชื่อก็แล้วกัน” ฟาริสยอมปล่อยมือออกจากเอวคอด ปล่อยให้เธอทำตามหน้าที่ของตัวเอง เหลือบมองมือไม้ที่สั่นเทาเบาๆ ก็เผลอกลั้วหัวเราะอย่างนึกขำ
“ให้หยีนั่งเหมือนเดิมไหมคะ” หญิงสาวทำใจกล้าถามพร้อมกับวางมือเรียวสวยลงบนหน้าตักของเจ้าของใบหน้าคมคาย ส่งแก้วเครื่องดื่มสีอำพันให้กับเขา
“อยากนั่ง?”
“ถ้าคุณฟาริสอยากให้หยีนั่งหยีก็จะนั่งค่ะ”
“แล้วถ้าอยากให้นอนเธอจะทำไหม?”
“…” ยาหยีหุบยิ้มทันทีที่อีกฝ่ายตอกกลับมาแบบนั้น เธอรีบยกมือออกจากหน้าขาเขาอย่างรวดเร็ว
“หึ”
“หมายถึงนอนตักเหรอคะ”
“เธอคิดว่าความหมายมันคือแบบนั้นจริงเหรอ” ฟาริสโน้มร่างกายเข้าไปใกล้จนยาหยีแทบจะทิ้งตัวนอนราบลงบนโซฟา เพราะไม่มีหนทางหนี
“…”
“ถ้าฉันบอกว่าให้เธอนอนอยู่ข้างล่างแล้วฉันอยู่ข้างบนแบบนี้ล่ะ จะทำไหม” มาเฟียหนุ่มวางมือลงบนโซฟาแล้วทาบทับร่างกายลงไปจนแทบจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน สัมผัสได้ถึงหัวใจดวงน้อยในอกข้างซ้ายของคนใต้ร่างว่ามันเต้นแรงแค่ไหน
“คุณฟาริสแกล้งหยีเหรอคะ”
“ลองดูแววตาฉันสิ ว่าฉันเอาจริงหรือแค่แกล้ง”
“ตะ…แต่หยีไม่รับงานแบบนั้นกับลูกค้านะคะ” ร่างเล็กรีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่ได้มองแววตาเชิญชวนของอีกฝ่าย แต่ก็พอจะรู้ว่าเขาต้องการมากกว่าต้องการแกล้งเธอ
“ไม่อยากลองรับดูเหรอ ฉันกระเป๋าหนักนะ”
“มะ…ไม่ดีกว่าค่ะ”
“ให้ฉันทำได้แค่ไหน”
“คุณฟาริสหมายความว่ายะ…อื้ออออ~” ยังไม่ทันที่ยาหยีจะพูดจบริมฝีปากหนาก็ก้มลงมาช่วงชิงลมหายใจของเธออย่างอุกอาจ เรียวลิ้นอุ่นชื้นสอดแทรกเข้ามาตักตวงความหวานจากโพรงปากบาง ในขณะที่มอบรสจูบแสนดูดดื่มให้กับเธอกลับไป
“เท่านี้ได้ใช่ไหม” ฟาริสถอนริมฝีปากออกจากคนตัวเล็ก มองใบหน้าที่กำลังหอบหายใจด้วยสายตาพึงพอใจ แวบหนึ่งเขาเห็นใบหน้าของใครคนหนึ่งซ้อนทับเข้ามาราวกับเป็นคนคนเดียวกัน “หนึ่งจูบต่อหนึ่งหมื่น”
“…” ยาหยีกัดริมฝีปากแน่นกับคำพูดของอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าเธอรังเกียจจูบของผู้ชายตรงหน้า แต่เธอกำลังชั่งใจกับเงินมากจำนวนนั้นมากกว่า “แค่จูบใช่ไหมคะ”
“หรืออยากให้ฉันทำมากกว่านี้ล่ะ อย่างเช่นดูดนมหรือเอาเธอ”
“คะ…แค่จูบก็พอค่ะ”
“ดูดนมหนึ่งแสน ถ้าให้ฉันเอาเธอหนึ่งล้าน ไม่สนใจเหรอ” ฟาริสหยอกล้อด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มือของเขาเริ่มลูบไล้ผิวเนื้ออ่อนบริเวณลำคอระหง
“มะ…ไม่ดีกว่าค่ะ”
“งั้นบอกมาสิ ฉันจะจูบเธออีกรอบได้หรือยัง”
“ค่ะ” ยาหยีหลับตาลงช้าๆ ยอมรับสัมผัสอุ่นจากริมฝีปากหนาที่ทาบทับลงมาอีกครั้ง เธอยกมือโอบลำคอของเขาสอดฝ่ามือเข้าขยุ้มผมบริเวณท้ายทอยอย่างถือวิสาสะ แล้วจูบตอบเขากลับไปอย่างดูดดื่มไม่ต่างกัน นานหลายนาทีกว่าที่ฟาริสจะยอมหยุดวุ่นวายกับริมฝีปากเล็ก เขาแทะเล็มจนพอใจจึงผละตัวออกให้ยาหยีลุกขึ้นมานั่งเหมือนเดิม
“ฉันจูบเธอไปกี่ครั้งจำได้ไหม”
“หกครั้งค่ะ”
“เอาเลขบัญชีมาให้ฉัน ฉันไม่ได้พกเงินสดเยอะขนาดนั้น”
“ค่ะ” ยาหยียอมรับโทรศัพท์ราคาแพงมาจากคนโตกว่ากดเลขบัญชีของตัวเองลงไป ก่อนจะยื่นกลับคืนโดยวางไว้บนตักของเขา
“ฉันโอนให้แล้ว ลองเช็กดู”
“หยีไม่ได้เอาโทรศัพท์มาค่ะ ขอดูจากโทรศัพท์คุณฟาริสได้ไหมคะ”
“เอาไปสิ”
“ขอบคุณค่ะ” ยาหยีมองหน้าจอโทรศัพท์อย่างให้ความสนใจ ตัวเลขบนหน้าจอมากกว่าที่ตกลงกันไว้ “เอ่อ…ไม่ใช่หนึ่งแสนนะคะ แค่หกหมื่น”
“ไม่คิดว่าฉันจะอยากจูบเธอเพิ่มเหรอ”
“…”
“ถ้าเธอกลัวฉันเสียผลประโยชน์ขนาดนั้น ทำไมไม่จูบฉันเองเลยล่ะ”
“งั้นหยีรอให้คุณฟาริสจูบเองดีกว่าค่ะ” ยาหยีรีบแก้ตัวอย่างรวดเร็ว เธอคงไม่กล้าคว้าใบหน้าเขามาจูบเหมือนที่เขาทำกับเธอเมื่อกี้หรอก…มันน่าอายจะตาย
“ถ้าอย่างนั้นฉันค่อยมาจูบที่เหลือครั้งหน้าก็แล้วกัน”
“คุณฟาริสจะกลับแล้วเหรอคะ”
“เธอยังไม่อยากให้ฉันกลับเหรอ หรืออยากกลับไปพร้อมฉัน?”
“ปะ…เปล่าสักหน่อยค่ะ” หญิงสาวเสมองไปทางอื่นเหมือนเห็นสายตาเจ้าเล่ห์จ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธออย่างจงใจแกล้งกัน
“หึ ถ้าครั้งหน้าฉันมาอีก…ฉันจะเรียกเธอมาเป็นเพื่อนคุยก็แล้วกันนะ” ฟาริสยกมือขยี้ศีรษะทุยเล็กของเด็กสาวอย่างเอ็นดู ก่อนจะโน้มลงไปกดจูบลงบนพวงแก้มใสของเธอเบาๆ “รอบนี้ถือว่าแถมให้ฉันก็แล้วกันนะ ไว้เจอกันใหม่”
มาเฟียหนุ่มหยัดกายลุกจากโซฟาตัวใหญ่เต็มความสูง เหลือบมองร่างเล็กเพียงนิดแล้วจึงเดินออกมาจากห้องโดยไม่ได้กล่าวคำร่ำลาอะไรไปมากกว่านั้น ยาหยียกมือแตะใบหน้าที่ยังหลงเหลือสัมผัสอุ่นๆ ของอีกฝ่ายเบาๆ เพียงแค่นั้นใบหน้าของเธอก็เห่อร้อนราวกับจะละลาย…ไม่คิดว่ามาเฟียอย่างเขาจะอบอุ่นมากขนาดนี้ ทำเอาเธอใจเต้นแรงได้เพียงแค่สบตา
—————————————————
###โอ๊ยยยยย~ แด๊ดดี้แทะเล็มน้องอะเราอะ ว่าที่เมียเด็กมาเฟียอะเนาะ ?
**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
