Chapter 7 | น้องเมา

-ห้องพักธารา-

สาวเทียร์โซเซเข้าห้องน้ำอยู่พักใหญ่ พอได้เอาน้ำออกจากตัวก็เหมือนจะมีสติมากขึ้น...ตามมาด้วยการประมวลเนื้อหาวีรกรรมที่ทำไปเมื่อครู่

ร่างเล็กล้างหน้าล้างตาออกมาหาเจ้าของห้อง

ดวงหน้าสวยมีแววน้ำตาคลอหน่อยๆ ชายหนุ่มมองอย่างไม่แน่ใจว่าเป็นประเภทที่เมาแล้วชอบร้องไห้หรือเปล่า

“เป็นไง ดีขึ้นมั้ย”

“ดี...ฮึก...ค่ะ” เธอสะอื้นนิดๆ จนแยกไม่ออกว่าร้องไห้หรือเมาแล้วออกอาการจะพ่นของที่กินไปออกมา

“สร่างเมายังครับ”

“ค่ะ พอได้เอาน้ำออกจากตัว ก็รู้สึกดีขึ้นเลย…”

น้องเทียร์ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่า เหมือนสำนึกผิด หญิงสาวทำหัวหน้างานตกใจกับน้ำเสียงพูดที่ปนร้องไห้

“ฮือ…หนูขอโทษนะคะ ที่ทำตัวไม่ดี เมาแล้วก็ให้หัวหน้าอุ้มด้วย นี่คือวันสุดท้ายค่ะ หนูจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกแล้ว อย่าไล่หนูออกนะคะ”

“กลัวโดนไล่ออกหรอ”

“ฮือ…อึก…อึก…”

“ผมไม่ไล่ใครออกเพราะเรื่องแค่นี้หรอก มานอนเถอะ”

“ฮือ….ขอโทษอีกทีนะคะ”

คนโตเอื้อมมือฉุดให้หญิงสาวลุกขึ้นมา เขายกยิ้มมุมปาก ท่าขอโทษยังน่ารักเลย

ชายหนุ่มสวมวิญญาณคนดี เป็นเจ้านายสุภาพบุรุษ เขาประคองพาหญิงสาวไปนั่งที่เตียง จับยกขา พาเอนนอนอย่างเรียบร้อย

เทียร์กำผ้าห่มไว้ในมือแน่น ดวงตาฉ่ำน้ำ สะอึกสะอื้น

“นอนเลยครับ”

มือหนาจับลูบผมที่หน้าผาก ปาดให้พ้นไปจากกรอบหน้าเล็กของหญิงสาว ร่างสูงเผลอมองชื่นชมความน่ารักของเธอนานไปหน่อย จนต้องเรียกสติตัวเองให้ละไปเสียที

Devil Thara : เหี้ยเอ๊ยยยย ถ้าไม่สร่างเมานะ ได้แล้ว

Semi Devil Thara : ธารา มึงจะทำแบบนี้ไม่ได้ มึงต้องใจเย็น

Devil Thara : กูใจร้อนนนน กูอยากได้

Semi Devil Thara : มึงอย่าทำไก่ตื่น ท่องไว้ มึงเป็นเจ้านาย มึงต้องดีจนเขายอมมึงเอง

ธาราตีกันเองในหัว....จนกระทั่งหลับไป

-----

TIME 03.00

ชายหนุ่มตื่นขึ้น เพราะได้ยินเสียงคนเปิดปิดตู้เย็น

ป๊อก…ซ่าาาา

ฝากระป๋องเครื่องดื่มเปิด พร้อมเสียงคนดื่มอึกๆ

“เทียร์ หิวน้ำหรอ”

“พี่ธารา…ฉันทำพี่ตื่นหรอ”

หญิงสาวนั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้เย็น ร่างสูงของเพื่อนร่วมห้องนอนแบบไม่เต็มใจจะเป็นเพื่อนเท่าไร ลุกจากเตียงเดินมาหา

มือเล็กกำกระป๋องน้ำเมา แบรนด์คู่แข่งที่โรงแรมแช่ขาย ธารามองก่อนจะเลื่อนตาผ่านไปทางริมฝีปากที่มีหยาดแอลกอฮอล์เคลือบจนแลเห็นเงาน้ำ

“อึดอัดหรือเปล่า หรือเป็นอะไร” เขาถาม

“อ่อ…พี่มีชุดให้ยืมอีกมั้ยคะ…ชุดที่ใส่นอนมันเหม็นกลิ่นควันบุหรี่มากเลย”

ธารารีบก้มดมตัวเอง

“หัวหน้าคงไม่สูบใช่มั้ยคะ…ฉันลืมคิดเรื่องนี้เลย”

“เรื่อง…อะไร”

“แพ้กลิ่นบุหรี่ค่ะ พอได้กลิ่นแล้วน้ำมูกมันจะไหลตลอดเลย”

“ผม…”

สูบ…ไม่สูบ…

ตอบว่าไงดี….

กูสูบ….แต่กูไม่อยากบอก

“นานๆ ทีจะสูบน่ะ เข้าสังคม” คำตอบแบบนี้แหละ…ดูดี

“อือ…เข้าใจค่ะ”

เจ้าของห้องทำทีไปค้นหาเสื้อผ้าให้ใหม่…

มาค่าย 3 วัน 2 คืน ใครจะพกอะไรมาเยอะ

โถ่เอ๊ย…มาได้ไงวะ เสื้อผ้าเพิ่มมาอีกชุดจากที่เตรียมไว้ สงสัยแม่บ้านคงแวะมาเติมให้แน่ๆ ธาราม้วนผ้าเล็กลงกว่าเดิมยัดเข้ามุมไม่ให้เห็น

“ไม่มีเลยอ่ะ เอาเสื้อนี้ละกันนะ ส่วนกางเกงไม่มีแล้วครับ แต่เทียร์ตัวเล็ก นึกซะว่าใส่กระโปรงนอนแล้วกัน”

“โอย….ไม่ได้หรอก…โป๊ตายเลยนะ”

“งั้น…ให้ผมถอดเป็นเพื่อนมั้ยล่ะ”

ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปไม่ช็อกก็คือปีนขึ้นเตียงรอเขาแล้ว

เทียร์จ๋า น้องต้องนอนใส่แค่เสื้อพี่แล้วล่ะ…แค่คิดก็ฟินขึ้นมาเลย เด็กน้อย…พี่จะรอพาน้องขึ้นสวรรค์นะ

เทียร์ที่หน้าตาเหมือนจะเพิ่มความเมาของตัวเองเข้าไปด้วยน้ำในมือมองหัวหน้าจากหัวจรดเท้า

เธอกำลังใช้สมองที่มีสติอยู่น้อย พิจารณาแก้ไขปัญหาว่าควรทำอย่างไร

“งั้นเจ้านายก็ใส่แค่เสื้อกับกางเกงในนอนนะคะ ขอกางเกงให้ฉันยืม ถือเป็นความเมตตาแก่เด็ก สตรี และคนชรา”

“ห๊า…เอ่อ…โอเค๊!”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่แอบดูหรอก”

ฝ่ายหนึ่งยืน ฝ่ายหนึ่งนั่ง ต่างต่อบทสนทนากันไปมา

“แล้วนี่ มานั่งดื่มทำไม” ชายหนุ่มลืมเรื่องที่ถามค้างไว้ เลยยกประเด็นกลับมาใหม่

“กังวล….กลัวโดนไล่ออก”

“ถ้าทำแค่นี้ แล้วโดนไล่ออก เธอรีบย้ายบริษัทเลยนะ แสดงว่าบริษัทนั้นมันห่วยแตก”

“มันไม่ง่ายนะคะ กว่าจะหาบริษัทแบบนี้ได้ แถมได้เงินเดือนเยอะกว่าที่แรกอีกนะคะ”

“เธอจำเป็นต้องใช้เงินสินะ”

“มีใครไม่ใช้ด้วยหรอคะ ไม่มีเงินจะอยู่ยังไง ถึงจะมีพ่อแม่ให้ใช้ แต่เราก็ควรยืนให้ได้ด้วยตัวเราเองสิคะ…จริงมั้ย”

“ฟังดูคุ้นจริงๆ…” ชายหนุ่มยกยิ้ม….เธอพูดเหมือนแม่เขาเลย แล้วเพราะเรื่องนี้ เขาเลยต้องมาเป็นผู้จัดการแผนกเปิดใหม่ แถมถูกสั่งให้เข้าปฐมนิเทศเหมือนพนักงานคนอื่นด้วย

“ไม่ต้องกลัวหรอก ผมสัญญา ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจะเป็นความลับของเราสองคน ไม่เกี่ยวกับเรื่องงาน”

เทียร์นั่งเศร้าทำหน้ามู่ทู่ พอสร่าง….สมองก็จำได้ว่าพูดจาไม่ดีเยอะแยะ รวมถึงเรื่องที่เผลอพูดแทะโลมผู้ชายที่เป็นเจ้านาย ไม่รู้เขาจะจำได้มั้ยว่าเธอสารภาพไปด้วยว่าเรื่องที่ชอบผู้หญิงเป็นเรื่องไม่จริง…

เฮ้อ….มาสำนึกผิดตอนนี้ ก็เกรงว่าจะสายไปแล้วลิลิณญ์ ได้ไปหางานใหม่แน่เลย

เจ้าของห้องนอนแสยะยิ้ม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูเคร่งเครียดเอาจริงเอาจัง...ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเล่นด้วยหน่อยแล้ว

“เทียร์…มีค่าปิดปากให้หน่อยมั้ยล่ะ” เขาพูด

“เอาอะไรอ่ะคะ…เบียร์มั้ย เหลืออีกกระป๋อง”

“อยากได้อะไรที่…เซ็กซี่กว่านั้น”

“ระบำเปลื้องผ้า ไม่ได้นะคะ บอกแล้วว่าไม่อินกับผู้ชายเท่าไร”

“ทำไมไม่อินล่ะ เรื่องชอบผู้หญิงไม่ใช่เรื่องจริงนี่”

ปู๊ดดดด!!!!!

สเปรย์แอลกอฮอล์พ่นแรงจากคนนั่งกอดเข่าข้างตู้เย็นเล็ก ดวงตากลมเบิกกว้าง แหงนหน้ามองอีกฝ่าย

“ได้ยินหรอคะ”

“หูผึ่งเลยแหละ”

“อ่า ขอโทษที่โกหกค่ะ แต่เรื่องไม่ค่อยอินกับผู้ชายเป็นเรื่องจริงนะคะ” ไปไม่เป็นเลย โดนจับได้หมดทุกเรื่อง หัวหน้าจะคิดอย่างไรกับเธอบ้างนะ

“ทำไมครับ เคยมีแฟนที่ทำตัวแย่ๆ มาก่อนหรอ” ชายหนุ่มนั้นรู้สึกบทสนทนานี้มันน่าสนใจ ในหัวคิดแผนแล้ว จะปล่อยให้เธอใช้เรื่องรักสาวด้วยกันเป็นเกราะป้องกันพวกเหลือบไรในบริษัท ส่วนเขาที่รู้ความจริงนั้น ก็แอบเต๊าะเด็กกินไปเรื่อยๆ ฮ่าๆๆๆๆ เสร็จพี่แน่นอนน้องเทียร์จ๋า

“ยิ่งกว่าแฟนอีกค่ะ ช่างเถอะ ไม่อยากพูดถึง พี่อยากได้อะไรล่ะ 1 อย่าง ฉันเลี้ยง ไม่ใช่ลูกน้องกับหัวหน้านะ ในฐานะที่เราเป็นเพื่อนร่วมงานที่เพิ่งรู้จักกัน”

“อืม….ดีครับ เพราะถ้าใช้อำนาจของหัวหน้าก็ดูไม่ดี เดี๋ยวจะทำงานกันยาก” แม้ปากจะพูดแบบนี้ แต่ตอนนี้ในหัวกำลังคิดว่าใครกันนะที่ทำเธอขยาดผู้ชาย...ไอ้คำว่า ยิ่งกว่าแฟน คืออะไร สถานะขั้นกว่าของแฟนหรอ อย่าบอกนะว่าเป็นพวกเด็กเสี่ย

“ช่ายค่ะ เอาเบียร์มั้ย” เธอยังตื๊อถามอยู่

มีคนตกใจกับคำว่า ใช่ค่ะ ที่ดังขึ้นมาพอดีกับห้วงความคิดจินตนาการถึงพฤติกรรมหญิงสาวที่เขาอาจไม่รู้

แต่ธาราก็สะบัดความคิดเหล่านั้นออก เธอดูไม่ใช่แบบนั้นหรอก...ไม่น่าใช่นะ...เขาว่าเขาพอมองออกว่าผู้หญิงคนนี้ ไม่ใช่ประเภทเด็กเสี่ยหรอก เธอดูใจสู้เกินกว่าจะยอมให้ใครมาใช้เรื่องแบบนั้นแลกกับเงิน

.....เออ....หรือถ้าแลกได้ล่ะ....เขาพร้อมจ่ายนะ เมื่อกี้เธอก็กังวลเรื่องถูกไล่ออก อาจจะจำเป็นต้องใช้เงินเยอะ

แต่มันมีอีกมุมที่เขาดูจากการแสดงออกของเธอตลอดสองสามวันมานี้....ต้องหาอะไรมาขับเคลื่อน สร้างแรงบันดาลใจให้

“ผมคออ่อนน่ะ กินแล้วอาจจะมือไม้อยู่ไม่สุขเท่าไร”

“อ่อ…งั้นกินน้ำก๊อกเถอะค่ะ น้ำเปล่าไม่มีเลย”

ร่างสูงเดินมานั่งยองๆ ข้างหน้าหญิงสาว ในมือถือเสื้อยืดใส่นอนที่จะเอามาให้เธอเปลี่ยน ธาราแสยะยิ้มร้ายที่เผยผ่านมุมปากความเป็นลูกคุณหนูของเขา

“เทียร์ดูไม่ใช่คนหัวโบราณ”

“ค่ะ ไม่เลย” เธอตอบทันที เรื่องหัวโบราณ…ต้องยกให้พ่อเธอเลย คร่ำครึที่สุด แม่ก็ตามใจพ่อ เธอเลยต้องหนีจากความน่าเบื่อนั้นมาหาสิ่งท้าทายในชีวิตเอง

“เคย ONE NIGHT STAND มั้ย”

ปุ!!!

กระป๋องเบียร์ร่วงจากมือ กลิ้งไปพร้อมน้ำมีฟองไหลออกมาลงบนพื้นพรม แล้วซึมหายไป

เสียงลมแอร์เป่าเบาๆ กับเสียงลมหายใจ

“…….” หญิงสาวดวงตาโตเบิกกว้างกว่าปกติ

“ไม่เคยสินะ…อายุก็แค่ 22 ท่าทางเหมือนลูกคุณหนูเสียด้วย…โอเค…ถือว่าผมไม่ได้พูดแล้วกัน ผมไม่เอาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มาบีบบังคับน้องเทียร์หรอก”

คนโตเห็นแล้วว่าอีกฝ่ายน่าจะขาดประสบการณ์ สายตาอ่านขาดนั้นยังรู้อีกว่า เธอคนนี้ไม่ชอบที่ตัวเองดูเป็นเด็ก ความจงใจเรียกว่า น้องเทียร์ เพื่อตอกย้ำความเป็นคุณหนู น้องเล็ก เด็กน้อย ให้หญิงสาวผู้ชอบชัยชนะ เป็นนักคว้ารางวัล จะได้มีแพสชั่นขึ้นมา

ปลาใหญ่ทำท่าจะปล่อยปลาเล็ก…ด้วยการวางเบ็ดล่ออีกฝั่งให้ติดกับ

“ถ้า…ถ้าทำแบบนั้น แล้วเราจะทำงานด้วยกันยังไงคะ” เทียร์นึกไม่ออกเลย คนนอนด้วยกัน จะไม่คิดอะไรตอนทำงานใกล้ชิดกันหรอ

“ผมถึงเรียก ONE NIGHT STAND ไง ครั้งเดียวแล้วจบ เหมือนคนแปลกหน้าที่มาเจอกัน เอากัน แล้วจากไป ต่อให้เจอกันอีกครั้ง ก็ต้องทำเป็นว่าไม่รู้จักกัน”

“โห…พี่…” เทียร์เอื้อมมือไปหยิบกระป๋องเบียร์ตั้งขึ้น คนตัวเล็ก ห่อตัวเองจนแทบม้วนกลมเป็นแยมโรลนั่งจุ้มปุ๊ก สมองกำลังคิด…พลางโยกตัวโคลงเคลงไปมา

ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนี่ ผู้ชายยังทำได้เลย แถมวันไนต์กับผู้ที่หล่อขนาดนี้…

แต่ถ้าพ่อกับแม่รู้…หรือ…คนอื่นรู้…

ก็ช่างเขาปะไรสินะ เราเลือกออกมาจากบ้านหลังนั้น เพื่อจะเป็นคนกำหนดชีวิตเอง ไม่มีใครมาเป็นเจ้าของชีวิตเราได้

อ้าว…ถ้าเกิดทำไปแล้ว พี่เขาไม่พอใจขึ้นมา เพราะเราไม่เป็นงาน…เขากลับมาเอาเรื่องอีก ไม่ยุ่งเลยหรอ

แล้วถ้าเขาเป็นพวกบ้า พวกโรคจิต หรือมีรสนิยมตบไปเอาไปทำไงล่ะ น่ากลัวเหมือนกันนะ ฉันไม่ได้ชอบอะไรแบบนั้นนะ

หรือถ้าเกิดเราเก่ง แล้วเขาตามมาขออีกล่ะ จะทำยังไง

แล้วถ้าในออฟฟิศรู้ล่ะ…โดนไล่ออกอยู่ดีมั้ย…

เอ๊ะ! กฎบริษัทนี้ว่าไงนะ

จิ้ม!

จิ้ม!

นิ้วยาวของชายหนุ่ม จุ่มจิ้มลงที่แก้มหญิงสาว เธอเหม่อลอยนานเป็นสิบๆ วินาที

“แมนๆ มั้ยคะ”

คำถามนั้นของเทียร์…ทำชายหนุ่มเลิกคิ้วสูง

“คือว่า…เหมือนฉันจะถือไพ่ต่ำกว่า แต่ว่าเรื่องแบบนี้มันค่อนข้างจะ…”

ฟุ่บ!!!

กางเกงขายาวสำหรับใส่นอนของธาราถูกจับถอดกองที่พื้น ทำเอาคนนั่งกอดเข่าเงยหน้ามองตกใจ

ตกใจ….กับการกระทำอุกอาจ

และตกใจ…กับความคับแน่น

เธอไม่ได้สังเกตว่ามันตุงหรือยาวแค่ไหนเพราะความมืดสลัวในห้องมันช่วยพรางรูปร่างตัวตนความเป็นชายของธาราไว้ แต่มันนูนมากพอที่จะบดบังมุมสายตาที่ควรมองเห็นช่วงหน้าท้องของเจ้านาย หญิงสาวกำลังคิดในใจว่าผู้ชายบ้าจริงๆ แหละ ทำไมชอบถอดโชว์ต่อหน้าคนอื่นกันจัง ถ้าเธอมีจู๋จะทำบ้าง คอยดู!!!

“ถ้าเธอคิดนานขนาดนี้…นอนเถอะสาวน้อย”

หมับ!

“อ๊ะ!!!!” เทียร์ร้องตกใจ

สองแขนแข็งแรงของธาราจับพยุงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้น เขาดันร่างเธอให้เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมส่งเสื้อนอนกับกางเกงขายาวที่เพิ่งใช้เท้าคีบขึ้นมา สะบัดๆ แล้วยัดใส่มือให้

“ผมยกให้ ใส่ให้สบายครับ น้องเทียร์”

มุมปากที่ยกยิ้มเหมือนเยาะเย้ยความอ่อนต่อโลกของเธอ แววตานิ่งทอดมองจนเทียร์ใจเต้นแรง…เขาโกรธใช่มั้ยแบบนั้น

ปัง!

บานประตูปิดลง คนตัวเล็กอกสั่นขวัญแขวน นี่คือ หัวหน้าโกรธเธอเพิ่มอีกเรื่องแล้วใช่มั้ย!?

TIARA’s INSIGHT

แง...เอาไงดีวะ ฮื้อ....

เทียร์ เรามาไกลขนาดนี้ เราต้องสู้เว้ย

เฟี๊ยซ....หรือยอมฟาล์วดีวะ

ถ้าเป็นคุณป้าจะทำยังไงนะ....

ฉันรีบทำธุระจัดการตัวเองให้เสร็จ แล้วออกมานอน

ในหัวก็พยายามจินตนาการถึง ไอดอลของฉันเอง ป้าสะใภ้ เธอเป็นคนที่ดูยังไงก็ไม่แก่ แล้วก็แซ่บสุดๆ จนทุกคนต้องยอมใจ

ถ้าเป็นแม่...ถ้าเป็นป้า...โอ้โห....มันจะยังไงนะ

“พี่ธารา...พี่ธาราคะ”

“หือ”

เหมือนเขาจะหลับแล้วเลย

ร่างสูงของหัวหน้านอนเหยียดยาวเต็มเตียง เขาพลิกตัวมาหา ดีที่ห่มผ้าไว้นะ ไม่อย่างนั้นก็คงต้องมาเจอภาพอุจาดตาอีก...เฮ้อ...

ฉันนั่งลงข้างๆ ตัวเจ้านาย แต่เพราะตัวเล็ก เลยไม่มีผลอะไรต่อฟูกที่นอนสักนิด เป็นเขาเองที่ลุกขึ้นมาแล้ว เตียงยวบลงเลย

“ว่าไง ไปคิดมาแล้วหรอ รีบพูดนะ ง่วงแล้วเนี่ย”

“มีแบบลดสเกลหน่อยมั้ยคะ” ฉันยกมือขึ้นมา ทำท่าเล็กนิดเดียวให้เขา

มือหนาของอีกฝ่ายยกขึ้นมาเหมือนกัน เขาทำมือมาชนกับนิ้วของฉันที่ตั้งอยู่ก่อน แล้วค่อยๆ ถ่างๆ ดันๆ จนรูปมือกว้างขึ้น กลายเป็นหัวใจคนละครึ่งดวงมาประกบกัน

สายตาที่มองมามันชวนให้หัวใจเต้นแรง...นึกถึงวันแรกที่เราเจอกันเลยล่ะ

เทียร์...ใจเย็นๆ อย่าเสียคน

แต่คนตรงหน้ามันโคตรล่อตาล่อใจ...

“ลดแบบไหนครับ จาก One Night เป็น Half Night หรอ”

ฉ่า.....หน้าฉันแดงไปหมดแล้ว

“พี่!” ฉันร้องเลย ทั้งสายตา น้ำเสียงแบบนี้มันขี้โกงนี่นา...

“ก็พี่ไง ไม่ใช่หัวหน้า เลยพูดแบบนี้ เร็วครับเทียร์ ทำคนอื่นอารมณ์ขึ้นลงไปมาไม่ดีนะครับ” ฉันไม่รู้เลยว่าเขาหมายถึงอะไรที่อารมณ์ขึ้นลงไปมา

แต่เพราะเขาดูอารมณ์เสียหรือเปล่านะ ฉันเลยโอนอ่อนลงเฉยเลย

“คือว่า ขอเปลี่ยนจากมีอะไรกัน เป็นแค่จูบได้มั้ยคะ”

“ไม่ดีลครับ”

แล้วเขาก็ฟุบตัวลงนอนไปเลยอ่ะ

แง.......พ่อขา แม่ขา....เจ้านายเขาโกรธหนูแล้ว