09 My Husband เมื่อคุณสามีบอกไม่รัก

09

(วิวาห์ฟ้าแลบกำลังมาถึง)

****

Per.

"ถ้าแกไม่ทำตามที่ฉันสั่ง แม้แต่ตอนฉันตายก็ไม่ต้องมาเผาผีกัน!" ณัทพลว่าเสียงเด็ดขาด มองใบหน้าร้อนผ่าวของลูกสาวก่อนหันหลังเดินออกมาจากห้องอย่างไม่ใยดี

แกร็ก!! พอผลักประตูออกมาก็พบกับคนตัวสูงที่ยืนทำสีหน้าเรียบนิ่งอยู่

คีย์การ์ดห้องถูกยื่นให้ชายตรงหน้า

"...."

"หวังว่าสารวัตรคงรับมือกับณิชาได้" ณัทพลกล่าวเสียงสุขุม ก่อนเดินออกไปจากตรงนี้

"...." ดวงตาคมลอบมองเข้าไปในห้องที่แง้มประตูเป็นช่องเล็กๆ วันนี้เขามีเรื่ิองต้องตกลงกับเธอ

"เจ็บมากไหม?" ภารัณหันมามองณิชาที่ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา

"....."

"ฮึก! ภารัณนายรู้ไหม.." เสียงสะอื้นโพล่งออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่

หมับ!! ภารัณดึงร่างบอบบางมากอดปลอบไว้ อย่างรู้สึกสงสาร คนทั้งสองที่อยู่ในห้องไม่ได้ทันสังเกตเลยว่ามีสายตาคู่คมมองอยู่

"ในชีวิตฉันไม่เคยต้องทะเลาะกับคุณพ่อหนัก หรือแม้แต่ถูกตบ จนมีผู้หญิงคนนี้เข้ามาอะ..ฮึก!" น้ำสีใสไหลออกมาตามด้วยเสียงสะอื้น ทั้งรู้สึกจุกอยู่ในอก น้อยเนื้อต่ำใจผู้เป็นพ่อ

"...." กุนซือได้ยินทุกคำพูดของหญิงสาว เท้ายาวๆที่กำลังจะก้าวเข้าไปในห้องเปลี่ยนเป็นตวัดหันและเดินออกไปอีกทาง วันนี้เธอคงไม่พร้อมอยากคุยหรือเห็นหน้าเขาหรอก

"ฮึก! คอยดูนะภารัณ.." มือเรียวปาดน้ำตาพร้อมหยุดร้องไห้ เหลือเพียงคาบน้ำตาประดับบนใบหน้า

"ฉันจะทำให้ชีวิตยัยอิงอรไม่เป็นสุขเลย" ดวงตาแดงก่ำเปลี่ยนเป็นโกรธเกลียด คอยดูเธอจะทำให้สองน้าหลานไม่ได้เจอกับความสุขอีกเลย

"คิดจะทำอะไรณิชา" ภารัณถามในใบหน้านิ่งเรียบ

"ฉันจะแต่งงานกับนายกุนซือ..นายไปเตรียมตัดชุดหล่อๆมางานแต่งฉันด้วย" ริมฝีปากบางยกยิ้มกริ่ม ทว่าในแววตากับแฝงไปด้วยความร้าย

"เธอเส้นประสาทพลิกหรอไงณิชา!" ภารัณตวาดลั่นห้อง ไม่เข้าใจว่าณิชาต้องการทำอะไรกันแน่ แต่การที่เอาตัวไปแต่งงานกับกุนซือ ยังไงเธอเป็นผู้หญิงก็มีเสียกับเสีย

"คิมหันต์กลับไทยวันไหน?" ณิชาเปลี่ยนเรื่องถามทันที รู้ว่าภารัณกำลังของขึ้น

"อีกสองอาทิตย์มันถึงกลับมาไทย" ใบหน้าหล่อตอบอย่างไม่สบอารมณ์นัก โชคดีที่เขาเป็นแค่เพื่อน ไม่ได้เป็นผัว ไม่นั้นคงปวดขมับตายห่า

ในช่วงเวลาตอนเย็น รถหรูเข้ามาจอดในรั้วบ้าน คนร่างสูงเปิดประตูลงมาก้าวเข้ามาภายในบ้านที่มีผู้เป็นน้านั่งอยู่

"หนูณิชาว่ายังไงบ้างตาธีร์?" อิงอรเอ่ยเข้าเรื่อง ในสีหน้าวิตกอยู่มาก

"ผมยังไม่ได้คุยกับเธอครับน้าอร" เสียงทุ้มตอบออกมา อีกอย่างถ้าเขาเข้าไปในห้องณิชาคงได้ปะทะกับภารัณรอบสองแน่ เลือกหลีกเลี่ยงคงดีที่สุด

"เอ้า ทำไมถึงยังไม่ได้คุยกับหนูณิชาล่ะ" ผู้เป็นน้าตั้งคำถามทันที อีกอย่างณัทพลอยากให้ณิชาได้แต่งงานกับกุนซือให้เร็วที่สุด เพราะห่วงเรื่องชื่อเสียงลูกสาวของตัวเองเป็นที่สุด

"เธอพึ่งทะเลาะกับคุณณัทพล..คงไม่มีอารมณ์คุยกับผมหรอกครับ"

"ตายจริง..น้าอุตส่าห์บอกเขาแท้ๆว่าให้คุยกับหนูณิชาดีๆ" อิงอรส่ายหน้าเอ่ยด้วยเสียงเหนื่อยใจ

"หลังจากนี้..น้าอรเลี่ยงอย่าเจอหน้าเธอเลยจะเป็นการดี" เสียงทุ้มโพล่งออกมา ตอนแรกเขาตัดสินใจจะไม่พูด เพราะณิชาได้เข้าใจไปแล้วว่าอิงอรเป็นคนทำลายครอบครัวเธอ

"เฮ้อ..เรื่องนั้นน้าเข้าใจอยู่..แต่ธีร์สิ..ทนกับหนูณิชาได้ใช่ไหม?"

"....." คำถามของอิงอรทำเจ้าของแววตาคมไหวไปมาเล็กน้อย การใช้ชีวิตคู่ที่เริ่มจากความโกรธเกลียด มันคงจะสวยงามมากเลยสินะ ยิ่งคู่ชีวิตเป็นคนอย่างณิชาแล้วด้วย

คลืด!!ๆๆ เสียงสั่นเรียกเข้าโทรศัพท์ของอิงอร

"สักครู่นะตาธีร์..คุณพลโทรมา" อิงอรว่าพลางหยืบโทรศัพท์มากดรับหน้ายุ่งๆ ซึ่งกุนซือก็พยักหน้านิ่งๆ

"ค่ะ..คุณพล?"

"ว่าไงนะคะ..จริงหรอคะ?" อิงอรว่าพลางมองหน้ากุนซือที่นั่งอยู่ในความเงียบ

"ค่ะๆ.." เมื่อวางสายจากณัทพลเสร็จ จึงโพล่งบอกหลานชาย

"หนูณิชาตอบตกลง..จะแต่งงานกับธีร์แล้ว"

"...." คนอย่างณิชานี่นะจะยอมง่ายขนาดนี้ จากที่ตนสัมผัสณิชามาในหลายๆครั้ง มันทำให้ตนไม่ได้คิดเช่นนั้นหรอก

"หลังจากนี้ธีร์ก็ไม่ตัวคนเดียวแล้ว" อิงอรยกยิ้มหวานให้หลานชาย

"....." มีภรรยาอย่างณิชา ถ้าเลือกได้เขาคงเลือกที่จะตัวคนเดียวคงจะเหมาะและดีกว่า

**********************

ใกล้วิวาห์กันแล้วจ้าาา ไม่รู้ใครจะลงให้ใครก่อนเนาะ? ขอตัดเหลือแค่นี้นะคะ ตอนหน้าก็เข้าเรื่องแล้วเข้มยิ่งกว่านมข้นหวานแน่นอนนน