เขตล่ามรัก พื้นที่ 2 : สัญญาหนี้ 2/2
“นั่นแหละที่กูสงสาร จะตายมั้ยเนี่ย...”
“ไม่หรอก...หรือตายวะ” ตอนนี้พวกเขาได้แต่หันสบตากัน
“สงสารตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วมั้ง แล้วข้อนี้อะไรเนี่ย...เซ็กซ์หนึ่งครั้งลดหนี้สองล้านเยน สมกับเป็นคนเหี้-แบบมึงไอ้ก้า” ลูคัสถึงกับพูดอะไรต่อไม่ถูก
“จะว่าไป เดลอาจจะได้ลองผู้หญิงก็รอบนี้แหละ” กลายเป็นว่าจากสงสาร ลูก้าเริ่มนึกเรื่องสนุกขึ้นมาได้
“แล้วข้อนี้...ถ้าหากทายาทเพียงคนเดียวของอิจิวะหายสาบสูญหรือเสียชีวิต หนี้จำนวนสองร้อยล้านเยน ถือว่าเป็นศูนย์”
“คนอย่างลาเดลจะไม่ยอมสูญเสียผลประโยชน์ แม้แต่บาทเดียวเด็ดขาด มึงคิดว่า...เซ็กซ์ครั้งแรกของไอ้เดลจะเกิดขึ้นมั้ย” ลูก้ายิ้มมุมปาก ในหัวนึกถึงเรื่องสนุกต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น
“ก่อนจะคิดจะเกิดขึ้นมั้ย มึงคิดก่อนเถอะว่าผู้หญิงคนนี้จะมีชีวิตรอดในวันแรกยังไง แล้วหนี้ขนาดนี้มึงจะโดนมันด่าที่กล้าปล่อย แล้วลูกหนี้ก็จะถูกตามตัวทันที เพื่อให้หาเงินมาชดใช้”
“สัญญาก็บอกอยู่นี่ไงว่าถ้าเธอตาย หนี้เท่ากับศูนย์ ไอ้เดลทำอะไรไม่ได้หรอกน่า เหมือนมึงได้เอาคืนมันด้วยกับความกวนส้นตีนตลอดเวลาที่ผ่านมา ล่าสุดมันพึ่งทำให้กูเสียเงินซื้อรถให้เซีย แล้วที่น่าเจ็บใจคือเสียให้มัน” สองสายตาหันมองกัน แล้วสิ่งที่ลูก้าพูดก็ทำให้นึกถึงวีรกรรมของลาเดล
“มึงเพิ่มข้อสัญญาเข้าไปอีก ทายาทของอิจิวะมีสิทธิ์ร้องขอ สิ่งที่ต้องการได้หนึ่งข้อ จะต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับการมีชีวิตของตัวเองเท่านั้น”
“เพิ่มไปทำไมวะ” ลูก้ากำลังไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูคัสสั่ง
“ใส่ไปเถอะน่า แล้วมาดูกันว่าเธอจะเลือกใช้มันยังไง”
หลายวันต่อมา ณ ประเทศญี่ปุ่น
คฤหาสน์ตระกูลมัสชิโม่
“สัญญา...อะไรวะเนี่ย”
นัยน์ตาคมจ้องมองสัญญาในมือ ข้อความและสิ่งที่ถูกกำหนดอยู่ภายในกระดาษปึกใหญ่ มันกำลังทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเพิ่มขึ้นทีล่ะนิด ทั้งจำนวนเงินและข้อตกลง
ลาเดลล้วงมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสายข้ามประเทศ ไปยังบุคคลที่เป็นผู้เขียนสัญญานี้มันขึ้นมา
ตู๊ด! ตู๊ด! ติ้ด!
“ไอ้ก้า” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกแฝดของตนแผ่วเบา
(ฮัลโหล~) แต่เสียงที่ตอบกลับมาดันเป็นซินเซีย
“เซีย ขอคุยกับพี่ก้าหน่อย”
(พี่ก้า พี่เดลจะคุยด้วย...พี่ก้าบอกว่าไม่คุยครับผม ~) ตัวต้นเหตุนั่งอยู่ข้างซินเซียแน่นอน แต่มันเลือกที่จะหนีเขา
“ไอ้เหี้-ก้า”
(พี่ก้าพี่เดลบอกว่าไอ้เหี้-ก้า...พี่เดลพี่ก้าบอกว่า แน่จริงก็บินข้ามทวีปกลับมาสิครับผม ~) ซินเซียเหมือนเป็นสื่อกลางระหว่างพี่ชายทั้งสอง อีกฝ่ายกำลังเล่นสนุก แต่อีกฝ่ายกำลังหงุดหงิดขึ้นเรื่อย ๆ