10 My Husband เมื่อคุณสามีบอกไม่รัก

10

(พรีเวดดิ้งหวานชื่น?)

****

[Part.Nicha]

"ชุดนี้ก็สวยนะคะ..เหมาะกับคุณณิชา"

"...." ฉันนั่งไขว่ห้างมองชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตา ที่พนักงานถือเดินออกมาโชว์ฉัน

"เอาชุดนี้" ฉันตอบในสีหน้าเรียบนิ่ง จะเลือกชุดที่สวยถูกใจไปทำไม ในเมื่อฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก แถมยังโกรธเกลียดมากอีกต่างหาก

"อะ..เอ่อ..ชุดนี้หรอคะ?" ช่างตัดชุดถามทำสีหน้างงใส่ฉัน เพราะนี่คือชุดแรกที่พนักงานถือมาให้ฉันเลือกไง

"ใช่ค่ะ.." ฉันตอบและพยักหน้ายิ้มมุมปากออกมาให้เธอเพียงนิดๆ

"ณิชา แฮ่กๆ ขอโทษน้าที่มาสายนะ..กว่าจะเอาสามแฝดนอนได้ยากมาก" ดาด้าวิ่งหอบหายใจเหนื่อยเข้ามาในร้านเวดดิ้ง ซึ่งฉันจะไปโกรธอะไรกับเรื่องแค่นี้ล่ะ

"ไม่เป็นไรหรอก แกเลือกชุดสิ" ฉันส่ายหน้าระบายยิ้มออกมาบางๆให้ดาด้า เป็นคุณแม่ลูกสามแล้ว หุ่นยังแซ่บอยู่เลย

"อือๆ..แล้วแกอะเลือกยัง?" ดาด้าพยักหน้าถามฉัน

"เลือกแล้ว..เอาชุดนี้" ฉันชี้ไปที่ชุดแต่งงานเกาะอกที่พนักงานแขวนโชว์ไว้ในหุ่น

"โห้..ชุดแต่งงานแกแซ่บมากอ่าณิชา" ดาด้านางทำตาลุกวาวว่าออกมา ปกติดาด้านางก็สายแต่งตัวแซ่บไง แต่สามีนางค่อนข้างไม่ชอบให้นางแต่งตัวโชว์เนื้อหนัง ก็เลยไม่ค่อยเห็นดาด้าในโหมดเซ็กซี่สักเท่าไหร่

"...." ฉันเองก็ไม่ทันได้สังเกตด้วยสิว่า ชุดมันจะแหวกลึกมาถึงต้นขา แต่ก็ช่างเถอะ ชุดแหวกๆฉันแต่งมาเยอะแล้ว แค่นี้ธรรมดาสำหรับฉันมาก

"แล้วนี่ว่าที่เจ้าบ่าวของแกอะ..ไหนเห็นแกบอกว่าวันนี้ กุนซือเขาก็ต้องมาลองชุดด้วย หรือว่ายังมาไม่ถึง?" ดาด้านางถามขึ้นมา

"มาไม่ถึง หรือแหกโค้งตายไปเลยก็ดี" ฉันว่าพึมพำออกมาเบาๆ ซึ่งดาด้าไม่ได้ยินหรอก เป็นจังหวะที่พนักงานเข้ามาตามไปลองชุดพอดี ตรงนี้จึงเหลือเพียงแค่ฉันนั่งอยู่คนเดียว

"สารวัตรครับ..ผมไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ย" เสียงของรชตว่าและผลักประตูร้านเข้ามา โดยมีคนหน้านิ่งเดินตามเข้ามา

"โอ้ะ..คุณณิชา"

"...." ฉันล่ะใบหน้าจากโทรศัพท์มองตามเสียงห้าวๆ ดวงตาคมมองหน้าฉันนิ่ง เหอะ!! กว่าจะมา นึกว่าแหกโค้งตายไปแล้ว

"เฮ้ย..พวกมึงเข้ามาไม่รอกูเลย" เสียงผู้ชายอีกคนวิ่งเข้ามา ท่าทางและบุคลิกดูหล่อไม่ใช่เล่น แต่ออกแนวดูแล้วเหมือนจะเป็นคนกวนๆเสียมากกว่า

"สวัสดีครับ..ว่าที่เมียไอ้ธีร์ผมชื่อลมนะครับ" นายนี่หันมาทักทายพร้อมกับยิ้มให้ฉัน

นายกุนซือตวัดแววตารำคาญมองคนชื่อลม พลางเอ่ยขึ้นมา "มึงตามมาทำไม?"

"ก็มาตัดชุดเพื่อนเจ้าบ่าวไง" นายลมเองก็ตอบด้วยหน้าตากวนๆกลับไป พร้อมกับหันมายกยิ้มเหมือนโปรยเสน่ห์ใส่ ฉันจึงยกยิ้มให้กลับไป พร้อมกับเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า และสาวเท้าเดินเข้ามาหยุดมองที่คนทั้งสามด้วยรอยยิ้ม

"....." นายกุนซือมองหน้าฉันเรียบนิ่งเหมือนเคย แต่นัยต์ตาสีเทาปนดำคู่นั้น กำลังมองประมาณว่ามาไม้ไหนอีก แต่จะมาไม้ไหน นายนี่ก็ตามฉันไม่ทันหรอก

"หนุ่มๆคะ..ฉันชำนาญเรื่องชุดสูทของผู้ชาย เดี๋ยวฉันช่วยดูให้นะคะ"

"ดีเลยครับ..ผมเองก็เลือกสูทไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่" ลมว่าพลางยกยิ้มเหลือบมองไปทางกุนซือ

"ค่ะ..รับรองว่า ถ้าให้ฉันช่วยเลือกให้ ทุกคนดูเท่ สมาร์ทแน่นอน" ฉันฉีกยิ้มหวานๆให้คนทั้งสอง แต่พอเหลือบมาเห็นใบหน้านิ่งๆของคนอีกคน ฉันก็เป็นอันต้องทำหน้าสะอิดสะเอียนทันที

"...."

ต่อมา..

ฉันยืนมองผู้ชายทั้งสามที่ลองชุดสูทออกมายืนเรียงหน้ากระดานกัน ส่วนยัยดาด้านางได้ชุดถูกใจเป็นที่เรียบร้อย จึงขอตัวกลับก่อน

"เป็นไงครับ..พวกผมดูเท่สมาร์ทหรือยัง?"

"เลยคำว่าเท่กับสมาร์ทมากๆเลยค่ะ" ฉันตอบด้วยรอยยิ้มหวาน แล้วสาวเท้าเข้าไปหานายรชต

"ฉันว่าผู้กองผูกเนคไทสีนี้เข้ามากๆเลยนะคะ" ฉันว่ายิ้มๆพร้อมยื่นมือขึ้นจัดเนคไทให้ตาผู้กองนี่ โดยการกระทำทุกอย่างของฉัน มีสายตาของนายกุนซือคอยมองอยู่นิ่งเรียบ

"จริงหรอครับ?"

"จริงค่ะ..ผู้กองหล่อและเท่มากๆเลยนะคะ" ตอบกลับไปด้วยโทนเสียงหวาน ขยิบตาให้อีตาผู้กองนี่นิดๆ

"หึ..ฮะๆ" อยู่ๆคนชื่อลมก็หัวเราะออกมา ซึ่งฉันก็หันมองงงๆ ก่อนจะยกยิ้มบางๆ สาวเท้าเดินมาหยุดตรงหน้า

"คุณลมเนี่ย..เลือกสูทไม่เก่งจริงๆหรอคะ.." ฉันกล่าวด้วยรอยยิ้ม และช่วยจัดเสื้อสูทให้นายนี่ ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาๆ ดูท่าจะเป็นคนมีแผนอยู่ในหัวมากมายไม่น้อย

"แฮมๆ จัดให้ผมสองคนแล้ว..อย่าลืมว่าที่เจ้าบ่าวนะครับ"

"หึ..ค่ะ" ฉันยกยิ้มมุมปากนิดๆให้นายลม ขยับตัวมาหยุดยืนตรงคนหน้านิ่งมีรังสีของความเย็นชาไม่น้อย

"...."

ฉันไม่เอ่ยพูดอะไรทั้งนั้น นอกจากยื่นมือขึ้นไปจัดห๊กระต่าย พอสบกับดวงตานิ่งเย็นชาเข้ามากๆ มือฉันมันกระตุกหนัก ทำให้ขยับหูกระต่ายขึ้นไปรัดคอให้มันแน่นๆ และแน่นอีก

"...."

ฟรึ่บ!! เจ้าของมือหนาขยับขึ้นมาจับมือฉันใออกจากคอ แล้วบีบมือฉันแน่น โดยดวงตาคู่คมก็สบกับตาฉันดุดัน

"สารวัตรว่า บ่าวสาวคู่นี้เขาแปลกๆไหม" เสียงทุ้มห้าวของรชตกระซิบถามลม

"ก็ดูรักกันจะตาย" ลมเน้นประโยคสุดท้ายหน้ายิ้มๆ ทำไมจะดูไม่ออกว่าสองคนนี้ไม่ได้รักกัน ดูท่าจะรักกันยากเสียด้วย

"อะ..เอ่อ..ขออนุญาตนะคะ..พอดีทางคุณณัทพลกับคุณอิงอรอยากให้ทางเราเก็บภาพเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้เสร็จภายในวันนี้เลยค่ะ"

ปรึบ!! ฉันใช้มืออีกข้าง จิกเล็บแหลมลงหลังมือหนา พร้อมกระตุกมือออกจากการจับกุม

"ก็ดีค่ะ..ถ่ายๆให้จบๆภายในวันนี้เลย" ฉันหันไปกล่าวกับพนักงาน

"งั้นเชิญทั้งคุณณิชากับสารวัตรที่ห้องแต่งหน้านะคะ" พนักงานของทางร้านว่าเสียงสุภาพและเดินนำออกไป

[End.Part.Nicha]

"นี่ว่าที่เมียมึง ยังแต่งตัวไม่เสร็จอีกหรอ?" เสียงทุ้มของลมเอ่ยถามกุนซือที่เดินออกมานั่งรอณิชาได้สักพักใหญ่

"ยัง.." ลมได้รับคำตอบเพียงสั้นๆ

"หึ" มุมปากหนาของลมยกยิ้ม จากที่ลอบสังเกต ณิชาก็ดูไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาแน่นอน แววตาของเธอเวลามองกุนซือมีแต่ความโกรธเกลียดชัดเจนซะขนาดนี้

"เจ้าสาวมาแล้วคร้า" นายตำรวจทั้งสามส่งสายตามองณิชาที่อยู่ในชุดเจ้าสาว ชุดขาวๆตัดกับผิวนวลขาวผ่องแถมยังเห็นเนินอกขาวๆของณิชาอีก พอสังเกตอีกทีชุดกระโปรงดัดแหวกขึ้นไปอีก บางทีก็อยากจะถามเหลือเกิน ตอนเลือกชุดได้มีหัวคิดบ้างไหม มันแทบจะไม่เป็นชุดเจ้าสาวแล้ว

"คุณณิชาสวยมากเลยครับ" รชตโพล่งขึ้นมายิ้มๆพลางมองหน้านิ่งของกุนซือ แทนที่จะยิ้มออกมาบ้าง ได้เมียทั้งคน กับทำหน้าไร้อารมณ์เสียอย่างนั้น

"เป็นเจ้าสาวที่สวยและเซ็กซี่ที่สุดเลยครับ" เสียงทุ้มของลมว่าเสริมขึ้นมา

"ขอบคุณนะคะ..คุณลม" ใบหน้าสวยที่ถูกแต่งเติมในโทนอ่อนหวานระบายยิ้มบางๆออกมาให้

นายตำรวจหนุ่มทั้งสองต่างกล่าวพาชมณิชา ต่างจากอีกหนึ่งคน ที่ไม่กล่าวชมอะไรเธอสักนิด ขอแค่ถ่ายให้มันจบๆ และเสร็จก็พอ สำหรับเขาแค่นี้ก็เสียเวลามากแล้ว

"งั้นเชิญเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว ยืนในฉากตรงนี้เลยนะครับ" ช่างภาพเอ่ยบอกสองบ่าวสาวที่ยืนมองหน้ากันอยู่ในความเงียบ

"ค่ะ.." ณิชาพยักหน้าและเดินเข้าไปในฉาก ตามด้วยคนตัวสูงที่ก้าวเดินตามเข้ามาด้วย

"ท่าแรกนะครับ เบสิกง่ายๆ..เจ้าบ่าวโอบเจ้าสาวกอดเอวทางด้านหลังครับ"

"...." เจ้าของหน้าหล่อมองณิชาที่แอบหันไปเบหน้าหงึกๆเหมือนขยะแขยง เอาเข้าจริงๆเธอก็เผลอแสดงถ้าทีรังเกียจใส่เขาออกมาไม่รู้ตัว

"เจ้าบ่าวครับ..โอบเจ้าสาวเลยครับ" ตากล้องพูดขึ้นมาอีกครั้ง

หมับ!! ลำแขนหนาส้อดเข้ามากอดเอวคลอดทันที

"...!!" ณิชาเม้มปากกัดฟันแน่นด้วยความรังเกียจ แต่ก็ยอมฝืนยิ้มออกมา เมื่อเห็นสายตาหลายคู่มองมาอยู่

"ไม่ทำตัวอ่อยแบบเมื่อกี้ล่ะ?" น้ำเสียงทุ้มกระซิบด้านหลังให้ได้ยินกันสองคน ทีก่อนหน้านี้ ยังทำตัวออเซาะลมกับรชตอยู่เลย

"...."

แซะ!! แซะ!!

"เปลี่ยนท่าครับ..เอาตามที่บ่าวสาวอยากได้เลย" ตากล้องเอ่ย

ลำแขนเรียวจึงคล้องคอหนา ยื่นหน้าด้วยยิ้มยียวนเข้าไปนาบกับใบหน้าหล่อ

"กับคนอย่างนาย..ฉันอ่อยไม่ลงหรอก..จะอ้วก" เสียงเบาๆของณิชาพ่นคำพูดร้ายๆออกมา

"...."

"อยากอ้วกออกมาเลยไหมล่ะ?" กุนซือพยักหน้าถาม เขาไม่เคยหมั่นไส้ผู้หญิงคนไหนได้ขนาดนี้เลย

"...?? ณิชาขมวดคิ้วยุ่ง มองเจ้าของหน้าหล่อที่ทำหน้านิ่งๆ

"แซะ!! แซะ!! "เปลี่ยนท่าครับ" และในจังหวะที่กำลังเปลี่ยนท่า มือหนาดึงใบหน้าสวยเข้าไปบดขยี้จูบแรงๆต่อหน้าต่อตาทุกคนในสตูดิโอเวดดิ้ง

"...!!"

"อื้อ!" ณิชาร้องอู้อี้ เบิกตากลมโตอย่างตกใจ ไม่คิดว่าคนอย่างกุนซือจะทำเช่นนี้

"เยส..โด้..กูเก็บภาพเด็ดก่อน" ลมหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดถ่ายเก็บไว้เช่นกัน

"อื้อ!!" ณิชาพยายามต่อต้านไม่จูบตอบ มือเรียวเลื่อนไปหยิกต้นคอขาวจนได้เลือดซึบๆ อย่าคิดว่าเธอจะไม่สู้กลับนะ

"โห้..ไม่เคยเห็นคู่บ่าวสาวคู่ไหนรักกันจนแทบกลืนกินขนาดนี้เลยคร้าบ" ช่างภาพอีกคนตะโกนแซวขำๆ จนป่านนี้คนทั้งสองยังไม่เลิกจูบกันอีก

"กูว่าอัดวิดีโอเลยดีกว่า" ลมว่า พร้อมนั่งย่อตัวอัดคลิปคนทั้งสองที่ยังจูบกันอย่างดูดดื่ม

*****************************

ช่างเป็นพรีเวดดิ้งที่หวานชื่นจริงๆเลยเนาะ?