EP 03 | กาแฟหรือฉัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

“มาแล้วๆๆๆ”

เสียงของฟลินต์ดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมาเปิดประตูให้ฉันเสียอีก

“เคาะขนาดนี้กลัวมันไม่พังหรือไง”

“ก็ฉันร้อนใจนี่”

ปิดร้านเสร็จฉันก็รีบขับรถมาหาเพื่อนรักที่โรงแรมทันที อย่าคิดว่าฉันมีเรื่องงานมาปรึกษาเพราะฉันมาปรึกษาเรื่องผู้ชายนี่แหละค่ะ

ฉันเดินนำเจ้าของห้องไปนั่งลงที่โซฟา ตอนนี้ฟลินต์อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำดูเหมือนว่าเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ

“แต่งตัวก่อน” ฟลินต์บอก

วันนี้หลังจากที่แยกกับไมค์ฉันก็เดินกลับไปที่ฝ่ายบุคคลอีกครั้งแต่กลับไม่เจอเคเดนแล้ว จะถามคนอื่นก็ไม่กล้าแค่ฉันตะโกนออกไปว่าจะจีบเขาคนก็มองกันทั้งออฟฟิศแล้ว

แต่ถามว่าอายไหม...ก็ไม่

สมัยนี้แล้ว ด้านได้อายอดนะคะ

“อะไร ยังไง ไหนเล่ามา”

ฟลินต์ใส่ชุดนอนสีชมพูหวานแหววเดินกลับมานั่งลงที่โซฟาข้างฉัน ช่างไม่เข้ากับร่างสูงกำยำของนางเลยสักนิด

“ฉันเจอเคเดนที่ห้าง”

“แล้วไง ใครๆ ก็ไปเดินห้างได้ป่ะ”

“ไม่ใช่! เขาใส่ชุดของพนักงานห้าง”

“แปลว่าทำเขาทำงานที่ห้างเหรอ ทำงานอะไรอ่ะ”

“ไม่รู้เหมือนกัน เรื่องนั้นค่อยไปสืบ”

ฉันเงียบไปชั่วอึดใจ นึกถึงสีหน้าของเขาตอนตะคอกใส่ฉันแววตาของเขาตอนนั้นฉายชัดถึงความโกรธ

“ฉันบอกเขาแล้วว่าฉันจะจีบเขา”

“เออเริ่ด”

“แล้วเขาก็โกรธ”

“ห๊ะ?”

“จริงๆ แล้วเขาจำฉันได้”

“อ่อออ...”

ฟลินต์เอนตัวพิงพนักโซฟาก่อนจะยกขาขึ้นไขว่ห้างแล้วหันมามองหน้าฉันอีกครั้ง

“ถ้าเป็นฉัน ฉันก็โกรธนะเว้ย”

“...”

“หายหัวไปไหนไม่รู้มาตั้งสิบปี จู่ๆ กลับมาบอกว่าจะจีบกัน”

เฮ้ออ~ ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาจำไม่ได้นี่นาก็เลยพูดออกไป ตอนนี้ฉันก็เข้าใจความรู้สึกของเขานั่นแหละ

“แกบอกเขาไปสิ เหตุผลเพราะอะไรวันนั้นแกถึงผิดสัญญากับเขา”

ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้ง เรื่องที่ฉันเจอวันนั้นฉันก็อยากจะเล่าให้เขาฟังเหมือนกันนะ

จริงๆ อยากจะบอกเขาเป็นคนแรกเลยด้วยซ้ำ

“แต่ฉันอยากจะบอกเขาในวันที่เขาพร้อมจะฟังมากกว่า”

“แกเก่งอยู่แล้ว อย่าไปหยอง!”

ฟลินต์ยื่นมือมาจับไหล่ฉันพลางส่งยิ้มให้บางๆ ฉันหันกลับมาส่งยิ้มให้แล้วยกมือขึ้นจับมือของฟลินต์

หลังจากนั้นเราก็ทนมื้อค่ำด้วยกันต่อก่อนที่ฉันจะขอตัวกลับห้องเพราะพรุ่งนี้มีนัดวัดตัวลูกค้าแต่เช้า

✂️✂️✂️✂️✂️

“สวัสดีค่ะคุณเทียร์ รับเหมือนเดิมนะคะ”

พนักงานของร้านกาแฟชื่อดังในห้างเอ่ยถามทันทีที่ฉันเดินมาถึงเคาน์เตอร์

“เหมือนเดิมค่ะ^^ แต่ขอสองแก้วนะคะ”

ฉันเป็นคนไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง ชอบทำอะไรเดิมๆ ขนาดเมนูกาแฟเนี้ย ฉันก็กินเมนูเดิมมาสามปีกว่าล่ะ

อย่าว่าแต่กาแฟเลย

ผู้ชายยังเป็นคนเดิมมาตั้งสิบปี

“แกๆ เห็นผู้จัดการห้างคนใหม่ยัง โคตรหล่อ”

เสียงพนักงานกำลังซุบซิบกันระหว่างที่ฉันเดินออกมาจากออฟฟิศของห้าง

ผู้จัดการห้างคนใหม่เหรอ?

“เห็นแล้ว แต่หน้าเขานิ่งตลอดเวลาเลย ได้ข่าวว่าเขาโคตรเนี้ยบ โคตรดุ”

“หล่ออันตรายสุดๆ”

“เฮ้ยๆ นั่นไง”

ฉันเผลอมองตามคนที่พนักงานกำลังซุบซิบกันอยู่ก่อนจะเผยยิ้มออกมา

เขาเป็นผู้จัดการห้างคนใหม่นี่เอง

วันนี้เคเดนอยู่ในชุดสูทของห้างเหมือนเดิม ใบหน้าหล่อคมเข้มมองตรงแทบไม่ได้สบตาใคร

หล่ออันตรายอย่างที่พนักงานคนนั้นบอกจริงๆ >