บทที่ 4 คบมาตั้งนานไม่เคยได้กันมาก่อน
“ ไม่ใช่ผู้จัดการแล้วมันเป็นใครแกไปเที่ยวผับกับใครฮึ หือ แล้วกลิ่นนี่มัน แกกินเหล้าด้วยรึ ไอ้บ้าเอ้ย! ” แพรวทำหน้าเบ้ทันทีที่ได้กลิ่นลมหายใจผสมแอลกอฮอล์ของดวงยี่หวา มันทำให้แพรวยิ่งแปลกใจเพราะคนอย่างดวงยี่หวาไม่เคยกินเหล้าไม่เที่ยวกลางคืนขนาดเธอเคยลากไปเที่ยวด้วยกันนางยังขอไปนั่งรอในรถอ้างว่าเหม็นบุหรี่อึดอัดเสียงดังอึกกะทึกไปโน่น แล้วนี่แม่เพื่อนตัวดีลุกขึ้นมาแต่งตัวเซ็กซี่สลัดคราบป้ายี่หวาออกแล้วไปเที่ยวผับกินเหล้าเคล้าผู้ชายเนี่ยนะ!
“ ฉันก็ไม่รู้ว่ะ ว่าเขาเป็นใครรู้แต่ว่าหล่อฉิบหายเลยล่ะ เอวดียิ่งกว่าห้าจีอีกนะแกเอ๊ย หึ หึ ” ดวงยี่หวาบอกเพื่อนพร้อมเสียงหัวเราะในลำคอแกมขมขื่น น้ำตาพาลไหลรื้นคลอเบ้าตา
“ แกเป็นไรยี่หวา บอกฉันมาทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่รู้จักแล้วไปเอากับเขาได้ยังไงฮึ ” แพรวตกใจที่เห็นเพื่อนที่มีนิสัยเรียบร้อยปานไข่ในหิน แต่งตัวมิดชิดขาอ่อนนี่ไม่เคยมีใครได้เห็น ตอนนี้ดวงยี่หวาราวกับเป็นคนละคน ใบหน้าสวยหวานถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางดูสวยเฉี่ยว แว่นตาหนาเตอะที่เธอเคยใส่ถูกเปลี่ยนเป็นคอนแทคเลนส์สีน้ำเงินทำให้ดวงตาดูกลมโตสวยคมไปอีกแบบ ทว่ามันกลับมีน้ำคลอฉ่ำและมีความเจ็บปวดชอกช้ำอยู่เต็มไปหมด
“ ก็ในเมื่อพี่เชนเค้าหาว่าฉันเป็นสาวแก่ทึนทึกหัวโบราณ แล้วทิ้งฉันไปเอากับเด็กฝึกงานจนมันท้อง นี่ไงฉันไม่ใช่สาวแก่ทึนทึกอีกต่อไปแล้วแพรว ฉันเสียตัวแล้วฉันเคยนอนกับผู้ชายแล้วนี่ไง ฮือ ๆ ๆ ” ดวงยี่หวาโผเข้ากอดเพื่อนปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น ทั้งเสียใจที่ถูกหักอก ทั้งเสียใจกับการกระทำของตัวเองที่ทำไปเพื่อประชดชีวิต เมื่อสติกลับคืนมาเธอถึงได้คิดว่าผลของมันมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่มีแต่เสียกับเสีย แถมเสียให้กับใครก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ
“ อะไรนะ นี่พี่เชนกับน้องหมวยเด็กฝึกงานแอบกินกันอย่างนั้นรึ เห็นมั้ยฉันเคยเตือนแกแล้วว่านังเด็กนี่มันไม่ธรรมดา ฉันเคยเห็นมันไปนั่งให้ท่าพี่เชนบนโต๊ะทำงานตอนเอาแฟ้มงานไปส่ง แต่แกก็ไม่เชื่อฉัน ดันใสซื่อไปเชื่อคำแก้ตัวของมันแล้วเป็นไงล่ะทีนี้ ” แพรวบ่น ที่สิ่งที่เธอเคยเตือนเพื่อนไว้ดันเป็นจริงขึ้นมา แต่ก็อดสงสารดวงยี่หวาไม่ได้ เธอกอดร่างเล็กที่สะอื้นจนตัวโยนพลางลูบหลังลูบไหล่ให้เพื่อนอย่างปลอบโยน
“ แล้วแกทำไมไม่บอกฉันจะไปเที่ยวจะประชดอะไรทำไมไปคนเดียว ถ้าไปเจอคนไม่ดีฉุดแกไปลงแขกจะทำยังไงฮึ แค่ผู้ชายเหี้ย ๆ คนเดียวจะไปแคร์มันทำไม แกสวยจะตายดูสิเวลาแกแต่งตัวแบบนี้ฉันยังจำแทบไม่ได้เลย หาเอาใหม่ใหญ่กว่าเดิมเชื่อฉันสิ ”
ดวงยี่หวาหยุดร้องแล้วมองหน้าเพื่อนพลางใช้มือเช็ดน้ำมูกน้ำตา
“ ใหญ่กว่าเดิมอะไรแก ฉันยังไม่เคยมีอะไรกับพี่เชนเลยเพิ่งจะมีกับผู้ชายคนเมื่อคืนนี้เอง ฉันไม่น่าประชดแบบนี้เลยเสียตัวให้ใครก็ไม่รู้แก ฮึก ฮึก ” พูดปนสะอื้น
“ ฮะ! แกคบกับพี่เชนมาตั้งสองปีไม่เคยมีอะไรกันเลยงั้นรึ แล้วที่แกเคยไปค้างที่บ้านเขาบ่อย ๆ ล่ะ ” แพรวถามสีหน้าแปลกใจ
“ ก็ไปค้างที่บ้านพี่เชนฉันก็นอนกับแม่พี่เชนน่ะสิ ฉันอยากจะเก็บความบริสุทธิ์เอาไว้ในคืนแต่งงาน แต่ว่ามันคงไม่มีอีกแล้ว เขาเลือกนังเด็กคนนั้นเพราะเขาพลาดไปมีอะไรกันแล้วมันท้องเขาต้องรับผิดชอบ ฮึก ฮึก ”
แพรวอยากจะเอาหัวโขกกำแพงกับคำพูดของเพื่อนสาวตัวเอง ดวงยี่หวาอายุก็ปาเข้าไปยี่สิบแปดขวบปีไม่ใช่เด็กสาวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะงานการก็มีทำสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ไม่ลำบาก การจะมีอะไรกับแฟนไม่ใช่เรื่องผิดปรกติ แต่ก็นั่นแหละการที่เธอจะมีความคิดหัวโบราณแบบนั้นก็ไม่ผิดเช่นกัน แต่คงไม่ถูกใจนายคเชนทร์เป็นแน่ ถึงได้ไปคว้าเด็กสาวไวไฟมาแทนที่เพื่อนเธอ
“ เอาน่ะผู้ชายที่ไม่รู้จักหักห้ามใจตัวเองแบบนั้นก็ปล่อยมันไปเถอะ ดีที่แกเห็นธาตุแท้มันตอนนี้ถ้าแกแต่งกับมันไปแล้วมันนอกใจแกยิ่งจะเสียใจกว่านี้อีกจริงมั้ย แล้วเรื่องวันไนท์สแตนต์ของแกเนี่ย ถ้าแกไม่บอกก็ไม่มีใครรู้ถูกมั้ย ว่าแต่แกได้ป้องกันรึเปล่าฮึ? ” แพรวใช้ปลายนิ้วปาดเช็ดน้ำตาให้เพื่อนพลางถามอย่างเป็นห่วง
