PART_6 แผนร้าย

ฟุบ!!

ฉันทิ้งตัวลงบนโชฟาด้วยท่าทางหนักใจ หลังจากเอายาไปใส่ในขวดไวน์ตามที่ยัยอายบอก ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกนะ แต่พอได้ยินเพื่อนบอกว่าพอตเตอร์จริงจังกับยัยเด็กเรียน ฉันก็รู้สึกได้ถึงความซวยที่กำลังจะมาเยือนทันที และที่สำคัญไปกว่านั้น ยังมีคนมาเห็นอีก โอ๊ย! อะไรจะซวยขนาดนี้เนี๊ย!

" เรียบร้อยแล้วเหรอ " ยัยอายเดินมาถามฉันขณะที่พวกเพื่อนๆกำลังสนุกกับการเลือกชุดที่จะใส่ไปปาร์ตี้คืนนี้

" อืม "

" เรียบร้อย..แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้น "

" มีคนเห็น "

คำตอบของฉัน ทำให้เพื่อนๆทุกคนต่างมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว ก่อนที่พวกนางจะรุมล้อมกันเข้ามาถามฉันว่าใครเห็น เห็นตอนที่ฉันเอายาใส่เลยมั๊ย แล้วเขาได้ถามอะไรอีกหรือเปล่า -_-! หึ! ทำเหมือนกลัวนะ แต่พอฉันบอกให้ล้มเลิกแผนนี้ พวกนางกลับไม่ยอม ไม่รู้จะเกลียดอะไรนักหนา

...

# เวลา 20:00 น.

ผมยังคงนั่งอยู่ในงานปาร์ตี้ถึงแม้ว่าผมจะเริ่มเมาแล้วก็ตาม ก็ดื่มตั้งแต่มาถึงจนถึงตอนนี้ จะไม่ให้เมาได้ยังไงหล่ะครับ

" ไอ้เคย์มันไม่คิดจะลงมาดื่มกับเพื่อนเลยเหรอวะ! "

ผมถามออกไปขณะที่สายตาจับจ้องที่หญิงสาวคนหนึ่งตลอดเวลา ที่ผมมองเธอไม่ใช่ว่าผมชอบเธอหรอกนะ ที่ผมมองเธอเพราะผมอยากจะรู้ว่าเธอคิดจะทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงได้เข้าไปทำอะไรลับๆล่อในห้องครัว แต่ถ้าจะให้ผมเดามันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ เพราะเธอมันนางมันร้ายที่ชอบทำอะไรร้ายๆอยู่ตลอด และตอนนี้ผมก็คิดว่าพวกเธอกำลังจะทำอะไรบางอย่าง

" มองอะไรของมึง! " ไอ้เบสท์ถามผมด้วยท่าทางอยากเสือก พร้อมกับยื่นแก้วเหล้าให้ผม บางทีผมก็สงสัยว่ามันจะมอมเหล้าผมหรือไงถึงได้ชงมาถี่ขนาดนี้

"ตกลงมองใคร "

" เปล่า! "

ผมรับแก้วเหล้ามาดื่ม ขณะที่สายตายังคงจับจ้องที่ใครบางคนตลอดเวลา ตอนนี้ท่าทางของเธอมีพิรุธสุดๆ

" มึงไม่คิดจะให้เมียดื่มอะไรเลยหรือไง "

เมื่อผมไม่สนใจ ไอ้เบสท์มันก็หันไปถามไอ้เตอร์ที่นั่งดื่มเกือบเท่าผมแล้ว แต่เสือกไม่ให้คนข้างๆแตะต้องอะไรเลยสักแก้ว น่าสงสารเมียมันจริงๆเลย

" ไม่เป็นไร ขอบใจนะ " เมียมันตอบเสียงหวาน เข้ากับรอยยิ้มหวานๆของเธอ บอกตามตรงว่าผมแพ้ผู้หญิงหวานๆอย่างเธอนะ เพราะมันดูน่ารักดี แต่น่าเสียดายที่เธอดันเสร็จไอ้เตอร์ซะก่อน

" เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำส้มมาให้ "

เมื่อเห็นเมียไม่ได้ดื่มอะไร ไอ้เตอร์มันก็ลุกขึ้นไปเอาน้ำส้มให้เมีย ซึ่งเป็นโอกาสดีให้พวกที่ชอบสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวคนอื่นได้้เริ่มแผนการเข้ามาชวนเมียไอ้เตอร์ดื่มทั้งๆที่ปกติไม่เคยพูดดีกับเธอเลยสักครั้ง

" มาเที่ยวทั้งที ก็สนุกกับเพื่อนหน่อย จะเป็นเด็กดีไปถึงไหน ไอ้เตอร์มันไม่ว่าหรอก "

" ใช่ ดื่มสักแก้วก็ยังดี " เพื่อนๆต่างคะยั้นคะยอให้เธอดื่ม

" พวกนายอย่าไปบังคับเธอเลย บังคับยังไงเธอก็ไม่ดื่มหรอก เพราะเธอไม่เคยเห็นพวกนายเป็นเพื่อนอยู่แล้ว " ผู้หญิงในกลุ่มแม่มดพูดกระแนะกระแหนขึ้นมา

" ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ..คือว่า.."

ส่วนเมียไอ้เตอร์ก็ตอบไปด้วยท่าทางหนักใจ เพราะเพื่อนๆต่างจับจ้องไปที่เธอ หึ!! ดูก็รู้ว่าเป็นแผนของพวกเธอ

" ถ้าอย่างนั้นก็ดื่มสักแก้วสิ หรือว่าเธอรังเกียจพวกเรา"

ผู้หญิงในกลุ่มแม่มดรินไวน์ใส่แก้วแล้วยื่นมาตรงหน้าเมียไอ้เตอร์ จนเธอทนต่อแรงกดดันไม่ไหว จึงยื่นมือไปเพื่อจะรับแก้วนั้นมา ตอนนี้พวกแม่มดยิ้มพอใจกันใหญ่

หมับ!!!

แต่ผมคงปล่อยให้เธอดื่มไม่ได้ จึงแย่งแก้วนั้นมา ทำเอาทุกคนเงียบแล้วมองมาที่ผมกันหมดโดยเฉพาะกลุ่มแม่มด

" เธอดื่มก่อนสิ! "

ผมยื่นแก้วเหล้าไปให้หญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ข้างหลังผู้หญิงที่ยื่นแก้วไวน์มา แน่นอนว่าพวกเธอไม่กล้าที่จะรับไปสักคน

" หึ!! แก้วนี้มันมีอะไรถึงไม่กล้าดื่ม "

ผมยกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ และจ้องมองที่กลุ่มหญิงสาวที่ร้ายกาจสมกับฉายาแม่มดปีศาจ ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าของที่เธอใส่ลงไปในแก้วไวน์ เพราะเธอกำลังกลัวกับสิ่งที่เธอใส่ลงไปในนั้น

" งั้นเธอดื่ม! "

ผมลองยื่นแก้วไปตรงหน้าผู้หญิงอีกคนที่น่าจะสมรู้ร่วมคิดกับเรื่องนี้ แต่เธอเอาแต่ส่ายหน้าไม่ยอมดื่มแล้วมองไปยังอายตา

" เธอสินะ! ตัวต้นเหตุ! "

ผมเลื่อนแก้วไวน์มาหยุดตรงหน้าอายตา แต่เธอไม่พูดอะไรออกมา ได้แต่มองผมด้วยสายตาไม่พอใจ คงจะผิดหวังที่แผนไม่สำเร็จสินะ

หลังจากที่โดนจับได้ทุกคนเงียบอยู่อย่างนั้นไม่มีใครกล้าพูดอะไร จนกระทั่งไอ้เตอร์เดินมา

" มีอะไรกัน "

ไอ้เตอร์ถามเสียงเรียบแล้วมองดูแก้วในมือของผม สลับกับพวกผู้หญิงที่ทำหน้าไม่สู้ดี หึ! เกิดกลัวขึ้นมาเลยหล่ะสิ พวกเธอน่าจะรู้ดีว่าไอ้เตอร์มันเป็นคนยังไง ถ้ามันรู้ว่าพวกเธอคิดจะทำอะไรกับเมียมัน พวกเธอได้ลงเรียนใหม่กันหมดแน่ แต่ไม่ใช่มหาลัยนี้! ไม่แน่ธุรกิจของครอบครัวพวกเธออาจจะมีปัญหาตามมาด้วย

" ไม่มีอะไรหรอก พวกเราแค่แกล้งกันขำๆ สนุกกันต่อเถอะ! "

ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ถ้าคนที่ไม่รู้คงจะคิดว่ามันปกติ แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่เห็นเหตุการณ์มาอย่างผม คิดจะทำเลวๆแล้วปล่อยให้มันจบง่ายๆแบบนี้เหรอ ง่ายไปมั๊ยวะ!

" หึ! ไม่มีอะไรงั้นเหรอวะ! ถ้างั้นเธอก็ดื่มสิ!! "

ผมตะคอกเสียงดังแล้วเขายื่นแก้วไปตรงหน้าหญิงสาวที่เจอกันในครัวไม่กี่ชั่วโมงนี้ ซึ่งการกระทำของผมทำให้ทุกคนหันมามองที่หญิงสาวเป็นตาเดียว

" ในแก้วนี้มีอะไร " ไอ้เตอร์ถามเสียงเข้ม แล้วหันไปมองหญิงสาวตรงหน้าผมด้วยสายตาดุดัน

" ไม่มีอะไร "

หมับ!!!

ผู้หญิงที่ผมเจอในห้องครัวแย่งแก้วไวน์จากมือผม ผมลืมบอกไปว่าเธอชื่อทิชา ทันทีที่เธอแย่งแก้วไปเธอก็กรอกไวน์เข้าปากจนหมด

อึก! อึก!

" พอใจแล้วใช่มั๊ย ก็บอกแล้วไงว่ามันไม่มีอะไร "

แล้วเธอก็ถามผมด้วยสายตานิ่งเรียบ ซึ่งผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ คงต้องรอดูอาการของเธอ เพราะผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่าในแก้วจะไม่มีอะไร

หลังจากเธอได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจด้วยการดื่มไวน์จนหมด ทุกคนก็สนุกกันต่อ แต่อยู่ๆไอ้เตอร์จะถามขึ้นมา

" ตกลงเมื่อกี้พวกนั้นคิดจะทำอะไร "

" ทำเรื่องไร้สาระเหมือนที่เคยทำนั่นแหละ " ผมคิดว่ามันน่าจะรู้ความร้ายกาจของว่าที่คู่หมั้นตัวเองดีนะ

" ยังไง "

" มึงไม่ต้องรู้หรอก เดี๋ยวดูจัดการให้เอง "

ผมบอกมันไปก่อนที่จะเดินออกมา เพราะผมเห็นใครบางคนเดินออกจากบ้านพักตรงไปยังชายหาดด้วยท่าทางร้อนรน

..

ตึก! ตึก! ตึก!

" หายไปไหนวะ! "

ผมหยุดยืนที่ริมหาดแล้วมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เจอคนที่ผมตามออกมา ที่ตามหาไม่ใช่เพราะความพิศวาสแต่อย่างใด แค่จะมาดูให้หายสงสัย ว่าเธอใส่อะไรลงไปในแก้วในนั้น

" เฮ้ย!! "

แต่แล้วผมก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น เมื่อยัยนั่นวิ่งลงไปในทะเล ซึ่งเวลานี้คงไม่ใช่เวลาที่จะลงไปว่ายน้ำเล่นแน่ๆ ความดีอันน้อยนิดที่อยู่ในตัวผม ทำให้ผมรีบวิ่งเข้าไปช่วยเธอทันที

หมับ!!

" ทำบ้าอะไรของเธอวะ!! "

ผมตะคอกออกไปแล้วรีบอุ้มร่างเล็กขึ้นมาจากน้ำโดยที่เธอไม่ได้ขัดขืนอะไร เอาแต่มองหน้าผมด้วยสายตาแปลกๆ

ฟุบ!!

ผมปล่อยเธอลงที่พื้นโดยไม่สนใจว่าเธอจะเป็นยังไง ผมยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองเพื่อระงับอารมณ์ที่พลุกพล่าน เพราะตอนนี้ผมรู้สึกหัวเสียสุดๆ

" เรื่องแค่นี้ ถึงกับฆ่าตัวตายเลยเหรอวะ! "

ผมตะคอกออกไปอย่างหัวเสียแล้วมองที่ร่างสั่นเทาด้วยสายตาดุดัน ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงร้ายๆอย่างเธอจะคิดสั้นแบบนี้ ผมรู้สึกผิดนะเว้ยถ้าเธอฆ่าตัวตายจริงๆ

" ฉะ..ฉันไม่ได้ฆ่าตัวตาย "

เธอตอบผมด้วยน้ำเสียงแหบพล่า แล้วมองหน้าผมด้วยสายตายั่วยวน หึ!! ร้ายแล้วยังร่านอีกนะ

" ไม่ได้ฆ่าตัวตาย แล้วลงไปทำบ้าอะไรวะ!! "

ผมถามออกไปเสียงเข้มแล้วแอบสังเกตุท่าทางแปลกๆของเธอไปด้วย ที่เธอตัวสั่นเครือเป็นเพราะเธอหนาวหรือว่ามันเป็นอาการของสิ่งที่เธอใส่ไปในแก้วนั้น

" ฉันร้อน..อึก!! "

ไม่นานเธอก็พูดออกมาด้วยท่าทางสุดทรมาน ปากบอกว่าร้อนแต่ร่างกายกลับสั่นเครือ แล้วยังโอบกอดตัวเองด้วยแขนทั้งสองข้าง อาการแบบนี้มัน...

" อะ!..ภีม...ช่วยฉันหน่อย..ซี๊ดดดด!!!! "

เธออ้อนผมด้วยน้ำเสียงกระเส่าแล้วพยายามคลานมาหาผม ท่าทางเร่าร้อนและเสียงลมหายใจที่รุนแรงกว่าคนปกติแบบนี้ ทำให้ผมรู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นอะไร

" หึ!! ยาปลุกเซ็กส์สินะ! "

ผมยกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจเมื่อรู้สาเหตุของอาการของเธอ ผมควรจะสงสารหรือสมเพชเธอดีนะ ที่โดนยาที่ตัวเองเป็นคนใส่ลงไป