EP 04 | รู้จากปาก

“แกเตรียมชุดสำหรับงานคืนนี้รึยัง”

ช่วงเย็นฟลินต์เข้ามาหาฉันที่ร้าน ฉันที่กำลังปรับฟอร์มชุดแต่งงานให้คุณมีอาใหม่หันขึ้นไปมองเล็กน้อยแล้วหันกลับมาจดจ่อกับชุดตรงหน้าเหมือนเดิม

“ฉันว่าจะไม่ไปวะ”

“กรี๊ดดด! ไม่ได้นะยะ งานแบบนี้แกควรจะเอาชุดในร้านไปเปิดตัวบ้างสิ เผื่อจะมีคุณหญิง คุณนาย คุณหนูสนใจสั่งจองไง”

งานที่ว่าเป็นงานสังสรรค์ของกลุ่มธุรกิจใหญ่ในเมืองเปโดรค่ะ นอกจากนักธุรกิจแล้วก็จะมีคุณหญิงคุณนาย แถมบางบ้านก็พาลูกสาวลูกชายไปแนะนำตัวกันในงานนั่นแหละค่ะ

ฉันได้รับบัตรเชิญมาจากคุณเมริกลูกชายบุญธรรมของคุณครูซ ให้ไปในฐานะพาร์ทเนอร์ของกลุ่มโดโนแวนหรือห้างดีเอ็นเวนนี่แหละ

“เออๆ ไปๆ แกช่วยไปเลือกชุดที่หน้าร้านให้ฉันหน่อยสิ”

ฉันตอบโดยที่สมาธิยังคงจดจ่ออยู่กับชุดแต่งงานตรงหน้า จนได้ยินเสียงฟลินต์ถอนหายใจแล้วเดินออกไปดูชุดให้

และชุดที่ฟลินต์เลือกให้ฉันวันนี้เป็นชุดราตรียาวสีขาว แขนทรงตุ๊กตาเพิ่มความน่ารักให้ชุดไม่ดูเป็นทางการเกินไป หน้าอกแหวกลงเล็กน้อยเป็นกิมมิคให้ชุดของฉันดูเป็นสาวเซ็กซี่ขี้เล่น

ด้วยความยาวจนถึงพื้นทำให้ต้องผ่ากระโปรงขึ้นมาจนเกือบถึงขาอ่อนเพื่อให้ง่ายต่อการเดิน

ฉันเลือกที่จะแต่งหน้าอ่อนๆ จะได้ดูอ่อนหวานเข้ากับชุด นานๆ ทีจะเป็นสาวหวานนะเนี้ย

“เริ่ดดดดเวอร์ นอนมงมาเลยค่ะ”

ฟลินต์เดินเข้ามาชมหลังจากที่ฉันแต่งตัวเสร็จด้วยจริตจะก้านน่าหมั่นไส้สุดๆ

“ไปเถอะงานใกล้จะเริ่มแล้ว”

งานจัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมเซนเป็นโรงแรมที่ใหญ่และถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของบาเคเทียเลยล่ะ

ซึ่งเจ้าของโรงแรมเซนก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มภาคีด้วย กลุ่มอิทธิพลคนรวยระดับหมื่นล้าน

@ZEN Hotel

ฉันกับฟลินต์มาถึงที่หน้างานก็มีเจ้าหน้าที่ขอตรวจบัตรเชิญก่อนที่จะเข้าไปในงานได้

“งานหรูสุดๆ”

ฟลินต์พูดพร้อมปรายตามองไปรอบๆ ห้องจัดเลี้ยง งานที่ว่าคงจะหมายถึงผู้ชายในงานมากกว่า

“สวัสดีครับคุณเทียร์”

“สวัสดีค่ะคุณเมริก”

ทันทีที่เดินเข้ามาในงานคนที่ส่งบัตรเชิญให้ฉันก็เข้ามาทักทาย ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดต่อคนข้างๆ ก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“สวัสดีครับ ผมฟลินต์ครับ”

เสียงแมนๆ นั่นคืออะไรก่อน?

“สวัสดีครับ คุณฟลินต์เจ้าของห้องเสื้อฟิลิฟใช่มั้ยครับ”

คุณเมริกเอ่ยทักทายพร้อมยื่นมือมาตรงหน้า ฟลินต์แทบจะตะครุบมือของเขาเอาไว้

ยัยเพื่อนฉันไม่เก็บอาการเลยนะยะ

“เป็นเกียรติมากเลยนะครับที่คุณเมริกรู้จักห้องเสื้อเล็กๆ ของผมด้วย”

“เราไปทางนู้นกันมั้ยครับ วันนี้คุณพ่อท่านมาที่งานด้วย”

วันนี้คุณครูซมาด้วยเหรอเนี้ย ฉันไม่เจอท่านมาตั้งนานแล้วเข้าไปทักทายหน่อยดีกว่า

“ได้ค่ะ^^”

คุณเมริกหันหลังแล้วเดินนำเราสองคนผ่านกลุ่มนักธุรกิจต่างๆ เข้าไป

“มือเขาหอมมาก”

ฟลินต์หันมากระซิบกระซาบพลางยกมือของตัวเองขึ้นดมด้วยท่าทางชื่นใจสุดๆ

“หล่อรวยขนาดนี้ไม่น่าจะตกมาถึงท้องแกนะ”

“ฉันตุ้บเหรอเนี้ย”

ฉันหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ กับสีหน้าที่เปลี่ยนไปของฟลินต์ ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อเราเดินมาถึงจุดหมายพอดี

“สวัสดีค่ะคุณครูซ”

ชายวัยกลางคนอยู่ในชุดสูทภูมิฐาน สายตาเฉี่ยวคมดูมีอำนาจอ่อนแสงลงเล็กน้อยเมื่อหันมาเจอฉัน

“สวัสดีหนูเทียร์”

คุณครูซเอ่ยทักทายก่อนจะหันไปแตะที่แขนผู้หญิงคนข้างๆ ให้หันหน้ากลับมาทางฉัน

“นี่คุณหญิงเคลร่า ภรรยาของฉันเอง”

O_O

ฉันเคยเห็นหน้าท่านตามข่าวอยู่บ้างแต่ไม่คิดว่าตัวจริงจะยังดูสวยขนาดนี้ ท่านดูแลตัวเองดีมากยังดูไม่แก่เลย

“สวัสดีค่ะคุณหญิงเคลร่า ดิฉันชื่อเทียร์ค่ะ”

“ใครจะไม่รู้จักเจ้าของห้องเสื้อแบรนด์ไทร่ากันล่ะจ้ะ”