PART_5 ทริปเที่ยว

วันต่อมา...

" โอ๊ย!!ถึงสักที! นั่งจนปวดตูดไปหมด " ยัยพีชพูดขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นยืดเส้นสายไล่ความเมื่อยล้า ฉันเองก็เช่นกัน บอกเลยว่าโคตรเหนื่อย

" เดินทางมาก็เหนื่อย แล้วต้องมายกกระเป๋าเองอีกเหรอเนี่ย! "

" ยกไป! อย่าบ่น "

" งือ~ ผิวฉันไหม้หมดแล้ว ครีมกับแดดอยู่ไหนเนี่ย! "

" ยกกระเป๋าลงไปก่อน เดี๋ยวค่อยมา! "

ฉันยกกระเป๋าออกมาขณะที่เพื่อนๆต่างพากันบ่นอุบอิบ ไม่รู้จะบ่นให้มันได้อะไร บ่นให้ตายก็ต้องยอกไปเองอยู่ดี เพราะที่นี่ไม่มีใครมาคอยปรนนิบัติเหมือนอยู่ที่บ้านหรอกนะ

" โคตรหนักเลย มีใครเอาอะไรมายัดใส่กระเป๋าฉันหรือเปล่าเนี่ย " พวกนางยังคงบ่นไม่หยุด แต่ก็ดีที่รู้จักลากสัมภาระของตัวเองลงมา

" แกว่าฉันไปอ่อยพวกผู้ชายมาช่วยยกดีมั๊ย "

" ถ้าจะทำ..ก็ควรจะทำตั้งแต่มาถึงมั๊ย? "

ฉันแขวะยัยพีชชอบคิดอะไรไร้สาระ ลากมาจนจะถึงบ้านพักแล้ว จะไปอ่อยให้เสียเวลาทำไม เอาเวลาไปนอนพักดีกว่ามั้ย?

ลืมบอกไปว่าเกาะของพอตเตอร์สวยมากๆ บ้านพักหลายสิบหลังเรียงกันเป็นระเบียบราวกับหมูบ้านเศรษฐี ฉันได้ยินว่าทางมหาลัยตั้งใจจะทำเกาะนี้ให้เป็นเกาะที่เอาไว้จัดปาร์ตี้ให้นักศึกษาที่จบการศึกษาทุกรุ่น

ฟุบ!!

" ถึงสักที! " ฉันยัยพีชทิ้งตัวลงที่โชฟาอย่างหมดสภาพ และเพื่อนๆคนอื่นๆก็ตามเข้ามา จริงๆแล้วในกลุ่มเรามีกันอยู่6 คน แต่ก็มีเพื่อนต่างมหาลัยขอติดตามมาด้วยสองคน เป็น8คน พักห้องละ2คนพอดี

" ฉันจองชั้นบน " ฉันพูดออกไปก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆยัยพีช ตอนนี้ทุกคนกำลังเลือกห้องพักกัน

" อย่าลืมไปจัดการหล่ะ " ยัยอายหันมาบอกฉัน ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องพักห้องแรก(ที่อยู่ชั้นล่าง )

" แกต้องยอมนางไปถึงเมื่อไหร่กัน ฉันหล่ะหงุดหงิดแทน " ยัยพีชเบ้ปากด้วยท่าทางไม่พอใจ เพราะนางรู้เรื่องที่ยัยอายชอบแบล็คเมล์ฉัน

" อีกไม่นานหรอก ตามน้ำไปก่อน ขี้เกียจทะเลาะ! "

ฉันขนสัมภาระขึ้นมาบนห้องทันทีที่พูดจบ นอนพักเอาแรงหน่อย เรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที

.

.

>> อีกด้าน

" พี่มาถึงแล้วนะครับที่รัก คิดถึงหนูจังเลย "

(หนูก็คิดถึงพี่ภีมค่ะ)

" น่ารักจังเลย ถ้าอยู่ใกล้จะฟัดให้แก้มช้ำเลย "

(งือ..พี่ภีมอะ)

" แค่นี้ก่อนนะครับ พี่ยกของขึ้นไปเก็บก่อน "

ผมรายงานสุดที่รักของผมทันทีที่มาถึงที่พักบนเกาะส่วนตัวของไอ้เตอร์ที่ทุกคนน่าจะรู้จักกันดี ส่วนผมชื่อภีม เป็นคนที่ไม่โสด..แต่อยู่ในโหมดอิสระ เรียกง่ายๆคือผมอยากทำอะไรก็ได้ที่ผมอยากทำ ฟังดูอาจจะเห็นแก่ตัวนะ แต่ผมยังไม่แต่งงานไง ผมจะหยุดก็ต่อเมื่อผมแต่งงานเท่านั้น

ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันเอาข้าวของไปเก็บที่ห้องพัก พวกผมเองก็เช่นกัน ผมพักอยู่กับไอ้ฟีน(ฟีนิกซ์)กับไปแจ๊คและสาวๆที่พวกมันควงมาอีก2คน คงไม่ต้องให้ผมบอกหรอกนะว่ามันพาพวกเธอมาทำไม

" พวกมึงนอนข้างล่างนะ กูจองชั้นบน ถ้าอยากแจมก็ตามขึ้นมา "

ไอ้แจ็คมันบอกพวกผม ก่อนที่มันหิ้วสาวสวยหุ่นสะบึ้มสองคนขึ้นไปชั้นบน ฟังไม่ผิดหรอกครับ ไอ้นี่มันชอบเซ็กส์หมู่ และชอบเล่นหนังสดให้พวกผมดู แต่วันนี้ผมไม่มีอารมณ์จะดูหรอกนะ ถ้าดูแล้วเงี่ยนขึ้นมาแล้วจะยุ่ง

" มันเงี่ยนมาจากไหนว่ะ! ทำเหมือนขาดของ ทั้งๆที่กูก็เห็นมันลากสาวกลับห้องทุกวัน "

ไอ้ฟีนได้แต่ส่ายหัวให้กับความเงี่ยนไม่ดูเวลาของไอ้แจ๊ค ส่วนผมเดินแยกออกมาหากลุ่มเพื่อนที่กำลังจัดเตรียมปาร์ตี้กันอยู่ริมหาด

ขณะที่ผมเดินผ่านบ้านพักหลังที่อยู่ติดกับหลังที่พบพักอยู่ ผมก็เจอกลุ่มแม่มด นางร้ายประจำห้องกำลังขนข้าวของเข้าไปในบ้านพัก แต่ผมไม่ได้สนใจที่จะช่วยหรอกนะ พวกเธอเก่งจะตาย เรื่องแค่นี้คงทำได้สบายอยู่แล้ว ถ้าผมเสนอหน้าเข้าไปช่วยมีหวังโดนด่าว่าเสือกแน่ๆ

พอมาถึงบ้านพักหลังใหญ่ที่เป็นศูนย์รวมทุกอย่าง ผมก็เจอไอ้เตอร์จูงมือเมียเข้ามาพอดี นี่เป็นอีกเรื่องที่โคตรเซอร์ไพรส์ ผมแอบตกใจนะที่รู้ว่าไอ้เตอร์คบกับน้ำหวาน เพราะเธอกับมันต่างกันคนละขั้วเลย น้ำหวานเป็นเด็กทุนที่เรียนเก่งและขยันมาก เธอรับทำรายงานให้เพื่อนตั้งแต่อยู่ปีหนึ่ง จนกระทั่งเรียนจบ และเธอก็ที่มักจะถูกกลุ่มนางร้ายรังแกตลอด ผมเห็นแล้วโคตรสงสารเลย ก็เลยเข้าไปช่วยอยู่หลายครั้ง ส่วนไอ้เตอร์เพื่อนผมหน่ะเหรอ โคตรแบด มันเป็นคนนิ่งๆไม่สนใจใคร แม้กระทั่งคู่หมั่นของมัน ก็คนมันหล่ออะนะ จะไปแคร์ทำไม เลือกเมาท์แล้วไปทักทายมันดีกว่า

" กว่าจะมาได้นะ "

" คนอื่นหล่ะ "

" เตรียมของจัดปาร์ตี้อยู่ริมหาด "

" อืม..กูพาเมียไปพักก่อน "

" อย่าพึ่งจัดหนักนักหล่ะ ยังมีเวลาอีกหลายวัน "

ผมแซวมันตามปกติ ผมรู้นิสัยของเพื่อนดี เมียสวยขนาดนั้น ไม่เอาก็บ้าแล้ว! แต่จะเอาหรือไม่เอาก็เรื่องของมันเถอะ ตอนนี้ผมไปช่วยเพื่อนเตรียมของก่อนดีกว่า

...

ผมเดินมาที่ริมหาดที่พวกเพื่อนๆกำลังจัดสถานที่ปาร์ตี้คืนนี้ แต่ดูแล้วผมน่าจะมาช้าไปนะ

"มีอะไรให้ช่วยป่ะ? "

" เสร็จหมดแล้ว แต่ถ้ามึงอยากช่วย ช่วยไปเอาเหล้ามาดีกว่า อยากเมาแล้ว "

" หึ! แดกแต่หัววันเลยนะมึง " ผมแขวะมันไปงั้นแหละ ที่จริงผมก็อยากดื่มเหมือนกัน เดินทางมาตั้งหลายชั่วโมง ต้องดื่มแก้ปวดเมื่อยสักหน่อย

" เอาน้ำแข็งโซดามาด้วย แล้วก็เอาไวน์มาให้สาวๆด้วย "

" สัส! สั่งซะเยอะ ไม่บอกกูยกตู้เย็นออกมาด้วยเลยหล่ะ " ผมประชดมัน ก่อนที่ไอ้เบสท์มันจะเสนอตัวมาช่วย

" ฮ่าๆ เดี๋ยวกูไปช่วย "

ผมกับไอ้เบสท์เดินเข้ามาในบ้านใหญ่ ที่รวบรวมข้าวของทุกอย่างไว้ในนั้น ได้ยินว่าพ่อไอ้เตอร์(เจ้าของมหาลัย)ให้คนเอาของมาซับพอร์ตให้แบบจุใจเลย เสบียงอาหารและเครื่องโคตรเยอะ

" กูจะไปเอาเหล้ากับโซดาในห้องเก็บของ ส่วนมึงไปเอาน้ำแข็งในตู้เย็นแล้วก็ไวน์ไปให้สาวๆด้วย "

ไอ้เบสท์บอกผมก่อนที่ผมจะเดินไปตามที่มันบอก พอผมเดินเข้ามาในห้องครัว ผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมาจากห้องครัว

" มันจะดีเหรอ ถ้าเราโดนจับได้หล่ะ "

ผมขมวดเป็นปมแล้วมองลอดช่องประตูไปดูด้วยความสงสัย ก่อนจะเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ในตัวใส่อะไรบางอย่างลงไปในขวดไวน์แล้วกำลังจะเดินออกมา

หมับ!!

" ทำอะไร? "

ผมอดที่จะถามไม่ได้จริงๆ ก่อนที่จะมองขวดไวน์ในมือเธอด้วยความสงสัย

" ปะ..เปล่า "

เธอตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแล้วรีบก้าวเดินออกไปอย่างร้อนรน ที่ดูยังไงก็มีพิรุธ