Chapter 5 หมอนวด

Chapter 5

หมอนวด

“งั้นก็ถอดออกสิ....ถอดชุดนอนของฉันออก แล้วมานวดตัวให้ฉันด้วย”

“!?”

ตกใจกับสิ่งที่เขาพูด ร่างเล็กสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้กับตัวเอง แต่แล้วก็ยอมปลดกระดุมเสื้อชุดนอนสีน้ำเงินของเขาออกทีละเม็ดรวมไปถึงท่อนล่างด้วย

ชุดนอนราคาแพงของมาเฟียหนุ่มกองที่พื้นห้องน้ำพร้อมกับน้ำในอ่างที่เริ่มปริ่มใกล้เต็ม

เธอหลับตาปี๋ไม่กล้าแม้แต่จะมอง... เกิดมาก็เพิ่งจะเคยเจอผู้ชายเปลือยกายตรงหน้าแบบนี้

“น้ำเต็มหรือยัง ?”

เสียงแหบห้าวเอ่ยถาม เอมิกาที่หลับตาปี๋ลืมตาขึ้นแล้วหันไปมองทางอ่างซึ่งก็เห็นว่าใกล้จะเต็มแล้วเธอจึงเดินไปปิดน้ำ

“น้ำเต็มแล้วค่ะ อุ่นกำลังดีคุณจะลงแช่เลยไหมคะ?”

“อืม พาฉันไปแช่น้ำที”

“ค่ะ”

เอมิกาเดินมาประคองร่างสูงที่มองตรงไปข้างหน้าไม่ได้สบตามองหน้าหรือมองเธอเลยสักนิด เธอพาเขาไปแช่น้ำในอ่าง

ร่างสูงแช่อยู่ในอ่างขนาดใหญ่อย่างรู้สึกผ่อนคลายพร้อมกับใช้แขนกำยำเท้าขอบอ่างเอาไว้ทั้งสองข้างแล้วนั่งพิง

“นวดไหล่ให้ฉันที”

“ค่ะ”

เอมิกาไม่คิดขัดใจอะไร คิดซะว่าตามน้ำไปสักหน่อยชีวิตเธอคงจะง่าย เขาคงจะเชื่อฟังเธอได้ง่ายมากขึ้นหากทำให้พึงพอใจ

“อ่า”

เสียงเปล่งครางในลำคออย่างพึงพอใจดังขึ้น ตั้งแต่ป่วยก็แทบจะอยู่บนเตียงตลอดเวลาทำให้ไบรอันรู้สึกปวดเมื่อยเนื้อตัว ถึงแม้จะมีออกไปเดินเล่นที่สวนบ้างแต่ก็ไม่สามารถบรรเทาอาการปวดเมื่อยจากการนอนเกือบทั้งวันได้

“ชอบมั้ยคะแบบนี้...ที่จริงตอนฉันอยู่ประเทศไทยฉันเคยไปเรียนนวดแผนไทยมาด้วยนะ”

คนตัวเล็กว่าเจื้อยแจวด้วยภาษาอังกฤษสื่อสารกับไบรอัน ส่วนมาเฟียหนุ่มก็กำลังหลับตาฟินเคลิ้มจากการนวดของเธอ

“จริงเหรอ งั้นสงสัยจะต้องเรียกใช้บริการบ่อยๆซะแล้ว”

“ฉันนวดดีมั้ยคะ พอจะเปิดร้านนวดได้ไหมแบบนี้”

“อ่า ซี้ด..”

เขาถึงกับเปล่งครางออกมาเมื่อเธอกดจุดเข้าอย่างจังโดนเส้น

“ฉันทำแรงไปเหรอคะ...ขอโทษนะคะจะทำให้เบากว่านี้”

“ไม่ต้องหรอกเธอทำดีแล้ว แต่เรื่องจะเปิดร้านนวดนี่พับเก็บไปได้เลย”

“ทำไมล่ะคะ? ฉันนวดไม่ดีงั้นเหรอ”

เสียงเล็กถามด้วยความกังวลพร้อมกับใบหน้าสวยที่ขมวดคิ้วมุ่น เรียนเป็นคอร์สสั้นมาก็จริงแต่เธอก็ยังไม่เคยนวดให้ใครเป็นจริงเป็นจังเลย ไบรอันเป็นคนแรกนี่แหละที่เธอมานวดให้

“นวดดี...แต่นวดให้ฉันคนเดียวก็พอ”

“...”

คนตัวเล็กถึงกับชะงักไปจนมือหยุดนวด เรียกได้ว่าอึ้งอยู่พอตัวเพราะไม่คิดว่าไบรอันจะพูดอย่างนี้ ความสัมพันธ์ของเขาและเธอเป็นเพียงเจ้านายกับลูกน้องเท่านั้น

แต่ทำไมไบรอันชอบพูดจาสองแง่สองงามอยู่เรื่อย

“นวดให้แรงกว่านี้อีกสิ”

เขาว่าแบบนั้นเธอก็เร่งมือให้หนักมากยิ่งขึ้นแล้วกดเข้าที่จุดเพื่อให้เขาผ่อนคลายจากอาการปวดเมื่อยโดยหวังว่าจะดีขึ้น

จ๋อม!

“ว้าย”

แต่แล้วคนตัวเล็กก็ถึงกับต้องอุทานออกมาเสียงดังเมื่อร่างเล็กโดนดึงลงมาที่อ่างน้ำด้วยกันทำให้เธอตกตกลงมาในน้ำและนั่งซ้อนตักเขาอยู่โดยที่ตัวเปียกซ่ก

“ทำอะไรคะเนี่ยคุณไบรอัน เปียกหมดเลย”

“ก็เพราะอยากให้เปียกไงถึงดึงลงมา”

“ทำไมคะ...คุณทำแบบนี้ไปทำไม ฉันกำลังนวดให้คุณอยู่ดีๆ หรือว่าคุณไม่พอใจ”

“อาบคนเดียวมันเหงา มาอาบด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ”

“ไม่ดีหรอกค่ะ แบบนี้ไม่เหมาะสมเลยนะ”

คนตัวเล็กเองก็พยายามที่จะลุกขึ้นจากอ่างน้ำแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะโดนเจ้านายหนุ่มใช้มือแกร่งรวบเอวเล็กเอาไว้ไม่ยอมให้ลุกขึ้น

“คุณไบรอันคะ...รีบอาบแล้วรีบไปทานข้าวเช้ากันดีกว่านะคะ”

“ฉันยังไม่อยากรีบอาบนี่นา นั่งเล่นกับเธอแบบนี้ไปเรื่อยๆไม่ได้เหรอ”

“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวก็เป็นหวัดกันพอดี”

“ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ”

“อะไรนะคะ”

เอมิกาที่โดนกอดอยู่จากทางด้านหลังแทบไม่อยากจะเชื่อตัวเอง เจ้านายของเธอเป็นอะไรไปเนี่ย

“จะกลัวอะไร...ยังไงฉันเองก็มองไม่เห็นอยู่แล้ว”

“มันก็ใช่ค่ะ แต่เรื่องอะไรฉันจะต้องถอดเสื้อผ้าออกอยู่สองต่อสองกับคุณล่ะ”

“ทำไม ทำให้แค่นี้ไม่ได้เหรอ”

“ทำไม่ได้ค่ะ”

“ถ้าเธอทำไม่ได้เดี๋ยวฉันจะทำเอง”

เพียงพูดจบประโยคมือแกร่งก็จับเข้าที่ปลายเสื้อของเธอและถลกขึ้นเพื่อจะถอดออก

“ว๊าย คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะคะคุณไบรอัน”

แต่มีเหรอที่มาเฟียหนุ่มจะฟัง เขาจัดการถอดเสื้อและกางเกงรวมถึงชั้นในทุกชิ้นของเธอออกแล้วโยนออกไปนอกอ่าง ตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นเปลือยเปล่า

“ทำแบบนี้กับฉันทำไมคะคุณไบรอัน....”

น้ำเสียงเล็กเอ่ยถามด้วยความรู้สึกที่แสนจะสับสน เธอมาอยู่ตรงนี้เพื่อทำหน้าที่เป็นผู้ดูแล แต่ตอนนี้มันกำลังเกินเลยขึ้น

“เธอก็รู้ว่าฉันมองไม่เห็นมาเนิ่นนาน...ก็แค่รู้สึกอยากจะปลดปล่อยช่วยกันแค่นี้ไม่ได้รึไง”

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่าที่คุณคิดจะมาปลดปล่อยเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าคุณต้องการแบบนั้นก็แค่แจ้งเจเรมี่ที่เฝ้าอยู่หน้าห้องว่าคุณต้องการผู้หญิง เชื่อเลยว่าไม่เกินชั่วโมงเค้าคงจะจัดการหาผู้หญิงอย่างว่ามาให้คุณ”

“แต่ฉันไม่ได้ต้องการผู้หญิงคนอื่น...ฉันต้องการเธอ”

“ต้องการฉันเนี่ยนะคะ !?”

“บอกตามตรงนะ ชอบกลิ่น ชอบมือนุ่มๆของเธอ ในวันนี้จะช่วยฉันหน่อยไม่ได้เหรอ”

ว่าอย่างนั้นโดยที่มือหนาก็เลื่อนขึ้นมาขยำเข้าที่ทรวงอกอวบจนเอมิกาใบหน้าแดงซ่าน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้โดนสัมผัสอย่างนี้

“คะ คุณไบรอัน หยุดเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลยนะ”

ถ้าเขาไม่เลิกทำกับเธอแบบนี้เธอไม่รู้จะเอาหน้าไปมองคนอื่นอย่างไร อุตส่าห์มาเรียนมหาวิทยาลัยที่อเมริกา จบมาก็ทำงานที่บริษัทการเงินแต่สุดท้ายก็ต้องมาทำงานใช้หนี้ให้พ่อที่คฤหาสน์ของมาเฟีย

จากที่ตอนแรกเป็นเพียงงานดูแล...แต่ตอนนี้เขากำลังจับเรือนร่างของเธออย่างหื่นกระหาย แบบนี้เธอก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงอย่างว่าเลย แต่นี่มันไม่ใช่สิ่งที่เอมิกาถวิลหาตั้งแต่แรกสักหน่อย

“ฉันชอบร่างกายเธอ...ขอสัมผัสแบบนี้ไปเรื่อยๆก่อนไม่ได้เหรอ หลังจากนี้เธอจะให้ฉันทำอะไรฉันก็จะทำตามอย่างว่าง่าย”

“ทำตามอย่างว่าง่ายงั้นเหรอคะ”

ข้อเสนอนี้ดูน่าสนใจมากสำหรับเอมิกา หากเขายอมทพตามเธอได้ง่ายๆและรักษาตัวจนหายดีเธอก็จะได้ไปจากที่นี่สักที ปกติไบรอันดูแลยากจะตายเพราะมีอะไรก็ไม่ค่อยจะฟังเธอ

“ใช่ แค่เธอทำให้ฉันพอใจจะสั่งอะไรฉันก็จะทำ”

“ก็ถ้าคุณว่าอย่างนั้น...อยากจะทำอะไรก็เชิญเต็มที่ค่ะ ฉันจะไม่ขัดคุณอีกแล้ว”

คนตัวเล็กหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเตรียมใจ

เมื่อเห็นว่าเธอไม่ขัดขืนอะไร ไบรอันก็จัดการขยำทรวงอกอวบนั้นอย่างพึงพอใจก่อนที่จะล้วงไปที่ด้านล่าง

“อ๊า...อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะคุณไบรอัน”

แค่ข้างบนยังพอทน แต่พอลงข้างล่างเท่านั้นแหละพอเลย เรียกได้ว่าไม่เคยโดนใครกระทำแบบนี้มาก่อน เธอพยายามที่จะถอยห่างออกแต่ก็โดนไบรอันรัดตัวเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยให้ไปไหน

“ช่วยฉันหน่อย”

ไบรอันจับตัวของเอมิกาให้หันเข้าหาแล้วกดหัวเล็กลงมา ตัวของเขาขยับขึ้นไปนั่งบนขอบอ่าง

“คุณไบรอันคะแบบนี้อันตรายนะ ไปนั่งบนขอบอ่างเดี๋ยวก็ลื่นตกลงมาหรอก”

ว่าอย่างนั้นแต่ตาของเธอก็จ้องเข้าที่อาวุธยุทโธปกรณ์แท่งลำใหญ่ดูแล้วน่าอัศจรรย์ใจ ไม่น่าเชื่อว่าของไบรอันจะใหญ่ได้ถึงเพียงนี้

“อึกก ใหญ่ชะมัดคนบ้าอะไร”

ได้แต่อุทานกับตัวเองในใจพลางลอบกลืนน้ำลายลงคอ

“ช่วยฉันทีเอมิกา...”

“เอ่อ จะให้ฉันช่วยคุณยังไงล่ะคะ”

ถามอย่างไม่เข้าใจพร้อมกับจ้องมองแท่งลำใหญ่นั้น

“อมซะ...”

“ฮะ จะให้ฉันอมมันเนี่ยนะคะ”

“ใช่ ทำหน้าที่ตรงนี้ของเธอซะ”

ใบหน้าน่ารักเหยเกพร้อมหรี่ตามอง ไม่รู้ว่าควรจะทำตามที่เขาสั่งไหมแต่ถ้าหากยอมทำตามที่สั่ง ทุกอย่างก็จะง่ายดาย

“แค่ฉันอมก็จะจบใช่ไหมคะ”

“ก็ใช่ไง”

“งั้นก็ได้ค่ะ”

คนตัวเล็กก้มหัวลงแล้วจัดการเข้าที่แท่งลำร้อน

“อื้อ”

ปากนวลนุ่มครูดเข้ากับแท่งลำใหญ่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“อ่า”

เสียงครางเปล่งออกมาจากปากสากหนา พอใจกับสัมผัสที่หญิงสาวตรงหน้ามอบให้อยู่ไม่น้อย ปากนุ่มนวลกำลังต้อนรับแท่งลำร้อนใหญ่ของไบรอันเข้าอย่างจัง

“อื้ม...”

แม้จะไม่เคยทำมาก่อนแต่ก็พยายามจะทำให้คล่องที่สุดเพื่อให้เจ้านายหนุ่มพึงพอใจและยอมทานข้าวทานยาตามเวลาอย่างว่าง่าย

“อ่า...ปากเธอนุ่มมาก”

“อื้อ...ชอบมั้ยคะคุณไบรอัน แบบนี้กำลังดีไหม”

ดวงหน้าสวยเงยมองแล้วเอ่ยถาม ไบรอันเองก็ก้มหน้ามาหาเธอแม้ว่าดวงตาจะมองไม่เห็นก็ตาม

“ดีมากเลย ฉันชอบที่เธอทำ”

ห่างหายจากเรื่องอย่างนี้ไปนาน นานเข้าไบรอันก็ต้องการที่จะปลดปล่อยและไม่ต้องการผู้หญิงคนไหนนอกจากเธอคนนี้...ผู้ดูแลสาวสวยที่แม้ไม่เคยเห็นหน้าแต่ก็พอจะเดาได้ว่าคงจะสวยมาก น้ำเสียงหวานๆ กับกลิ่นกายอันหอมหวลของเธอทำให้ไบรอันอยากลิ้มลองอยู่ไม่น้อย

“อื้ม”

ปากนิ่มครูดขึ้นลงจนสุดท่อนลำ คุณตัวใหญ่เงยหน้าซู้ดปากด้วยความเสียวและกดศีรษะของเธอให้เข้าใกล้มากขึ้นกว่าเดิม

“อ่า...”

ทำไปได้สักพักน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าเต็มเรียวปากเล็ก เอมิการีบถอดถอนปากออกโดยน้ำสีขาวขุ่นก็เปรอะเลอะเต็มขอบปากทั้งยังร่วงหล่นไปในอ่างอาบน้ำ

“อื้อ...อึ่ก”

คนตัวเล็กสำลักน้ำสีขาวขุ่นก่อนที่จะรีบลุกขึ้นไปที่อ่างล้างหน้าพร้อมกับรีบล้างหน้าล้างตา

“มัวทำอะไรอยู่ได้ รีบมาอาบน้ำให้ฉันได้แล้วเดี๋ยวฉันลงไปกินข้าวเช้ากับกินยา”

เอมิกาที่ล้างหน้าอยู่หันมามองทางคนตัวใหญ่ที่ตอนนี้เขยิบตัวลงไปแช่น้ำในอ่างอย่างว่าง่าย

ดวงหน้าสวยกระตุกยิ้ม หากการทำอย่างนี้จะทำให้เขาเชื่อฟังเธอได้ง่ายขึ้นเธอก็จะยอม

“ค่ะ...เดี๋ยวจะรีบไปอาบให้เดี๋ยวนี้”

เอมิการีบเดินก็ไปอาบน้ำอาบท่าถูเนื้อตัวให้กับคนตัวใหญ่

หวังว่าการทำงานของเธอนับแต่นี้ไปจะราบรื่นมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม