06 My Husband เมื่อคุณสามีบอกไม่รัก NC20++

06

อุบัติเหตุNC20++

******

10 นาทีก่อน..@ห้องโถงโรงแรม

"แม่หมอ..ไอ้ผู้กองมันเป็นอะไรเนี่ย จะแก้ผ้าอย่างเดียวเลย" เสียงของลมวิ่งหน้าตั้งมาบอกอนิกาที่เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี

"ตอนนี้ผู้กองอยู่ที่ไหน?" อนิกาถามพลางมองหน้าจิ้มลิ้มของน้ำมนต์ที่วิ่งเข้ามาด้วยเหมือนกัน

"ผมจับมันขังไว้แถวห้องสต๊าฟ" ลมเอ่ยอย่างหัวเสีย ตอนนี้ทุกอย่างเสียแผนไปหมดแล้ว ข้างบนก็ไม่รู้ว่ากุนซือจะทำสำเร็จหรือเปล่า

"ไปๆ..รีบไปดูมันก่อน"

"โอ้ย..ร้อน..ปล่อยผมนะ!" เสียงร้องของรชตดังอยู่ในห้อง ใบหน้าหล่อคม รวมถึงตัวเปียกชุ่มเต็มไปด้วยเหงื่อ

"เนี่ยดูสภาพมันสิ..อย่างกับโดนยาเสียสาว" ใบหน้ายุ่งของลมหันมาเอ่ยบอกอนิกาที่ยืนมองรชตด้วยความเงียบ

"น้ำมนต์หยิบยามาจากตรงไหนมา?" ใบหน้าแขกคมสวยตวัดหันมาถามเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้ม นี่! เจอเรื่องบรรลัยของจริงๆแล้ว งานนี้โดนฐานทัพตำหนิแน่นอน โดนยกเก๊กแน่ๆ

"หนูหยิบข้างโหลสีแดงค่ะ" ริมฝีปากเล็กตอบ อย่างเริ่มหน้าซีด หรือเธอจะหยิบมาผิดจริงๆ แต่ที่หยิบมาก็ผงสีฟ้าตามที่อนิกาสั่งหนิ

"อ้อ..ที่แท้ ก็เธอหรอยัยเด็กเฉิ่ม!" ลมชี้ใบหน้าจิ้มลิ้ม เกิดมาคนอย่างเขาไม่เคยหมั่นเขี้ยวผู้หญิงได้มากขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรก

"สรุปหนูหยิบยามาผิดใช่ไหมคะ..แม่หมอ" ใบหน้าเสียหันถามอนิกา

"ใช่" อนิกาตอบสั้นๆแล้วหยิบผงยาจากกระเป๋ากระโปรงออกมา เข้าไปนั่งยองๆ จับรชตอ้าปาก กรอกผงยาลงไปจนหมดห่อ

"น่ะ..หนูขอโทษค่ะ" น้ำมนต์ยกมือไหว้ ด้วยหน้ารู้สึกผิด เธอทำงานเละหมดแล้ว

"มันหน้านัก น่าจับบีบคอ" ลมว่าหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเซ็ง พังหมดแล้วงาน

"แล้วนี่มีใครดื่มน้ำที่ชงไปอีกไหม?" อนิกาหันมาถามน้ำมนต์

"พี่ลมไงคะ..แล้วก็มีพนักงานเสิร์ฟยกไปให้นายไซม่อน" แต่แปลกทำไมลมถึงไม่มีอาการอะไรเลย

"ฉันให้ไอ้ธีร์กับไอ้ผู้กองดื่ม" ลมกล่าวหน้านิ่งเรียบ เมื่อนึกได้ก็โพล่งเสียงตกใจ "เออวะ..ไอ้ธีร์!"

"...!!"

@ห้อง505

"อะ..อือ" ปากเรียวชมพูถูกริมฝีปากหนาเม้มจูบอย่างดูดดื่ม ร่างบอบบางถูกดันแนบชิดติดกำแพงห้อง ณิชาพยายามต่อต้านในตอนแรกเริ่มเคลิ้มด้วยฤทธิ์ยา กลายเป็นว่าตอนนี้เธอต้องการคนตรงหน้ามากที่สุด

หมับ!! กุนซือผลักร่างเล็กลงบนโซฟา มือหนาจัดการถอดเสื้ิอสูทโยนออกไป กระดุมเสื้อเชิ้ตตัวในถูกปลดออกที่ละเม็ด

"ร้อน..ทำไมมันถึงร้อนอย่างนี้" ณิชาเริ่มปลดดึงสายชุดเดรสของตัวเองออกอย่างไม่อายคนตรงหน้า ยาฤทธิ์แรงที่เธอโดนมันไม่สามารถคุมหรือยั้งสติได้เลย เธอทำไม่ได้!

ฟรึ่บ!! กุนซือขึ้นคร่อมร่างร้อนบนโซฟา ดวงตาคมกริบ มองเธอที่อยู่ในสภาพชุดหลุดลุยจนเห็นบาร์ไร้สายหอบหุ้มเต้าอวบใหญ่ มือหนาไล่ลูบผิวเนียนขาวผ่อง

ปรึบ!! บาร์ไร้สายถูกกระชากออก ทำให้เต้าอวบใหญ่เด้งโชว์จุกสีชมพู

จ๊วบ!! เต้าอวบถูกปากหนาครอบดูดดึง เพิ่มอารมณ์เสียวซ่านให้คนใต้ร่างเข้าไปอีก

"อ๊าส์..ร้อน" ณิชาบิดหน้าไปมา แม้จะโดนมือหนาบีบเต้ารุนแรงก็ยังไม่รู้สึกเจ็บ กับรู้สึกว่าร่างกายต้องการมากกว่านั้นเสียอีก

อืม.." ปากหนาล่ะจากเต้าอวบอิ่ม เงยหน้าไปซุกไซ้ซอกคอขาวของณิชาไปมา คนทั้งสองไม่มีการพูดคุยกัน นอกจากกำลังเริ่มกิจกรรมเร่าร้อน ที่หยุดยั้งห้ามร่างกายของตัวเองไม่ได้

"อิือ..อ้าส์" เสียงครางหวานโทนเซ็กซี่ดังขึ้น มือหนาค่อยๆเลื่ิอนลงมาเดียวแพนตี้ลูกไม้สีดำออกจากเรียวขาขาวผ่อง

"....." กุนซือมองกลีบดอกไม้ที่แนบปิดสนิท เขาไม่สามารถเล้าโลมเธอต่อได้อีก ตอนนี้อยากเอาแท่งร้อนแข็งเข้าไปในตัวเธอจะแย่แล้ว

พรึ่บ!! ขาเรียวถูกแยกออกจากกัน กางเกงสีดำถูกปลดลงครึ่งนึง ท่อนร้อนดึงออกมาและเสียบเข้ากลีบร่องที่ปิดสนิทอย่างยากลำบาก

"อ่ะ..เจ็บ" ณิชาดันหน้าท้องแกร่งด้วยหน้าเหยเก แต่ก็ยอมทน เม้มปากแน่นยอมให้คนตัวโตได้ใส่ดันเข้ามาอย่างยากลำบาก

"ทำไมเข้าของเธอไม่ได้" เสียงแหบพร่าเอ่ย เขาไม่ล่ะความพยายามง่ายๆ ท่อนเอ็นร้อนที่จ่อเข้าได้แค่หัวถูกดึงออก และเสียบเข้าไปใหม่ด้วยความแรง

สวบบบบบ ปึก!!!

"ฮึก!! กรี๊ดดดด!" ณิชากรีดร้องสุดเสียงด้วยความจุกเสียดและเจ็บตรงส่วนนั้นรู้หน่วงจุกเสียดไปหมดแต่เมื่อคนบนตัวเริ่มขยับเข้าออกมันก็เริ่มบรรเทาความเจ็บลง

"อ้าส์..เธอไม่เคยผ่านใครมา" กุนซือพึมพำเสียงแผ่วเบา มองร่างที่ตัวสั่นคลอนจากแรงกระแทกของตนเองด้วยสายตาต้องการ

ปึก!!!ๆๆๆๆ ปึก!!

"อ๊ะๆ อ๊าส์.."

ปึก!!!ๆๆๆๆ ปึก!!

แรงกระแทกจากการร่วมรักบนโซฟาของคนทั้งคู่ดังไปทั่วทิศห้องของโรงแรมหรู สองร่างเสพสมกันอย่างเร่าร้อน โดยไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขัดขืนต่างต้องการปลดปล่อยอารมณ์จากยาฤทธิ์แรงกันทั้งคู่

ปึก!!ๆๆ ปึก!!

"อ๊ะ..อ๊า..อือ"

"อ้าส์.."

ครึ่งชั่วโมงต่อมา..

หลังจากเสร็จสมไปสองรอบมือเรียวคล้องลำคอหนาร่างคนตัวสูงที่กำลังขยับขึ้นลง กระแทกความเป็นชายอัดสวนเข้ามาในช่องคับแน่นอีกครั้ง

ตั่บ!! ตั่บ!!

"โอ๊ะ..อ๊า" เสียงครางร้องออกมาตามอารมณ์ ดวงตากลมโตเบิกมองหน้าหล่อเหลาด้วยความเสียว แม้เขาและเธอจะปลดปล่อยถึงสองรอบ แต่ก็ยังไม่มีท่าที่ว่าร่างกายจะหายร้อนง่ายๆ

"อ้าส์.." กุนซือเปล่งเสียงพร่าในลำคอ ก้มลงดูดจุกชมพู ในขณะสวนความยาวด้ามร้อนเข้าออกในร่องสวาทไปด้วย

"อ๊ะๆ แรงกว่านี้ได้ไหม" ณิชาแสดงความต้องการของตัวเองออกมา โดยคนบนตัวตัวก็กระทำตามที่เธอสั่งเขากระแทกเธอแรงๆตามความต้องการ จนได้ยินเสียงน้ำในช่องทางรักอันน่าเกลียด

ปึก!!! ปึก!! ปึก!!

"อ้าส์..ร่างกายฉันเป็นอะไร ทำไมถึงต้องการแต่ตัวเธอ" เสียงพร่าพูดพลางมองคนใต้ร่างขยับสะโพกเข้าออกด้วยความเร็ว

01.00น

ฟรึ่บ!! ณิชาค่อยๆดันตัวลุกนั่ง หลักจากกุนซือหยุดกระทำต่อร่างกายเธอไปได้ไม่นาน ผ้าขนหนูที่วางอยู่ตรงข้างหัวเตียงถูกมือเรียวหยิบมาพันร่างโป๊เปลือยของตัวเอง

"...." ตากลมโตมองภาพชายหนุ่มที่นอนคว่ำหน้าอยู่ข้างๆ ด้วยแววตารังเกียจ ริมฝีปากบางเม้มแน่น เดินพาร่างที่ตรงน้องสาวบอบซ้ำของตัวเอง ผลักประตูเข้ามาในห้องน้พ กลายเป็นว่าตอนนี้สติของเธอเริ่มกลับมาแล้ว รู้ว่าเธอเกินเลยไปกับกุนซือแค่ไหน

มือเรียวเปิดน้ำจากก๊อก รีบล้างหน้าทันที เธอมั่นใจว่า ในเครื่องดื่มแก้วนั้น ต้องถูกหยอดยาชนิดแรงแน่นอน และเธอดันซวยที่ไปดื่มมัน!

ปั่ง!! กุนซือผลักประตูเข้ามา ใบหน้าหล่อเหลายังดูแดง เดินหอบหายใจอันร้อนรุ่มมากอดรัดตัวหญิงสาวจากทางด้านหลัง

"นี่..ปล่อยฉันนะ..ออกไป" ณิชาไล่ พยายามดีดดิ้นเอาตัวรอดจากคนตัวโตที่ยังโดนฤทธิ์ยาอยู่

"ฉัน..ยังไม่หายดี" เสียงหอบแหบพร่าเอ่ย ร่างอรชรถูกผลักนาบตัวลงกับอ่างล้างหน้า ผ้าขนหนูที่พันร่างถูกโยนออกไปอย่างไม่ใยดี

"กุนซือปล่อยฉัน!" เสียงสั่นเครือพยายามร้องห้าม เมื่อได้สติกลับมาครบถ้วนก็ไม่อยากทำเช่นนี้กับเขา ตอนนี้มันไม่ต่างอะไรจากการโดนเขาถูกขืนใจเลย

สวบ!!! ปึก!!! ท่อนเอ็นร้อนที่ตั้งแข็ง ถูกอัดกระแทกผ่านช่องทางรักสวนหลังจนมิดด้ามยาว

"อ้าส์ โคตรแน่น" เสียงทุ้มแหบพร่าสบถ พร้อมเริ่มกระแทกกระทันร่างอรชรต่อในจังหวะเริ่มหนักหน่วงอีกครั้ง

"ฮึก..ปล่อยฉัน..ฮือ!" เสียงร้องไห้ดังพร้อมกับเสียงกระแทกอันน่าเกลียดที่ดังไปทั่วในห้องน้ำ

ตั่บ!! ปึก!!ๆๆๆ

"ฮึก!! ปล่อย!" ณิชาพยายามร้องดิ้นต่อต้านอย่างยากลำบาก ใช่ เธอต้องร่วมรักกับเขาอีกรอบ และไม่รู้เลยว่าเขาจะหยุดลงตอนไหน

*******************

พี่กุนซือกินดุซะ สงสารณิชาในภายภาคหน้ารอเลย?