PART_4 สาวโสด

# วันต่อมา

Rrrrr~

ฉันงัวเงียขึ้นมาพร้อมกับควานหามือถือที่ดังอยู่ที่ไหนสักแห่ง พอหาเจอฉันก็ถ่างตามองที่หาจอ ดูว่าใครช่างกล้าโทรมารบกวนเวลานอน

" ว่า " ฉันกรอกเสียงไปเมื่อรู้ว่าปลายสายคือยียพีช

(ยังไม่ตื่นอีกเหรอ รู้มั๊ยว่ากี่โมงกี่ยามแล้วจ๊ะ)

" โทรมาแค่นี้เหรอ " ฉันถามออกไปทั้งๆที่ตายังหลับอยู่

(ไปช็อปชุดสวยกัน วันนี้รวย) ฟังจากน้ำเสียงแล้ว นางน่าจะได้ตังค์มาจากผู้ชายไม่ใช่น้อยเลย

" ฟันมากี่ล้านหล่ะ "

(ไม่เยอะหรอก แต่ก็พอค่าช็อปปิ้งตลอดทั้งเดือนอะ)

" จ้า..ไม่เยอะเลยนะ " ฉันกระแนะกระแหนออกไปพร้อมกับดันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วยกมือขึ้นขยี้ตาเบาๆ

..แต่พอตั้งสติได้ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืน ฉันพายัยอายกลับมาด้วย แต่นางไม่ได้นอนกับฉันหรอกนะ พอจะเดาออกป่ะ? ว่านางนอนกับใคร

" ฉันไปแต่งตัวก่อน เสร็จแล้วจะทักไป "

(โอเคร)

หลังจากวางสายยัยพีช ฉันก็ลุกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำทันที ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำแต่งตัวไม่นานหรอกนะ แต่มันจะนานตรงเลือกเสื้อผ้าแล้วก็แต่งหน้าทำผมนี่แหละ

...

หลังจากใช้เวลาแต่งหน้าทำผมไปชั่วโมงกว่า ฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมาจากห้องนอนทันที แต่ก่อนที่ฉันจะก้าวลงบรรได ฉันก็เหลือบไปมองห้องที่อยู่ฝั่งตรงข้ามห้องของฉัน ซึ่งเป็นห้องของเตชิน ‘ยัยอายกลับหรือยังนะ’ฉันนึกสงสัย ทั้งๆที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับฉัน เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเขาที่จะทำอะไรก็ได้ พวกเขาโตพอที่จะรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว ส่วนฉันก็แค่รับผิดชอบชีวิตตัวเองก็พอ

ฉันเดินลงมาด้านล่างแล้วตรงไปยังห้องครัวเพื่อหาน้ำส้มดื่มสักหน่อย รู้สึกคอแห้งยังไงก็ไม่รู้

" อยู่ต่อสักชั่วโมงสิ เดี๋ยวพี่ไปส่ง " เสียงของเตชินดังออกมาจากในครัว ซึ่งไม่ต้องเดาก็พอจะรู้ว่าหมอนั่นอยู่กับใคร

" ไม่ได้หรอกค่ะ คุณแม่โทรตามแล้ว "

ตามมาด้วยเสียงของยัยอาย เข้าใจหาทางออกนะ..แม่โทรตามงั้นเหรอ พูดเลยว่าปลอมมาก เพราะคนอย่างนางไม่มีใครบังคับได้

" ห้องไม่มีหรือไง " ฉันพูดออกขณะที่เดินตรงไปยังตู้เย็น โดยไม่สนใจสองคนที่กำลังนัวเนียกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร ลืมบอกไปว่าตอนนี้ยัยอายใส่เสื้อเชิ้ตของเตชิน

เหอะ! หมอนี่กะฟันเพื่อนฉันหมดทุกคนเลยหรือไง ยัยพีชก็คนหนึ่งแล้ว ยังจะมาฟันยัยอายอีก ไม่อยากจะเชื่อเลย!

" ไปส่งฉันหน่อยนะ แม่โทรตามแล้ว " ยัยอายบอกฉัน ขณะที่ฉันหยิบขวดน้ำส้มออกมาจากตู้

" อืม! " และฉันก็ตอบไปอย่างขัดไม่ได้ แต่ก็นะ! แค่ไปส่ง.. ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันอยู่แล้ว

" ขอยืมชุดด้วย "

" อืม "

" อายไปเปลี่ยนชุดก่อน แล้วเจอกันนะคะ! ฟอด! "

ไม่ต้องบอก ทุกคนคงจะรู้ว่ายัยอายทำอะไรกับเตชิน เสียงหอมแก้มดังฟอดขนาดนั้น

" เพื่อนเธอโคตรเด็ดเลย! ขนาดเมานะ ยังขย่มจนฉันเสร็จไปตั้งหลายรอบ " เตชินพูดขึ้นมาด้วยท่าทางพอใจหลังจากอายตาเดินออกไป ก็บอกแล้วว่าหมอนี่มันร้าย แถมยังหื่นอีกด้วย

" จะกินเพื่อนฉันทุกคนเลยหรือไง "

" ใช่..รวมถึงเธอด้วย " เตชินตอบโดยไม่คิดเลย แถมยังทำหน้ายียวนแล้วเดินเข้ามาประชิดตัวฉันที่กำลังดื่มน้ำส้มอยู่ ความสูงของเตชิน ทำให้ฉันต้องเงยหน้ามองเขา

" ฝันเหอะ!" ฉันก็ตอบแบบไม่คิดเหมือนกัน ก็อย่างที่บอก ให้ผู้ชายหมดโลกซะก่อน ฉันถึงจะรับหมอนี่มาพิจารณา

...

@ ห้างสรรพสินค้า

" ยัยอายไปนอนบ้านแกเหรอ " ยัยพีชถามขึ้นมาขณะที่เรากำลังเดินเข้าไปในห้างดัง

" อืม " ฉันตอบไปตามตรง เพราะไม่มีความจำเป็นอะไรต้องปิดบังอยู่แล้ว

" นางนอนห้องแกเหรอ? " แต่ยัยพีชยังคงสงสัยไม่เลิก

" ถามทำไม " ฉันเริ่มถามออกไปด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ

" ตอบแบบนี้ แสดงว่าไม่ใช่สินะ " รู้ดีไปซะทุกเรื่องจริงๆเพื่อนฉัน

" นางนอนกับพี่เตชินใช่มั๊ย " เดาเก่งไปอีก สาบานว่าฉันไม่ได้เล่าอะไรให้นางฟังเลย ทุกคนเข้าใจคำว่าผีเห็นผีใช่มั๊ย นั่นแหละ! สิ่งที่ยัยพีชกำลังเป็นอยู่ตอนนี้

" อิจฉานางอะ! คงจะฟินทั้งคืนเลยหล่ะสิ แกรู้มั๊ยว่าพี่เตชินโคตรแซ่บ! ฉันยังจำลีลาอันเร่าร้อนของเขาได้เลย "

" เลิกบ้าผู้ชายสักที หิวข้าวจะแย่แล้ว " ฉันเดินนำเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นทันที ก่อนที่ยัยพีชจะถามไปมากกว่านี้ ที่ไม่อยากพูดเรื่องคนอื่น ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนดีหรอกนะ แค่ขี้เกียจพูดแล้วก็หิวข้าว

.

.

หลังจากทานข้าวเสร็จ เราก็มาช็อปปิ้งหาชุดว่ายน้ำแซ่บๆไปทริปพรุ่งนี้ พรุ่งนี้โลกจะต้องได้เห็นรูปร่างสุดเซ็กซี่ของฉัน

" สีเลิศมากจ้า " ยัยพีชแซวฉันเมื่อฉันหยิบทูพีชสีแดงสดขึ้นมา ก็แค่จับดูเฉยๆป่ะ แต่ก็สวยดีนะ

" จัดไปเลย ไปตั้งสามวัน ได้ใส่แน่นอน " ยัยพีชแย่งทูพีชจากมือฉันไปจ่ายตังค์ทันที เพราะก่อนหน้านี้เราได้กันหลายตัวแล้ว

" ปะป๊า! ไปร้านนั้น น้องครีมอยากกินเค้ก "

ขณะที่ฉันกับยัยพีชกำลังเดินออกมาจากร้าน เด็กน้อยกับปะป๊าก็เดินมาทางนี้พอดี และคนที่กำลังอุ้มเด็กน้อยอยู่คือเฮียร็อค เจ้าของบาร์ร็อคที่ฉันเคยบอกไปแล้ว แต่เด็กที่เรียกเฮียว่าป๊านั้นไม่ใช่ลูกของเฮียหรอกนะ เป็นลูกของน้องสาวของเฮีย แต่ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าทำไมเฮียถึงรับเด็กคนนี้เป็นลูก

" เฮีย! พาลูกมาเที่ยวเหรอคะ " ยัยพีชทักทายเสียงดังลั่นจนคนที่อยู่แถวนี้มองมาที่เรากันหมด แต่คนอย่างยัยพีชไม่ได้สนใจสายตาของคนพวกนั้นเลยสักนิด

" ครับ วันนี้เด็กอยากกินเค้ก สวัสดีพี่คนสวยหน่อยสิครับ " เฮียบอกลูกสาวด้วยเสียงที่ไม่ค่อยจะได้ยินสักเท่าไหร่

" สวัสดีค่ะพี่คนสวย " เด็กน้อยที่น่าจะชื่อชูครีมยกมือไหว้เราสองคนด้วยท่าทางน่าเอ็นดู แต่มันไม่มีผลกับคนไม่รักเด็กอย่างฉัน

" น่ารักอ่า เห็นแล้วอยากเป็นแม่น้องขึ้นมาเลย "

หึ! ฉันมองบนให้กับมุขจีบผู้ชายของยัยพีช นางแอบชอบเฮียร็อคมานานแล้ว เฮียแกตรงสเปคยางทุกอย่าง หล่อแบดๆ แต่มันก็ติดตรงที่เฮียแกเป็นเพื่อนกับแฟนของนาง (ก็เลยอดแซ่บ! )แฟนในที่นี้คือแฟนตัวจริง ไม่ใช่คู่นอนหรือคู่ควงชั่วคราว เข้าใจตรงกันนะ

" ฟังดูเข้าท่านะ ถ้าไม่ติดว่าแฟนหนูเป็นเพื่อนเฮีย "

" งั้นไปคุยกับคนโสดเลยค่ะ " ยัยพีชแกล้งทำหน้างอนแล้วมองมาทางฉัน คืออะไร? โยนมาแบบนี้ก็ได้เหรอ

" แล้วคนโสดหิ้วอะไรเยอะแยะเลย " เฮียมองที่ถุงในมือของฉัน

" ชุดสวยค่ะ " ฉันตอบไปด้วยท่าทางทะเล้นตามสไตล์ แล้วเราก็เดินคุยกันไปจนถึงร้านเค้ก จากนั้นก็แยกกัน เพราะเฮียจะพาลูกไปกินเค้ก ส่วนฉันกับยัยพีชก็จะไปช็อปปิ้งตามปะสาสาวโสด