Chapter 13 เด็กมันยั่ว

Chapter 13

เด็กมันยั่ว

“ก็หน้าเธอมันยั่ว... จะไม่ให้อยากได้ไง”

ประโยคนั้นยังฝังตึงอยู่ในใจของเพียงฟ้าตอนนี้เธอและ บริกซ์ตั้นได้ขึ้นรถที่ลูกน้องเตรียมมารับเรียบร้อยแล้วและกำลังมุ่งหน้าตรงสู่เพนท์เฮาส์

ภายในรถมีแต่ความเงียบไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเธอได้แต่มองไปข้างนอกหน้าต่างและมองวิวด้านนอกด้วยหัวใจที่แสนจะสับสนในเวลานี้

เขาบอกว่าหน้าเธอมันยั่ว จนถึงตอนนี้เพียงฟ้าก็ยังไม่รู้ว่าที่บอกว่าเธอหน้ายั่วเนี่ยมันหน้ายังไง เธอก็ทำหน้าปกติแถมยังมีแต่คนทักว่าหน้าหวานอีกต่างหาก

รถคันหรูมุ่งผ่านเมืองนิวยอร์กมาถึงเพนท์เฮาส์สุดหรูที่บริกซ์ตั้นเป็นเจ้าของและที่นี่ยังเป็นสถานที่จองจำของเพียงฟ้าสาวน้อยตัวเล็กที่ตกกระไดพลอยโจรมาอยู่ในวงการมาเฟียอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อขับมาถึงเธอก็ถูกเขาดึงแขนแล้วเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับผลักร่างเล็กลงที่โซฟากลางห้อง ห้องสุดหรูที่เห็นวิวใจกลางเมืองนิวยอร์ก

“คุณจะทำอะไรหนูคะ?”

ถามเป็นพิธีไปแบบนั้นเพราะตัวเธอก็รู้อยู่แล้วว่าคนตัวสูงคิดจะทำอะไร เพียงแต่มันยังไม่ชินก็เท่านั้น

“อย่าถามคำถามที่ตัวเธอนั้นรู้อยู่แล้ว”

เขาได้แต่มองเรือนร่างเล็กพร้อมกับถอดเสื้อสูทราคาแพงออกแล้วโยนลงไปที่พื้นข้างโซฟาพร้อมกับกระโดดขึ้นไปคร่อมคนสวยที่เขากำลังหลงใหลอยู่ในช่วงนี้

บริกซ์ตั้นในตอนนี้สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกระดุมหลุดลุ่ยพร้อมกับกางเกงสแล็คสีดำ เขาฝังจมูกโด่งเข้าที่ซอกคอขาวเนียน กลิ่นหอมละมุนของเนื้อตัวเด็กสาววัยยี่สิบสองทำให้บริกซ์ตั้นถูกใจอยู่ไม่น้อย

มือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างปที่ในตอนนี้ช่างแสนจะเย้ายวน เพียงฟ้าหน้สแดงซ่านจากการสัมผัสที่ยังไม่คุ้นเคย

“อื้อ ทำไมคุณต้องทำแบบนี้บ่อยจังคะ”

เพียงฟ้าไม่เข้าใจว่าสำหรับผู้ชายแล้วต้องการเรื่องอย่างว่าอะไรขนาดนั้น สำหรับเธอแค่ครั้งเดียวมันก็เต็มอิ่มเต็มพอแล้วจะต้องกินมูมมามอะไรขนาดนี้

“คนอย่างฉันมันไม่มีคำว่าพอหรอก”

บริกซ์ตั้นมองหน้าหญิงสาวคนสวยที่ทำหน้าอินโนเซ้นแล้วยิ่งรู้สึกมีอารมณ์มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม มือหนาเลื่อนลงฉกล้วงเข้าใต้แพนตี้ตัวน้อยแล้วใช้นิ้วเกี่ยวเล่นที่ติ่งสวาทจนเด็กสาวถึงกับหน้าแดงเงยหน้าขึ้นแล้วเปล่งเสียงครางออกมา

“อ๊าส์!”

โดนจับเข้าแบบนั้นก็รู้สึกอ่อนระทวยรวยแรง เพียงฟ้ารู้หน้าหน้าที่ตัวเองเป็นอย่างดีเธอแอ่นส่วนนั้นเข้าหานิ้วเรียวแกร่งเพื่อให้เขาสามารถหยอกเย้าเล่นได้อย่างเต็มที่

“ชอบแบบนี้ใช่ไหม ตรงนั้นของเธอมันเรียกร้องจนแฉะไปหมดแล้ว”

โน้มตัวลงกระซิบเขาที่ข้างหูทำให้เธอรู้สึกเขินอายแดดิ้นไปมาแล้วเอามือยันอกแกร่งเอาไว้ไม่ให้เขาเข้ามาใกล้มากกว่านี้เพราะถ้าหากพวกใกล้มากกว่านี้เธอคงระทวยไปทั้งตัว

“มะ ไม่ได้ชอบสักหน่อย”

“ปากของเธอปฏิเสธแต่ตรงนี้มันฉ่ำจนปฏิเสธไม่ออกแล้วนะ”

“...”

หญิงสาวไม่คิดเถียงเพราะสิ่งที่บริกซ์ตั้นพูดมันก็จริง สัมผัสได้เลยว่าตรงส่วนนั้นมันฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำแห่งอารมณ์

“ทั้งฉ่ำทั้งแฉะขนาดนี้มันคงอยากจะโดนฉันเข้าแล้วแหละ เธอว่าไหม?”

น้ำเสียงแหบเอ่ยขึ้นพร้อมกับสายตาดุดันที่จ้องมองแล้วขมวดคิ้วมุ่นเล็กน้อย ซึ่งใบหน้าหล่อทำแบบนั้นยิ่งทำให้เพียงฟ้ารู้สึกว่าเซ็กซี่ราวกับพระเอกหนังฝรั่งในไอจีที่เธอชอบดู

“ก็ถ้าคุณว่าแบบนั้น หนูว่ามันก็คงจะจริงค่ะ”

พูดพร้อมกับแอ่นโหนกเข้าหานิ้วเรียวแกร่งให้ลึกมากกว่าเดิมส่วนมือเล็กก็เลื่อนมาจิกเข้าที่กล้ามกำยำภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของมาเฟียหนุ่มที่ตอนนี้ยับยู่ยี่ไปจากแรงกระทำ

“หึ ร่านๆแบบนี้สิฉันชอบ”

คนตัวสูงอดที่จะพูดออกมาไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางของเด็กสาวที่นอนอ่อนระทวยรวยแรงอยู่ใต้ร่าง

มือหนาเร่งเร้าจังหวะให้รุนแรงมากยิ่งขึ้นนิ้วหัวแม่มือปาดกดเข้าที่ติ่งสวาทท่อนล่างที่ฉ่ำไปด้วยน้ำ ร่างเล็กแดดิ้นรับกับสัมผัสนั้นอย่างรู้สึกเต็มใจไม่ได้ขัดขืน

เมื่อดูท่าทางเด็กสาวพร้อมที่จะรับกับสัมผัสในจังหวะต่อไป ร่างแกร่งก็ถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับกางเกงสแล็คสีดำของฝตัวเองออกและโยนลงไปที่พื้นข้างโซฟา ในตอนนี้ร่างกายกำยำเปลือยเปล่า

สายตาคู่สวยจ้องมองร่างกายกำยำที่คว่ำอยู่บนร่างของเธอพร้อมกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ ร่างกายของบริกซ์ตั้นมันดูช่างน่าหลงใหลซะเหลือเกินเพียงฟ้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน

“จ้องตาไม่กระพริบแบบนี้...อยากโดนอะไร?”

“บ้า...หนูก็แค่มองเป็นพิธีไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยค่ะ”

ดวงหน้าสวยจ้องมองอยู่อย่างนั้นแต่ปากก็ปฏิเสธว่าไม่ได้คิดอะไรแต่ความเป็นจริงแล้วใจดวงน้อยมันเต้นสั่นรัวไปหมดที่ได้เห็นร่างกายกำยำ เลือดภายในตัวมันสูบฉีดราวกับต้องการส่วนนั้นมาเติมเต็ม

“หึ”

มาเฟียหนุ่มหล่อร้ายแค่นขำในลำคอเมื่อเห็นท่าทางของหญิงสาวที่ร่างกายดูพร้อมจะปะทะกับลำเอ็นขนาดไซส์หกสิบสองอยู่ตลอดเวลาแต่ปากกลับเลือกที่จะปฏิเสธ

ไม่รอช้าเขาจัดการถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวแล้วโยนมันทิ้งไปกองกับชุดสูทที่เขาถอดของตัวเองทิ้งไปเมื่อสักครู่นี้

ดวงตาคู่ร้ายจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนใสไปทั่วทั้งตัวของสาวไทยวัยยี่สิบสองปี

“สวยทั้งตัวจริงๆ”

เขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นพร้อมกับอุทานออกมามือหนาเลื่อนขึ้นขยำเข้าที่อกอวบด้วยความเสน่หา

ร่างเล็กแอ่นตัวให้เขาสามารถสัมผัสส่วนนั้นได้อย่างแนบชิดมากยิ่งขึ้น เพียงฟ้าเองก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่เริ่มจะติดใจสัมผัสจากมือหนาสากนั้นอย่างเต็มใจไม่คิดขัดขืน

มือหนาขยำขยี้เข้าที่ยอดปทุมถันสีหวานระเรื่อของหญิงสาวตัวเล็กที่นอนระทวยรวยแรงใบหน้าแดงซ่านด้วยความสยิวจากสัมผัสที่บริกซ์ตั้นได้มอบให้

“ดูเหมือนว่าเธอจะทนไม่ไหวแล้วนะ”

“มะ ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ”

ถึงแม้ว่าจะปฏิเสธแต่ร่างกายของหญิงสาวกลับแอ่นให้บริกซ์ตั้นได้สัมผัสและขยำขยี้ให้แนบแน่นมากยิ่งขึ้น คนตัวใหญ่กว่าเมื่อเห็นแบบนั้นก็ได้แต่กระตุกยิ้มมุมปาก

“หึ ปากพูดอย่างแต่ร่างกายเธอมันปฏิบัติอีกอย่าง”

“ก็ร่างกายมันไม่สามารถควบคุมได้นี่คะ...แต่ใจหนูมันก็ไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ”

พยายามปฏิเสธอย่างสุดตัวอ้างว่าร่างกายไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสจากเขาได้แต่จิตใจเธอนั้นยังคงแข็งดั่งหินผาไม่ได้หวั่นไหวแต่อย่างใด ยิ่งท้าทายแบบนั้นบริกซ์ตั้นก็ยิ่งรู้สึกอยากจะทำลายอีโก้ของเด็กสาวตรงหน้าให้มากยิ่งขึ้น

“งั้นลองมาทำแบบนี้กันหน่อยดีกว่า”

บริกซ์ตั้นเลื่อนตัวลงแล้วปาดลิ้นร้อนที่ติ่งเสียวพร้อมกับใช้มือหนาประคองต้นขาเรียวให้อ้าออกสุด

วินาทีที่ลิ้นร้อนปาดเลียเข้าที่ติ่งสวาทเสียงครางอันแสนจะเร่าร้อนของเพียงฟ้าก็เปล่งดังขึ้นออกมาจากริมฝีปากเล็กขึ้น

“อ๊าส์! คะ คุณบริกซ์ตั้น...อย่าทำแบบนี้เลยนะคะมันน่าอาย”

เพียงฟ้าพยายามแอ่นสะโพกเล็กออกแล้วใช้มือผลักกายแกร่งของเขาให้ออกไปไม่ให้โลมเลียส่วนนั้นไปมากกว่านี้

“ปากปฏิเสธ...แต่น้ำของเธอมันเยิ้มเต็มทีแล้วนะเพียงฟ้า”

ซึ่งสิ่งที่เขาพูดมันก็ไม่ผิดนักเพราะร่องสวาทในตอนนี้ฉ่ำชื้นรอรับแรงกระแทกจากลำเอ็นใหญ่ของบริกซ์ตั้นอยู่ ร่างกายของหญิงสาวปฎิเสธไม่ได้เลยว่ามันต้องการของเขามาเติมเต็มมากแค่ไหน

“คุณก็อย่าสนองสิคะ...มองข้ามมันไปบ้างก็ได้ คุณอาจจะแค่มานอนพักผ่อนที่เพนเฮาส์เฉยๆโดยที่เราไม่มีอะไรกันก็ได้”

เพียงฟ้าพยายามโน้มน้าวให้เขาเลิกสนใจจุดนั้นสักที แม้จะรู้สึกดีกับปลายลิ้นร้อนที่สัมผัสลงมาแต่มันก็น่าอายมากและไม่ต้องการให้เขาทำอีก มันน่าอายเกินไปจริงๆ

“นอนเฉยๆไม่สนุกหรอก...ถ้าฉันแค่จะนอนเฉยๆจะต้องเอาเธอมาขังไว้ที่เพนท์เฮาส์นี้ทำไมกัน?”

เพียงฟ้ารู้สึกจุกอยู่ในอกที่เขาใช้คำว่าขัง นั่นสินะตอนนี้สิ่งที่บริกซ์ตั้นทำก็ไม่ต่างจากการกักขังเธอเลยแต่เขาลืมไปหรือเปล่าว่าเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งไม่ใช่หมูไม่ใช่หมาที่ไหน ถึงจะเข้าใจผิดว่าเธอทรยศหักหลังไบรอันน้องชายของเขาก็ตามทีเถอะ

“...”

เจอคำตอบแบบนั้นก็เพียงฟ้าจึงไม่ได้ตอบอะไรออกไปเพราะมันจุกอยู่ในอกจึงเลือกที่จะเงียบและมองหน้าเขาที่เงยขึ้นมาสบตากับเธอโดยที่หน้าหล่อยังคาอยู่ตรงขานั้น

“อย่าเปลี่ยนเรื่องดีกว่า ยังไงคืนนี้เธอก็ต้องโดนฉันเอาอย่างแน่นอนเพียงฟ้า”

“ก็ถ้าคุณยืนยันแบบนั้นก็รีบทำเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงความรู้สึกของหนูหรอก”

พูดออกไปด้วยความน้อยใจแกมประชดประชันแต่ทำให้คนตัวใหญ่กว่าไม่พอใจ

“อย่ามาประชด ไม่ชอบ”

“ไม่ได้ประชดค่ะ ก็พูดความจริง”

“ถ้างั้นก็อ้าขาให้กว้างๆ อ้าให้เก่งเหมือนปากด้วยล่ะ”