EP 3 | ล็อคมง
ปัจจุบัน
เบคยืนมองหน้าน้องชายตัวเองอย่างเป็นต่อ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องชายของเขาหลงรักอะไรเด็กสาวตัวแสบเพราะหลังจากวันที่ถูกถีบจนหน้าหงายไบรซ์ก็เริ่มวาดภาพของเคทลงในสมุดวาดรูปของตัวเอง
‘นี่มันตำนานรักถูกถีบหน้าหงายในวันนั้นสู่การวาดรูปคู่บนสมุดในวันนี้ชัดๆ’
แรกๆ เบคก็คิดว่ามันคงเป็นความชอบแบบเด็กๆ แต่เปล่าเลยตลอดเวลาที่ผ่านมาน้องชายของเขาไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหน อย่าว่าแต่ยุ่งเกี่ยวเลยแค่หางตาก็ยังไม่เคยหันไปมองใครจนมาร์ตินที่ไม่รู้อะไรเคยไล่ให้น้องชายเขาไปบวช
“เอาไง จะลองโหลดมาใช้หรือว่าปล่อยให้เคทไปเจอคู่มะ...”
“ถ้าจับเคทแมทช์กับใคร กูจะแฮกระบบแล้วเผาทั้งมึงทั้งแอป”
ไบรซ์หันขวับมาจ้องหน้าพี่ชายตัวเองพลางพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แน่นอนว่าคนพี่ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยสักนิด ในทางกลับกันเขากลับรู้สึกตลกเสียมากกว่าที่น้องชายของเขาคลั่งรักหญิงสาวมากขนาดนี้แต่ไม่เคยแสดงออกอะไรเลย
ไบรซ์ทำเพียงแค่เก็บตัวอยู่ในมุมเงียบ ไม่เคยพูดจาหรือแสดงออกอะไรให้เคทรู้ เบคกับไบรซ์ถูกส่งมาเรียนที่นิวยอร์กตั้งแต่เบคอายุสิบสามและการระบายความคิดถึงทางเดียวของน้องชายเขาคือการวาดรูปหญิงสาวซึ่งไบรซ์เข้าไปส่องไอจีของเธอทุกวัน
แน่นอนว่าความลับนี้มีเพียงเบคคนเดียวเท่านั้นที่รู้
@เบคาเทีย
“ฮ่าๆๆ”
เคทหัวเราะออกมาทันทีเมื่ออ่านข้อความที่คู่สนทนาพิมพ์กลับมา น่าแปลกใจเหมือนกันที่เขาเข้าใจด้วยว่า ‘โบ้’ หมายถึงสุนัขที่ชอบทำหน้าโง่ หน้ามึน
Magic date | bb
c-cat: ก็อวาตาร์ของนายใส่หูหมา
c-cat: ฉันก็เรียกหมาทุกตัวว่าโบ้นั่นแหละ
c-cat: ถ้าไม่อยากให้เรียกโบ้
c-cat: นายก็บอกชื่อสิ
c-cat: จะให้ฉันเรียกว่าอะไร
bb: อยากเรียกโบ้ก็เรียกเถอะ
“เอ้า! เป็นคนแปลกๆ เหมือนกันนะเนี้ย”
คนตัวเล็กบ่นพึมพำเบาๆ ตอนแรกเขาดูเหมือนจะไม่พอใจที่เธอเรียกแบบนั้น แต่จู่ๆ ก็ตามใจให้เธอเรียกเสียอย่างนั้น
บทสนทนาของเธอและเขาเข้ากันได้ดีจนเคทไม่รู้ตัวเลยว่าเวลาล่วงเลยมาจนดึกดื่นแค่ไหนและเธอเองก็เผลอหลับไปทั้งๆ ที่มือยังคงกำโทรศัพท์เอาไว้อยู่เลย
Magic date | bb
bb: หลับหรือเปล่า
bb: ฝันดีเจ้าแมวเหมียว
บทสนทนาของทั้งคู่สนิทสนมขึ้นตามกาลเวลา เคทคุยกับเจ้าโบ้ของเธอจนสนิทใจ เธอรู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดเวลาคุยกับเขา ไม่ต้องวางมาดหรือแกล้งเชิดเป็นคนเฟียสเพื่อรักษาลุคของนางแบบประจำแบรนด์ไทร่า
อีกอย่างเธอเชื่อว่าเขาคุยกับเธอด้วยความจริงใจจริงๆ เพราะเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ไม่มีผลได้ผลเสียกับฐานะ ชื่อเสียง เงินทองของเธอ
จนเริ่มเข้าปีที่สองที่ทั้งคู่คุยกันบทสนทนาจึงเริ่มพัฒนาขึ้นไปตามอายุเช่นกัน บางครั้งก็มีการหยอกล้อในเรื่องใต้สะดือขึ้นมาบ้างซึ่งแน่นอนว่าเจ้าแมวตัวแสบอย่างเธอเป็นคนเริ่มก่อนเจ้าโบ้โกลเด้นอย่างเขา
Magic date | bb
c-cat: เอาไอจีนายมาส่องหน่อยสิ
bb: ไม่บอกคับ หาเอาเอง
bb: 55555555
c-cat: เนี้ยยยย
c-cat: เราอ่ะไม่ใจเลย
bb: เธอยังไม่ยอมให้ฉันเลย
bb: หึหึ
c-cat: เจ้าโบ้!
bb: อะไรเจ้าแมววววว
c-cat: ถ้าฉันเจอนายฉันจะกัดจริงๆ ด้วย
c-cat: กวนประสาท
bb: จะมากัดตรงไหนไม่ทราบ
c-cat: กัด....
c-cat: สติ๊กเกอร์หน้าทะลึ่ง
bb: กัดไรรรรรรรร
c-cat: แขนนน
c-cat: คิดไรอยู่
bb: ฉันยังไม่ได้คิดอะไรเลย
bb: เธออะ ... มา
bb: คิดอะไร 55555
c-cat: 5555555
c-cat: ใครคิดอัลไลลล
bb: เสียงสูงนะเรา
c-cat: พิมไปรู้ได้ไงว่าเสียงสูง
“โอ๊ยย! เลิกนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับโทรศัพท์แล้วเงยหน้าขึ้นมาคุยกับฉันบ้างเถอะค่ะคุณแคทเธอรีน”
เกรซเพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยพลางแบนปากมองบนเมื่อเคทเอาแต่นั่งหัวเราะกับโทรศัพท์จนแทบจะไม่สนใจทั้งเธอทั้งอาหารในจานเลยสักนิด
“แฮะๆ ก็มันตลกอ่ะแก”
เคทรีบกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์วางลงบนโต๊ะแล้วหันมาสนใจเพื่อนสาวพร้อมกับหยิบช้อนส้อมเพื่อเริ่มทานอาหารมื้อเที่ยง
ทั้งคู่นั่งกันอยู่ในโรงอาหารของมหาวิทยาลัยปัจจุบันเคทเรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 ภาควิชาแฟชั่นดีไซน์เพราะเธอชื่นชอบและอยากเดินตามรอยแม่ของตัวเอง
“ยังคุยกับเจ้าหมาน้อยของแกอยู่อีกเหรอ”
“อื้ม ก็คุยอยู่คนเดียวแหละแก”
“แปลกอ่ะ ของฉันแอปส่งคู่แมทช์มาให้ตั้งเยอะ”
หลังจากที่เล่นแอปพลิเคชันนี้ได้สักพักเคทก็แนะนำให้เกรซดาวน์โหลดแอปนี้เพื่อลองเล่นดูบ้าง แต่แปลกที่ของเธอแอปส่งคู่แมทช์มาแค่หนึ่งคนถ้วนตลอดระยะเวลาสองปีในขณะที่เกรซกลับมีคู่แมทซ์เข้ามานับไม่ถ้วน
“ไลฟ์สไตล์ฉันเรื่องมากเกินไปมั่ง ฮ่าๆๆ”
เคทพูดปนขำ เธอไม่ได้คิดมากเรื่องนี้เลยแถมยังดีเสียอีกที่ส่งมาคนเดียวแล้วเธอก็ดันรู้สึกว่าบทสนทนาของเธอและบีบีเข้ากันได้ดีราวกับรู้จักกันมาเป็นสิบปี
“แล้วแกไม่คิดอยากจะเจอตัวจริงของเจ้าหมาน้อยแกบ้างหรือไง”
“ก็อยาก...แต่อีกใจก็กลัว”
มือเรียวที่กำลังตักข้าวเข้าปากหยุดชะงักไปกลางคัน เธอไม่ได้กลัวการเจอหน้าตาของอีกฝ่ายแล้วเขาจะไม่ใช่สเป็กแต่เธอกลัวว่าถ้าเขารู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอ รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวมาเฟียแล้วเขาจะไม่เหมือนเดิมน่ะสิ
“แต่แกอยู่ในโลกจินตนาการแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นะเว้ย”
“ฉันรู้ยังไงวันหนึ่งฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับความจริงเองนั่นแหละ”
เคทตัดบทก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานของตัวเองให้หมดแล้วขึ้นไปเรียนต่อ แม้จะไม่ค่อยมีสมาธิเพราะในสมองเอาแต่คิดวกวนถึงเรื่องที่เพื่อนสนิทพูดหรือเธอจะลองคุยเรื่องนี้กับบีบีแบบจริงจังดูสักครั้ง
ช่วงค่ำหลังจากที่เคทเข้าไปคุยกับเทียร์เรื่องเดินแบบคอลเลคชันใหม่ที่กำลังจะเปิดตัวเสร็จเรียบร้อย เธอก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนแล้วกระโดดขึ้นเตียงเพื่อเตรียมคุยกับเจ้าหมาน้อยของเธอ
ข้อมูลที่เคทมีเกี่ยวกับคู่สนทนานั้นน้อยมากเธอรู้แค่ว่าเขาอายุน้อยกว่าเธอหนึ่งปี ตอนนี้เรียนอยู่ที่ต่างประเทศแต่ก็ไม่รู้ว่าประเทศอะไรถึงเวลาจะต่างกันบ้างแต่เขาก็มักจะหาเวลามาคุยกับเธอเสมอ
นิ้วเรียวกดเสิร์ชเข้าหารูปภาพของอควาเรียมแห่งหนึ่งในเมืองเลออนที่เธออยากไปก่อนจะบันทึกรูปลงในโทรศัพท์และส่งต่อไปยังห้องสนทนาของแอปพลิเคชัน Magic date
Magic date | bb
c-cat: send picture
c-cat: เคยไปที่นี่มั้ย
bb: ไม่เคยอะ
อีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างรวดเร็วราวกับเขาเปิดหน้าแชทของเธอทิ้งไว้ตลอดเวลา เคทอมยิ้มเบาๆ ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไป
Magic date | bb
c-cat: อยากรู้จังว่ามันจะสวยเหมือนในรูปหรือเปล่า
c-cat: ในรูปคือสวยมาก
bb: นี่กำลังชวนทางอ้อมอยู่ป่ะเนี้ย
bb: หึหึ
ใช่! เธอกำลังทำแบบนั้นและเขาก็ดันรู้ทันเธอไปเสียทุกอย่างเลยจริงๆ คนตัวเล็กลุกขึ้นนั่งหลังตรงสูดลมหายใจเข้าราวกับต้องการรวบรวมสติและสมาธิ
Magic date | bb
c-cat: ถ้าบอกว่าใช่
c-cat: จะไปมั้ยล่ะ 5555
นิ้วเรียวรีบกดออกจากห้องสนทนาอย่างรวดเร็วแล้วมารอลุ้นคำตอบที่แจ้งเตือนของแอปพลิเคชันแทน
‘เป็นบ้าอะไรของแกเนี้ยยัยเคท เสียชื่อเคทคนเฟียซหมด’
Magic date | bb
bb: รอกลับเบคาเทีย
bb: ฉันพาไป
“เฮือก!”
ดวงตากลมโตราวกับลูกแมวเบิกกว้างขึ้นทันที มือเรียวยกขึ้นแนบอกด้วยความตกใจ คำตอบที่ได้รับกลับมาจากบีบีแปลว่าเขาเป็นคนเบคาเทียเหมือนเธอแค่กำลังไปเรียนต่อที่เมืองนอก
Magic date | bb
c-cat: นายเป็นคนเบคาเทียเหรอ
bb: ใช่
c-cat: แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่เบคาเทีย
bb: ก็เธอส่งควาเรียมที่เลออนมา
bb: ถ้าไม่ได้อยู่เบคาเทียเธอจะส่งมาทำไม
“จริงด้วย”
เคทพูดกับตัวเองเมื่อจู่ๆ ก็มีความคิดแปลกประหลาดบางอย่างแวบเข้ามาในสมองของเธอ
ถ้าเขาเป็นคนใกล้ตัวแบบที่สนิทกับมาร์ตินและรู้จักกับเธอล่ะ หรือเขาเป็นคนที่มาร์ตินส่งมาแกล้งเธอ แต่ถ้าแกล้งมาร์ตินจะปล่อยเวลามาทำไมตั้งสองปีน่าจะเฉลยเธอไปตั้งนานแล้ว