EP04 อ้อนพี่เขาสิ

"เห็นว่าเรียบจบอยากทำงานเก็บเงินเปิดร้านเป็นของตัวเองใช่มั้ย?" แม่สามีเอ่ยถามในขณะที่ตอนนี้เธอเป็นลูกมือท่านเพราะเรากำลังทำงานเที่ยงด้วยกันสองคนอยู่ในครัวโดยที่แม่บ้านมองอยู่ห่างๆ 

"ค่ะ ยังไม่มีทุนก็เลยต้องรอเรียนจบก่อน" 

"หื้ม บ้านเธอรวยหนิทำไมต้องรอเรียนจบหล่ะ" ถามลองเชิงเพราะอยากรู้จากปากเด็กสาวด้วยตัวเอง

"หนูยังเด็กน่ะค่ะ ยังรับผิดชอบอะไรไม่ได้หรอกค่ะ ก็เลยต้องรอโตกว่านี้ก่อน" เธอโกหกเพราะในเมื่อเธอไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลนั้นแล้ว เขาขายเธอแล้วเธอก็จะไม่พูดถึงอีก

"งั้นก็อ้อนพี่เขาสิ" 

"คะ?" 

"อ้อนตาอันโดรสิ อ้อนพี่เขาเปิดร้านให้ อยากได้อะไรพี่เขาก็หาให้ได้อยู่แล้ว" น้ำเสียงอบอุ่นของแม่สามีทำให้เธอรู้สึกเบาใจลงเพราะคิดว่าท่านจะไม่เอ็นดูแต่ทว่าตอนนี้เธอรู้สึกกับท่านเหมือนแม่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้เพราะตั้งแต่เกิดมาเธอก็ไม่เคยเห็นและสัมผัสถึงมารดาแท้ๆ ของเธอเลยด้วยซ้ำ

"อะเอ่อ" เธออึกอักพูดไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดยังไงดี

"ฉันรู้ว่าเธอยังไม่ไว้ใจลูกฉันฉัน คนเพิ่งจะรู้จักกันแค่สองวันหนิเนอะ ฉันก็พอจะรู้เรื่องครอบครัวเธอมาบ้างแล้วแหละ เอาเป็นว่าตอนนี้เธอก็เป็นคนในครอบครัวของฉันและเป็นเหมือนลูกสาวของฉัน อย่าคิดมาก ฉันไม่ได้มีนิสัยเหมือนคนรวยบางคนทั่วไปที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ ฉันไม่ได้อคติกับคนที่ฐานะทางครอบครัวต่างกันหรอก ต่อไปนี้ก็เรียกฉันว่ามัมเถอะ ขืนเรียกฉันว่ามาดามอีก มีหวังคนนินทาฉันว่าใจร้ายกับลูกสะใภ้แน่ๆ"

ท่านพูดในขณะที่หัวเราะเบาๆ ต่างกับเธอที่ยืนฟังท่านพูดเงียบๆ ไม่เอ่ยขึ้นแทรก

"แล้วนี่คิดไว้รึยังว่าจะเรียนที่ไหน" 

"ยังเลยค่ะ น่าจะรอคุยกับคุณอันโดรอีกที" เธอตอบด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มบางๆ 

"อืม ฉันว่าเธอควรไปโรงเรียนหญิงล้วนเถอะ ลูกชายฉันน่ะหึงหวงมาก คงไม่ชอบให้เธอไปเรียนในที่ที่มีผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับเธอเยอะๆ หรอก" 

ท่านพูดในขณะที่ใช้ผ้าเช็ดมือทำความสะอาดหลังจากทำความสะอาดมือเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"คุณอันโดรเขามีนิสัยใจคอเป็นยังไงหล่ะคะ? เผื่อว่าหนูจะได้ศึกษาไว้ กลัวว่าจะเผลอทำอะไรที่เขาไม่ชอบน่ะค่ะ"  เธอถามเพราะอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเขาด้วยแหละ

"งั้นก็ตามมา"

.

"ตาอันโดรก็ไม่มีอะไรหรอก ตอนเด็กๆ ก็อย่างที่เธอเห็นในรูปนั่นแหละ นิสัยขี้อ้อนมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว อีกอย่างตาอันโดรน่ะกลัวหนอนมากเป็นชีวิตจิตใจ ส่วนเรื่องอาหารการกินก็ทานได้หมดเพราะลูกชายฉันกินง่ายอยู่ง่าย ยกเว้นเผ็ดนะ ตาอันโดรทานอาหารที่มีรสจัดไม่ได้ กินเผ็ดทีไรปากพองทุกที่ หึๆ แต่ก่อนน่ะนะไม่เย็นชาแบบนี้หรอกเพราะตาอันโดรขี้กลัวมาก จะร้องไห้ทุกครั้งเวลาที่ฉันกับพ่อของเขาไปทำงานต่างประเทศและฝากไว้กับพี่เลี้ยง" 

ท่านพูดยิ้มๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขก่อนที่สักพักความสุขนั้นจะหายไปเหลอเพียงดวงตาแดงก่ำ เมื่อเปิดรูปภาพมาเจอภาพงานแต่งของท่านกับพ่อของสามีเธอ

"งั้นดูนี่ไปก่อนนะเดี๋ยวฉันมา" 

เธอแอบเห็นท่านยกมือเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกไป

.

ช่วงนั้นมีปัญหาที่ตระกูลเกิดความขัดแย้งเรื่องสืบทอดธุรกิจและแต่งตั้งประธานคนใหม่หลังจากที่พ่อของเธอตาย ปู่ของอันโดรนั่นแหละ พ่อแม่เธอมีลูกสาวสองคนซึ่งเธอก็แต่งงานกับพ่อของอันโดรก่อนและมีลูกด้วยกันในเวลาต่อมา หลังจากนั้นไม่นานพ่อเธอก็ยกน้องสาวของเธอให้แต่งงานกับคนสนิทของท่านเพื่อที่คนสนิทของท่านจะดูแลน้องสาวเธอได้ แต่ทว่าพอแต่งงานได้ไม่นาน น้องสาวเธอจากที่ยินดีกับเธอไปซะทุกอย่างก็เปลี่ยนเป็นอิจฉาริษยาและอยากแย่งตำแหน่งประธานบริษัทจากเธอแต่เธอก็ปล่อยผ่านเพราะไม่มีอะไรร้ายแรง แต่ทว่าพอเธอตั้งครรภ์เธอก็หยุดทำงานมาทำหน้าที่ภรรยาและแต่งตั้งให้สามีขึ้นเป็นผู้บริหารแทน นี่แหละคือจุดเริ่มต้น น้องสาวกับสามีของเธอก็เริ่มมาปั่นป่วนเธอกับสามีแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะไม่มีอำนาจอะไร น้องสาวเธอรักสวยรักงามมาแต่ไหนแต่ไรงานการก็ไม่เอาและมันก็ไม่แปลกที่พ่อจะยกบริษัทให้เธอและสามีดูแลแทน หลังจากอยู่กินกันได้ 15 ปี สามีเธอก็ป่วยลงเรื่อยๆ จนมาทราบว่าถูกวางยามาโดยตลอดและอาการย่ำแย่จนถึงที่สุดแต่ทว่าวันนั้นเธอต้องกลับมาดูแลบริษัทแต่สามีน้องสาวเธอนั้นกลับชั่วช้า แอบเข้ามาในห้องหมายจะปลุกปล้ำเธอแต่ไม่สำเร็จและคืนนั้นมันก็ทำให้เธอจำมาจนติดตาถึงวันนี้

ชายชั่วคนนั้นหมายจะขมขืนเธอแต่ก็ต้องจบชีวิตลงเมื่ออันโดรถือมีดมาเงียบๆ ด้วยท่าทางเหมือนฆาตกรโรคจิตแล้วจ้วงแทงแผ่นหลังชายชั่วคนนั้นด้วยใบหน้าเย็นชาไร้ความรู้สึกราวๆ ยี่สิบแผล แม้ว่าเลือดจะกระเด็นเปรอะเปื้อนทั่วใบหน้าเธอและอันโดรแต่ทว่าลูกชายเธอกลับไม่คิดจะหยุดจนชายชั่วคนนั้นสิ้นใจตายทันที เธอวิ่งเข้าไปสวมกอดเรียกสติลูกชายเสียงสั่นทั้งน้ำตา

"อย่าลูก ฮรึก พะพอแล้วลูก"

"ปล่อยผม ผมจะฆ่าพวกมันให้ตาย"

แต่ทว่าเขาก็มองเธอแค่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกสุดท้ายเธอก็แทบช็อคอีกครั้งเพราะน้องสาวเธอเปิดประตูเข้ามาและกรีดร้องเสียงหลงเมื่อเห็นว่าสามีตัวเองตายแล้วแต่ก็ต้องเสียชีวิตตามกันไปเพราะอันโดรฆ่าเธอ

เหตุการณ์วันนั้นมันช็อคมากสำหรับเธอเพราะเธอไม่คิดว่าเด็กอายุสิบกว่าขวบจะฆ่าคนด้วยใบหน้าเย็นชาไร้ความรู้สึกและไม่กลัวถึงความผิดแบบนั้น ไม่รู้อะไรทำให้เด็กน่ารักอย่างลูกชายเธอเปลี่ยนไปแบบนั้น พอตั้งสติเธอก็รีบกลับไปดูผู้เป็นสามีแต่ก็ต้องทรุดทั้งน้ำตาเมื่อสามีเธอถูกฆ่าตายแล้ว สองคนนั้นวางแผนกันเพื่อแย่งตำแหน่งผู้บริหารจากเธอและสามี โดยการที่ให้คนมาข่มขืนเธอเพื่อแบล็คเมล์แล้วให้น้องสาวเธอฆ่าสามีเธอแต่ทว่าพอฆ่าเสร็จ น้องสาวเธอจะมาดูผลงานเพราะคิดว่าแผนสำเร็จแต่ใครจะไปคิดหล่ะว่าแท้จริงแล้วสามีน้องสาวเธอนั่นแหละจะข่มขืนเธอเองแต่ก็พลาดท่าถูกอันโดรฆ่าตายซะก่อน

เธอพาลูกชายไปพบจิตแพทย์ก็พบว่าอันโดรป่วยทางจิตเพราะเจอเรื่องราวที่สะเทือนใจเกินกว่าเด็กคนหนึ่งจะรับได้ เธอไม่รู้ว่าที่ผ่านมาอันโดรไปเจออะไรมาบ้างเพราะเขาไม่ปริปากบอกเธอเลยซักคำ แต่ทว่าสาเหตุหลักๆ ก็คงเพราะพ่อของเขาถูกฆ่าตายแหละมั้ง เธอคิดว่าพบแพทย์แล้วอาการจะดีขึ้น แต่เปล่าเลย อันโดรฆ่าผู้หญิงที่เป็นเหมือนกับน้องสาวของเธอไปหลายคนไม่แม้แต่ผู้ชายที่เหมือนน้องเขยเธอจนกระทั่งทุกวันนี้

เหตุการณ์วันนั้นก็เกิดขึ้นในบ้านหลังที่เธอเหยียบอยู่นี่แหละแต่ทว่าห้องนั้นถูกปิดตายไปแล้ว