บทที่ 1 จุดเริ่มต้น

Talk : หมอพีท

"เฮ้อ…" ผมพรูลมหายใจออกด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้ทั้งวันเพิ่งจะได้หย่อนตูดนั่งเก้าอี้เนี่ย คนไข้เยอะ หมอก็ลาพักร้อนกันเยอะ เหลือผมกับรุ่นน้องคนหนึ่งที่ตรากตรำทำงานกันจนหน้าดำหน้าแดง และเป็นเหตุที่ผมยังไม่มีแฟน โสดและซิงล่ะครับ

"รุ่นพี่ เย็นนี้ไปดื่มหน่อยไหม ไหน ๆ เราก็ลงเวรพร้อมกันแล้ว" ไอ้เบญรุ่นน้องเดินเข้ามาชวนผมไปดื่มเย็นนี้ ใจหนึ่งก็อยากไปอีกใจหนึ่งก็อยากพักผ่อน ผมขึ้นเวรดึกมาหลายวัน ไม่ได้นอนเต็มที่จนแม่ทักว่าเป็นหมีแพนด้าแล้ว

"ตอนไหนวะ" ผมถามมันอย่างเหนื่อย ๆ

"สองทุ่ม กำลังดี"

"เออ เดี๋ยวทักบอกแล้วกัน ตอนนี้ขอกลับไปงีบก่อน ไม่ไหว"

"เออ เหมือนกันแหละพี่ เจอกันนะ" ผมกับมันแยกย้ายกันไปพักผ่อนที่แฟลตแพทย์ในโรงพยาบาล ผมเอาไว้ใช้พักผ่อนเวลาขึ้นเวรดึก แต่ส่วนมากก็กลับไปนอนคอนโด อยู่แฟลตโคตรจะเหงาแม้บางครั้งไอ้เบญมันไปนอนเล่นเกมเป็นเพื่อนบ้างก็เถอะ

พอมาถึงห้องก็เดินตรงไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียงทันที ตาผมแทบจะลืมไม่ขึ้นแล้วตอนนี้ ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว ก่อนจะนอนผมจึงทักไปบอกไอ้เบญว่าจะไปดื่มกับมัน จากนั้นก็หลับไปเลย

19:40 น.

ผมขับรถมาถึงคลับที่นัดกันไว้กับรุ่นน้อง สถานบันเทิงที่ไม่ได้ย่างกรายมานานเกือบสองเดือนเต็ม แค่เห็นแสงสีเสียงผมก็รู้สึกผ่อนคลายแล้ว

"ไปเถอะพี่ เปรี้ยวปากอยากดื่มแล้วเนี่ย"

"อืม" ผมเดินเข้ามาด้านในคลับ นี่สิสวรรค์ แค่เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มจัดโดยดีเจสาวสวย ผมก็รู้สึกผ่อนคลายแล้ว ไอ้เบญมันเดินมาสะกิดไหล่ผมแล้วบุ้ยปากไปที่ชั้นสองซึ่งเป็นโซนวีไอพี ผมพยักหน้ารับ จังหวะที่จะเดินขึ้นไปชั้นสองก็มีสาว ๆ ส่งสายตายั่วยวนมาให้ แต่ผมได้ใส่ใจมากนัก จุดประสงค์ที่มาคลับก็เพราะอยากดื่มและผ่อนคลายความเครียดสะสมมาหลายวันติด อยู่กับงานกับคนไข้และความกดดันจากญาติคนไข้ บอกเลยว่าเป็นสิ่งที่เจ้าหน้าที่เหนื่อยหน่ายใจกันมาก ๆ หมอที่เป็นรุ่นน้องจบใหม่บางคนก็ร้องไห้มาปรึกษาผมว่าเจอคนไข้ด่าบ้าง ญาติคนไข้ไม่เข้าใจบ้าง เรื่องแบบนี้ผมเจอมาเยอะก็จริงแต่ไม่เคยจะชินสักครั้ง

"พี่ดื่มไรอะ เดี๋ยวผมจัดการให้ อ๋อ!!! ลืมบอกไปเลย" ไอ้เบญร้องอ๋อซะยาว แถมยังยังดีดนิ้วและยิ้มกรุ้มกริ่ม "วันนี้ผมมีเพื่อนมาด้วยนะ พี่ไม่ว่าอะไรใช่ไหม" มาขนาดนี้แล้วกูคงจะว่าอะไรมั้ง มึงไม่บอกตอนที่เขาเดินมานั่งแดกเหล้าด้วยเลยล่ะ

"ไม่เป็นไร" ผมพยักหน้าให้มันแล้วหยิบขนมขึ้นมาใส่ปาก ตาก็กวาดมองไปรอบ ๆ จนสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่ง สวย… หุ่นดี หน้าอกโคตรใหญ่ เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ชายจะต้องมองอะไรที่สวย ๆ งาม ๆ ผมยิ้มให้เธอเล็กน้อยแล้วหันมามองไอ้เบญที่ยื่นแก้วเหล้ามาให้ "อืม! ชงเข้มขนาดนี้ไม่ให้พี่กินเหล้าเพียว ๆ เลยวะ" ผมเบ้หน้า เพราะไอ้เบญชงเหล้าเข้มมาก

"แฮร่! เอาน่าพี่ ดื่มไปเถอะ วันนี้ปล่อยผีครับผม"

"อืม" ผมตอบกลับมันด้วยความรำคาญ จะว่าไปรสชาติของเหล้าก็ยังเป็นอะไรที่ผมไม่ค่อยชอบ แต่เสือกอยากดื่มเนี่ยสิปัญหา แฟรงค์มันเคยบอกให้ผมหัดดื่มบ่อย ๆ แล้วไปดวลเหล้ากับมัน แต่ขอโทษที่ผมมันคออ่อน กินไม่กี่แก้วก็เมาแล้ว วันนี้ผมตั้งใจว่าจะไม่เมามาก

"ชนแก้วหน่อยครับพี่" เบญยื่นแก้วมาชนกับผมแล้วเราก็ดื่มพร้อมกัน

"แก้วต่อไปไม่เอาเข้มแบบนี้นะ ไม่ไหวขอเบา ๆ ก่อนเดี๋ยวน็อกเอา"

"โอเคครับพี่"

ผมโยกตัวไปมาเบา ๆ กับเสียงเพลง พยายามมองข้ามผู้หญิงโต๊ะข้างกันที่ส่งสายตาทอดสะพานมาไม่หยุด แต่ไอ้เบญมันก็สะกิดให้หันไปมองอยู่เรื่อยจนผมเริ่มรำคาญ แต่จู่ ๆ เบญก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งเดินขึ้นมา ผมหันไปมองตามน้อง

"นี่พี่พีทครับ"

"สวัสดีครับ" ผมยิ้มทักทายผู้หญิงที่น้องพามาแนะนำ

"พี่พีท นี่พี่กราฟครับ" ฮึ! อะไรวะ ผู้หญิงอะไรชื่อกราฟ ชื่อแปลกแฮะ ผมยิ้มให้เธอซึ่งเธอก็ยิ้มตอบเหมือนกัน ผมมองแผ่นหลังบอบบางนั้นแล้วละสายตาไปมองทางอื่น

"พี่ผมโสดนะครับผม…"

ไอ้เบญมันแนะนำผมให้เธอรู้จัก เธอยิ้มให้ผมเล็กน้อย ก่อนที่ไอ้เบญจะพูดต่อ

"พี่กราฟก็โสดนะครับรุ่นพี่ โสด สวย แซ่บ ครบรสเลยครับ"

"ครับ…" ผมกัดฟันตอบกลับมันแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบแก้เขิน สายตาผู้หญิงคนนี้ทำหัวใจผมเต้นแรงมาก ไม่น่าเชื่อว่าผมจะมีความรู้สึกแปลก ๆ กับเธอ "ดื่มผสมอะไรดีครับ เดี๋ยวผมชงให้" พอเบญเลิกสนใจผมกับกราฟ ผมเลยอาสาชงเหล้าให้เธอเอง

"กราฟชอบผสมโซดาค่ะ"

"ได้ครับ" เมื่อเธอบอกมาแบบนั้นแล้วผมจึงชงเหล้าให้ แต่ไม่เข้มเหมือนเบญชงให้ผมในตอนแรกแน่นอน ถ้าชงแบบนั้นรับรองได้ว่าไม่ถึงสามแก้วก็น็อกแล้ว เมื่อชงเสร็จผมก็หยิบทิชชูมารองแก้วแล้วยื่นไปให้เธอ มือเราสัมผัสกันทำให้ผมกับกราฟเงยหน้าสบตากันแบบไม่ตั้งใจ

"ขอบคุณค่ะ"

"ครับ" ผมยิ้มให้กราฟเล็กน้อยก่อนจะเหลียวไปมองไอ้เบญที่มันลุกออกไปทักทายสาว ๆ อีกโต๊ะ ดูเหมือนว่าผมกับกราฟเราจะใจตรงกันที่รีบส่ายหน้าอย่างระอาใจกับไอ้เบญ "คุณกราฟชอบมาเที่ยวแบบนี้เหรอครับ"

"เปล่าหรอกค่ะ เบญมันลากมา เลยจำใจต้องมาน่ะ" นั่นไง ผมว่าแล้วเชียว "แล้วหมอพีทชอบมาเที่ยวเหรอคะ" เธอถามผมเสียงหวาน ไม่รู้สิ ผมว่าเธอมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามมาก

"ปกติไม่ค่อยมาหรอกครับ เพราะทำงาน นี่ก็ถูกลากมาเหมือนกัน ก็เลยว่ามาปลดปล่อยหน่อย"

"ค่ะ เห็นเบญว่าเป็นหมอไม่ค่อยมีเวลาว่าง คงจะจริง"

"ก็นิดหน่อยครับ" นิดหน่อยของผมเท่าไม่จริง เวลาจะกินข้าวแทบไม่มี ยิ่งช่วงเทศกาลนะ. ผมกับหมอคนอื่น ๆ ต้องสลับกันไปนั่งพักดมยาดมเลยล่ะ

"หล่อ ๆ แบบนี้คงมีแฟนแล้วใช่ไหมคะ"

"แฟน? ฮึ… ไม่มีเลยครับ" ไม่มีและยังซิง ถ้าจะบอกไปแบบนี้กราฟคงไม่เชื่อ แต่ผมก็ยังงงอยู่ดี ผู้หญิงอะไรชื่อกราฟ แถมเธอยังดูก๋ากั่นมาก ๆ อีกมุมหนึ่งก็ดูเป็นคนเรียบร้อย อีกมุมหนึ่งก็ดูเป็นคนดื้อรั้น ผู้หญิงคนนี้มีอะไรน่าค้นหาจริง ๆ "แล้วคุณกราฟ มีแฟนหรือยังครับ" ผมถามเธอพลางจิบเหล้าในแก้วที่ไอ้เบญชงเข้มให้มันรีบหมดไป

"ยังค่ะ คนคุยก็มีบ้างแต่ยังไม่ถูกใจ ว่าจะหาแฟนเป็นหมอ… คงดีนะคะ"

ผมยกยิ้มเล็กน้อย พูดมาแบบนี้ก็ต้องเป็นผมแล้วล่ะ แต่เราสองคนเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมงเลย เธอกล้าพูดออกมาแบบนี้คงไม่ใช่ผู้หญิงขี้อายอย่างที่ผมคิดไว้แล้วล่ะ

"ผมทำงานอยู่โรงพยาบาลนี้นะครับ เผื่อคุณกราฟป่วยหรือ… มีอะไรอยากปรึกษาก็ไปหาผมได้ที่นี่" ว่าแล้วก็ฝากนามบัตรไปเลยแล้วกัน เนียนให้เบอร์ก่อน

"อ๋อ ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้กราฟนอนไม่ค่อยหลับอยู่เหมือนกัน ยังไงกราฟจะเข้าไปปรึกษาหมอนะคะ หมอพีท…" แววตาที่เธอส่งมามันทำให้ผมคิดไปไกลยันดาวอังคารเลยล่ะตอนนี้ จะยั่วก็ไม่ขนาดนั้น จะสื่อว่าเธอก็สนใจผมก็ไม่เชิง เดาใจยากจริงผู้หญิงคนนี้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นคือความซุกซนที่ฉายชัด

เรานั่งดื่มกันไปสักพักไอ้เบญก็เดินเข้ามาพร้อมกับสาวสวยท่านหนึ่ง เธอนั่งลงบนหน้าตักเบญและหันมายิ้มให้ผมกับกราฟ

"ถ้าพี่จะกลับก่อนก็ได้นะครับ ผมขอดื่มต่ออีกนิดหน่อย"

"เออ แล้วจะบอก" ผมพยักหน้าให้มัน อันที่จริงยังไม่อยากกลับหรอก เพราะมีสิ่งน่าสนใจอยู่ตรงหน้าหนิ "เติมหน่อยไหมครับ" ผมถามกราฟที่นั่งควงแก้วเปล่าอยู่ครู่หนึ่งแล้ว เธอส่งแก้วมาให้ผม

"กราฟขอเหล้าเข้ม ๆ หน่อยนะคะ"

"เจ๊กูเอาว่ะ ระวังเมาหัวทิ่มนะครับคนสวย" เบญแซวรุ่นพี่มันอย่างขบขันแล้วมันก็เดินออกไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ปล่อยให้ผมกับกราฟนั่งมองหน้ากันตามเคย ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามันอีก

ผมเกาหัวเบา ๆ จู่ ๆ ก็รู้สึกเคอะเขินเธอเอาเสียดื้อ ๆ บ้าบอมาก เอาจริง ๆ ผมเป็นหมอก็เจอคนหน้าตาดีแบบนี้บ่อยครั้งนะ บางคนส่งตาหวานให้ด้วยแต่จรรยาบรรณหมออะนะ เวลาทำงานผมไม่ค่อยสนใจหรอกแต่นอกเวลางานก็มียิ้มให้บ้าง

"เอ่อ…"

"คะ? หมอพีทมีอะไรหรือเปล่าคะ"

"อ๋อ เปล่าครับ ผมแค่จะถามว่าคุณกราฟทำงานอยู่ที่ไหน ไม่เป็นการเสียมารยาทไปใช่ไหม" เอาจริง ๆ ก็เสียนั่นแหละ แต่ดันอยากหาเรื่องคุยนี่สิปัญหา เอาคำถามเบสิกไปแล้วกัน ทำงานที่ไหน บ้านอยู่ไหน ส่วนไอ้คำถามว่ามีแฟนยังก็คือไม่ได้ถามเธอก็บอกเองแล้วว่าโสด

"กราฟทำงานเป็นฟรีแลนซ์ค่ะ"

"อ๋อ… ครับผม"

"หมอสนใจมาทำฟรีแลนซ์ด้วยกันไหมคะ" เธอถามผมแล้วอมยิ้มเขิน ไม่รู้ว่าแก้มคุณเธอแดงเพราะเขินผมหรือเพราะเหล้า แต่น่ารักชะมัด

"แค่เป็นหมอก็ไม่มีเวลากินข้าวแล้วครับ แต่ถ้ามีเวลา… ก็ทำได้"

"อยากร่วมงานกับคุณหมอสักครั้งจังเลยค่ะ"

"ยินดีมากครับ… คุณกราฟ"