บท
ตั้งค่า

MY KiNG_3 : เจ็บไหมละครับ

“อื้มมม~” ปวดตัวเป็นบ้าเลย สภาพหน้าฉันคงเยินเหมือนถูกฟาดด้วยไม้หน้าสามซ้ำๆแน่ๆ ฉันดื่มหนักมากหลังจากวันนั้น ไม่เถียงหรอกนะว่าเหตุการณ์ในวันนั้นที่ฉันเห็นคิงส์กับผู้หญิงชุดแดงมันทำให้ฉันตกตะกอนอะไรในหัวไปบ้าง ฉันสามารถดึงเรื่องที่เจอในตอนนั้นมารวมกับเรื่องราวที่ฝังใจ จนกล้าพูดว่าตัวฉันมีปมที่ไม่สามารถคลายมันด้วยตัวเองได้.. จะให้ฉันคลายมันด้วยตัวเองได้ยังไง ก็คนที่สร้างปมให้ฉัน.. คือทุกคนบนโลกนี้ต่างหาก.. ทั้งฉัน ทั้งแม่.. ล้วนแต่เป็นเหยื่อ

ติ๊งดิ๊งง~ เสียงกดออดหน้าห้องดังขึ้น มันดึงอารมณ์ฉันให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน

ร่างบางในชุดนอนสายเดี่ยวผ้ามันพริ้วลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะเดินไปที่ประตูพร้อมกับเปิดมันอย่างลืมตัว

แกร๊ก~

“คะ?”

“…..” ปรากฎร่างของคนตัวสูง คิงส์ยืนนิ่งพร้อมกับมองที่เรือนร่างของน้ำปั่นโดยที่ไม่พูดอะไร จนเธอรู้สึกตัวเมื่อก้มมองตามสายตาของคิงส์

“แป๊บนะ!!”

ปึง! ประตูบานเดิมถูกปิดใส่หน้าเจ้าของคอนโดอย่างดัง คิงส์เองก็ตกใจกับภาพที่เห็นเมื่อสักครู่จนลอบถอนหายใจแล้วเม้มปาก

“พลาดจนได้!” ฉันรีบเข้ามาหาชุดที่สามารถทำให้ร่างกายฉันมิดชิดกว่าตอนนี้ ลืมคิดไปซะสนิทว่าคิงส์จะมาตอนไหนก็ได้ เพราะที่นี่คือคอนโดของคิงส์ คิงส์เป็นเจ้าของคอนโดบิ๊กเบิ้มนี่ ฉันซื้อห้องที่นี่เพราะได้อยู่ใกล้กับคิงส์นั่นแหละ พูดให้ถูกก็เหนือเองก็ซื้อห้องที่คอนโดของคิงส์เหมือนกัน แต่แค่อยู่กันคนละชั้นแค่นั้นเอง จะเห็นอะไรไปบ้างนะ เมื่อกี้… และฉันคงยืนคิดกับตัวเองอยู่นาน เสียงกดออดเลยดังขึ้นอีกครั้ง

ติ๊งดิ๊งง~…

แกร๊ก~

“..มะ มีอะไรเหรอ?”

“….”

“อ่า เราลืมไป เข้ามาก่อนสิ” น้ำปั่นในชุดที่เรียบร้อยเปิดประตูให้เจ้าของคอนโดอย่างคิงส์เข้ามาด้านใน

“เห็นเธอหายไปหลายวัน ก็เลยมาดู”

“….”

“ไม่สบายอะไรหรือเปล่า?”

“เปล่า เราปกติดี:)”

“แล้ว คิงส์ไม่ไปประชุมเหรอ เห็นในไลน์กลุ่ม เหนือบอกว่าคิงส์มีประชุมนิ”

“ยังไม่ถึงเวลา”

“อ่า..” อึดอัดขึ้นมาทันที ทั้งที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ

“…ดูข่าวกันดีกว่าเนอะ เดี๋ยวเราชงกาแฟให้” น้ำปั่นเอื้อมหยิบรีโมทเปิดทีวีจอใหญ่ รีบเดินไปชงกาแฟให้คนเป็นเพื่อนแบบทุกครั้งที่มา พร้อมกับน้ำส้มยามเช้าของตัวเอง

“มีคุ้กกี้ด้วยนะ เพื่ออยากรองท้อง” ฉันวางแก้วกาแฟ น้ำส้มและจานคุ้กกี้ลงที่โต๊ะกลางโซฟา

‘เรื่องใดที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงทางเพศ ล้วนเป็นเรื่องของสังคมค่ะ!’

กึก! มือเล็กที่กำลังหยิบแก้วน้ำส้มชะงัก คิงส์ที่นั่งอยู่ข้างๆลอบมองอาการของน้ำปั่นทันที แต่ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนช่อง

‘สังคมมีความรู้สึกต่อ ข้อห้าม ทางเพศที่ง่ายดายมาก ทำไมต้องโทษคนที่โดนข่มขืนว่าเป็นความผิดของคนคนนั้นละ! คนที่มันคิดจะข่มขืน ต่อให้ผู้หญิงอย่างเราๆแต่งกายในชุดที่เรียบร้อยขนาดไหนก็ล้วนเป็นเหยื่อได้ทั้งนั้น มันกลายเป็นว่าเหยื่อต้องมานั่งโทษตัวเองว่าเรื่องที่เหยื่อเผชิญเป็นความผิดของตัวเอง!’ เสียงประชาชนที่ออกความคิดเห็นดังอยู่ในโสตประสาทของน้ำปั่น

“!!!!” หายใจไม่ทั่วท้องเลย

“….”

“เดี๋ยวเรามานะ” ฉันกำลังจะเดินหนี

หมับ!

“ปั่น”

“…..” หญิงสาวยืนนิ่งทันทีที่ถูกฝ่ายชายรั้งมือไว้

“อะ.. อื้ม”

“มองหน้าฉัน”

“….”

“ปั่น” ฉันหันกลับไปมองอย่างที่คิงส์ต้องการ สายตาของคิงส์จ้องมองฉันราวกับจะรื้อความจริงออกจากใจ และทันทีที่ฉันกำลังจะหันหน้าหนี

หมับ! มืออุ่นก็ประคองใบหน้าของฉันทันที

“เธอยังทำไม่ได้ใช่ไหม เรื่องนั้น…”

“….คิงส์ คือเรา” แต่ด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า คิงส์เลยนิ่งกลับ เขาปล่อยมืออกจากใบหน้าของน้ำปั่น คิงส์เองก็เป็นอีกคนที่รู้ว่าน้ำปั่นใช้ชีวิตอยู่กับปมในอดีตที่เธอมี แล้วมันยากเหลือเกินที่จะดึงใจที่ยังคงบอบช้ำกับเรื่องนั้น.. ให้ขึ้นมาจากหลุมดำได้

“อีกครั้งนะที่ฉันจะถามเธอ”

“….”

“ให้คนที่ดึงเธอขึ้นมาจากหลุมนั้น.. เป็นฉันไม่ได้เหรอวะ?”

“…คิงส์”

“ที่ผ่านมา.. ฉันยังรักเธอไม่มากพอหรือไง?”

“ถ้าคิงส์รักเราอย่างที่คิงส์พูดจริง…”

“…..”

“วันนั้น ที่ผับของเรา… คิงส์คงไม่ทำแบบนั้น จริงๆคิงส์ไม่ได้รักเราหรอก… คิงส์แค่รักตัวเอง”

“….”

“ผู้ชายทุกคน.. ก็เป็นแบบนี้กันไม่ใช่เหรอ?”

“….”

“เพื่อสิ่งที่ต้องการ ก็ทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะได้มัน ก็เหมือนกับที่คิงส์ ทำเป็นไม่รู้จักผู้หญิงชุดแดงคนนั้นหลังจากที่… อย่าให้เราพูดเยอะไปกว่านี้เลยคิงส์”

“…เธอมองไม่เห็น ความพยายามของฉัน จริงๆสินะ”

“….” ร่างสูงยืนนิ่งมองหน้าคนเป็นเพื่อนโดยไร้คำพูดอยู่ครู่นึง ก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากห้องน้ำปั่นไป

ไลน์~ เสียงข้อความดังขึ้นพอดี ฉันถอนหายใจก่อนจะพลิกมันขึ้นมาดู เป็นข้อความจากไลน์กลุ่มของพวกเราสี่คน

เหนือ : ประชุมเสร็จมึงจะแฮงค์เอ้าท์กับพวกกูก่อนไปเปล่าวะ @คิงส์

“….” แฮงเอ้าท์… ก่อนไป

เสือ : อ้าวไอ้สัตว์ กูเพิ่งมาไทย มึงจะไปไหนอีกวะ? @คิงส์

“….” น้ำปั่นนิ่ง เธอได้แต่ยืนไล่อ่านแชทที่เพื่อนในกลุ่มส่งกันไปมา พูดให้ถูกก็น่าจะมีแค่เหนือกับเสือแค่นั้น จากนั้นก็มีข้อความจากคนที่เธอต้องการคำตอบ

คิงส์ : โทษทีวะ ไว้ตอนกูกลับมาแล้วกัน

เหนือ : มึงไปนานแค่ไหนวะ

เสือ : กลับช้ากูแดกหญิงที่ผับไอ้ปั่นหมดก่อนนะมึง

เหนือ : @น้ำปั่น เงียบจังวะ ก็อ่านนิหว่า?

“….” หลังจากอ่านอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจพิมพ์กลับไป

น้ำปั่น : คิงส์จะไปไหนเหรอ ทำไมเราไม่รู้เรื่องเลย

“….” ที่มาหานี่คือ..

คิงส์ : ที่ไปหา ก็จะบอกเรื่องนี้แหละ แต่ช่างมันเถอะ

เหนือ : ไรวะไปหาไอ้ปั่นงี้? รักเพื่อนไม่เท่ากันนี่หว่ามึงอะ @คิงส์

น้ำปั่นกดล็อคหน้าจอแล้วทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา ฉัน.. พูดแรงไปหรือเปล่านะ

“นั่นแหละเหตุการณ์ในอดีต.. จะว่าไป5ปีนี่ก็ผ่านไปเร็วเหมือนกันวะ ไอ้คิงส์มันจะเป็นยังไงวะถ้าได้เจอไอ้ปั่นอีกครั้ง มึงลองเดาดิ๊!”

“นี่ เรื่องของเรามันสนุกมากหรือไง ไปเดาเรื่องอื่นสิ” ฉันพูดบ่นไอ้เหนือแล้วก็เสือ

“หงุดหงิดนี่คือกลัวรับความจริงไม่ได้ว่างั้น?”

“ไม่ใช่”

“แล้วตอนนี้อะ ถ้าเป็นตอนนี้… มึงจะรับรักไอ้คิงส์ไหม?” น้ำปั่นนิ่งไป ทั้งเหนือและเสือต่างอยากรู้คำตอบ

“..งานแม่งรุมหัวขนาดนั้นคงไม่มีเวลาไปม้อหญิงแล้วมั้ง เอามันเป็นผัวเถอะ อย่างมึงนี่เล่นตัวขนาดนี้ไม่มีใครเขาอยากจะได้มึงละ นอกจากไอ้คิงส์”

“เผลอๆตอนนี้มันก็อาจจะไม่อยากได้ไอ้ปั่นแล้วก็ได้ ทำเจ็บก่อนจากแบบนั้น เป็นกูนะกูไปสีฝรั่งเพลินกูละ~”

“น่าตบปากให้แตกจริงๆ คิงส์ไม่ใช่เสือซะหน่อย”

“แต่ตอนนั้น.. มึงก็มองไอ้คิงส์เหมือนพวกกูนะ อย่าลืม”

“….” น้ำปั่นนิ่งไป เธอไม่เถียงกับสิ่งที่เหนือพูด ก่อนจะก้มมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ไฟลท์บินจากอเมริกาคงจะมาถึงไทยอีก…2ชั่วโมงข้างหน้า ในขณะที่ร่างบางนั่งคำนวณเวลา

“ไม่คิดจะเปลี่ยนโต๊ะกันจริงๆนะพวกมึง”

ขวับ! เสียงหนาทุ้มที่คุ้นเคย ที่ไม่ได้ยินมานานดังขึ้นจากด้านหลัง

“ไอ้คิงส์! ไอ้เหี้ย! มึงไปทำเหี้ยไรมาวะเนี่ย หล่อสัสวะ! หล่อวัวตายควายออกลูกเลยมึง!” เหนือเป็นคนแรกที่วิ่งเข้าไปกอดเพื่อน

“ราศีจับจังวะ” เสือเดินเข้าไปกอดไม่ต่างกัน คิงส์ดูสุขุมขึ้นเยอะมาก นิ่ง และดู…

“…..” เย็นชา

สายตาของคิงส์มองมาที่น้ำปั่น หญิงสาวยิ้มตอบกลับไปก่อนจะเดินเข้าไปใกล้คนตัวสูง

“ไม่เจอกันนานเลยนะ”

“อืม เธอคงสบายดี?”

“อื้ม สบายดี แล้วนี่”

“คิงส์คะ~”

“…..” เสียงหวานพร้อมกับร่างสูงๆของผู้หญิงใส่ชุดเดรสรัดรูปเดินเข้ามาควงแขนคิงส์ต่อหน้าต่อตาของทุกคน

“นี่เฟย์ แฟนกู”

“เชี่ย! เหมือนที่กูพูดเป๊ะ!”

“…..” น้ำปั่น / คิงส์ ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่น้ำปั่นจะรู้สึกตัวด้วยวงแขนที่วางพาดคอเธอของเสือ

“เจ็บไหมละครับ”

“..เจ็บอะไรเล่า”

“เอาจริงๆก็รอมันอยู่ไม่ใช่หรือไง?”

“..เปล่าซะหน่อย พูดอะไรเลอะเทอะ ให้เกียรติแฟนคิงส์หน่อยสิ”

“คุณน้ำปั่นครับ!” เหมือนถูกช่วยชีวิตเลยนะตอนนี้

น้ำปั่นแกะมือเสือออกแล้วเดินไปหาการ์ดของผับ ในขณะที่คิงส์ดูไม่ได้สนใจเธอแม้แต่นิดเดียว

“มีอะไร?”

“คนเดิมครับ จะให้ผมจัดการขั้นสุดเลยไหม”

“…อีกแล้วเหรอ?”

“ครับ”

“…ขอไปคุยก่อนละกัน” มีปัญหากับคนมีอำนาจนี่ก็ลำบากอยู่เรื่อย ก็มาดื่มแล้วมีปัญหาแบบทุกที อย่างว่าฉันเป็นผู้หญิง จะทำอะไรก็ดูจะจัดการไม่จบแบบที่.. คิงส์เคยจัดการให้.. ฉันไม่ควรจะพึ่งคิงส์ตลอดนะ ฉันพยายามพูดกับตัวเอง แล้วฉันต้องทำให้ได้อย่างที่พูดด้วย คิงส์มีแฟนแล้ว จะให้มาคอยช่วยตลอดมันยิ่งเป็นไปไม่ได้

และทันทีที่น้ำปั่นไปถึงบริเวณที่เกิดเรื่อง ก็ดูทรงว่าเจ้าของผับตัวเล็กๆอย่างเธอจะไม่ได้สร้างความสะทกสะท้านให้กับลูกค้าคนนี้สักนิด

“ขอโทษนะคะ คือทางผับของเรา”

“เจอกันอีกแล้วนะครับ~ คุณน้ำปั่น~”

“……” ลูกค้าคนก่อเรื่องชกต่อยการ์ดและมีลูกน้องห้อยตามสองคนแบบนี้.. ท่าทางอันตพารทำให้น้ำปั่นพยายามใช้วาจาพูดดีด้วย แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล เพราะพอดีกับช่วงที่น้ำปั่นกำลังเจรจา

หมับ! หวืด!!

“อ๊ะ!” ร่างบางของเธอถูกรั้งแล้วกระตุกเข้าอ้อมกอดชายคนนี้ทันที ด้วยท่าทางที่ลวนลามกันอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้เธอตัวสั่นและนิ่งไป การ์ดที่พยามจัดการลูกน้องทั้งสองคนไม่ว่างจะมารั้งตัวคนเป็นนายออกจากกอดของชายคนนี้

“คุณปั่น!” >บอดี้การ์ดตะโกนให้น้ำปั่นมีสติ

“ยิ่งมิดชิดยิ่งน่าค้นหา~”

“..!!!”

“ทั้งหอม~ ทั้งน่ากิน~”

หมับ! หวืด!! แรงกระชากมาจากไหนไม่รู้ดึงแขนฉันออกจากอ้อมกอดนั่น

ผลัวะ!

“กรี๊ดดดดด!!” ผู้คนแตกตื่น ชายร่างสูงที่ยืนบังฉันอยู่ตรงหน้าทำให้ฉันยืนนิ่ง

“ฉันไม่อยู่นี่เธอเคลียร์ปัญหาได้แค่นี้?”

“..คะ คิงส์” เขาสาวหมัดใส่หน้าลูกค้าฉันสุดแรง

“เห้ย! มึงมีสิทธิ์อะไรมาต่อยลูกค้าอย่างกูวะ!”

“กูเป็นเพื่อนเจ้าของที่นี่ สิทธิ์กูมากพอยัง?” ท่าทางนิ่งๆ เย็นชาอาจจะทำให้คิงส์ดูน่าเกรงขามกว่าเดิมหลายล้านเท่า เพียงแค่เขาเดินหน้าใส่แค่ไม่กี่ก้าว คนพวกนั้นก็ยอมแพ้แล้วก็รีบออกไปจากผับทันที

“…..”

“โอเคหรือเปล่า”

“…อืม ไม่เป็นไร”

“ก็ดี ถ้ารู้ว่าเคลียร์เองไม่ได้ก็ให้ไอ้เหนือไม่ก็ไอ้เสือช่วย เธอเป็นผู้หญิง ต่อให้เป็นเจ้าของก็ไม่ได้ช่วยอะไร”

“…อืม ขอบคุณนะคิงส์”

“….” คิงส์แค่มองฉันนิ่งๆ แล้วก็เดินนำหน้าฉันไป… ดูโตขึ้นเยอะจริงๆด้วย สง่าแถมยัง… ดูเหมาะสม กับเธอคนนั้น…

“หายไปไหนมาคะเนี่ย~”

“เจอคนรู้จักข้างล่างพอดี” ท่าทางควงแขนแสดงความเป็นเจ้าของ… ทำให้น้ำปั่นลอบมองไม่ละสายตาก่อนจะรู้สึกว่าถูกเหนือและเสือลอบมอง เธอจึงทำทุกอย่างแบบไม่มีอะไร

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel